Εποχιακά Ψαρέματα: Συρτή για καλαμάρια
Ένα από τα πιο ευχάριστα, ξεκούραστα και αποδοτικά εποχιακά ψαρέµατα, είναι η συρτή για καλαµάρια. Τώρα που τα καλαµάρια έχουν πλησιάσει την ακτογραµµή και µπορούµε να τα βρούµε στα πολύ ρηχά, είναι ο κατάλληλος καιρός για να τα αναζητήσουµε µε τη συρτή, µε το που σκοτεινιάζει.
Εξοπλισµός
Αυτό που θα χρειαστούµε είναι µία ή περισσότερες καλαµαριέρες συρτής, αυτές που διαθέτουν γλώσσα µπροστά όπως τα τεχνητά ψαράκια, ένα καλάµι µε µηχανισµό και πετονιά, ή κάποια µέτρα πετονιά τυλιγµένη σε φελλό ή καρούλι για τους αθεράπευτα παραδοσιακούς.
Αν και το ψάρεµά µας µπορεί να πραγµατοποιηθεί και µε καλάµι αλλά και στο χέρι, για όσους επιθυµείτε να ξεκινήσετε και να δοκιµάσετε αυτήν την τεχνική, θα σας προτείναµε το καλάµι. Το ψάρεµα µε τη βοήθειά του γίνεται πιο διασκεδαστικό και περισσότερο αποδοτικό. Το χάσιµο των καλαµαριών µειώνεται στο ελάχιστο, αφού τόσο τα φρένα του µηχανισµού, όσο και η ευλυγισία του καλαµιού, διορθώνουν λάθος κινήσεις του ψαρά, απορροφούν κεφάλια και µας επιτρέπουν να χρησιµοποιήσουµε πιο λεπτά εργαλεία.
Επίσης µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε νήµα στο µηχανισµό, ώστε να είναι αισθητό ακόµα και το παραµικρό άγγιγµα και να µπορούµε να καρφώσουµε και το πιο φιλύποπτο καλαµάρι. Για καλάµι µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε ένα οποιοδήποτε τύπου spinning µε µεγάλο c.w. ή ένα καλάµι καθετής µε ένα µικρό µηχανισµό, γεµισµένο µε λεπτό νήµα διαµέτρου 0,13 ή πετονιά διαµέτρου 0,25 χιλιοστών. Αργότερα, όταν µπούµε για τα καλά στην τεχνική αυτή, διαλέγουµε αν θα αλλάξουµε τον εξοπλισµό µας µε κάποιον που από την πείρα µας κρίνεται καλύτερος, αν δεν µας ικανοποιεί πλήρως.
Αρµατωσιά µε µία καλαµαριέρα συρτής και τρεις απλές (egi).
Αρµάτωµα
Μπορούµε να χρησιµοποιήσουµε είτε µία µόνο καλαµαριέρα, είτε ακόµα και 3,4 ή περισσότερες µαζί. Αν προτιµήσουµε µία, τότε αυτή είναι τύπου συρτής µε γλώσσα, που τη δένουµε κατευθείαν πάνω στη πετονιά του µηχανισµού, ενώ αν αυτός έχει νήµα, θα µατίσουµε γύρω στα πέντε µέτρα πετονιά και στην άκρη της θα δέσουµε την καλαµαριέρα µας.
Αν χρησιµοποιήσουµε περισσότερες, τότε η τελευταία θα είναι υποχρεωτικά τύπου συρτής και οι υπόλοιπες είτε συρτής, είτε απλές. Τα µικρά παραµαλλάκια είναι απαραίτητα για να έχουµε σωστή πλεύση.
Ψάρεµα
Αµολάµε την αρµατωσιά µας στο νερό γύρω στα 20 µε 30 µέτρα πίσω µας και µε το σκάφος να κινείται µε ταχύτητα γύρω στα 2-3 µίλια, ακολουθούµε την ακτογραµµή κατά µήκος της, σε βάθη το πολύ µέχρι 10 µέτρα. Αν γνωρίζουµε καλά τη µορφολογία της ακτογραµµής, µπορούµε να σύρουµε σε βάθη ακόµη και 4-5 µέτρων.
Προσοχή όµως να µη βρει το σκάφος µας κάτω ή σκαλώσουµε την αρµατωσιά µας. Όσο ρηχότερα βρεθούµε, τόσο αυξάνουµε τις πιθανότητες επιτυχίας, µε την απαραίτητη όπως είπαµε προσοχή για την αποφυγή απρόοπτων καταστάσεων. Ψαρεύουµε πάντα µε το που πέφτει ο ήλιος και προτιµούµε νύχτες µε φεγγάρι και µάλιστα µεγάλο. Πέρα από το ότι έχουµε καλύτερη ορατότητα και µπορούµε να τραβήξουµε κοντά στην ακτογραµµή µε µεγαλύτερη ακρίβεια, είναι παρατηρηµένο ότι τα καλαµάρια αρπάζουν καλύτερα τις καλαµαριέρες µας.
Μάλιστα, το συγκεκριµένο ψάρεµα µπορεί να πραγµατοποιείται µε ικανοποιητικά αποτελέσµατα, όσο διαρκεί το φως του φεγγαριού. Όταν κρυφτεί, τα καλαµάρια σταµατούν να αρπάζουν το ίδιο καλά τις καλαµαριέρες µας, ενώ η πλεύση στα ρηχά γίνεται αρκετά επικίνδυνη, λόγω του σκότους.
Την ώρα που σουρουπώνει, επειδή τα καλαµάρια γιαλώνουν οµαδικά, µπορούµε να έχουµε πολλαπλές, ταυτόχρονες συλλήψεις.
Αργότερα, σκορπίζουν σε όλη την ακτογραµµή και τα βρίσκουµε διάσπαρτα παντού και σπάνια συγκεντρωµένα. Με το που διαπιστώσουµε ότι έχει «κολλήσει» κάποιο καλαµάρι στις καλαµαριέρες µας, το φέρνουµε προς το σκάφος µας µε αργές και σταθερές κινήσεις.
Το «κόλληµα» αυτό το καταλαβαίνουµε από την απότοµη αύξηση του βάρους της αρµατωσιάς µας, ενώ αν ψαρεύουµε µε το καλάµι στην καλαµοθήκη, µπορούµε να το καταλάβουµε από το ξετύλιγµα των φρένων του µηχανισµού. Ποτέ δεν τυλίγουµε γοργά και απότοµα, για να µην σχιστούν τα πλοκάµια του. Τα φρένα έχουν ρυθµιστεί έτσι ώστε ο µηχανισµός να ξετυλίγει πετονιά, αν αισθανθεί παραπάνω βάρος από αυτό που πιστεύουµε ότι είναι επικίνδυνο.
Μάλιστα, όταν το καλαµάρι έρθει δίπλα στο σκάφος µας, το σιγουρεύουµε µε µια απόχη που έχουµε εύκαιρη δίπλα µας. Αν ψαρεύουµε µε δυο αρµατωσιές, µόνοι µας ή µε δεύτερο ψαρά στο σκάφος, τυχαίνει αρκετές φορές να πιαστούν συγχρόνως καλαµάρια και στις δυο. Εκεί χρειάζεται λίγο παραπάνω προσοχή για να µη µπερδέψουµε τις αρµατωσιές µεταξύ τους. Το ταξίδεµα του σκάφους είναι σε ευθεία γραµµή και φροντίζουµε να χαµηλώσουµε τις στροφές της µηχανής στο ελάχιστο.
Αρµατωσιά µε 4 καλαµαριέρες
Μια αρµατωσιά που µπορούµε να χειριστούµε άνετα και έχει τη δυνατότητα να πιάνει παραπάνω από ένα καλαµάρι, είναι αυτή που βλέπετε στο σκίτσο και αποτελείται από τέσσερις καλαµαριέρες. Η τελευταία στη σειρά θα πρέπει να είναι τύπου συρτής µε γλώσσα, ενώ οι µπροστινές είτε µε γλώσσα, είτε όχι. Σε περίπτωση που χρησιµοποιήσουµε διαφορετικού µεγέθους καλαµαριέρες συρτής, τότε η µεγαλύτερη θα µπει τελευταία.
Ένας καλός συνδυασµός είναι δυο ανόµοιες καλαµαριέρες συρτής µπρος και πίσω, µικρή µπροστά-µεγάλη πίσω και δύο απλές καλαµαριέρες στο µέσο. Οι τρεις πρώτες καλαµαριέρες θα κρέµονται σε κάποιο παράµαλλο, το µήκος του οποίου θα εξαρτηθεί από το ολικό µήκος της αρµατωσιάς.
Καλό είναι οι καλαµαριέρες να µη συναντιούνται µεταξύ τους.
Για παράδειγµα, αν η αρµατωσιά µας θέλουµε να έχει ένα συνολικό µήκος 210 εκατοστά (σκίτσο), τότε µπορούµε να κατασκευάσουµε τα παράµαλλά µας µε µήκος 25 εκατοστά και µεταξύ δύο διαδοχικών παράµαλλων να υπάρχει απόσταση 60 εκατοστά. Αν το µήκος της αρµατωσιάς είναι µεγαλύτερο ή µικρότερο, οι αποστάσεις αυτές προσαρµόζονται ανάλογα. Πολλοί ψαράδες προτιµούν να κάνουν τα µήκη των παράµαλλων ανόµοια για να υπάρχει µια φυσικότητα στη συνολική αρµατωσιά, ενώ κάποιοι άλλοι εντελώς όµοια, για να έχει η αρµατωσιά τους συµµετρία στο νερό.
Και οι δυο έχουν τη φιλοσοφία και τα επιχειρήµατά τους. Εµείς πάντως δοκιµάσαµε και µε ίσα µήκη και µε άνισα, χωρίς να δούµε κάποια αισθητή διαφορά. Η σύνδεση του παράµαλλου στη µάνα της αρµατωσιάς γίνεται είτε µε χάντρα σύνδεσης, είτε µε θηλιά. Το παράµαλλο έχει πάντα λίγο µικρότερη διάµετρο από τη µάνα.
Για παράδειγµα χρησιµοποιούµε παράµαλλο διαµέτρου 0,25 χιλ. και µάνα 0,30. Όταν δε γνωρίζουµε τις «αδυναµίες» των καλαµαριών, οι καλαµαριέρες µας έχουν διαφορετικό χρώµα µεταξύ τους, ώστε τα κεφαλόποδα να έχουν επιλογές. Βέβαια, αν διαπιστώσουµε ότι αρπάζουν ένα συγκεκριµένο χρώµα ή έχουµε παρατηρήσει σε προηγούµενα ψαρέµατα πως έχουν κάποια χρωµατική προτίµηση, τότε οι καλαµαριέρες αντικαθιστούνται όλες µε αυτόν το χρωµατισµό. Για ευκολότερο άλλαγµα των καλαµαριέρων µας στην αρµατωσιά, δε θα κάνουµε κόµπο στο τελείωµα του παράµαλλου, εκεί δηλαδή που δένεται η καλαµαριέρα, αλλά θα έχουµε µια µικρή παραµάνα.
