Βασικά ερωτήματα για το σχέδιο του ΥΑΑΤ για το Π/Δ της ερασιτεχνικής αλιείας
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ) έθεσε σε διαβούλευση για 12 μόνο μέρες, ένα σχέδιο Π/Δ σχετικά με τους όρους και προϋποθέσεις της άσκησης της ερασιτεχνικής και αθλητικής αλιείας στη χώρα μας και κάλεσε τους ενδιαφερόμενους να αναρτήσουν τα σχόλιά τους στην ιστοσελίδα: http://pconsult.minagric.gr/index.php/el/
Γράφει ο Ηρακλής Καλογεράκης
Αξ/κός ΠΝ (εα) και ερασιτέχνης αλιεύς
Σωστή είναι η ενέργεια, μα έπρεπε να είχε γίνει προ πολλού μαζί βέβαια και με άλλες ενέργειες (!) Όμως, να δίδονται μόνο 12 μέρες με το Σαββατοκύριακο, για μελέτη και σχολιασμό; Προς τι βιασύνη; Εδώ το θέμα της τροποποίησης συζητείται για πάνω από 2 χρόνια, τώρα θέλουμε να το εξαντλήσουμε μέσα σε 12 μέρες;
Ανεξαρτήτως όμως αυτού θέλουμε να πιστεύουμε πως οι παρατηρήσεις, τα σχόλια και οι προτάσεις, όσων προλάβουν να το κάνουν, θα ληφθούν υπ όψη κατά την σύνταξη του τελικού σχεδίου.
Το σχέδιο αυτό του Π/Δ, όπως η ανακοίνωση του υπουργείου αναφέρει, αποσκοπεί στον εκσυγχρονισμό του υφιστάμενου κανονιστικού πλαισίου, ώστε να αποσαφηνίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις της άσκησης ερασιτεχνικής και αθλητικής αλιείας, κατά τρόπο που να λαμβάνει υπόψη του τις σύγχρονες προκλήσεις που ο τομέας της αλιείας αντιμετωπίζει, όπως η προστασία των αλιευτικών αποθεμάτων.
Κανείς δεν αμφιβάλει ότι, οι χειριστές του θέματος στο υπουργείο αποσκοπούν στον εκσυγχρονισμό και επικαιροποίηση της νομοθεσίας αλλά, αμέσως με την ανάγνωση της σχετικής ανακοίνωσης του υπουργείου γίνεται σαφές πως ο μόνος γνώμονας για το διάταγμα είναι η χωρίς σκέψη «προστασία των αλιευτικών αποθεμάτων» και τίποτε άλλο. Καμιά «σύγχρονη πρόκληση» του τομέα αλιείας όπως π.χ. η πρόοδος της τεχνολογίας των αλιευτικών συσκευών και μηχανημάτων ή των τεχνικών αλιείας δεν ελήφθη υπ΄όψη.
Αντί το ΥΠΑΑΤ να συνεργαστεί με τα συναρμόδια υπουργεία και να φροντίσουν όλοι μαζί να λάβουν μέτρα πραγματικής «προστασίας των αλιευτικών αποθεμάτων» σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τις οδηγίες της ΕΕ, σκέφτεται μόνο τη μείωση του αριθμού και του βάρους των αλιευμάτων ετοιμάζοντας με βιασύνη και προχειρότητα ένα αναποτελεσματικό σχέδιο Προεδρικού διατάγματος.
Οι αρμόδιοι χειριστές φάνηκε ξεκάθαρα πως δεν έχουν καμιά σχέση με τη θάλασσα ή την αλιεία και δεν πέρασε καθόλου από το μυαλό τους πως «σήμερα έχει, αύριο δεν έχει», πως λόγω καιρικών συνθηκών δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες και πως όπως λέει η παροιμία «Του ψαρά και του κυνηγού το πιάτο, εφτά φορές είναι αδειανό και μια φορά γεμάτο». Επειδή λοιπόν όλοι έχουμε ακούσει το σλόγκαν «Καλά, δεν ήξερε, δεν ρώταγε;» Ίσως όμως να ρώτησαν και τους αδικούμε, αλλά τότε τίθεται το ερώτημα: Ποιους ρώτησαν; Γιατί δεν έψαξαν «οι αρμόδιοι» να βρουν και να μελετήσουν τι ισχύει στα άλλα κράτη πριν προβούν στη σύνταξη του προσχεδίου;
Αν θέλαμε να προστατεύσουμε τα αλιεύματα και να αγκαλιάσουμε τους έλληνες ερασιτέχνες αλιείς που είναι από 5 μέχρι 95 ετών, θα έπρεπε προ πολλού να έχουμε εφαρμόσει όλες τις σχετικές με την αλιεία διατάξεις, που αναφέρονται στη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (ΔΔΘ), την οποία έχουμε από το 1982 υπογράψει και από το 1995 επικυρώσει, όπως ΑΟΖ, Συνορεύουσα Ζώνη και στα θέματα που αφορούν τη διατήρηση και διαχείριση των ζώντων πόρων στην ανοικτή θάλασσα (άρθρα 116- 120 του ΔΔΘ). Επίσης θα έπρεπε προ πολλού να εφαρμόσουμε τις οδηγίες της ΕΕ που είναι κοινές για όλα τα κράτη και όχι να βγάζουμε διατάξεις που είναι «μοναδικές» και αναποτελεσματικές. Για την ιστορία, το 1983, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με το άρθρο 6 του Κανονισμού 170/1983 περί θεσπίσεως κοινοτικού καθεστώτος διατηρήσεως και διαχειρίσεως των αλιευτικών πόρων, ζήτησε από όλα τα κράτη μέλη να επεκτείνουν τις αλιευτικές τους ζώνες στα 12 ναυτικά μίλια. Αυτό ποτέ δεν έγινε και ακόμη δεν έχει γίνει. Αντί λοιπόν να αυξάνουμε τις δραστηριότητες εμείς τις μειώνουμε με απαγορεύσεις και περιορισμούς.
Επειδή ανήκουμε στην ΕΕ και επειδή τα θέματα αλιείας ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της θα πρέπει αφενός να συμμορφωνόμαστε με την κοινοτική νομοθεσία και αφετέρου η δική μας Εθνική νομοθεσία να μην διαφέρει από αυτή των άλλων κρατών. Να έχουμε ισότιμη μεταχείριση.
Στη Κύπρο τροποποιήθηκαν πέρυσι οι περί Αλιείας Κανονισμοί (ΚΔΠ 416/2019) και σε γενικές γραμμές ισχύουν τα ακόλουθα:
Α. για να ψαρέψει κάποιος πρέπει να έχει ατομική «άδεια αλιείας». • Η άδεια ερασιτεχνικής αλιείας είναι ΑΤΟΜΙΚΗ και η ισχύς της δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένο σκάφος.
Β. Απαγορεύεται η κατοχή ψαριών ερασιτεχνικής αλιείας από τα οποία δεν έχει αποκοπεί ο άνω λοβός του ουραίου πτερυγίου, ενώ απαγορεύεται η οποιασδήποτε άλλης μορφής επεξεργασία αλιευμάτων ερασιτεχνικής αλιείας επί του σκάφους (πλην του εκσπλαχνισμού και της απολέπισης), καθώς και η εμπορική εκμετάλλευσή τους και η κατοχή τους σε οποιοδήποτε χώρο διεξαγωγής εμπορικών συναλλαγών αλιευτικών προϊόντων.
Γ. Στα πλαίσια της ερασιτεχνικής αλιείας με σκάφος απαγορεύεται η αλιεία ανά αλιευτική εξόρμηση και ανά εικοσιτετράωρο πέραν των:
(i) 10 κιλών συνολικά ή
(ii) 5 κιλών και ενός ατόμου ανεξαρτήτως βάρους ή
(iii) τριών ατόμων μακρύπτερου τόνου (Thunnus alalunga) ανά αδειούχο αλιέα επί του σκάφους με μέγιστο αριθμό ατόμων τα 9 ή
(iv) τριών ατόμων μακρύπτερου τόνου και 5 κιλών άλλων ειδών, ανεξαρτήτως του συνολικού αριθμού αδειούχων αλιέων στο σκάφος.
Όπως επίσης επιτράπηκε η υποβρύχια αλιεία για το μήνα Μάιο. Σωστά και δίκαια κατά την άποψη μου μέτρα, ακόμα και για τις άδειες ερασιτεχνικής αλιείας που θα μπορούσαν να εκδοθούν χωρίς χρέωση.
Εύλογα ερωτήματα σχετικά με το Π/Δ
Όμως, γιατί οι χειριστές στο ΥΠΑΑΤ δεν ζήτησαν να συνεργαστούν με ομολόγους άλλων κρατών αλλά σκέφτηκαν και κατέγραψαν διατάξεις που ή κάποιος άλλος σκόπιμα τις υπαγόρευσε ή ο συντάκτης είναι άσχετος με την αλιεία και τη ζωή στη θάλασσα;
Είναι δυνατόν ο ερασιτέχνης ψαράς να σκοτώνει τα δολώματα του (σκουλήκια) πριν τα δολώσει; Είναι δυνατόν να ψαρεύει μόνο με τεχνητά δολώματα, με ψόφια ή με ζυμάρι;
Γιατί να απαγορευτεί τελείως το ψάρεμα του τόνου; Γιατί να μην παραμείνουν οι ισχύουσες απαγορεύσεις αλλά να θέλουμε να επιβάλουμε μεγαλύτερες απαγορεύσεις χωρίς το είδος αυτό να είναι στα προς εξαφάνιση είδη;
Είναι δυνατόν να ψαρεύεις σε μεγάλα βάθη και να μην κάνεις χρήση ηλεκτρικού μηχανισμού; Αφού οι περισσότεροι σήμερα στην καθετή από βάρκα και συρτή χρησιμοποιούν ειδικά καλάμια με μηχανισμούς γιατί να απαγορεύεται η χρήση μηχανισμών για την ανάκτηση νήματος ή πετονιάς, οι οποίοι έχουν ως κινητήριο δύναμη άλλη από την μυϊκή δύναμη του αλιέα;
Είναι δυνατόν όλοι οι ερασιτέχνες να μην είναι ηλικιωμένοι ή παιδιά; Να είναι εύρωστοι και δυνατοί; Με τι δύναμη θα φέρουν μια καθετή από βάθος άνω των 100 μέτρων;
Είναι δυνατόν να θεωρούν πως τα όρια πού αναφέρθηκαν (άρθρο 6) των 3 ψαριών (συναγρίδα, ροφός, τσαούση, φαγκρί) θα είναι μόνο 4 κιλά;
Είναι δυνατόν κάποιος «χταποδάς» να βγάζει μόνο 2 χταπόδια; Ξέρει ο συντάκτης ή ρώτησε να μάθει μέχρι τι βάρος φτάνουν τα χταπόδια που έχουμε στις θάλασσες μας;
Έχει αντίληψη τα 150 μόνο αγκίστρια στο παραγάδι τι πιθανότητες έχουν και τι έκταση καλύπτει; Ήδη το υφιστάμενο τώρα όριο των 2 x 150 αγκιστριών ανά σκάφος είναι τραβηγμένο.
Έχει ψαρέψει ή μπορεί να αντιληφτεί ο «αρμόδιος χειριστής» πόσο εύκολο είναι το ψάρεμα με ψαροτούφεκο; Πως μετά την «παράλογη» απαγόρευση αυτού του είδους ψαρέματος τον Μάιο, το παρατείνουν και τον Απρίλιο; Συμβουλεύτηκε κανένα υδροβιολόγο ή ιχθυολόγο πότε γενούν τα είδη των ψαριών που ψαρεύονται με ψαροτούφεκο;
Όλοι ξέρουμε πως η τεχνολογία και οι τεχνικές αλιείας συνεχώς εξελίσσονται και αναπτύσσονται σε όλο τον κόσμο και το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για τη χώρα μας. Δεν είναι δυνατόν να αρνούμαστε να δούμε τη πρόοδο της τεχνολογίας ή να την βλέπουμε και να μην την αξιοποιούμε. Είναι συνεπώς αν όχι αδιανόητο, δύσκολο σε κάποιον, να κατανοήσει τον λόγο της γενικής απαγόρευσης της υποπαραγράφου 6 του άρθρου 4 με την οποία απαγορεύεται η ερασιτεχνική αλιεία με τη χρήση κάποιου τηλεκατευθυνόμενου μέσου ή τηλεκατευθυνόμενης συσκευής ψαρέματος. Μπορεί κάποιος από τους «αρμόδιους χειριστές» να αιτιολογήσει επαρκώς και πειστικά την ύπαρξη της απαγόρευσης αυτής; Εφ’ όσον σε όλα τα κράτη υπάρχουν και πωλούνται τα τηλεκατευθυνόμενα μικρά σκάφη γιατί αυτά να μην χρησιμοποιούνται;
Τέλος η απαγόρευση της ερασιτεχνικής αλιείας στα εσωτερικά ύδατα (λίμνες, ποτάμια, λιμνοθάλασσες και λοιπούς υδάτινους σχηματισμούς γλυκών και υφάλμυρων υδάτων) με βάρκα (Άρθρο 8) γιατί απαγορεύτηκε? Τα σκάφη ποιους ενοχλούν και επιτρέπεται μόνο από την ακτή;
Αν θέλουν να προστατεύσουν τους επαγγελματίες αλιείς με επιβολή περιορισμών στους ερασιτέχνες και την παράνομη πώληση των αλιευμάτων, ας ακολουθήσουν το παράδειγμα της Κύπρου και ας καθιερώσουν το κόψιμο του άνω τμήματος του ουραίου πτερυγίου από τους ερασιτέχνες αλιείς. Επίσης αν θέλουν να έχουν γνώση του αριθμού των αλιέων ανά περιοχή, δεν έχουν παρά να επαναφέρουν την «άδεια ερασιτεχνικής αλιείας» όπως έχει η Κύπρος.
Αφού για την δημιουργία του προσχεδίου του ΠΔ δεν ζήτησαν τις απόψεις των ειδικών ιχθυολόγων, των σχετικών σωματείων και δεν διάβασαν καμιά σχετική μελέτη κάποιου πανεπιστημίου, ούτε είδαν τι γίνεται σε άλλα κράτη, τότε ας καταγράψουν, ταξινομήσουν και αξιοποιήσουν τα σχόλια των όποιων σχολιαστών καταφέρουν να σχολιάσουν, διαφορετικά η κοινωνία μας πάλι θα διχαστεί και θα δημιουργήσει εστίες απογοητευμένων και θυμωμένων πολιτών.
Αρκεί μια έρευνα στο διαδίκτυο για να βρουν οι χειριστές στο υπουργείο χρήσιμα στοιχεία. Μελέτες και έρευνες υπάρχουν πολλές αλλά οι αρμόδιοι κωφεύουν και σε αυτές και εκτελούν τα δικά τους. Χαρακτηριστικά θα αναφερθώ σε διπλωματική εργασία φοιτητού, στο Χαροκόπειο πανεπιστημίου, με θέμα «Ερασιτεχνική αλιεία στη Μεσόγειο», που όλοι μπορούν να δουν εδώ: http://docplayer.gr/84966625-Harokopeio-panepistimio.html
Αναφέρει σε ανακοίνωση του ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σπήλιου Λιβανού, ότι «μέσα από τις παρατηρήσεις και τα σχόλια των πολιτών αναμένει να εξασφαλισθεί η αντικειμενικότερη και δικαιότερη αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ερασιτεχνική και η αθλητική αλιεία».
Εύχομαι να τηρήσει την υπόσχεση του.
Διαβάστε όλα τα νέα, επικαιρότητα και ειδήσεις που αφορούν τη θάλασσα στο boatfishing.gr