Παραδοσιακά ψαρέματα: Συρτή βυθού την άνοιξη
Η άνοιξη, θεωρείται από τους περισσότερους ψαράδες σαν η καλύτερη εποχή για συρτή βυθού. Τα ψάρια έχουν σταµατήσει να αρπάζουν τα ζωντανά και νωπά δολώµατα, αλλά δε διστάζουν να επιτεθούν σε οποιοδήποτε τεχνητό περάσει κοντά τους.
Κίνητρο των επιθέσεων δεν είναι η εξασφάλιση τροφής, αλλά η προστασία του χώρου τους από παντός είδους παρείσακτους εισβολείς, γι’ αυτό και τα µεγάλα τεχνητά αποδεικνύονται «θαυµατουργά» δολώµατα. Μέχρι και τα µέσα του Μάη ή όσο ακόµα ψαρεύουµε βαθιά, θα προτιµούµε τους έντονους χρωµατισµούς, ενώ από τις αρχές του Ιούνη ή όποτε µετακοµίσουµε στη ρηχή ζώνη, θα δώσουµε «ψήφο εµπιστοσύνης» σε πιο σκουρόχρωµα και ίσως λίγο µικρότερα τεχνητά.
Βλέπετε, η κάθε εποχή έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και αν τις γνωρίζουµε, το ψάρεµά µας απλοποιείται και η επιτυχία είναι πολύ πιο πιθανή. Στην µεταβατική εποχή που διανύουµε, η άνοδος της θερµοκρασίας περιβάλλοντος έχει σαν φυσικό επακόλουθο την αύξηση της θερµοκρασίας των υδάτων. Κι αν αυτό για κάποιους δε σηµαίνει τίποτα, για µας τους συρταδόρους ψαράδες αποτελεί την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου, η οποία χαρακτηρίζεται από το ανέβασµα των ψαριών στη ρηχή, παράκτια ζώνη.
Ξεκινάµε να τα αναζητούµε από τα σαράντα µέτρα στις αρχές του Μάη, ανεβαίνοντας σταδιακά ακόµη και µέχρι τα είκοσι τις πρώτες µέρες του Ιούνη.
Τα δολώµατά µας δεν είναι ιδιαίτερα φωτεινά, όπως συµβαίνει τους χειµερινούς µήνες. Κυρίαρχα χρώµατα το γαλάζιο, το πράσινο και το µαύρο. Η πλαστική γλώσσα θα δουλέψει καλύτερα στα µαύρα, ενώ η µεταλλική στις συναγρίδες. Μάλιστα θα διαπιστώσουµε µια διαφορετική συµπεριφορά µαυρόψαρων και συναγρίδων. Τα µαυρόψαρα θα αρπάζουν τα δολώµατά µας καλύτερα τις πρώτες πρωινές και απογευµατινές ώρες, ενώ οι συναγρίδες όταν ο ήλιος βρίσκεται καταµεσής στον ουρανό.
Όσο ο ήλιος είναι ψηλά, τραβάµε µε ταχύτητα γύρω στα 3 µε 3,4 µίλια, όταν όµως γείρει προς τη δύση, η ταχύτητα µικραίνει και κυµαίνεται από 2,8 έως 3 µίλια. Το καλαµαράκι αποδεικνύεται ένα από τα καλύτερα δολώµατα για στήρες και σφυρίδες, ενώ οι συναγρίδες θα προτιµήσουν το κλασικό ψαράκι. Ο ηλεκτρικός µηχανισµός σταµατά να µας είναι απαραίτητος όσο ρηχαίνουµε, και η λεκάνη έρχεται να πάρει τη θέση του. Τα δύο παράµαλλα µπορούν να βρουν εφαρµογή, αφού τα ψάρια είναι κοπαδιαστά.
∆εν ξεχνάµε το κάτω να έχει µεγάλο βύθισµα και µικρό παράµαλλο, ενώ το επάνω µικρό βύθισµα και µεγάλο παράµαλλο. Ο κρίκος σύνδεσης, θα µας βοηθήσει να συνδέσουµε τα δύο παράµαλλα των τεχνητών µε το παράµαλλο της αρµατωσιάς µας.
Ανέβασµα ψαριών
Όσοι ασχολούµαστε αρκετά χρόνια µε τη συρτή βυθού, γνωρίζουµε ότι στο τέλος Μαΐου µε αρχές Ιουνίου, η πλειοψηφία των µεγάλων ψαριών όπως οι συναγρίδες, οι στήρες, οι σφυρίδες και οι ροφοί, πραγµατοποιούν µια οµαδική µετακίνηση. Αφήνουν για κάποιους µήνες τα βαθιά σηµεία όπου βρίσκονταν έως τώρα και µετακοµίζουν στο γιαλό.
Το πότε ακριβώς θα γίνει αυτό, δεν είναι κάτι το συγκεκριµένο κι εξαρτάται από πολλές παραµέτρους, µε κύριο παράγοντα επιρροής τις καιρικές συνθήκες της συγκεκριµένης περιοχής. Τι σηµαίνει αυτό; Τα ψάρια µπορεί να έρχονται ρηχά, αλλά έχουν ακόµα εικόνες και παραστάσεις από τα βαθιά. Εκεί, δεν τα ενοχλούσε σχεδόν τίποτε και είχαν αποκτήσει αίσθηµα σιγουριάς κι ασφάλειας. Ερχόµενα όµως στα ρηχά τα πράγµατα διαφέρουν, αφού πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι θα επιχειρήσουν να τα παγιδέψουν.
Εµείς οι ερασιτέχνες ψαράδες µε τις συρτές µας, αλλά και οι επαγγελµατίες µε τα παραγάδια τους και τα χοντρά δίκτυα. Βέβαια, όσο καλοκαιρεύει, τα δίκτυα εξαφανίζονται και µένουν µόνο τα παραγάδια. Τα ψάρια αποχύνουν και είναι αρκετά πεινασµένα, µε αποτέλεσµα να µουντάρουν στα δολώµατα χωρίς ενδοιασµούς και αναστολές, όπως συνέβαινε άλλες εποχές. Όποιος τα πετύχει πρώτος θα έχει µια πολύ πλούσια ψαριά, που θα τη θυµάται για αρκετά µεγάλο χρονικό διάστηµα.
Σύντοµα όµως τα ψάρια θα προσαρµοστούν στην νέα πραγµατικότητα, θα µάθουν τις πιθανές παγίδες και θα συσχετίσουν χρώµατα και σχήµατα δολωµάτων, µε γεγονότα υπεύθυνα για τον αποδεκατισµό της αγέλης τους. Επόµενο είναι λοιπόν ότι θα εξετάζουν περισσότερο και θα το διπλοσκέπτονται πριν επιτεθούν στο δόλωµα. Άρα, αν θέλουµε κι εµείς να έχουµε µια τέτοια πλούσια ψαριά, θα πρέπει να πετύχουµε τα ψάρια τις πρώτες µέρες του ανεβάσµατός τους.
Πως θα γίνει αυτό;
Επειδή δε γνωρίζουµε τη συγκεκριµένη µέρα του ανεβάσµατος, ψαρεύουµε τακτικά σαρώνοντας τη ρηχή ζώνη µε τα δολώµατά µας. Τα ψάρια θα επισκεφτούν πρώτα σηµεία µε κρεµαστά νερά, γι’ αυτό τα κρατάµε πάντα µέσα στην πορεία µας. Άλλα σηµεία είναι οι µεσοπέλαγες ξέρες, οι κοφτοί κάβοι και ο βυθός µε τα µεγάλα µονόπετρα και τα κατρακύλια.
Σε περίπτωση που βρούµε τα ψάρια, κοιτάµε να πιάσουµε κάποια από αυτά απλά για να το ευχαριστηθούµε κι όχι για να ξεκληρίσουµε όλο το κοπάδι. Με ορθολογιστική διαχείριση των ψαρότοπων, θα έχουµε και την επόµενη µέρα κάτι ακόµα να πιάσουµε. Αν δεν πέσουν µαζί µε εµάς κι άλλοι ψαράδες να ενοχλήσουν τα ψάρια, τότε αυτά θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται στη συγκεκριµένη περιοχή για αρκετό χρονικό διάστηµα ακόµα.
ΤΡΙΠΛΕΤΑ – 3 στήρες µαζί!
Όταν ο ψαράς πετύχει ψάρια «στο ανέβασµα», τότε όλα είναι πιθανά. Η µακρά παραµονή στα βαθιά τα έχει κάνει απονήρευτα και ευάλωτα στις πάσης φύσεως παγίδες. Πραγµατικά δε διστάζουν καθόλου να ορµήσουν σε οτιδήποτε περάσει από µπροστά τους. Γρήγορα όµως προσαρµόζονται στα υπάρχοντα δεδοµένα της ρηχής ζώνης και γίνονται επιφυλακτικά. Στη παραπάνω φωτογραφία, ο ψαράς πέρασε την αρµατωσιά του σε σηµείο όπου οι στήρες είχαν κάνει ανέβασµα, και κατάφερε να πάρει τρεις µαζί! ∆ύο στο ίδιο τεχνητό και µια τρίτη στο άλλο!
Τέτοιες στιγµές αποτελούν αναλαµπές στα ψαρέµατα µας. Πρέπει να δείχνουµε τον καλύτερο εαυτό µας, λειτουργώντας µε εγκράτεια και σωφροσύνη. Ας μην αφήνουµε την πλεονεξία να µας κυριεύει. Για να συνεχίσουµε να έχουµε, πρέπει πάντα να προσέχουµε. Έτσι, ο φίλος ψαράς που έπιασε τις τρεις στήρες µαζί, διάλεξε τη µεγαλύτερη και τις άλλες δύο τις επέστρεψε ξανά στο νερό.
Ψάρεµα µε δύο παράµαλλα
Αυτήν την εποχή που βρίσκουμε τα ψάρια συγκεντρωµένα συνηθίζουµε να ψαρεύουµε µε δύο παράµαλλα και δύο διαφορετικά τεχνητά.
Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνουµε συγχρόνως:
• ∆ύο µαζί δολώµατα που αν περάσουν µέσα από το κοπάδι των ψαριών να καταφέρουµε να πάρουµε δύο ψάρια µαζί.
• ∆ύο δολώµατα διαφορετικού είδους ώστε τα ψάρια να µπορούν να διαλέξουν αυτό που προτιµούν τη συγκεκριµένη στιγµή.
• ∆ύο τεχνητά που ψαρεύουν σε διαφορετικά βάθη ώστε να αναζητήσουµε και το ψάρι του βυθού όπως σφυρίδα, στήρα, ροφό αλλά και αυτά που βρίσκονται λίγο ψηλότερα όπως είναι οι συναγρίδες.
Για να γίνει αυτό µε επιτυχία θα πρέπει τα δύο παράµαλλα να έχουν διαφορετικό µήκος και τα δύο τεχνητά διαφορετικό βάθος πλεύσης. Για να γίνουµε πιο συγκεκριµένοι, ειδικά για τους νέους µας φίλους, θα αναφέρουµε ένα παράδειγµα δοκιµασµένο στην πράξη µε επιτυχία.
Το ένα παράµαλλο έχει µήκος 5 µέτρα όπου του τοποθετούµε ένα τεχνητό µε µεγάλη γλώσσα για να βυθίζεται αρκετά.
Το δεύτερο παράµαλλο έχει µήκος 10 µέτρα όπου του τοποθετούµε ένα τεχνητό µε µικρή γλώσσα. Τα δύο αυτά παράµαλλα συνδέονται στη συρτή µας µε τη βοήθεια στριφταριών και ενός κρίκου σύνδεσης.
