Surf casting: Ψαρεύοντας στη φουρτούνα
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί ίσως αναρωτηθούν γιατί να πραγµατοποιήσουν το ψάρεµα τους στις συνθήκες αυτές και να µην το αναβάλλουν για µία άλλη µέρα που η θάλασσα θα είναι πιο ήρεµη…
Γιατί όταν µιλάµε για ψάρεµα στη φουρτούνα, εννοούµε συνθήκες τις περισσότερες φορές όχι απλά αντίξοες, αλλά οριακά ακραίες, ειδικά για κάποιον που δεν έχει εξοικείωση µε το ψάρεµα αυτό.
Η απάντηση είναι απλή: για τα θηράµατα που αρέσκονται να κυκλοφορούν και να τρώνε κατά τη διάρκεια της θαλασσοταραχής. Ψαρεύοντας στη φουρτούνα, στόχος µας είναι τα ψάρια που δεν έχουν πρόβληµα να κολυµπήσουν ανάµεσα στα δυνατά ρεύµατα για να τραφούν, όπως οι σαργοί, τα λαβράκια και τα µυλοκόπια, χωρίς να λείπουν οι µεγάλες χειµωνιάτικες µουρµούρες και οι πολυπόθητες τσιπούρες.
Καιρικές συνθήκες
Άνεµοι εντάσεως πέντε έως έξι µποφόρ, δηµιουργούν έντονο κυµατισµό, ο οποίος θολώνει τα νερά και ανακατεύει το βυθό, ξεθάβοντας µικροοργανισµούς και σκουλήκια, δηλαδή συνθήκες κατάλληλες για να τραφούν τα ψάρια. Συµπεραίνουµε λοιπόν ότι ο καιρός είναι ίσως το πιο σηµαντικό κοµµάτι για την επιτυχηµένη έκβαση του ψαρέµατός µας. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, προσωπικά συµβουλεύοµαι τουλάχιστον τρία διαφορετικά δελτία καιρού πριν ξεκινήσω την εξόρµησή µου, έτσι ώστε να έχω µια όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα των καιρικών συνθηκών, τόσο σε πραγµατικό χρόνο, όσο και αρκετές ώρες µετά.
Επιλογή ψαρότοπου
Σηµαντικό κοµµάτι αυτού του είδους ψαρέµατος, είναι η επιλογή του τόπου που θα πραγµατοποιήσουµε το ψάρεµά µας. Η εποχή αποτελεί έναν ισχυρό παράγοντα επιλογής ψαρότοπου και µε σύµβουλο-σύµµαχο το ηµερολόγιό µας (ένα εργαλείο πολύ σηµαντικό που µου πρότεινε ένας φίλος πριν κάποια χρόνια και έκτοτε ευλαβικά το τηρώ) µπορούµε να πραγµατοποιήσουµε πολύ όµορφες ψαριές. Οι επιλογές µας µπορούν να είναι βραχώδεις, µεικτοί, αλλά και καθαροί βυθοί, ενώ οι εκβολές των ποταµών είναι σηµεία που συγκεντρώνουν επίσης µεγάλες ποσότητες τροφής και θεωρούνται πολύ καλά κοµµάτια ψαρευτικά. Μία αναδροµή στο παρελθόν και παλαιότερα ψαρέµατα που έχουν καταγραφεί στο πολύτιµο ηµερολόγιό µου, θα φανερώσει στατιστικά σχετικά µε το φεγγάρι, τις παλίρροιες, την παρουσία ή απουσία των ψαριών σε ανάλογες εποχές και συνθήκες, ώστε η εξόρµησή µου να γίνει όσο το δυνατόν «εκ του ασφαλούς».
Εξοπλισµός
∆ίσπαστα, τρίσπαστα και τηλεσκοπικά καλάµια, µπορούν να χρησιµοποιηθούν για το ψάρεµα αυτό. Η σύγχρονη τεχνολογία κατασκευής καλαµιών επιβάλλει τη χρήση εξελιγµένων υλικών και έχει προχωρήσει µε ραγδαίους ρυθµούς τα τελευταία χρόνια, αναδεικνύοντας τον άνθρακα (carbon) σαν το κυρίαρχο υλικό. Καλάµια µε casting weight τουλάχιστον 150 γραµµαρίων που λειτουργούν κυρίως µε δράση κορυφής, µπορούν να σταθούν στιβαρά και αξιόπιστα µπροστά στα µεγάλα κύµατα και τους δυνατούς ανέµους. Ιδανικότερα για την περίπτωση θεωρούνται τα δίσπαστα και τα τρίσπαστα καλάµια, αλλά έχουν παρουσιαστεί και τηλεσκοπικά καλάµια που δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν από τα αντίστοιχα καλάµια των δύο ή τριών στελεχών.
Για το στήσιµό τους στην παραλία θα χρειαστούµε ψηλές καρφωτές βάσεις άµµου ή -όταν βρισκόµαστε σε ανώµαλο έδαφος- τρίποδες στους οποίους θα κρεµάσουµε ένα σηµαντικό βάρος, για να αποφύγουµε τη πιθανότητα πτώσης από τους δυνατούς ανέµους και κυρίως τους πλαϊνούς.
Ο µηχανισµός, εξίσου σηµαντικό κοµµάτι για το ψάρεµά µας, πρέπει να είναι στιβαρός και να εµπνέει εµπιστοσύνη (η εταιρεία κατασκευής του αποτελεί το βασικότερο εχέγγυο για την ποιότητα και τη λειτουργικότητά του), µε µεγάλη δυνατότητα έλξης και µεγάλη χωρητικότητα στη µποµπίνα του. Η ύπαρξη δεύτερης µποµπίνας δεν είναι απλά µία χρήσιµη εφεδρεία, αλλά ένα άκρως απαραίτητο «προσόν» του µηχανισµού µας, καθώς θα είναι γεµισµένη µε πετονιά διαφορετικής διαµέτρου από αυτήν που συνοδεύει το µηχανάκι µας και θα καλύπτει κάθε περίπτωση που θα χρειαστεί να ψαρέψουµε σε διαφορετικές συνθήκες από αυτές που υπολογίζαµε.
Οι µποµπίνες µας θα πρέπει να είναι εφοδιασµένες µε πετονιά 0,35-0,40 mm όταν ψαρεύουµε σε µεικτούς ή βραχώδεις βυθούς στην µία µποµπίνα και η δεύτερη επίσης µε πετονιά, αλλά µικρότερης διαµέτρου (0,26-0,28 mm), συνδυασµένες µε τη χρήση shock leader ώστε να µπορούν να χειριστούν τα µεγάλα βαρίδια που απαιτούνται για την εφαρµογή του συγκεκριµένου τρόπου ψαρέµατος. Ως ιδανικότεροι θεωρούνται οι µηχανισµοί µε εµπρόσθια φρένα και µεγέθη από 5500-14000.
Βαρίδια
Σε συνθήκες θαλασσοταραχής, δυνατών ρευµάτων και έντονου αέρα, αυτό που χρειαζόµαστε είναι βαρίδια που θα κρατήσουν την αρµατωσιά µας σταθερή στο βυθό. Βαρίδια ογκώδη και χωρίς αεροδυναµικό σχήµα που θα µας δυσκολέψουν στο πέταγµα, όπως οι πυραµίδες και τα spikes, θα βοηθήσουν σηµαντικά στο να µην ξεσέρνουν οι αρµατωσιές µας.
Αρµατωσιές
Η επιλογή συγκεκριµένης αρµατωσιάς, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως πχ. από την ύπαρξη ή την απουσία ρευµάτων, από την παρουσία φυκιών (φαινόµενο σύνηθες στις πολυήµερες θαλασσοταραχές), από την ύπαρξη σκαλωµάτων (όταν ψαρεύουµε σε µικτό βυθό). Επίσης αρκετές φορές θα χρειαστεί να ψάξουµε σε ποιο ύψος τρώνε τα ψάρια, οπότε η προσθήκη ενός ανυψωτικού µέσου στο παράµαλλό µας ή η αλλαγή αρµατωσιάς, πολλές φορές θα µας φέρουν τα επιθυµητά αποτελέσµατα. Τα αγκίστρια που κυριαρχούν στο ψάρεµά µας είναι τα τύπου aberdeen και chinu. Βασικό πλεονέκτηµα των αγκιστριών είναι να έχουν κοφτερό «αιθέρα», ο οποίος πρέπει να ελέγχεται αρκετά συχνά κατά τη διάρκεια του ψαρέµατός µας και εάν το κρίνουµε αναγκαίο να αντικαθίστανται. Για τα παράµαλλα επιλέγουµε τη χρήση πετονιάς fluorocarbon σε διαµέτρους 0,28-0,35 mm, γιατί δε βερινιάζουν όσο τα υπόλοιπα, ενώ και η αντοχή τους στα τριψίµατα ή στα δόντια ενός ψαριού είναι µεγαλύτερη. Οπότε, παρά τα όσα πιστεύουν οι περισσότεροι, δεν τα επιλέγουµε µόνο για τη δεδοµένη αορατότητα τους, αλλά και επειδή είναι πιο σκληρά. Στο ψάρεµά µας προτιµάται η χρήση σταθερών αρµατωσιών, και αυτό γιατί έτσι επιτυγχάνουµε συνήθως το αυτοκάρφωµα του ψαριού, στην προσπάθειά του να µετακινήσει το µολύβι µας. Αρµατωσιές όπως το Paternoster, το γνωστό σε όλους διπλάρι ή τριπλάρι, και τα σταθερά µονάγκιστρα, κυριαρχούν στις επιλογές µας εάν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Εκείνο το οποίο πρέπει να προσέξουµε είναι το εξής: όταν τα παράµαλλά µας βρίσκονται κοντά στο βαρίδι χρησιµοποιούµε πυραµίδες, ενώ όταν υπάρχει µια εύλογη απόσταση µεταξύ βαριδιού και παράµαλλου, χρησιµοποιούµε spikes, ελαχιστοποιώντας µε αυτόν τον τρόπο την πιθανότητα των µπερδεµάτων.
∆ολώµατα
Το κεφάλαιο δολώµατα είναι επίσης ιδιαίτερα σηµαντικό και πολλές φορές αυτά είναι που θα κάνουν τη διαφορά. Μεγάλα δολώµατα όπως το φαραώ, ολόκληρες µάνες, ολόκληρα αµερικάνικα, θα µείνουν περισσότερη ώρα πάνω στα αγκίστριά µας µαλαγρώνοντας µε το αίµα και τα υγρά τους, διευκολύνοντας έτσι τα ψάρια να τα εντοπίσουν. Η χρήση του ελαστικού νήµατος κρίνεται απαραίτητη τις περισσότερες φορές, µιας και τα δολώµατά µας ταλαιπωρούνται είτε από τη ρίψη, είτε από τα κύµατα, είτε ακόµα από τα τσιµπήµατα των µικρόψαρων. Ιδιαίτερη µνεία πρέπει να γίνει στα ψαροδόλια, τα οποία αυξάνουν τις πιθανότητες να συναντηθούµε µε κάποιο λαβράκι, χωρίς όµως να αποκλείονται συναντήσεις και µε άλλα ψάρια, όπως είναι οι µεγάλοι σαργοί και οι τσιπούρες.
Ρουχισµός
Τελευταίο άφησα ένα κοµµάτι του συγκεκριµένου ψαρέµατος στο οποίο πρέπει όλοι να δίνουµε τη δέουσα προσοχή και αυτό δεν είναι άλλο από το ρουχισµό. Καλής ποιότητας ισοθερµικά εσώρουχα, και ελαφριά, αναπνέοντα και αδιάβροχα ρούχα, σε συνδυασµό µε ένα καλό ζευγάρι γαλότσες, θα κρατήσουν την υγρασία µακριά από το κορµί µας και θα µας προφυλάξουν από τη βροχή και το κρύο. Απαραίτητη επίσης η ύπαρξη ενός καλού σκούφου και µιας λαιµουδιέρας (buff) που θα κρατάνε το κεφάλι µας ζεστό.
Ανακεφαλαιώνοντας για το ψάρεµα στην φουρτούνα, το βασικό του χαρακτηριστικό είναι ότι πραγµατοποιείται υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες, και καταστάσεις όχι και τόσο άνετες και ευχάριστες για τους περισσότερους από εµάς. Με την κατάλληλη προετοιµασία όµως, µπορούµε να ανταµειφθούµε µε θηράµατα που δύσκολα θα πλησίαζαν τις ακτές και µε συγκινήσεις που θα µείνουν χαραγµένες για πάντα στο µυαλό και την καρδιά µας!
