Casting: Feeder σε δύσκολους τόπους
Η περιέργεια, η επιµονή, η υποµονή και η διάθεση για πειραµατισµούς, είναι προτερήµατα των ψαράδων που µπορούν να ανατρέψουν ορισµένους κανόνες και βασικές αρχές, τα οποία διέπουν την αγαπηµένη τους τεχνική.
Έτσι, η εφαρµογή της τεχνικής feeder σε ένα δύσκολο τόπο -µια βραχώδη περιοχή για παράδειγµα- έµοιαζε αρκετά δύσκολη στη θεωρία της, αφού έδειχνε να του ταιριάζει περισσότερο η τεχνική του casting ή του rock fishing, ενώ η «κατά πρόσωπο» επαφή µε τη «βραχώδη πραγµατικότητα», µέσα και έξω από το νερό, έκανε την πραγµατοποίηση µια τεχνικής όπως το feeder να φαντάζει απίθανη ακόµα και στη σκέψη µας. Αναλύοντας πρωτίστως τα χαρακτηριστικά του τόπου και κατόπιν τις καιρικές συνθήκες, τα δολώµατα, τις ώρες ψαρέµατος και τις κατάλληλες αρµατωσιές, το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει.
Τόπος
Εφόσον αποφασίσουµε να δοκιµάσουµε το feeder σε βραχώδεις τόπους, θα πρέπει να διαλέξουµε όσο το δυνατόν πιο επίπεδο σηµείο, για να είναι το ψάρεµά µας ξεκούραστο και ασφαλές και να διευκολύνει το στήσιµο του εξοπλισµού. Επίσης, το σηµείο που θα στηθεί ο εξοπλισµός δεν πρέπει να έχει µεγάλη υψοµετρική απόσταση από την επιφάνεια της θάλασσας, µε σκοπό το εύκολο απόχιασµα του υποψηφίου θηράµατος. Με λίγα λόγια, ο βράχος πρέπει να έχει διαµόρφωση παρόµοια µε αυτή του ντόκου ενός λιµανιού.
Βυθός
Ο βυθός δεν πρέπει να είναι πολύ άγριος, γιατί εκεί θα αφήσουµε όλους τους µαλαγρωτές και τις αρµατωσιές µας. Έτσι, επιλέγουµε σηµεία µε την αµµούδα να διαδέχεται το δύσκολο πυθµένα µετά τα πρώτα δέκα µε είκοσι µέτρα, και εκεί στέλνουµε την αρµατωσιά µας (το πέρασµα της µάνας κάτω από το line clip της µποµπίνας του µηχανισµού, συνδράµει σηµαντικά στην ακρίβεια των ρίψεων όταν βρούµε το σηµείο που τσιµπούν τα ψάρια. Εννοείται θα πρέπει οι βολές µας να γίνονται προσεκτικά). Αν µπορέσουµε να προσδιορίσουµε µε σαφήνεια τα όρια άµµου-πέτρας, σίγουρα θα κάνουµε το ψάρεµά µας ευκολότερο. Η διαδικασία ανίχνευσης γίνεται απλή υπόθεση αν -πριν δέσουµε αρµατωσιά και µαλαγρωτή- «ψάξουµε»το βυθό µε ένα σκέτο βαρίδι δεµένο στη µάνα (κατά προτίµηση µε εξογκώµατα, για να φαίνεται κάθε διαφοροποίηση και ιδιοµορφία του). Έτσι, στο σκληρό, πετρώδη βυθό αναπηδά, στο µαλακό – λάσπη- βουλιάζει µέσα του και κολλάει κάνοντας την ανάκτηση δύσκολη υπόθεση, στην άµµο «σέρνει γλυκά» και οµοιόµορφα, στην αραιή φυκιάδα και το «µαρουλάκι» σκαλώνει και ξεσκαλώνει σχετικά εύκολα, ενώ στις ποσειδωνίες το σκάλωµα και το ξεσκάλωµα «υποτροπιάζουν», µε το βαρίδι να παρασύρει πολλές φορές µακριά, µεγάλα φύκια που µαρτυρούν τη σύνθετη σύσταση του πυθµένα. Το σίγουρο είναι όµως ότι στο µικτό βυθό θα υπάρχει µεγάλη ποικιλία, αφού παρέχει ασφάλεια και τροφή σε πολλά είδη ψαριών, µικρών ή µεγαλύτερων.
Καιρικές συνθήκες
Γενικά, στις περισσότερες τεχνικές ψαρέµατος, οι πιθανότητες σύλληψης κάποιων καλύτερων ψαριών αυξάνονται µε τον κυµατισµό που προέρχεται από ανέµους έντασης 4-5 µποφόρ και τη σχετική θολούρα και αφρούς που δηµιουργούνται κοντά στο βράχο. Από όλα αυτά εµείς ενδιαφερόµαστε περισσότερο για τη θολούρα, αφού όλα τα υπόλοιπα (δυνατός άνεµος, έντονος κυµατισµός, αφροί) δεν αρµόζουν στην τεχνική του feeder, αλλά σε διαφορετικές τεχνικές (casting, rock fishing, απίκο, spinning). Οι ιδανικές συνθήκες είναι ένας ήρεµος καιρός µε ανέµους το πολύ 2-3 µποφόρ, ή η θολούρα µετά το σπάσιµο ενός δυνατού καιρού. Αν όλα αυτά συνδυαστούν µε τις πλέον κατάλληλες ώρες (σούρουπο και αυγή), τα αποτελέσµατα της ψαριάς θα είναι σίγουρα θεαµατικά.
Εξοπλισµός – αρµατωσιές
Τα καλάµια feeder χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: light, medium και method. Εµείς θα επιλέξουµε καλάµι για method feeder, δηλαδή την πιο «σκληρή» κατηγορία, µε πιο ενισχυµένα καλάµια, σχετικά σκληρότερες µύτες από καθαρό carbon, και τη δυνατότητα χρήσης πετονιών µεγαλύτερης διαµέτρου από τα συνηθισµένα, έτσι ώστε το όλο σύνολο να µπορεί να ανταποκριθεί µε αξιώσεις στους συγκεκριµένους τόπους. Αν θέλουµε να µιλήσουµε µε νούµερα, µια µάνα 0,26–0,28 είναι γενικά αποδεκτή, ενώ η χρήση νήµατος αποτελεί τη βέλτιστη επιλογή, καθώς ανιχνεύει ακόµα και το πιο ανεπαίσθητο τσίµπηµα, ενώ παράλληλα είναι πολύ ανθεκτικό. Για παράµαλλα επιλέγουµε πετονιές αόρατες (από fluorocarbon) διαµέτρου 0,22–0,24, για να µπορούν να αντέξουν το οποιοδήποτε γδάρσιµο υποστούν κατά τη σύλληψη του ψαριού, αφού θα ψαρεύουν σε µικτό βυθό. Όσον αναφορά στο µαλαγρωτή που θα χρησιµοποιήσουµε, θα διαθέτει έξτρα ενσωµατωµένο βάρος για µακρύτερες βολές και εύκολη προσέγγιση των σηµείων µε ηπιότερο βυθό (πχ. αµµούδα, φυκιάδα κ.ά.). Ο τρόπος στερέωσης του µαλαγρωτή στην αρµατωσιά (κρεµαστός σε ειδικό βραχίονα ή περαστός στη µάνα), επαφίεται στην κρίση του κάθε ψαρά και προσδιορίζεται από τους σκοπούς του, ώστε ανάλογα να µπορεί να «φιλοξενήσει» µέσα του τη µαλάγρα ή να την «κουβαλήσει» κολληµένη επάνω του. Το είδος του µαλαγρωτή εξαρτάται από το βάθος, τη δηµιουργία ή όχι νέφους από τη µαλάγρα, την πονηράδα των ψαριών και το είδος της µαλάγρας που θα τον συνοδεύσει. Έτσι, η τριµµένη ψίχα ψωµιού χρειάζεται µαλαγρωτή ανοικτών άκρων, η αλεσµένη σάρκα ψαριού ή το σκέτο άλευρο ζητούν µαλαγρωτή κλειστών άκρων µε τρύπες και πορτάκι για τη ρύθµιση της παροχής µαλάγρας στο νερό, το υγρό αµινοξύ ή τα gel αµινοξέων υπαγορεύουν τη χρήση block end feeder µε σφουγγαράκι, ενώ µαλάγρα κατασκευασµένη από πολλά υλικά -άλευρο, νερό, λάδια, πρόσθετα- µε σφικτή ή πιο µαλακή σύσταση που εξαρτώνται από το βάθος , παραπέµπει σε µαλαγρωτή µεθόδου. Τα αγκίστρια, διαλέγονται ίσια ή παπαγαλέ, λεπτά ή ενισχυµένα, λευκά, κόκκινα ή µαύρα, κοντοκότσανα ή µακρυκότσανα, ανάλογα µε το δόλωµα που θα δεχτούν και τα ψάρια στα οποία στοχεύει ο ψαράς.
∆ολώµατα
Τα δολώµατα είναι και αυτά στη διακριτική ευχέρεια του ψαρά, εφόσον γνωρίζει τι ψάρια κρατά η περιοχή, και σε ποιο σχήµα-µέγεθος-χρώµα µπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσµατα. Επειδή λοιπόν ο βυθός µπροστά µας είναι µικτός και φιλοξενεί µεγάλη ποικιλία ψαριών, όπως µελανούρια, σαργούς, κέφαλους, τσιπούρες, θέλουµε δολώµατα «ευρείας χρήσης και γενικότερης αποδοχής» από τα ψάρια, όπως πχ. ο ακροβάτης και το αµερικάνικο. Καλό θα ήταν επίσης να χρησιµοποιήσουµε και κάποιο ανυψωτικό αξεσουάρ (floater), για την καλύτερη παρουσίαση του δολώµατος και τον ευκολότερο εντοπισµό του, ειδικά αν η αρµατωσιά µας πέσει σε φύκια
