Spinning: Νυχτερινό Ψάρεμα με πλανάκια
Προχωρώντας σταδιακά στην τεχνική του spinning µε τα παρακλάδια της, τα οποία έχουν δικές τους ονοµασίες για να συνεννοούµαστε, γεννιούνται ανάγκες-σκέψεις και ερωτήµατα, που µέσα από ώρες µελέτης και αφοσίωσης δίπλα στη θάλασσα βρίσκουν την απάντησή τους.
Μία πολύ όµορφη και διασκεδαστική ενασχόληση, είναι αυτή του βραδινού ψαρέµατος µε πλανάκια που δεν ξεπερνούν τα 25 γραµµάρια, µε πιο συνηθισµένα αυτά των 7, 10, 12gr., ο χειρισµός των οποίων απαιτεί εργαλεία του lrf-Hrf, ή και του medium spinning για τις πιο βαριές εκδοχές.
Πολλοί θα έλεγαν ότι η εξειδίκευση σε αυτά τα γραµµάρια είναι πια θέµα του super (ultra) light shore jigging, αλλά όπως προαναφέραµε, οι ονοµασίες δίνονται για διάφορους πρακτικούς λόγους, οπότε εµείς θα επιµείνουµε στην ουσία του σηµερινού άρθρου, που όπως έγινε αντιληπτό είναι το ψάρεµα µε πλανάκια τις βραδινές ώρες.
Οι Τόποι της εξόρµησης και οι Ψαρευτικές αναζητήσεις
Το να ψαρεύεις νυχτερινές ώρες, έχει πολλά πλεονεκτήµατα, ειδικά τους θερµούς µήνες του χρόνου, αλλά και κάποια µειονεκτήµατα που σχετίζονται κυρίως µε την ασφάλειά µας και µε τη σωµατική κούραση που εύκολα µας καταβάλει, ειδικά σε µία ενεργητική τεχνική όπως αυτή του spinning.
Το µέγεθος των τεχνητών δολωµάτων και ο εξοπλισµός που θα χρησιµοποιήσουµε, έχει σαν στόχους ψάρια που συναντάµε εύκολα σε όλη την ακτογραµµή της χώρας µας, όπως σαυρίδια, κοκάλια, µελανούρια, ζαργάνες, σαργούς, λαβρακόπουλα και λούτσους. Κατάλογος µακρύς και ατελείωτος, γιατί έχω πια πειστεί ότι ένα πλανάκι µε τη σωστή παρουσίαση εκ µέρους µας, µπορεί να δελεάσει οποιοδήποτε ψάρι κυκλοφορεί στις ελληνικές θάλασσες.
Τα λιµάνια, οι σχετικά βαθιές (όχι απαραίτητα) παραλίες και οι βραχώδεις-βατές και εύκολα προσβάσιµες ακτές, είναι το πεδίο δράσης µας. Το τεχνητό ή φυσικό φως, είναι ο σηµαντικότερος, ίσως, παράγοντας που διαφοροποιεί το νυχτερινό ψάρεµα από αυτό της ηµέρας.
Σε ένα λιµάνι µε επαρκή τεχνητό φωτισµό που πέφτει στη θάλασσα, οι διαφοροποιήσεις είναι µικρές όσον αφορά στα χρώµατα και τον τρόπο ψαρέµατος (σε σχέση µε το ηµερήσιο), οπότε θεωρώ ότι θα µπορούσαµε να αναφερθούµε κάποια άλλη στιγµή σε αυτό το θέµα.
Οι επόµενες δύο επιλογές, όµως, παρουσιάζουν πολύ ενδιαφέρον, αξεπέραστη φυσική οµορφιά και είναι πράγµατι άξιες εκτενούς ανάλυσης. Οι ήχοι της φύσης, θα ξυπνήσουν και θα συνεπάρουν τις αισθήσεις µας, µαζί ο φόβος, το δέος και η συνειδητοποίηση της ανεκτίµητης ύπαρξής µας… Εεπ ξέφυγα… Επανέρχοµαι!.
Οι παραλίες είναι βατές, ένα αξιόπιστο ζευγάρι σανδάλια ή ειδικά παπούτσια θαλάσσης για το καλοκαίρι και ένα ζευγάρι γαλότσες για Άνοιξη-Φθινόπωρο, µαζί µε ζεστό ρουχισµό, είναι τα όπλα µας. Οπότε περπατάµε, ρίχνουµε, αλλάζουµε τεχνητά και το χαίρεται η ψυχούλα µας. Στα βράχια όµως…
Εννοείται πως σε όλες τις περιπτώσεις νυχτερινού ψαρέµατος ο φακός κεφαλής είναι ο νούµερο ένα φίλος και σύµµαχός µας. Πάντα «κορώνα στο κεφάλι µας» και µε ανταλλακτικές µπαταρίες στο τσαντάκι µας.
Στην περίπτωση που κινηθούµε προς τα βραχάκια, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουµε κάποια πράγµατα. Καλό, λοιπόν, είναι να έχουµε παρέα. Απαραίτητο είναι, επίσης, να κινούµαστε σε εύκολα προσβάσιµο, επίπεδο και οικείο µέρος, µέχρι τελευταίας πέτρας! Αµέσως πριν µετακινηθούµε, έστω και 20 πόντους παραδίπλα, ρίχνουµε φως στο µέρος που θα βαδίσουµε και µετά προχωράµε.
Ποτέ δεν προχωράµε χωρίς φως! Επίσης, αν είµαστε µόνοι µας, θα πρέπει να γνωρίζουν οι οικείοι µας το µέρος που έχουµε πάει, αλλά κι εµείς θα πρέπει να έχουµε τη δυνατότητα να φύγουµε από εκεί αν χρειαστεί αµέσως.
Μετά από κάθε αλλαγή, τα τεχνητά και τα πράγµατά µας τακτοποιούνται συνέχεια στις κασετίνες µας, αλλιώς θα χαθούν! Οι κανόνες της νύχτας είναι αδυσώπητοι, και όποιος τους παρακούσει, θα τιµωρηθεί κάποια στιγµή. Εφόσον τακτοποιήσουµε αυτά τα πράγµατα στο κεφάλι µας, φύγαµε για ψάρεµα!
Οι Ώρες Ψαρέµατος και το Φως
Ξεκαθαρίσαµε ότι η γνώση ενός τόπου είναι απαραίτητη για την ασφαλή έκβαση της εκδροµής µας. Από κει και πέρα, αν πρέπει να επιλέξουµε ώρες ψαρέµατος, θα έλεγα ότι το σούρουπο και οι πρώτες βραδινές ή αυτές πριν το χάραµα και οι αµέσως επόµενες, είναι οι πλέον κατάλληλες, αφού παίρνουµε ένα αποδοτικό µέρος της νύχτας και ένα µεταβατικό κοµµάτι της ηµέρας, το οποίο έχει αποδειχτεί ότι πολλές φορές ότι σώζει την παρτίδα.
Ειδικά η πρόσβαση στον τόπο πριν πέσει η νύχτα, µας εξασφαλίζει την οπτική αποτύπωση του ανάγλυφου του τόπου όπου θα ψαρέψουµε. Πράγµα χρησιµότατο για τις ώρες που θα ακολουθήσουν. Αν είναι εφικτό, θα πρότεινα και µια µατιά από µέσα, δηλαδή µια εξερεύνηση µε τη µάσκα που θα προηγηθεί τις προηγούµενες µέρες, τις φωτεινές ώρες, ώστε να διαπιστώσουµε τα πιθανά είδη ψαριών, αλλά κυρίως τα φυσικά εµπόδια (που είναι σύµµαχοι) και τα σκαλοπάτια που κάνει ο βυθός. Όλα αυτά θα ληφθούν υπόψη και θα παίξουν το ρόλο τους.
Όσον αφορά στο φως του φεγγαριού, η δική µου άποψη είναι ότι οι πιο αποδοτικές µέρες είναι αυτές που ακολουθούν τη νέα σελήνη ως και το πρώτο τέταρτο. Μετά τα πράγµατα δυσκολεύουν… Αν ψαρεύετε «φεγγαρολουσµένοι» από την πανσέληνο και τις 2-3 µέρες που την ακολουθούν, θα µπορέσετε να χρησιµοποιήσετε πλανάκια όλων των χρωµατισµών. Σε αυτήν τη φάση του φεγγαριού, υπάρχει αρκετή ορατότητα και µέσα στο νερό, ενώ τα ψάρια βλέπουν σίγουρα πολύ καλύτερα από εµάς στο φυσικό τους περιβάλλον.
Για την αίσθηση που έχουµε βλέποντας το φως της σελήνης να καθρεπτίζεται στην επιφάνεια της θάλασσας (η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ηλιακό φως), τι να πούµε, είναι υπέροχο! Ωραία τα ροµάντζα, ήρθε όµως η ώρα να επιστρέψουµε στα πλανάκια µας…
Ο Ρυθµός της Νύχτας
Οι πιο παλιοί ροκάδες, µάλλον θα έχουν ακούσει ένα τραγούδι των Doors όπου ο Jim Morrison απαγγέλει: Go real slow… (take it as it comes, 1967). Πήγαινε πραγµατικά αργά! Όλοι µας θα συµφωνήσουµε, αυτός είναι ο ρυθµός της νύχτας! Χτυπήστε τα πλανάκια σας αργά και κρατήστε όσο µπορείτε ένα ρυθµό, µετρώντας αν χρειαστεί.
Τα χτυπήµατα στα µικρά πλανάκια των 5, 7 ή 10 γραµµαρίων, έρχονται από την µύτη του καλαµιού, αφού πρώτα έχει δηµιουργηθεί µικρή κοιλιά (λάσκα) στο νήµα. Μικρά χτυπηµατάκια µε συνεχόµενο ρυθµό και αργή ανάκτηση, είναι το πρώτο και το βασικότερο είδος ανάκτησης που θα χρησιµοποιήσουµε.
Εκεί, µες στα σκοτάδια, προκαλείται µια µυστήρια εγρήγορση των αισθήσεων. Θα ακούτε τον παραµικρό ήχο (τροµακτική, όµορφη και γοητευτική εµπειρία) και θα αισθάνεστε το κολύµπι που κάνει το πλανάκι να περνά από τον κορµό του καλαµιού στο χέρι σας. Αν µπορούσα να παροµοιάσω µε κάτι, θα έλεγα ότι νιώθεις σαν να χτυπάς ένα µικρό καµπανάκι τικ-τικ-τοκ (ή ντιν-ντον αν προτιµάτε).
Αισθανόµαστε τις δονήσεις από την κούφια µύτη (tubular) του καλαµιού, µέσω της οποίας ζωντανεύουµε το άψυχο µέταλλο. Έτσι, το πλανάκι γράφει µια οριζόντια κίνηση µε µικρά σκαµπανεβάσµατα, σαν κίνηση µικρόψαρου. Κάπου εκεί θα έρθει και το πολυπόθητο χτύπηµα του ψαριού (strike)! Συνήθως στην πτώση ανάµεσα στα χτυπήµατα ή στο κατέβασµα του πλάνου αµέσως µετά τη βολή.
Ο άλλος τρόπος ανάκτησης, είναι µε σταθερά αλλά πιο αραιά τινάγµατα, πάλι σε αργούς ρυθµούς, µετρώντας κάπου ένα χτύπηµα το δευτερόλεπτο και παίρνοντας τα µπόσικα µε το µηχανισµό µας. Τέλος, να αναφέρουµε και την σταθερή ανάκτηση, που καλό είναι να δοκιµάζεται πάντα, αφού πολλές φορές αποδίδει καλά, ενώ είναι και πιο βολική στην αποφυγή των σκαλωµάτων.
Για να ψαρέψουµε στο βάθος που θέλουµε και να αποφύγουµε τα πολλά σκαλώµατα, θα πρέπει να συνηθίσουµε να µετράµε και να γνωρίζουµε καλά τις δυνατότητες του µηχανισµού µας, αλλιώς οι απώλειες θα έρχονται η µία µετά την άλλη. Η µία µέτρηση αφορά στο χρόνο που κάνει το πλανάκι µας να πέσει στο βυθό και η άλλη σχετίζεται µε τα µέτρα που ανακτούµε.
∆ύο διαφορετικά πράγµατα µε ιδιαίτερη χρησιµότητα. Μετρώντας τα δευτερόλεπτα που κάνει ο πλάνος να πέσει στο βυθό, µπορούµε περίπου να προσδιορίσουµε το βάθος στο οποίο θα κάνουµε ανάκτηση. Αν λοιπόν χρειάζονται 20 δευτερόλεπτα, αυτό σηµαίνει ότι αν αρχίσουµε την ανάκτηση στα 10, θα κινηθούµε στα µεσόνερα, στα 18-19 κοντά στο βυθό, στα 3-4 κοντά στην επιφάνεια κλπ. Γι’ αυτόν το λόγο, η πτώση του πλάνου µετά τη βολή είναι προτιµότερο να γίνεται µε κλειστό το διανοµέα ή µε κόντρα από το δάχτυλό µας στη µποµπίνα που φεύγει το νήµα.
Επιπλέον, είναι πολύτιµο να γνωρίζουµε πόσα µέτρα ανακτά ο µηχανισµός ανά µανιβελιά. Αυτό συµβαίνει γιατί αν έχουµε στείλει το πλανάκι µας στις 70 µανιβελιές (περίπου 60 µέτρα µε υποθετική ανάκτηση 0,85 µέτρα/περιστροφή) και έχουµε απότοµο σκαλοπάτι στα 10 µέτρα µπροστά µας, θα πρέπει µετά από 50 γυρίσµατα να επιταχύνουµε το ρυθµό, εφόσον ψαρεύουµε σε βάθος. Ειδάλλως, το χάσιµο του πλάνου είναι βέβαιο! Το σκοτάδι δεν σηκώνει συναισθηµατισµούς και επιπολαιότητες της τελευταίας στιγµής, όπως το φως της ηµέρας όπου υπάρχει οπτική επαφή.
Κάτι να γυαλίζει: Εξοπλισµός
Γενικά, δουλεύουµε µε πλανάκια µεσόβαρα, που έχουν αργά (slow) χαρακτηριστικά βυθίσµατος. ∆εν έχει σηµασία αν αυτά θα έχουν σχήµα φύλλου, οβάλ, ή θα είναι µακρόστενα (slim). Θέλουµε αργή κάθοδο, αυτός είναι ο νόµος της νύχτας (ξέρω, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις) και ταιριάζει «γάντι» µε τις ανακτήσεις που περιγράψαµε.
Υπάρχει µια κατηγορία πλάνων που χαρακτηρίζεται ως «glow». Είναι, δηλαδή, πλανάκια µε ειδικές βαφές που λάµπουν στο σκοτάδι, αφού πρώτα τα φωτίσουµε µε το φακό µας. ∆εν υπάρχει κανόνας ότι αυτά θα διαπρέψουν µόνο τη νύχτα, αλλά διαβεβαιώνω ότι υπάρχουν νύχτες που θα δουλέψουν αποκλειστικά αυτά και τίποτα άλλο. Οι λάµψεις µέσα στο νερό δεν είναι κάτι που ξενίζει στα ψάρια. Κοιτάξτε µες στη θάλασσα τη νύχτα και θα εκπλαγείτε από το πόσα πλάσµατά της έχουν φωσφορίζουσες ιδιότητες. Εµείς απλά διευκολύνουµε το ψάρεµά µας, δίνοντας εύκολο στόχο στα µικρά αρπακτικά. Σίγουρα θα το εκτιµήσουν!
Η προσωπική προτίµηση είναι σε ριγέ (zebra) το βαθύ σούρουπο και πριν το πρώτο φως της ηµέρας, ενώ «ψηφίζω» εντελώς φωσφοριζέ άσπρα ή ροζ στη διάρκεια της νύχτας, ή ακόµα, µε µακριές λαµπερές οριζόντιες ρίγες στην κοιλιά, όταν το φυσικό φως είναι ελλιπές.
Αναφορικά µε τον εξοπλισµό, θα έλεγα ότι ένα tubular καλάµι µε µέγιστο c.w 10 γραµµαρίων, είναι η lrf επιλογή µας. Ο µηχανισµός προτείνεται 1000άρης ή διχίλιαρος, το νήµα τετράκλωνο PE 0.3 ή 0.4 και το παράµαλλο fluorocarbon 0,16-0,20mm.
Ακόµα µια επιλογή, είναι ένα καλάµι light spinning (ή hrf) µε c.w 5-25gr ή εκεί γύρω, µηχανισµός 2500, νήµα οκτάκλωνο PE 0.8 και παράµαλλο 0,23-0,28mm. Το δεύτερο σετ θα στείλει πλανάκια των 20 γραµµαρίων σε πολύ µεγάλες αποστάσεις, αν αυτό χρειαστεί, και υπήρξαν φορές που βγήκαν ψάρια µόνο µε αυτόν τον τρόπο.
Σίγουρα µπορούµε να πάµε και σε πιο βαριές ή ελαφριές επιλογές, ανάλογα τα γούστα, τις ανάγκες και τις δυνατότητες που έχουµε. Η προσαρµοστικότητα πρέπει πάντα να µας διακρίνει!
Της Νύχτας τα Καµώµατα
Το άρθρο αυτό γράφτηκε µε αφορµή πολλά ευχάριστα καλοκαιρινά ψαρέµατα που πραγµατοποιήθηκαν µε µοναδική συντροφιά τον ήχο του κύµατος και το λιγοστό φως το φεγγαριού, όταν αυτό υπήρχε.
Η εµπειρία είναι µοναδική, πόσο µάλλον αν συνοδεύεται µε ήπια καλοκαιρινή αύρα και άπνοια, ή ακόµα, µε ελάχιστο αέρα από την πλάτη ή στο πρόσωπο. Όλοι οι άλλοι καιρικοί συνδυασµοί, µόνο µπελάδες έφεραν και δεν θα τους πρότεινα σε κανέναν! Ελπίζω να βοήθησα όσους θέλουν να πραγµατοποιήσουν παρόµοια ψαρέµατα, και κλείνοντας τονίζω µία ακόµη φορά, ότι η προσωπική µας ασφάλεια είναι πάνω απ’ όλα!
Κανένα ψάρι δεν είναι πάνω από την υγεία µας, οπότε, ότι κάνετε νύχτα, να είναι µετρηµένο, µεταφορικά και κυριολεκτικά! Σας εύχοµαι καλή συνέχεια και όµορφα ψαρέµατα, όπου και όποτε µπορείτε!
