Inchiku: Αναζητώντας τα αφρόψαρα
Οι περισσότεροι φίλοι, έχουν την εντύπωση ότι το inchiku είναι µια τεχνική που απευθύνεται σε φαγκριά, συναγρίδες, σκαθάρια, µαυρόψαρα και γενικά σε ψάρια που κυκλοφορούν κοντά στο βυθό.
Για τα αφρόψαρα δε γίνεται λόγος ή υπάρχει η αντίληψη ότι δε µπορούµε να ασχοληθούµε µε αυτά, κάτι το οποίο είναι τελείως λανθασµένο αφού µπορούµε να έχουµε κι εκεί επιτυχίες, και µάλιστα αρκετά πιο εύκολα από ότι στα υπόλοιπα γνωστά µας θηράµατα. Το πώς θα επιτευχθεί αυτό, ας το δούµε στη συνέχεια.
Αφρόψαρα
Με τον όρο «αφρόψαρα», περικλείουµε όλα εκείνα τα ψάρια που κινούνται σε µεγάλο εύρος βάθους, από τον αφρό µέχρι και το βυθό. Σε αυτά συµπεριλαµβάνονται κυρίως τα µαγιάτικα και οι ντάσκες, χωρίς να αποκλείουµε όλα τα υπόλοιπα είδη.
Τόποι-βάθη-σηµάδια
Οι τόποι που τα συναντούµε συµπίπτουν πολλές φορές µε τους τόπους των γνωστών µας ψαριών (φαγκριά, συναγρίδες κ.α.), ενώ άλλες φορές είναι στα νέτα, σε άσχετα µέρη, φτάνει εκεί να υπάρχει συγκέντρωση µικρόψαρων. Τα µικρόψαρα είναι σε γενικές γραµµές ο «κράχτης» µας και αυτά θα µας οδηγήσουν στους διώκτες τους. «Μπαλιασµένα» µικρόψαρα στο βυθόµετρο, αποτελούν σηµάδι και ένδειξη ψαρέµατος. Αντίθετα πάλι, µικρόψαρα διάσπαρτα σηµαίνει ότι δεν κυνηγιούνται, άρα δύσκολα θα υπάρχουν εκεί κοντά µεγάλα κυνηγιάρικα και συνεπώς δεν έχει νόηµα το ψάρεµα µας εκεί. Από ότι καταλαβαίνουµε το βυθόµετρο είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο, και αυτό θα µας οδηγήσει πολύ κοντά στην επιτυχία. Επίσης θα µας δείξει και το κατάλληλο βάθος για να κατεβάσουµε τον πλάνο µας, και εκεί θα αναζητήσουµε τα µεγάλα αφρόψαρα.
Πλάνοι-παράµαλλο
Ο χρωµατισµός είναι ίσως κάτι που πρέπει να προσέξουµε πολύ, αφού -από ότι έχουν δείξει τα ψαρέµατά µας- παίζει σηµαντικό ρόλο. Πλάνοι ασηµί, µπλε-ροζ και µπλε, δέχονται τις περισσότερες επιθέσεις και τέτοιους πρέπει σίγουρα να επιλέξουµε. Όσο αφορά τώρα στο µέγεθος των αγκιστριών, τα 3/0 και 4/0 που χρησιµοποιούµε και στα υπόλοιπα ψαρέµατα, είναι ικανοποιητικά. Φθάνει να είναι καλής ποιότητας, δηλαδή να καρφώνουν και να µην σπάνε ή ανοίγουν. Το παράµαλλό µας, διαµέτρου 0,70 χιλιοστών, µήκους 10 µέτρων, από πετονιά fluorocarbon.
Τρόπος ψαρέµατος
Οι κινήσεις µας εδώ είναι πιο γρήγορες και µακριές, και τα µικρά χτυπηµατάκια του καλαµιού µας γίνονται πια µεγάλα ανασηκώµατα. Επίσης δεν αναζητούµε τα ψάρια κοντά στο βυθό, αλλά σε όλο το εύρος της υδάτινης στήλης, µε µεγαλύτερη προσοχή στο µεσαίο στρώµα. ∆ηλαδή αν το βάθος από κάτω µας είναι 80 µέτρα, είναι πιο πιθανό τα αφρόψαρα να χτυπήσουν γύρω στα 40, και µάλιστα στο κατέβασµα του πλάνου. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται όταν δούµε τον πλάνο µας να σταµατά, οπότε χρειάζεται δυνατό κάρφωµα και το νου µας στα φρένα, γιατί τα ψάρια αυτά έχουν µεγάλα και απότοµα φευγιά. Επίσης, προσπαθούµε να αποµακρύνουµε οποιοδήποτε µεγάλο θήραµα από κάποια περίεργα ανασηκώµατα του βυθού, γιατί τα µεγάλα αφρόψαρα έχουν τη συνήθεια να τρίβονται πάνω τους και αν δουν ότι δε µπορούν να ξεφορτωθούν το ξένο σώµα, φέρνουν βόλτα γύρω από το πρώτο µεγάλο εµπόδιο που θα συναντήσουν. Καλύτερη εποχή οι καλοκαιρινοί και πρώτοι φθινοπωρινοί µήνες, χωρίς να αποκλείουµε το υπόλοιπο διάστηµα, όπου τα ψάρια είναι µεν λιγότερα, αλλά σίγουρα µεγαλύτερα.
