Καλό ταξίδι Δημήτρη …
Ο Δημήτρης Κόλλιας δεν είναι πια μαζί μας. Η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στη κοινωνία του ψαροτούφεκου και κανείς δεν μπορεί να πιστέψει το τραγικό γεγονός. Τέσσερις μήνες μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, και μετά από ένα μεγάλο διάστημα που έμεινε σε καταστολή, η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά.
Ο Δημήτρης Κόλλιας δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι ο εκδότης των περιοδικών Deep και Deep Worldwide, διοργανωτής της έκθεσης Deepex, εκπαιδευτής ελεύθερης κατάδυσης και υποβρύχιου ψαρέματος, υποβρύχιος οπερατέρ και φωτογράφος. Ξεκινώντας την πορεία του από το περιοδικό Υποβρύχιο Κόσμο και Ψαροτούφεκο, «κατέκτησε» τις καρδιές των ψαροκυνηγών στην Ελλάδα και όχι μόνο.
Ο Δημήτρης ακολούθησε το όνειρο του, και (το) έφτασε στη κορυφή. Όπως γράφει ο φίλος του Βασίλης Ζωνομέσης, απέδειξε ότι το ψαροτούφεκο είναι διεθνής γλώσσα.
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1963. Γοητεύτηκε από νεαρός τη θάλασσα και το ψαροτούφεκο. Στα 18 του έπιασε το πρώτο του ροφό. Το πάθος του, αναλλοίωτο στο χρόνο, τον οδήγησε σε μέρη μακρινά όπου και ψάρεψε τροπικά θηράματα κατακτώντας διεθνή αναγνώριση.
Ο Δημήτρης κατάφερε να αναδείξει το ψαροτούφεκο σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα μείνει αλησμόνητος, σαν ένας θρύλος του ψαροτούφεκου που έφυγε νωρίς.
Ο χώρος του ψαροτούφεκου και της θάλασσας θρηνεί το χαμό του Δημήτρη Κόλλια
Από την Κυριακή 5 Νοεμβρίου, εκατοντάδες συγκινητικά αποχαιρετιστήρια μηνύματα δημοσιεύτηκαν στο facebook:
Tolis Bellos: Καλό ταξίδι φίλε. Το ψαροτούφεκο είναι φτωχότερο από σήμερα. Έφυγες ωραίος και δυνατός. Θα σε θυμόμαστε πάντα στις επάλξεις.
Tasos Chalaris: Αδελφέ Δημήτρη, Η θάλασσα που σε ζητούσε απεγνωσμένα κοντά της τα κατάφερε…! Έστω και με έμμεσο τρόπο θα βρεθείς στην αγκαλιά της σε λίγες μέρες, εκεί που ανήκεις δικαιωματικά. Εμείς ήμασταν για σένα το μέσον και η δικαιολογία για να βρίσκεσαι πάντα κοντά της. Άψογο ζευγάρι, χαρισματικός κυνηγός, ακούραστος βουτηχτής, αχόρταγος λάτρης της μάγισσα μας… τι άλλο να πω….τι άλλο να θυμηθώ… .Θέλω να κλάψω αλλά δεν σου αξίζει. Το πρώτο μας ταξίδι το 1990 στην Επίδαυρο… το επόμενο στον τόπο που θα έχεις ετοιμάσει εκεί που πήγες… και μας περιμένεις… και όπως έλεγες. Σε ένα φορτωμένο μοναχικό μονόπετρο παίζουν τα πάντα… Μάρκαρε το και περίμενε. Μην το βουτήξεις μόνος, θα έρθουμε και μείς… Μας λείπεις ήδη.. .
George Christis: Πριν λίγο έμαθα πως δυστυχώς ο φίλος μας Δημήτρης έφυγε για πάντα από κοντά μας. Ήμασταν φίλοι περίπου 30 χρόνια. Μας συνέδεε κοινή πορεία 30 χρόνων στο χώρο. Από σεβασμό στους δικούς του απέφυγα τόσο καιρό να σχολιάζω σχετικά. Η σκέψη μου όμως όπως και πολλών στο χώρο ήταν πάντα κοντά του. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Κι όμως αυτό ήταν που θέλαμε όλοι με όλη μας την καρδιά! Συλλυπητήρια στους δικούς του! Σε ένδειξη σεβασμού σταματάω προσωρινά οποιαδήποτε ανάρτηση. Δημήτρη φίλε μου να μας περιμένεις εκεί κάπου που θα βρίσκεσαι, να συνεχίσουμε μαζί μια δεύτερη ζωή! Καλό ταξίδι αγόρι μου!
Andreas Costanasios: Εύχομαι φίλε η ψυχή σου να βρει γαλήνη και να ταξιδέψει στο απέραντο γαλάζιο που λάτρεψες με όλο σου το είναι…
Lambros Dertilis: Καλή αντάμωση ψηλέ!!!
Nick Poly: …take me up to the paradise city where the grass is green and the fish are biggest …εις το επανιδείν bro μου …missing u!
Vassilis Zonomesis: Γεννήθηκε το 1963 κ ανδρώθηκε στην θάλασσα. Έφυγε χθες. Μεγαλώσαμε παρέα… Ένα μέρος από μια λαμπρή πορεία ενός ογκόλιθου του χώρου μας θα γραφτεί όπως το έζησα από την εφηβεία μας έως σήμερα σταδιακά, σαν φόρος τιμής για τον άνδρα που πίστεψε ότι το “Ψαροτούφεκο είναι διεθνής γλώσσα”.
George Ioannou: Είναι πολύ δύσκολο να πεις αντίο σε ένα φιλαράκο που συνοδοιπόρησε στην ζωή 30 χρόνια, και που περίμενες να είναι κοντά σου για άλλα τόσα. Μνήμες από παρεάκια, ψαρέματα, Αγώνες. Θυμάσαι φιλαράκι στην Μονεμβασιά, στην Λήμνο, στο Κυπαρίσσι, στην Τζια, στο Πευκί στην Σύρο, στην Ύδρα, και αλλού και αλλού, πω πω!!! Ταξιδεύαμε σε όλη την Ελλάδα, άπειρες συζητήσεις για τα όνειρα μας, το χόμπι μας, την αγάπη μας για την θάλασσα. Θυμάσαι το υπόγειο στο Παγκράτι, και τις Τετάρτες στον Γλαύκο, Θυμάσαι; Είναι δύσκολο να πω αντίο, και δεν θα πω, θα πω καλή αντάμωση γιατί θέλω να πιστέψω ότι αυτό κάπου θα έχει συνέχεια. Φιλαράκι αισθάνομαι ευτυχής που σε γνώρισα, που κάναμε παρέα και χαρήκαμε με ένταση αυτό που αγαπήσαμε, την Θάλασσα!!!
Γιαννης Καλιπετης: Κατεβαίνοντας τα σκαλιά του υπογείου, εκεί στη φωλιά του ψαροτούφεκου (στο Γλαύκο) σε γνώρισα ψηλέ. Ήταν το μακρινό 1996, οι θαλασσινές σου ιστορίες ήταν από τότε μαγικές και γεμάτες εικόνες, μετά ήρθε η συνεργασία μας στον Υποβρύχιο Κόσμο και στο Ψαροτούφεκο του αείμνηστου Γύρα και πολλές ψαρευτικές εξορμήσεις με πολύ γέλιο και ψάρια! Ψηλέ καλές βουτιές εκεί που πας, και θα τα ξαναπούμε!
Καραμπάσης Γιάννης: Πριν λίγες ώρες “έφυγε” από τη ζωή ένας από τους σημαντικότερους και καταξιωμένους ανθρώπους στο χώρο του ψαροτούφεκου. Ο Δημήτρης Κόλλιας. Υπήρξε ένας εκ των ιδρυτών του ΓΛΑΥΚΟΥ και συμμέτοχος αυτού του οράματος, να ιδρυθεί ένας τέτοιος σύλλογος που πολλά έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια. Το έργο του στο χώρο τεράστιο που δε μπορεί να περιγραφεί με λίγες λέξεις. Η θλίψη όλων είναι μεγάλη. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του! “…Δημήτρη, ήσουν… είσαι και θα είσαι ένας από τους ΓΛΑΥΚΟΥΣ…”. Καλό Παράδεισο.
Thomas Krik: Τελικά ήταν γραφτό σου φίλε να κάνεις ασφάλεια σε όλους μας από κει ψηλά. Ώρα καλή ψηλέ..
Nicolaou Nicolas: Φίλος, συνεργάτης, συναθλητής, αντίπαλος, συνοδοιπόρος, συνάδελφος….. 17 χρόνια στην ίδια διαδρομή… 17 χρόνια τελικά ήταν λίγα… ίσως κάποιος να σου ψιθύρισε για άλλες θάλασσες, ίσως κάποιος να σου έταξε θηράματα που δεν έπιασες… ποιος ξέρει…. καλό παράδεισο Δημήτρη… ήδη μας λείπεις…!!!
Ionas Papazgl: Έλα ρε Δημήτρη, ας γράψουμε αυτό το τελευταίο άρθρο μαζί. Που πας ρε ψηλέ; Είχαμε ακόμη πολλά να πούμε. Keep rolling bro!!!!!
Antonios Perrakis: Until we meet again in a beautiful ocean.
Tasis Peroulis: Ένα μεγάλο κενό στο χώρο. Θα μας λείπεις πολύ. Σε ευχαριστώ για τις ωραίες αναμνήσεις. Καλό παράδεισο φίλε Δημήτρη….
George Polychroniou: …έφτασες την κορυφή στο ψαροτούφεκο, κατέκτησες την άβυσσο, έζησες όπως κανείς μας δεν τολμά καν να σκεφτεί, ελεύθερος! Δεν θα σε ξεχάσουμε Δημήτρη!
Valentina Prokic: Rest in peace my brother. Hope you are and will always be in eternal big blue surrounded by fish… happy to have you in my life… hoping that you will be taking care of us… and that we meet somewhere again…
