Εξοπλισμός: Απόχη για μεγάλα ψάρια
Η απόχη όπως έχουµε τονίσει επανειληµµένα, αποτελεί τον απαραίτητο σύντροφο σε όλες τις εξορµήσεις. Το πιάσιµο ενός µεγάλου αλιεύµατος αποτελεί στόχο για κάθε ψαρά. Μόνο με τη βοήθεια της απόχης, μπορεί να ανέβει µε ασφάλεια στο σκάφος.
Σε τεχνικές όπως ζόκα, jigging, συρτή βυθού, με στόχο φαγκριά, σφυρίδες και συναγρίδες, η χρήση της είναι άκρως απαραίτητη. Εξίσου σημαντική στην καθετή ή το παραγάδι, είτε αναζητάμε λυθρίνια είτε µεγάλα σκαθάρια.
Σίγουρα όλοι αναζητάµε εκείνο το καλό ψάρι που θα έρθει να τσιµπήσει το δόλωµά µας. Ένα ψάρι που δε βγαίνει κάθε µέρα. Που µέχρι να ξενερίσει θα χρειαστεί να δώσουµε µάχη, δοκιµάζοντας τόσο τον εξοπλισµό µας, όσο τις ικανότητές µας. Όταν τελικά φθάσει εξουθενωµένο κοντά µας, βλέποντας το σκάφος µας κάνει µια ύστατη προσπάθεια διαφυγής. Αν δεν έχουµε τη δυνατότητα να το αποχιάσουµε, τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος διαφυγής.
Ας µην ξεχνάµε, ακόµη και σκασµένο εάν βγει το ψάρι, ότι έχει προηγηθεί µάχη. Τα εργαλεία µας, ειδικότερα το παράµαλλο και το αγκίστρι, έχουν υποστεί πιέσεις και φθορές κι έχουν εξασθενίσει. Ενδέχεται, σηκώνοντας το ψάρι εκτός νερού από το παράµαλλο να προκληθεί σπάσιµο του παράμαλλου ή σπάσιµο-άνοιγµα του αγκιστριού. Δεν εφησυχάζουμε ακόμη κι αν η ταµπέλα στη συσκευασία αναγράφει περισσότερα κιλά αντοχής από το βάρος του αλιεύματος.
Κάποιες φορές το βάρος και µόνο του ψαριού είναι αρκετό για να σκιστεί το στόµα του από το αγκίστρι. Ειδικά αν δεν είναι καρφωµένο σε σκληρό σηµείο είναι πολύ πιθανό το ψάρι να διαφύγει. Προσοχή λοιπόν σε οποιοδήποτε επιπόλαια ενέργεια.
Κριτήρια επιλογής εξοπλισμού
Ο τρόπος ψαρέµατος αλλά και το είδος που στοχεύουμε καθορίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της απόχης. Αφενός το ζητούμενο είναι να αποχιάσουµε εύκολα το ψάρι, αφετέρου να μην το τροµάξουμε.
Εµείς λοιπόν θα προσδιορίσουμε ποιά χαρακτηριστικά πρέπει να έχει η απόχη μας. Είναι κατάλληλη για µεγάλα φαγκριά, συναγρίδες, µαγιάτικα, σφυρίδες, ροφούς ή βλάχους; Με αυτά τα είδη ο ψαράς αναγκάζεται να δώσει πραγµατική µάχη µέχρι να φέρει το ψάρι στο σκάφος. Και είναι κυριολεκτικά κρίµα, από λάθος επιλογή εξοπλισμού, να χαθει ένα εκλεκτό αλίευμα.
Χαρακτηριστικά
Ποιά είναι όµως αυτά τα σηµαντικά χαρακτηριστικά απόχης για να εξασφαλίσουμε τη σύλληψη µεγάλων ψαριών;
• Το µεγάλο στεφάνι αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό. Εάν αυτό είναι µικρό, δε θα καταφέρουµε µε τίποτα να «στριµώξουµε» µέσα του ένα αξιόλογο ψάρι.
• Μακρύς και βαθύς σάκος. Για να χωρέσει το ψάρι µέσα και να µπορέσουµε να το βάλουµε µε σιγουριά στο σκάφος µας.
• Χοντρό δίχτυ. Για να µην καταστρέφεται από το βάρος τα αγκάθια του ψαριού.
• Κοντάρι «στα µέτρα του σκάφους» για να µπορεί το απόχιασµα να γίνεται εύκολα. Όσοι έχουν χαµηλή κουπαστή και βρίσκονται κοντά στο νερό, καλύπτονται ακόµα και από ένα µισόµετρο κοντάρι. Αντίθετα αν το σκάφος έχει µεγάλες κουπαστές και το κατάστρωµα βρίσκεται αρκετά πιο ψηλά από το νερό, τότε το κοντάρι θα είναι υποχρεωτικά αρκετά µακρύ, ώστε να φθάνει σίγουρα στο νερό.
• Οι πτυσσόµενες απόχες δε βολεύουν
• Η γερή κατασκευή της απόχης είναι ένα ακόµη χαρακτηριστικό που αναζητούµε σε αυτή, όταν θέλουµε να χρησιµοποιηθεί σε µεγάλα ψάρια.
Λάθη & βασικές ενέργειες για σωστό απόχιασµα
Πολλές φορές ο ψαράς τυχαίνει να έχει στο σκάφος απόχη και µάλιστα καλής κατασκευής. Οι ενέργειες όμως που κάνει δεν είναι πάντα οι κατάλληλες. Αυτό έχει ώς αποτέλεσµα το ψάρι να κόψει το παράµαλλο ή να ισιώσει το αγκίστρι και να φύγει την τελευταία στιγµή.
Εδώ θα αναφερθούμε σε σηµαντικά λάθη που γίνονται αλλά και στις βασικές ενέργειες που θα οδηγήσουν στη σύλληψη κάθε αξιόλογου ψαριού.
Οδηγούµε το ψάρι στην απόχη και όχι την απόχη στο ψάρι
Ένα από τα µεγαλύτερα λάθη στο απόχιασµα. Καθώς το ψάρι πλησιάζει κοντά επιχειρούµε να το βάλουµε µέσα στη στεφάνη ακολουθώντας το µε την απόχη. Το αποτέλεσµα θα είναι πολλές φορές δυσάρεστο. Με αυτόν τον τρόπο το µόνο που καταφέρνουµε είναι να τροµάξουµε για ακόμη μια φορά το ψάρι. Παρά τη κούρασή του αποκτά κίνητρο για µια ύστατη δυνατή προσπάθεια απελευθέρωσης. Ισως έρθουμε αντιμέτωποι µε το δυσάρεστο αποτέλεσµα να κόψει το παράµαλλο ή να ισιώσει το αγκίστρι.
Ο σωστός τρόπος είναι να τοποθετήσουµε την απόχη µπροστά µας στο νερό. Με τη βοήθεια του καλαµιού µας να οδηγήσουµε το ψάρι µέσα στη στεφάνη. Μόνο όταν αυτό έχει αρχίσει να µπαίνει στη στεφάνη, κάνουµε κίνηση να το χωρέσουµε όλο στο σάκο της απόχης. Στη συνέχεια θα την ανασηκώσουµε από το νερό µαζί µε το ψάρι.
Η στεφάνη της απόχης έχει µέγεθος για να χωρά µε ευκολία το ψάρι που αναζητούµε
Πραγµατικά δεν έχει καµία σηµασία να είµαστε σωστοί στο απόχιασµα ενός ψαριού, αν αυτό δεν χωρά µέσα στη στεφάνη. Άρα αυτό που πρέπει να εξασφαλίσουµε κατά την αγορά µίας απόχης, είναι το µεγάλο, άνετο φάρδος της στεφάνης της, ώστε να καλύπτει οποιοδήποτε ψάρι πιάσουµε και φυσικά όχι µόνο τα µεγέθη που αναζητούµε, αλλά κι ένα «τυχερό» που µπορεί να πιαστεί στα αγκίστριά µας «εκτός προγράµµατος».
Ο σάκος να έχει µέγεθος που να χωρά το ψάρι
∆εν έχει νόηµα να υπάρχει απόχη, αν το ψάρι δε χωρά µέσα. Αυτό είναι λογικό, γιατί την απόχη τη χρειαζόµαστε για να τοποθετήσουµε µέσα το µεγάλο ψάρι και µε τη βοήθειά της να το βγάλουµε στην κουβέρτα του σκάφους µας. Άρα, είναι απαραίτητο να έχει η απόχη µας σάκο µεγάλου µέγεθους.
Η πρώτη προσπάθεια αποχιάσµατος πρέπει να είναι αποτελεσµατική
Όταν το ψάρι έλθει για πρώτη φορά στην επιφάνεια, είναι πολύ εύκολο να το οδηγήσουµε στην απόχη. Όταν αυτή η πρώτη φορά δεν πετύχει, τότε τα πράγµατα δυσκολεύουν. Το ψάρι µαθαίνει την απόχη και πολύ δύσκολα θα µπει στη συνέχεια µέσα στη στεφάνη της. Γι’ αυτό λοιπόν ας φροντίσουµε η πρώτη προσπάθειά µας να είναι επιτυχής.
Αφήνουµε στο ψάρι τη σωστή απόσταση από την κορυφή του καλαµιού µας
Η πλειοψηφία των ψαράδων χρησιµοποιούµε καλάµι και µηχανισµό στα ψαρέµατά µας και θα πρέπει να υπολογίζουµε σωστά την απόσταση του πιασµένου ψαριού από τη µύτη του καλαµιού µας. Σε καµιά περίπτωση δεν τυλίγουµε την αρµατωσιά µας σε σηµείο που η απόσταση ψαριού και κορυφής να είναι µικρότερη από το µήκος του καλαµιού. Αν δεν το προσέξουµε, εκτός από το ότι δε µπορούµε να αποχιάσουµε το ψάρι, υπάρχει και κίνδυνος τραυµατισµού ή σπασίµατος του καλαµιού.
Τοποθέτηση πρώτα του κεφαλιού στη στεφάνη
Ένα λάθος που γίνεται συνήθως από τους νεώτερους ψαράδες, αφορά στο τµήµα του ψαριού που µπαίνει πρώτο στην απόχη. Όπως είπαµε και πιο πάνω, το σωστό απόχιασµα είναι να οδηγήσουµε εµείς το ψάρι µέσα στην ακίνητη απόχη, οπότε λογικά το τµήµα εκείνο του ψαριού που θα µπει πρώτο στην απόχη, είναι το κεφάλι. Αν για οποιοδήποτε λόγο χρειαστεί να κινήσουµε την απόχη προς το ψάρι, τότε θα πρέπει να φροντίσουµε να µπει πρώτα µέσα το κεφάλι και όχι η ουρά.
Βέβαια εδώ παίζει ρόλο και το ποιος θα αποχιάσει το ψάρι. Αν για οποιοδήποτε λόγο δε µπορούµε εµείς οι ίδιοι να το αποχιάσουµε, δε θα εµπιστευόµαστε φίλους που φιλοξενούµε στο σκάφος και είναι άσχετοι µε το αντικείµενο. Σε περίπτωση όµως που χρειαστεί, θα πρέπει να τους δώσουµε εµείς τις απαραίτητες οδηγίες για να φέρουν σε πέρας ένα σωστό απόχιασµα!
