Ψαροτούφεκο: 5 Λάθη που μπορεί να αποβούν Μοιραία
Βρισκόμαστε σε µια εποχής που κατά γενική οµολογία θεωρείται αποδοτική από πλευράς θηραµάτων αλλά είναι και αυτή που ξεκινούν τις εξορμήσεις τους πολλοί ψαροκυνηγοί. Εµείς σαν περιοδικό του χώρου, σεβόµενοι πάντα το υπέρτατο αγαθό που είναι η ζωή και µε σκοπό να µειωθούν τα ατυχήµατα στο ελάχιστο, θα θέλαµε να σας επιστήσουµε την προσοχή σε µερικά απλά πράγµατα:
1.Ποτέ δεν πάµε για ψάρεµα µόνοι µας. Ο άνθρωπος έχει φυσικό χώρο ζωής και δραστηριοτήτων τη γη, και θα λέγαµε πως «έχει κατασκευαστεί» από τον Ύψιστο να ζει έξω από το νερό και όχι µέσα σε αυτό. Οπότε οποιαδήποτε δραστηριότητα στο υγρό στοιχείο είναι έξω από τη φύση µας και απαιτεί τη µέγιστη προσοχή.Βρίσκουµε λοιπόν κάποιον που να µπορούµε να συνεννοηθούµε και να ταιριάζουν τα χνώτα µας, και ψαρεύουµε παρέα, δίπλα-δίπλα. Αν είναι εφικτό, χρησιµοποιούµε ένα όπλο στο χέρι και έχουµε ένα δεύτερο κρεµασµένο σε σηµαδούρα. Αυτή είναι η απόλυτη έννοια του ζευγαριού και όχι ο ένας δεξιά και ο άλλος αριστερά, γιατί τότε ποιο το νόηµα της συντροφικότητας, απλώς να µοιραζόµαστε τα έξοδα; Όλοι µας, άλλος λίγο και άλλος πολύ, «έχουµε κάνει την κουτουράδα» να ψαρέψουµε µόνοι, παρότι γνωρίζαµε πως είναι λάθος! Στην ουσία όµως, είναι κάτι σαν τη ρώσικη ρουλέτα, όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό….
2.Υγεία, ένα άλλο πολύτιµο αγαθό το οποίο σε αυτή τη δραστηριότητα, το χόµπυ ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε, πρέπει να διακρίνει τον ψαροκυνηγό. Ποτέ και για κανένα λόγο δεν ξεκινάµε µια εξόρµηση αν έχουµε στοµαχόπονο, καούρες, πονοκέφαλο, ή είµαστε κάτω από την επήρεια οποιουδήποτε φαρµάκου. Ελαφρύ συνάχι, πονόλαιµος και πονόδοντος, είναι λόγοι αρκετά ισχυροί για να αναβάλλουµε την εξόρµησή µας.
Θέλω να σταθώ λίγο στο θέµα υγείας, γιατί το θεωρώ πολύ σοβαρό, και να τονίσω πως θα ήταν καλό να κάνουµε ένα γενικό τσεκ-απ ανά τακτά χρονικά διαστήµατα, ανεξάρτητα από την ηλικία µας, αφού η εποχή µας είναι άκρως καταναλωτική και όπου και αν κοιτάξει κανείς βλέπει λιχουδιές, οπότε οι σιαγώνιοι µύες δουλεύουν όλο το εικοσιτετράωρο! Μην σκεφτεί κάποιος ότι επειδή είναι νέος ή αδύνατος δε χρειάζεται εξετάσεις, γιατί κάποια πράγµατα δεν ακολουθούν ηλικιακούς κανόνες!
Για να καταλάβουµε καλύτερα, θα σας πω το εξής: αν κάποιος έχει υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων, έχει συνήθως ελαφριές ζαλάδες. Φανταστείτε τον λοιπόν να καταδύεται νιώθοντας ναυτία!
3.Κούραση, ένταση και αλκοόλ, είναι τρεις παράγοντες που µας εµποδίζουν να χαρούµε αυτό που αγαπάµε. Ένας καλός και «γεµάτος» ύπνος, είναι ότι καλύτερο. Η αϋπνία δε βοηθά και φέρνει γρήγορα τον κάµατο. Προτιµήστε να κοιµηθείτε λίγο παραπάνω και να χάσετε χρόνο θάλασσας, παρά το ανάποδο.
Εντάσεις και καβγάδες µε προσφιλή σας πρόσωπα πριν την εξόρµηση καλό είναι να τα αποφεύγετε. Ο εκνευρισµός µόνο καλό δεν κάνει, αφήστε που θα στριφογυρίζουν συνεχώς στο µυαλό σας όλες εκείνες οι άσχηµες κουβέντες που ανταλλάξατε πριν λίγες ώρες.
Το ξενύχτι συνοδεύεται συνήθως και από ένα-δύο ποτάκια. ∆ε λέω ότι είναι κακό να το ρίχνουµε και λίγο έξω που και που, αλλά αυτό δε συνάδει µε τις καταδύσεις γενικά. Να θυµάστε πως για να αποβάλλει ο οργανισµός το αλκοόλ, χρειάζεται περισσότερο από είκοσι τέσσερις ώρες.
4.Αποφύγετε οτιδήποτε όξινο ή πολύ γλυκό πριν από την εξόρµηση, γιατί πιθανόν να σας προκαλέσει ξινίλες και τάση για εµετό κατά τη διάρκειά της. Πίνετε πολλά υγρά πριν και κατά τη διάρκεια του ψαρέµατος, και µην περιµένετε πρώτα να νιώσετε συναίσθηµα δίψας. Αν το νιώσετε, είναι αργά, αφού ο οργανισµός σας θα έχει ήδη αφυδατωθεί.
Ο καφές πριν τη βουτιά συνήθως προκαλεί ταχυπαλµία και αφυδάτωση. Κατανοώ απόλυτα πως µια-δυο «τζούρες» καφέ το πρωί τονώνουν τον οργανισµό και τον βοηθούν «να πάρει τα πάνω του». Μέχρι εκεί και ανάλογα µε τον καθένα οργανισµό, ΟΚ παλεύεται. Από κει και πέρα όµως… Αν αισθανθείτε αδιαθεσία κατά τη διάρκεια του ψαρέµατος, διακόψτε το άµεσα. Το «δε βαριέσαι, κάτσε λίγο ακόµη» δε χωρά εδώ, αφού ο οργανισµός σας δίνει σήµα πως κάτι δεν πάει καλά. Ακούστε τον, µην τον αγνοείτε!
5.Θεωρώ αξίωµα πως δε χτυπάµε ψάρια σε οριακό βάθος κατάδυσης, θέτοντας τη ζωή µας σε κίνδυνο. Σκεφτείτε τι θα συµβεί σε περίπτωση που µπλέξει η βέργα και σεις «δεν έχετε τα µέτρα» µε άνεση. Ή θα αναγκαστείτε να αφήσετε τη βέργα κάτω -πολύ πιθανόν και σώφρον- µε ένα θήραµα άδικα χαµένο, ή θα εξαντληθείτε µε τα πάνω-κάτω και θα διακόψετε πρόωρα την εξόρµηση. Την τρίτη και χειρότερη περίπτωση δε θέλω ούτε καν να τη σκεφτώ…
Προσπαθείτε να τηρείτε όσο περισσότερο γίνεται τους κανόνες ασφαλείας, και µόνο χαµένοι δε θα βγείτε. Μην πιέζετε τον εαυτό σας να πάει βαθύτερα και µην παρασύρεστε από κάποιο ψάρι. Κανένα ψάρι δεν αξίζει την ζωή µας, όσο µεγάλο και να ‘ναι.
Να θυµάστε πως καλός ψαροκυνηγός είναι αυτός που επιστρέφει κάθε φορά σπίτι του και στους δικούς του ανθρώπους, και όχι αυτός που θα βγάλει τα µεγαλύτερα και περισσότερα θηράµατα.
Καλές-ασφαλείς βουτιές και καλές επιστροφές σε όλους!
