Συρτή αφρού: Άνοιξη, καιρός για super light trolling
Άνοιξη, αναγέννηση φύσης και ανθρώπων! Όπως συνηθίζω να λέω, ο καινούριος χρόνος έπρεπε να αρχίζει την άνοιξη κι όχι µέσα στο καταχείµωνο, αφού η συγκεκριµένη εποχή σηµατοδοτεί ένα καινούριο ξεκίνηµα.
Όµως, τι µπορεί να σηµαίνει αυτό για όλους εµάς που ασχολούµαστε µε τη θάλασσα, για όλους εµάς που τρέφουµε την ψυχή µας µε το αλµυρό νέκταρ της γαλανής; Μα φυσικά, περισσότερη και εντατικότερη τριβή µε την ενασχόληση που «φορτίζει τις µπαταρίες» µας, υπό καλύτερες φυσικά καιρικές συνθήκες.
Γιατί κακά τα ψέµατα, καλές οι χειµωνιάτικες εξορµήσεις, αλλά οι ανοιξιάτικες είναι ακόµα καλύτερες. Οι µέρες έχουν µεγαλώσει, οι θερµοκρασίες σε νερό και αέρα ανεβαίνουν και η θάλασσα έχει αρχίσει να δείχνει το γλυκό της πρόσωπο. Οποιαδήποτε τεχνική ψαρέµατος κι αν επιλέξουµε να καταπιαστούµε, το µόνο σίγουρο είναι πως την άνοιξη πραγµατοποιείται µε µεγαλύτερη άνεση και περισσότερη ευχαρίστηση. Μια τεχνική άκρως διασκεδαστική και αποτελεσµατική αυτή την περίοδο του έτους, είναι η υπερελαφριά συρτή από σκάφος.
Πιστέψτε µε, όποιος ασχοληθεί µε την εν λόγω τεχνική, το µόνο σίγουρο είναι πως θα ενθουσιαστεί και θα τη συµπεριλάβει στις ψαρευτικές του προτεραιότητες. Πάµε όµως να δούµε, γιατί η συρτή µπορεί να µας κάνει να «κολλήσουµε» µαζί της.
Το πρώτο και κυριότερο, είναι ότι πρόκειται για µια πολύ αποδοτική τεχνική, εφόσον βέβαια ακολουθήσουµε κάποια συγκεκριµένα βήµατα. Το δεύτερο και πολύ βασικό, είναι η απλότητα του εξοπλισµού µας, καθώς και η γενικότερη ευκολία στη πραγµατοποίηση της τεχνικής. Επίσης θεωρώ µεγάλο πλεονέκτηµα για την εποχή µας, τις µικρές απαιτήσεις όσον αφορά στο σκάφος που πρέπει να έχουµε στη διάθεσή µας, µε ότι αυτό συνεπάγεται.
Αυτό βέβαια δεν έχει να κάνει µε το αξιόπλοο του σκάφους µας, αλλά κυρίως µε το µέγεθός του και την ιπποδύναµη του κινητήρα του. Το µεγάλο σκάφος δεν είναι απαραίτητο στη συγκεκριµένη τεχνική, χωρίς αυτό να αποκλείει τα µεγάλα, αφού µε τη χρήση της βοηθητικής µηχανής, µπορούµε να πραγµατοποιήσουµε την τεχνική και µε µεγάλο σκάφος. Το µικρό σκάφος όµως, φουσκωτό ή πολυεστερικό, θα µας λύσει κυριολεκτικά τα χέρια, καθώς µας παρέχει την απαραίτητη ευελιξία που χρειαζόµαστε για αυτό το ψάρεµα, αφού τις περισσότερες φορές θα χρειαστεί να «σύρουµε» το τεχνητό µας πάρα πολύ κοντά στα βράχια, σε κάβους, ρηχά νερά, και γενικότερα σε δύσκολα περάσµατα.
Αυτονόητο είναι πως η χρήση τετράχρονης ή ηλεκτρικής µηχανής αποτελεί πλεονέκτηµα, καθώς ο θόρυβος σίγουρα δεν είναι σύµµαχός µας. Φυσικά το ψάρεµα αυτό µπορεί να γίνει και µε καγιάκ, το οποίο µας εξασφαλίζει µεγάλη διακριτικότητα.
Εξάλλου, το να χρησιµοποιούµε από τη µία υπερελαφρά εργαλεία µε σκοπό να «αναχαιτίσουµε» την πονηριά και επιφυλακτικότητα των ψαριών και από την άλλη το υπόλοιπο «πακέτο» να είναι ογκώδες και θορυβώδες, είναι µάλλον αντισυµβατικό και οξύµωρο. Αυτό που πιστεύω πως αποτελεί επίσης σηµαντικό πλεονέκτηµα της τεχνικής, είναι η ευκολία και η αποδοτικότητά της.
Έτσι, είναι σίγουρο πως όσοι τη συµπεριλάβουν στις καλοκαιρινές τους διακοπές, θα τη λατρέψουν, ενώ όσοι κάνουν και ναυτικό camping, θα διαπιστώσουν πως µε λίγες ώρες απογευµατινής διασκέδασης για όλη την οικογένεια, θα έχουν εξασφαλισµένο φρέσκο ψαράκι για το τραπέζι τους. Τέλος, κάτι άλλο που θεωρώ πως συγκαταλέγεται στα θετικά στοιχεία της συρτής αφρού, είναι αναµφισβήτητα οι συγκινήσεις που µπορεί να µας προσφέρει η χρήση υπερελαφρών εργαλείων.
Πιο πάνω µιλήσαµε για την απλότητα του εξοπλισµού. Ακόµα και µε ένα καρούλι γεµισµένο µε –ψιλή- νάυλον διαµέτρου 0,25 χιλιοστών, µερικά µικρά στριφταράκια και λίγα µέτρα παράµαλλο διαµέτρου 0,18-0,23 mm (κατά προτίµηση fluorocarbon), και κάποια µικρά minnows ή σιλικόνες, µπορούµε κάλλιστα να έχουµε ένα πολύ διασκεδαστικό ψάρεµα. Αν θέλουµε όµως να «πάρουµε» το maximum της ευχαρίστησης που µπορεί να µας προσφέρει η τεχνική αυτή, τότε δεν έχουµε παρά να χρησιµοποιήσουµε τα κατάλληλα καλάµια. Όταν λέµε κατάλληλα καλάµια, µην πάει το µυαλό µας σε εξειδικευµένα, πανάκριβα µοντέλα, σεταρισµένα µε µηχανισµούς που κοστίζουν περισσότερο κι από την εξωλέµβιά µας!
Καλάµια τύπου spinning µε action 5-15 ή 5-20 gr., συνδυασµένα µε µηχανισµούς µεγέθους 1000 έως 2500, είναι ότι χρειαζόµαστε. Το µήκος των καλαµιών δε χρειάζεται να υπερβαίνει τα 2,7 µέτρα, ενώ αυτό που θα πρέπει να προσέξουµε ιδιαίτερα, είναι η παραβολικότητά τους. Η αυξηµένη παραβολικότητα είναι αξιόπιστος σύµµαχός µας, καθώς βοηθάει στην απορρόφηση τάσεων («κεφάλια») και κουράζει το ψάρι.
Οι µηχανισµοί µας θα είναι γεµισµένοι είτε µε νάυλον 0,18-0,25 mm, είτε µε λεπτό νήµα της τάξεως των 0,06-0,10 mm. Το παράµαλλό µας, όταν η «µάνα» του µηχανισµού µας είναι νάυλον, θα είναι κατά προτίµηση fluorocarbon διαµέτρου 0,16 έως 0,23 mm και µήκους περί τα 4 µέτρα, ενώ όταν έχουµε νήµα φορτωµένο στο µηχανισµό µας, το µήκος του παράµαλλου µπορεί να αυξηθεί, προσφέροντας ένα πλεονέκτηµα εκτόνωσης δυνάµεων, από την έστω και µικρή ελαστικότητα της µισινέζας. Συνοψίζοντας, θα µπορούσαµε να πούµε ότι η παραβολικότητα του καλαµιού, το µήκος του παράµαλλου και τα σωστά ρυθµισµένα φρένα του µηχανισµού µας, αποτελούν τα κυριότερα «όπλα» στη φαρέτρα µας. Γιατί όπως είπαµε τα εργαλεία µας είναι πολύ ψιλά και αρκετές φορές θα τύχει να δοκιµαστούν τα όριά τους, ερχόµενα αντιµέτωπα µε µεγάλα και δυνατά µελανούρια, ευµεγέθη κοκάλια, λαυράκια όλων των µεγεθών, αλλά και µαχητικά τονάκια και παλαµίδες µετρίου µεγέθους.
Μου έχει µείνει πραγµατικά αξέχαστη η «µάχη» που χρειάστηκε να δώσω µε ένα λαυράκι 4,5 κιλών, µε 1000άρη µηχανισµό, µάνα διαµέτρου 0,20 χιλ. και παράµαλλο 0,17 mm, και µάλιστα περικυκλωµένος από ρεµέτζα ιχθυοτροφείου! Όταν τελικά µετά από πολύ ώρα κατάφερα να αποχιάσω το ψάρι, προσπαθούσα µε κόπο να εντοπίσω το τεχνητό των µόλις 4,5 cm στο χαώδες στόµα του. Μόνο τότε συνειδητοποίησα τι θα µπορούσε να είχε συµβεί µε την παραµικρή λάθος κίνηση από µέρους µου! Σχετικά µε τη σύνδεση µάνας και παράµαλλου τώρα, µπορεί να γίνει µε µικρό 14άρι στριφταράκι, ενώ η σύνδεση τεχνητού µε παράµαλλο, µπορεί να γίνει είτε µε πολύ µικρή παραµάνα (προκειµένου να µην αλλοιωθεί η πλεύση του minnow από το µέγεθός της), είτε µε το γνωστό κόµπο Rapala.
Αν θέλουµε να δώσουµε µια άλλη διάσταση στον εξοπλισµό µας, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε µικρούς baitcasting µηχανισµούς, µε τα κατάλληλα καλάµια τα οποία διαθέτουν περισσότερους οδηγούς και «νύχι» (σκανδάλη) για την καλύτερη στήριξη του χεριού µας στη λαβή τους. Έτσι, έχουµε πολύ καλή εφαρµογή του καλαµιού στο χέρι µας, ενώ η χρήση των συγκεκριµένων µηχανισµών µας δίνει µεγάλη ευχέρεια στη ρύθµιση του φρένου, µε αµεσότητα και µεγάλη ευκολία, κάτι που πιστέψτε µε, είναι πολύ βασικό όταν χειριζόµαστε υπερελαφρύ εξοπλισµό. Το κόστος και σε αυτή τη περίπτωση είναι πολύ λογικό, κι αν µπορείτε να προµηθευτείτε ένα τέτοιο σετάκι, θα µε θυµηθείτε…!
Όσον αφορά στα τεχνητά που θα χρειαστούµε, µένοντας πάντα στα πλαίσια της υπερελαφριάς συρτής, είναι τα µικρά minnows από 4 έως 6 cm, καθώς και µικρές σιλικόνες µε ελαφριές µολυβοκεφαλές, σε διάφορα χρώµατα. Πολλές φορές, όταν τα ψάρια είναι δύστροπα προς τα minnows, οι σιλικόνες µπορούν να κάνουν τη διαφορά. Επίσης µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε και πολύ µικρά κουταλάκια. Αυτό που θα πρέπει να προσέξουµε στα minnows, είναι να µην προβούµε σε αγορά των τεχνητών µε µοναδικό κριτήριο την πολύ χαµηλή τιµή τους, γιατί όταν θα έρθει η ώρα να τα «σύρουµε», θα διαπιστώσουµε πως είναι κατάλληλα περισσότερο για µπρελόκ, παρά για συρτή, αφού είναι αζύγιστα και στριφογυρίζουν στο νερό σα µεθυσµένα!
Καλό θα είναι επίσης να έχουµε στη συλλογή µας και κάποια minnows, τα οποία διαθέτοντας µεγαλύτερες γλώσσες βυθίζονται λίγο περισσότερο, αφού κάποιες «δύσκολες» µέρες µε άπνοια και µεγάλη διαύγεια νερών, τα ψάρια δραστηριοποιούνται χαµηλότερα. Γι’ αυτό το σκοπό, καταπληκτική δουλειά κάνουν και τα µικρά vibration. ∆οκιµάστε τα, και τα αποτελέσµατα είµαι σίγουρος πως θα σας ενθουσιάσουν.
Οι χρωµατισµοί που θα επιλέξουµε, θα είναι κατά κύριο λόγο φυσικοί (όπως αθερίνα, παπαλίνα, σαρδελί, κεφαλόπουλο κ.α.), προσοµοιάζοντας στο γόνο του «πεδίου δράσης» µας. Φυσικά δε θα πρέπει να λείπουν και οι πιο έντονοι και φωτεινοί χρωµατισµοί, όπως minnows µε ροζ ράχη, κόκκινη κοιλιά κλπ. Η συχνή εναλλαγή των τεχνητών κατά τη διάρκεια του ψαρέµατος, είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να τηρήσουµε πιστά, ενώ δε θα πρέπει να επαναπαυόµαστε στη στατιστική αποτελεσµατικότητα κάποιου συγκεκριµένου minnow ή σιλικόνης, ειδικά όταν βλέπουµε να µειώνεται η συχνότητα των χτυπηµάτων από τα ψάρια.
Το γεγονός ότι ένα συγκεκριµένο τεχνητό ήταν πολύ αποτελεσµατικό κάτω από ορισµένες συνθήκες, σε ένα συγκεκριµένο τόπο, δε συνεπάγεται ότι και στην επόµενη εξόρµησή µας, µε διαφορετικές συνθήκες και πιθανόν σε διαφορετικό τόπο, θα είναι το ίδιο αποτελεσµατικό. Αυτό σηµαίνει πως θα πρέπει να αναπροσαρµόζουµε τις κινήσεις µας σύµφωνα µε τα εκάστοτε δεδοµένα και να πειραµατιζόµαστε µε διάφορα τεχνητά. Τους ανοιξιάτικους µήνες, η ακτογραµµή της πατρίδας µας κατακλύζεται από κοπάδια µικρόψαρων, τα οποία µε τη σειρά τους αποτελούν ένα πρώτης τάξεως γεύµα για µεγαλύτερους θηρευτές, που µπαίνουν στην αναπαραγωγική τους περίοδο και εισέρχονται στις ρηχές ζώνες των νερών µας.
Τα λιµάνια, οι λιµενοβραχίονες, οι κάβοι, οι κόλποι σε βραχονησίδες και νησόπουλα, οι παραλίες µε διάσπαρτες πλάκες στο βυθό, αποτελούν εξαιρετικά σηµεία για να «σύρουµε» τα τεχνητά µας, πάντα σε µικρή απόσταση από την ακτή. Οι πρωινές και απογευµατινές ώρες είναι οι πιο κατάλληλες, ενώ όταν επικρατεί ένας ελαφρύς κυµατισµός, τότε οι πιθανότητες της επιτυχίας αυξάνονται κατακόρυφα. Αν χρησιµοποιούµε δύο καλάµια, καλό θα ήταν το ένα να εξοπλίζεται µε minnow και το άλλο µε µικρό vibration ή µικρή σιλικόνη.
Έτσι, µπορούµε να βολιδοσκοπήσουµε τις προτιµήσεις των ψαριών µε µεγαλύτερη ευκολία, τη συγκεκριµένη µέρα. Τέλος, όσον αφορά στην ταχύτητα του σκάφους µας, αυτή εξαρτάται βασικά από τον τύπο του τεχνητού που θα χρησιµοποιήσουµε. Θα πρέπει λοιπόν να ρυθµίσουµε τη ταχύτητά µας µε τέτοιο τρόπο, ώστε το τεχνητό µας να είναι πολύ «νευρικό», χωρίς όµως να χάνει το ζύγισµά του. Αυτό θα το επιτύχουµε κρατώντας το τεχνητό µας παράλληλα µε το σκάφος, σε µικρή απόσταση, ώστε έχοντας οπτική επαφή µαζί του, να µπορούµε να παρακολουθήσουµε τη κίνησή του και την ανταπόκρισή του σε κάθε µεταβολή της ταχύτητας.
Στη συνέχεια θα αφήσουµε το τεχνητό να αποµακρυνθεί από την πρύµνη µας περίπου 40 µέτρα, θα ρυθµίσουµε τα φρένα του µηχανισµού µας µε µεγάλη προσοχή, και το ψάρεµά µας έχει ξεκινήσει.
Μια βασική λεπτοµέρεια η οποία χρήζει ιδιαίτερης προσοχής κατά τη διάρκεια της συρτής, είναι να παρακολουθούµε συνεχώς την ταχύτητα που έχουµε επιλέξει µε τη βοήθεια του gps ή του στροφόµετρου της µηχανής και να τη διορθώνουµε όταν αυτή µεταβάλλεται από διάφορους παράγοντες, όπως ο άνεµος που επηρεάζει το µικρό σκάφος µας ή ακόµα και δυνατά ρεύµατα που επικρατούν σε κάποιες περιοχές.
Επίσης, είναι πολύ βασικό -και αρκετές φορές καθοριστικό- να κάνουµε συχνούς ελέγχους στο τεχνητό µας, διότι εάν έχει πιαστεί στις σαλαγκιές µας έστω και ένα µικρό φυκάκι, τότε όχι µόνο χάνουµε την ώρα µας αφού συνεχίζουµε τη συρτή µας άδικα (η πλεύση του τεχνητού «παραποιείται» και γίνεται αφύσικη), αλλά και πονηρεύουµε τα ψάρια της περιοχής, ειδικά εάν η ακτίνα δράσης µας είναι περιορισµένη (µπούκες λιµανιών, µικροί κόλποι, µικρές παραλίες κλπ).
Συµπερασµατικά, θα µπορούσαµε να πούµε πως αν η ελαφριά συρτή αφρού εκτελεστεί σωστά, µπορεί να µας χαρίσει πανέµορφες στιγµές, συνδυάζοντας την όµορφη χαλαρή βόλτα κοντά στην ολάνθιστη ανοιξιάτικη ακτογραµµή, µε καλές ψαριές και µπόλικη δόση αδρεναλίνης. Όσο για το τελευταίο, ο ελαφρύς εξοπλισµός αποτελεί τα καλύτερα εχέγγυα!
