Η Ελλάδα 5η στη παραγωγή ψαριών υδατοκαλλιέργειας
Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν από την Κοινότητα, η Ευρώπη των «28» είχε σταθερή παραγωγή προϊόντων υδατοκαλλιέργειας κατά την περίοδο 2004-2014, με μια ποσότητα της παραγωγής κυμαίνεται γύρω στο 1,2 με 1.300.000 τόνους ζώντος βάρους. Η χειρότερη χρονιά ήταν το 2013 και η υψηλότερη σε όγκο παραγωγής το 2004.
Σε αντίθεση με το σύνολο της ΕΕ-28, για την οποία μπορεί να προσδιοριστεί μετά βίας οποιαδήποτε τάση αύξησης ή μείωσης της παραγωγής κατά την περίοδο αυτή 11 χρόνια, η Νορβηγία έχει υπερδιπλασιάσει την παραγωγή της και η Τουρκία έδειξε μια σταθερή αύξηση στην ποσότητα παραγωγής με αποτέλεσμα την παραγωγή των 234.000 τόνων το 2014 να είναι η μεγαλύτερη από την ποσότητα παραγωγής σε οποιοδήποτε από τα κράτη μέλη της ΕΕ, εκτός της Ισπανίας.
Οι πέντε μεγαλύτεροι παραγωγοί υδατοκαλλιέργειας μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ το 2014 ήταν η Ισπανία (285.000 τόνοι), το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ελλάδα, οι οποίες μαζί αντιπροσώπευαν τα τρία τέταρτα της ΕΕ-28 στο σύνολο. Στα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ δεν υπήρξε επίπεδο παραγωγής πάνω από 100.000 τόνους ζώντος βάρους.
Με γρήγορους ρυθμούς αναπτύσσεται και η Τουρκία στο χώρο της υδατοκαλλιέργειας, διεκδικώντας σταθερά ρόλο σημαντικού παίκτη της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας αγοράς ενώ κι η Μάλτα αυξάνει την παραγωγή τσιπούρας.
Ελαφρώς πάνω από το ήμισυ του συνόλου της ΕΕ-28 την ποσότητα της παραγωγής το 2014 ήταν ψαριών, που ακολουθείται από μαλάκια. Η παραγωγή των καρκινοειδών και φυκιών ήταν μάλλον ήσσονος σημασίας. Η συντριπτική πλειοψηφία των ιχθύων παράχθηκε στο νερό της θάλασσας.
Όσον αφορά στα μεμονωμένα είδη, τα περισσότερα κράτη μέλη συγκεντρώνεται σε ορισμένα είδη μόνο, με μικρές παραγωγή ορισμένων άλλων ειδών. Για παράδειγμα, το 77% της παραγωγής της Ισπανίας το 2014 ήταν μεσογειακά μύδια, που έκανε μακράν ο μεγαλύτερος παραγωγός αυτού του είδους εντός της ΕΕ-28. Όστρακα καλλιεργεί κι η χώρα μας κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα.
Η Γαλλία που ειδικεύεται σε Ειρηνικού στρείδι και μύδι, η οποία μαζί αντιπροσωπεύουν περισσότερο από τα δύο τρίτα της συνολικής εθνικής παραγωγής. Η Μάλτα επικεντρώθηκε το 2014 κυρίως στην πάχυνση τόνου (63%) και την τσιπούρα (31%), γεγονός που δεν πρέπει να προβληματίσει και τους Έλληνες παραγωγούς, καθώς το συγκεκριμένο ψάρι θεωρείται συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας, λόγω ποιότητας και όγκου παραγωγής.
Το Ηνωμένο Βασίλειο παρήγαγε 179.000 τόνους σολομού Ατλαντικού το 2014, το οποίο ήταν περίπου 95% της παραγωγής του είδους αυτού στην ΕΕ-28 και ήταν 84% της συνολικής εθνικής παραγωγής του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο σολομός του Ατλαντικού ήταν περίπου το 95% της συνολικής παραγωγής της Νορβηγίας το 2014, με μια ποσότητα που ήταν περισσότερο από επτά φορές την παραγωγή του ίδιου ψαριού του Ηνωμένου Βασιλείου.
Τα στατιστικά στοιχεία αλιείας συλλέγονται από τις επίσημες εθνικές πηγές απευθείας από την Eurostat για τα μέλη του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) και την Τουρκία. Τα δεδομένα που συλλέγονται με τη χρήση διεθνώς συμφωνημένων εννοιών και ορισμών που αναπτύχθηκαν από την Ομάδα Συντονισμού εργασίας Στατιστικές για την αλιεία (CWP), μεταξύ της Eurostat και αρκετούς άλλους διεθνείς οργανισμούς με αρμοδιότητες στις στατιστικές αλιείας. Η σημαία του αλιευτικού σκάφους χρησιμοποιείται ως κύρια ένδειξη της εθνικότητας των αλιευμάτων, αν αυτή η έννοια μπορεί να διαφέρουν σε ορισμένες περιπτώσεις.
Σε γενικές γραμμές, τα στοιχεία αναφέρονται στο μέγεθος του αλιευτικού στόλου στις 31 Δεκεμβρίου του έτους αναφοράς. Τα δεδομένα που προκύπτουν από τα εθνικά μητρώα των αλιευτικών σκαφών που διατηρούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ 26/2004 το οποίο περιέχει πληροφορίες σχετικά με τα χαρακτηριστικά του σκάφους – ο διοικητικός φάκελος των αλιευτικών σκαφών διατηρείται από τη Γενική Διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Θαλάσσιες Υποθέσεις και την αλιεία.
Υπήρξε μια μετάβαση στη μέτρηση της χωρητικότητας του αλιευτικού στόλου από κόρους ολικής χωρητικότητας (ΚΟΧ) με εκείνη της ολικής χωρητικότητας (GT). Η αλλαγή αυτή, η οποία έλαβε χώρα σε διαφορετικές ταχύτητες στις εθνικές διοικήσεις, δημιουργεί τη δυνατότητα της μη συγκρισιμότητας των στοιχείων με την πάροδο του χρόνου και της μη συγκρισιμότητας μεταξύ των χωρών.
Τα αλιεύματα των αλιευτικών προϊόντων που περιλαμβάνουν στοιχεία που λαμβάνονται για όλες τις χρήσεις (εμπορική, βιομηχανική, αναψυχής και διαμονής) από όλους τους τύπους και τις κατηγορίες των αλιευτικών μονάδων, που δραστηριοποιούνται στην παράκτια, offshore και στις περιοχές αλιείας ανοικτής θάλασσας.
πηγή: www.agrocosmos.com
