Ψαρότοποι: Καβάλα, τσιπούρες στο λιμάνι
Από ότι ακούω από τον πατέρα µου, το θείο µου, και πολλούς ερασιτέχνες ψαράδες στο µαγαζί µας, το λιµάνι της Καβάλας κρατούσε ανέκαθεν πολλές τσιπούρες, από Απρίλη µέχρι τον Οκτώβριο. Τα µεγέθη µερικών ψαριών φθάνουν σε βάρος ρεκόρ.
Είµαι πολύ τυχερός που ζω σε µια από τις οµορφότερες πόλεις της Ελλάδας. Ένα πραγµατικά ευλογηµένο µέρος για ερασιτέχνες ψαράδες, αφού στην «αγκαλιά» της κρατά πολλά και διάφορα ψάρια, στο γιαλό αλλά και στα βαθύτερα, γεµάτα από ξέρες σηµεία. Η ποικιλία των ψαριών οφείλεται σε µεγάλο βαθµό στη διαµόρφωση της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής, καθώς περιτριγυρίζεται από το νησάκι Φιδονήσι, τη µαγευτική Θάσο, τη Θασοπούλα και το µεγάλο κάβο της Κεραµωτής, όπου µέχρι το Ποντολίβαδο υπάρχουν έξι νταλιάνια µε τσιπούρες, τα οποία τροφοδοτούν τη θάλασσα συνεχώς µε γόνο. Από τη µεριά της Περάµου υπάρχει ένας µεγάλος κάβος, ο Βρασίδας, µε πολλές τσιπούρες που ξεπερνούν σε βάρος ακόµα και τα τέσσερα κιλά. Παρόλα αυτά, συγκρινόµενος µε δυο-τρία καλά σηµεία του λιµανιού µας, σίγουρα υστερεί. Όπως έµαθα από τον πατέρα µου, στο γέµισµα του φεγγαριού είναι ευνοϊκές οι συνθήκες για να πιάσουµε ψάρια σε µέγεθος ρεκόρ. Το 2001 µε την παρέα του (5 άτοµα), σε µια µέρα έπιασαν 16 ψάρια από 1,5 έως 5,2 κιλά.
Φέτος, ο φίλος και πελάτης µας Παράσχος έπιασε πολλές τσιπούρες, αλλά ξεχώρισε µία που έφτανε τα 4.200 γρ. Αυτό το ψάρι µε έκανε να οργανωθώ, και να επιµείνω από την πρώτη κιόλας µέρα που ξεκίνησα το ψάρεµά τους από τις δέκα το πρωί έως τις οκτώ το βράδυ, στο µικρό λιµενοβραχίονα της Καβάλας, µπροστά στο Ναυτικό Όµιλο. Τα αποτελέσµατα της προσπάθειάς µου ήταν µια τσιπούρα 800 γραµµαρίων, µια 370 και καµιά δεκαριά µουρµούρες και κακαρέλοι. Αυτή ήταν και η αρχή της µανίας µου για αυτό το ψάρεµα. Όποτε δεν είχα πολύ δουλειά στο µαγαζί, πεταγόµουνα για λίγες ώρες, αλλά ελάχιστες φορές είχα επιτυχίες στα ολιγόωρα ψαρέµατα. Εκεί παρενέβη ο πατέρας µου και µου εξήγησε ότι το ψάρεµα της τσιπούρας είναι απλό κι εύκολο, αλλά θέλει υποµονή και στρατηγική. Μπορεί να είµαι αρκετά µικρός, όµως έχω ψαρέψει αρκετές φορές µε σκάφος συντροφιά µε τον πατέρα µου, βγάζοντας πολλά και µεγάλα ψάρια (συναγρίδες, µαγιάτικα, βλάχους κ.α.). Σας πληροφορώ όµως ότι η συγκίνηση που ένιωσα βγάζοντας µια τσιπούρα 1400 γραµµαρίων ήταν εξίσου αξέχαστη και συναρπαστική. Αλλά πιο πολύ µου έµεινε χαραγµένη στη µνήµη γιατί είχα την αυτονοµία µου, γιατί ψάρεψα χωρίς βοήθεια από κανένα, παρά µόνο µε τις οδηγίες και τις συµβουλές των µεγάλων ψαράδων σε ηλικία. Τέλος, δε θα ξεχάσω την εποµένη µέρα του πρώτου ψαρέµατος, όταν δίπλα στην ταβέρνα του Περδίκη ψήσαµε δυο µεγάλα ψάρια που είχα πιάσει και τηγανίσαµε αρκετά µικρότερα, σε ένα πλούσιο τραπέζι για την οικογένειά µου και µερικούς φίλους-δασκάλους µου.
Ψάρεµα µε «παγίδες»
∆ιαλέγουµε ένα καλό σηµείο και στήνουµε δύο ενισχυµένα surfcasting καλάµια, µε casting weight από 150-200 γραµµάρια, ταιριασµένα µε µηχανισµό baitrunner. Τα δολώνουµε µε µάνα ή µονοδόλι ντόπιο µεγάλο, περασµένο σε µονάγκιστρο µεγέθους 1/0-3/0, πάντα µε τη βοήθεια βελόνας δόλωσης. Για να είµαστε σίγουροι και ασφαλείς, πρέπει να έχουµε µαζί µας αρκετά σκουλήκια και κάθε µισάωρο να τα ελέγχουµε.
Τα µεγάλα αγκίστρια ονοµάζονται «παγίδες», γιατί τα ογκώδη δολώµατα που τα «συντροφεύουν» δε µπορούν να χαλάσουν εύκολα από τα µικρόψαρα, όση ώρα περιµένουν τη λαίµαργη τσιπούρα να βοσκήσει στα «άσπρα-µαύρα» για κοχλιούς, όστρακα, τσουτσούνια, φαραώ, καβούρια και διάφορα άλλα ηµερήσια δολώµατα. Στη συνέχεια, για να µη βαρεθούµε έχουµε ένα ή δυο πιο ελαφρά καλαµάκια (ledgering) και τα ψαρεύουµε µε αρµάτωµα για µουρµούρες και κακαρέλους (λεπτά µονάγκιστρα και διπλαράκια), φροντίζοντας να είµαστε στηµένοι δίπλα στα αρχικά καλάµια, παρακολουθώντας τα µαϊµουδάκια (ειδοποιητές).
Όταν ακούσουµε τα χαλαρά (λυτά) φρένα των baitrunner να γυρίζουν αργά, δίνουµε λίγα ακόµα περιθώρια προσµονής. Αντίθετα, στο νευρικό τράβηγµα των ψαριών χρειάζεται άµεσο γύρισµα της µανιβέλας και κάρφωµα. Βέβαια, η απόχη εννοείται ότι θα είναι δίπλα µας, για να βγάλουµε το ψάρι στη στεριά µε ασφάλεια.
Αρµατωσιά για µεγάλες τσιπούρες
Τα παράµαλλά µας τα έχουµε έτοιµα, δεµένα, µε θηλιά στη µία άκρη τους. Με τη βοήθεια βελόνας δόλωσης, περνάµε το δόλωµά (µάνα ή µεγάλο µονοδόλι) στο παράµαλλο, καταλήγοντας στο αγκίστρι µας. Στη συνέχεια περνάµε τη θηλιά στη στριφταροπαραµάνα της αρµατωσιάς µας.
Αρµατωσιά για µικρότερες τσιπούρες, σαργούς, µεγάλες µουρµούρες, κακαρέλους και ψαρέµατα σε φυκιάδες
Το µονοδόλι εισαγωγής αποτελεί ένα θαυµάσιο δόλωµα για όλα τα ψάρια. Το µειονέκτηµά του είναι ότι τρώγεται εύκολα από τα µικρόψαρα. Συνήθως το χρησιµοποιούµε για ψαρέµατα σε φυκιάδες, όπου στο παράµαλλό µας τοποθετούµε ένα ανυψωτικό (floater), ώστε το δόλωµα να βρίσκεται πάνω από τις φυκιάδες. Το µήκος του παράµαλλου είναι γύρω στα 30-40 εκατοστά, λίγο µεγαλύτερο από το ύψος που έχουν συνήθως οι φυκιάδες. Αν καταφέρουµε να βρούµε και ντόπια µονοδόλια τότε είµαστε σε ακόµη πλεονεκτικότερη θέση.
Άλλα εποχιακά ψαρέµατα
Η Καβάλα και η γύρω περιοχή ήταν και εξακολουθεί να είναι ένας καλός ψαρότοπος, για µεγάλη ποικιλία ψαριών και για τεχνικές τόσο παράκτιες όσο και «σκαφάτες».
•Εκτός από τις µεγάλες τσιπούρες που µπορούµε να τις αναζητήσουµε µε την τεχνική της «παγίδας» κυρίως κατά τους µήνες Απρίλιο έως Οκτώβριο, έχουµε τις µουρµούρες που κάνουν κοπαδιαστά την εµφάνισή τους, ξεκινώντας το Μάρτιο από το Πόρτο Λάγος και ανηφορίζοντας προς τα πάνω. Οι µουρµουροψαράδες πραγµατοποιούν απίστευτες ψαριές αν τις πετύχουν, µε κοµµάτια πολύ σεβαστού µεγέθους.
•Οι µουρµούρες πάντως είναι ψάρια σε αφθονία µέσα στο λιµάνι της Καβάλας ακόµη και το καταχείµωνο.
•Τους µήνες Οκτώβριο και Νοέµβριο τα αφρόψαρα κατακλύζουν την περιοχή, και ακόµα και το λιµάνι βρίθει γοφαριών και παλαµίδων.
•Κακαρέλοι και µεγάλοι σαργοί είναι µόνιµοι κάτοικοι, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Όµως µετά τους πρώτους νοτιάδες του Σεπτέµβρη, αφήνουν στην άκρη τις φοβίες και τους ενδοιασµούς, γιαλώνουν και αρπάζουν µε όρεξη τα δολώµατά µας, είτε πρόκειται για «θύµατα» του απίκο, είτε τρόπαια του casting. Το καλοκαίρι θα τους βρούµε σε βαθύτερα νερά, µε τη Θάσο να έχει την τιµητική της.
•Τις συναγρίδες θα τις συναντήσουµε γιαλωµένες από αρχές του Απρίλη µέχρι και Σεπτέµβριο. Μάλιστα, το κατακαλόκαιρο µπορεί να έχουµε επιτυχίες ακόµη και µε heavy casting στο εξωτερικό του λιµανιού.
•Τα καλαµάρια κατακλύζουν τα βαθιά κοµµάτια ολόκληρο το καλοκαίρι και τα συναντάµε µε το σκάφος µας, ενώ όταν αρχίσουν τα πρώτα κρύα θα γεµίσουν τις ρηχαδιές σε βάθη 15 ή και λιγότερα µέτρα.
•Φεβρουάριο, Μάρτη και Απρίλη, οι φίλοι του ψαρέµατος της σουπιάς θα έχουν τη δυνατότητα για πλούσιες συγκινήσεις. Αλλά δεν τελειώνουµε εδώ. Σε κάποιο επόµενο τεύχος, θα αναφερθούµε αρκετά αναλυτικά σε πολλά από τα ψαρέµατα της ευρύτερης περιοχής.
