Τσαούσια με την τεχνική του φύλακα: Το ταξίδι από τα βαθιά νερά της Μεσογείου στο Αιγαίο
Το ταξίδι των τσαουσιών: Τα τσαούσια αποτελούν διακαή πόθο κάθε ερασιτέχνη αλιέα. Κάθε χρόνο από τα βαθιά και κρύα νερά της Mεσογείου, ξεκινάει ένα µεγάλο ταξίδι µε προορισµό τα νερά του Αιγαίου!
Το περιοδικό Boat & Fishing στις σελίδες αυτού του τεύχους, φιλοξενεί το φίλο µας και ερασιτέχνη ψαρά ∆ηµήτρη Ξένο. Γνωστός από το κανάλι του στο YouTube «Xenos Fishing» και από τη σελίδα του στο Facebook, ο ∆ηµήτρης έχει συναρπάσει το κοινό του λόγω των ψαριών που αλιεύει, τα οποία κατά πολλούς χαρακτηρίζονται ως «τρόπαια». Οι γνώσεις του επάνω στο ψάρεµα µε καλάµι από βάρκα είναι πολλές και οι τεχνικές που εφαρµόζει ποικίλες. Συνηθίζει να ψαρεύει στα νερά του Νότιου Ευβοϊκού.
– ∆ηµήτρη σε καλωσορίζουµε στο περιοδικό µας και ελπίζουµε να µοιραστείς µαζί µας τις γνώσεις σου και τις εµπειρίες σου για πολλά τεύχη ακόµα!
ΨΑΡΕΥΩ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ
«Τα τσαούσια (και όχι φαγκριά όπως πολλοί φίλοι µας επαγγελµατίες τα αποκαλούν) ακολουθούν αυτήν την πορεία εδώ και χιλιάδες χρόνια, για να καταλήξουν στο Αιγαίο. Ένα µονοπάτι από τα πολλά που θα ακολουθήσουν, θα µας δώσει την ευκαιρία να συναντήσουµε τεράστια κοπάδια και στο Νότιο Ευβοϊκό κόλπο, ο οποίος αποτελεί γι’ αυτά το κατάλληλο µέρος για να εναποθέσουν τα αυγά τους, λόγω του µικρού βάθους και των ιδανικών συνθηκών θερµοκρασίας νερού (25-27°C) που κατά κανόνα επικρατούν τους θερινούς µήνες στην περιοχή.
Από µικρό παιδάκι θυµάµαι τον εαυτό µου να ψαρεύει στο Νότιο Ευβοϊκό. Θυµάµαι µε λαχτάρα να παρακαλώ τον πατέρα µου να µου δέσει ένα αγκίστρι και αµέσως µετά να κάθοµαι για ατελείωτες ώρες σε ένα βραχάκι καρτερικά, να κρατάω την πετονιά και να περιµένω µε υποµονή να νιώσω το τσίµπηµα. ∆εν είχα αφήσει γοβιό για γοβιό!
Πολλές ήταν οι φορές που ξεχνιόµουν αγναντεύοντας τα γαλανά νερά της άλλοτε ήρεµης και άλλοτε ανταριασµένης θάλασσας, αφήνοντας το βλέµµα µου να ταξιδέψει µέχρι απέναντι στους Πεταλιούς, στο Νιµποριό, στο Καυκάρι…
Αυτό ήταν, «είχα κολλήσει το µικρόβιο» όπως συνηθίζουµε να λέµε εµείς οι ψαράδες! Αγάπησα και λάτρεψα την ξελογιάστρα θάλασσα και µετά από αρκετά χρόνια κατάφερα να τη διασχίζω και να την εξερευνώ µε το φουσκωτό µου.
Οι τεχνικές ψαρέµατος που έχω ακολουθήσει είναι ποικίλες και για διαφορετικά είδη ψαριών, όπως συναγρίδες, σφυρίδες, ροφούς, µαγιάτικα, στήρες και πολλά άλλα, τα οποία µου έχουν χαρίσει πολλές συγκινήσεις και στιγµές χαράς. Τίποτα όµως δεν συγκρίνεται µε το συναίσθηµα που νιώθω όταν στο σκάφος µου ανεβαίνει ένα όµορφο τσαούσι!
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
Τα τσαούσια ζουν το µεγαλύτερο διάστηµα στα βαθιά νερά της Μεσογείου. Όταν έρθει η εποχή τους να γεννήσουν, µετακινούνται κατά κοπάδια σε πιο ζεστές περιοχές.
Η είσοδός τους σχεδόν σε όλο το Αιγαίο, πραγµατοποιείται κατά τα τέλη Απριλίου µε αρχές Μαΐου, το µονοπάτι όµως για τον Ν. Ευβοϊκό έχει αφετηρία από τα όµορφα Κύθηρα και τη γραφική Μονεµβασιά, όπου θα πρωτοαλιευθούν από τους ψαράδες της περιοχής.
Στη συνέχεια, στα µέσα Μαΐου θα διασχίσουν τα νερά του Αργολικού κόλπου και έπειτα θα έχουν τη τύχη να τα δουν στα αγκίστριά τους και οι ψαράδες σε Ύδρα, Πόρο, Μέθανα και Αίγινα.
Τέλη Μαΐου προς αρχές Ιουνίου βγαίνουν από το Σαρωνικό και εισέρχονται στο Νότιο Ευβοϊκό κόλπο, και ο προορισµός τους είναι ένας, η Αµάρυνθος Ευβοίας. Έτσι, θα περάσουν ανοικτά των Αττικών ακτών για να φτάσουν στον τελικό τους προορισµό.
Το µεγάλο ταξίδι της επιστροφής προς τη Μεσόγειο θάλασσα αρχίζει και πάλι, µε τα πρώτα κοπάδια να ξεκινούν ήδη από τα τέλη Ιουλίου. Τα κουρασµένα, πεινασµένα και αρκετά αδυνατισµένα ψάρια, θα ακολουθήσουν ακριβώς την ίδια διαδροµή προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Οµορφο κορωνάτο
ΠΩΣ ΤΑ ΨΑΡΕΥΟΥΜΕ
Σε αυτό το σηµείο θα ήθελα να τοποθετηθώ και να εκφράσω τη γνώµη µου, µε τις εµπειρίες που έχω αποκοµίσει από τις µέχρι σήµερα συναντήσεις µου µε αυτά τα πανέµορφα ψάρια και τη σωστή, χωρίς υπερβολές αλιεία τους.
Οι ιδιοτροπίες αυτών των ψαριών ποικίλουν από µέρος σε µέρος. Αυτές οι ιδιοτροπίες είναι που µε έχουν κάνει να ξεχωρίσω αυτό το είδος από όλα τα άλλα. Ψαρεύω τα συγκεκριµένα ψάρια εδώ και χρόνια µε την τεχνική του φύλακα, άλλες φορές µε ζωντανή σουπιά, άλλες µε καλαµάρι, και όταν είναι δύσκολη η ανεύρεση του ζωντανού, χρησιµοποιώ τα ίδια δολώµατα αλλά νωπά.
Τα βάθη που θα βρω τα τσαούσια είναι από 50 έως 70 µέτρα, (ο Νότιος Ευβοϊκός δεν έχει πάνω από 75 µέτρα, σε κανένα σηµείο), και έχω παρατηρήσει πως οι πλάκες, τα σηκώµατα και ο βυθός που συνδυάζει λάσπη µε πέτρα, φιλοξενούν µεγάλα ψάρια.
Πρέπει να γνωρίζουµε τέλεια τη λειτουργία του βυθοµέτρου µας (εγώ έχω το 1870 και το 588 της Furuno) και οι αρµατωσιές µας να είναι δοκιµασµένες πριν τη συνάντησή µας µε τα τσαούσια, διότι τα ψάρια αυτά έχουν πάρα πολύ δύναµη τα πρώτα λεπτά που θα καρφωθούν στα αγκίστριά µας.
ΒΥΘΟΜΕΤΡΟ και ΡΕΜΑ ΑΡΩΓΟΙ
Στις πρώτες µας διερευνητικές επαφές µε τα τσαούσια, θα παρατηρήσουµε ότι υπάρχει µεγάλη δυσπιστία στα δολώµατά µας από τα ψάρια. Αυτό συµβαίνει γιατί είναι γεµάτα µε αυγά. Επίσης, το χτύπηµά τους στο δόλωµα πολλές φορές είναι ξαφνικό και µικρό σαν να χτύπησε ένας σπάρος, γιατί δεν θέλουν να φάνε, παρά να σκοτώσουν το δόλωµά µας για να προστατεύσουν το χώρο τους.
Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει µε απαλές κινήσεις της βάρκας µας να πάµε το δόλωµά µας πλάι στο ρέµα. Εκεί το µόνο που µπορούµε να κάνουµε, είναι να περιµένουµε, γιατί σίγουρα θα υπάρξει και δεύτερο χτύπηµα µε τις πιθανότητες υπέρ ηµών.
Στα περισσότερα ψάρια που έχω ανεβάσει στην βάρκα µου, έχω παρατηρήσει ότι τα πιασίµατα ήταν εξωτερικά του στόµατος. Η δύναµη που προβάλλουν προσπαθώντας να απαλλαγούν από την αρµατωσιά µου, είναι -χωρίς υπερβολές- σαν να τραβάει το καλάµι µου ένα αυτοκίνητο και αυτό να µπαίνει στο νερό.
Εδώ πρέπει να δώσουµε µεγάλη βάση στα φρένα του µηχανισµού µας (εγώ τα έχω προρυθµισµένα στα 2,8kg), και εφόσον έχουν προβλεφθεί σωστά και καλυφθεί όλες οι κρίσιµες συνιστώσες, τότε όλα είναι όµορφα!
5 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ
Πάντα το έλεγα και το πίστευα, ότι για να έρθει ένα ψάρι στην κουβέρτα της βάρκας µας πρέπει να συνδυαστούν πέντε παράγοντες:
1. Σωστό δόλωµα
2. Σωστός τόπος/κατάλληλη ώρα,
3. Να υπάρχουν ψάρια και να τρώνε
4. Για να χτυπήσει το ψάρι, δόλωµα και ρέµα πρέπει να ταιριάξουν απόλυτα
5. Να κάνουµε το σωστό κάρφωµα στην κατάλληλη στιγµή
ΑΛΛΑΓΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ
Πάµε τώρα στα ψάρια που έχουν αποθέσει τα αυγά τους και τα συναντούµε στο ταξίδι της επιστροφής τους. Εδώ έχουµε ακριβώς τα αντίθετα, αφού τα δολώµατά µας πολλές φορές δεν προλαβαίνουν να φτάσουν στον πυθµένα της θάλασσας. Τα ψάρια τρώνε λυσσαλέα, σχεδόν σε όλες τις τεχνικές: vertical Jigging, slow jigging, σιλικόνες κ.α. «H χαρά του ψαρά», που λένε.
Τα χτυπήµατα στο καλάµι µας είναι µοναδικά, ειδικά από τα αρσενικά. Από τη στιγµή που γίνεται το strike, το ανέβασµα προς το σκάφος µας θα είναι πολύ πιο εύκολο. Λογικό βέβαια, αφού τα ψάρια είναι κουρασµένα και νηστικά πολλές µέρες.
Το µόνο µειονέκτηµα; Είναι πολύ πιο αδύνατα, και έχουν χάσει αρκετό βάρος από το ταξίδι και από τη γέννηση των αυγών. Αυτό όµως πρέπει να είναι το τελευταίο που θα σκεφτόµαστε, διότι µας έχουν χαρίσει µερικά λεπτά αγωνίας και αρκετά λεπτά χαράς.
∆ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΣ
Θέλω να γνωρίζετε πως ο σεβασµός µου για τα τσαούσια (Dentex Gibbosus) ίσως είναι µεγαλύτερος από κάθε άλλο είδος ψαριών. Όπως είναι αναµενόµενο, όλοι µας λαχταράµε και αδηµονούµε για τη στιγµή που θα βάλουµε στο σκάφος µας ένα όµορφο κορωνάτο ή ένα κατακόκκινο σαν τη φωτιά θηλυκό.
∆εν είµαστε οι µόνοι που τα κυνηγάµε, τα εργαλεία στις θάλασσες από επαγγελµατίες και ερασιτέχνες είναι αµέτρητα. Όµως δεν πρέπει να ξεχνάµε ότι τα ψάρια στις αρχές είναι αυγοµένα, και όπως είναι κατανοητό, η υπεραλίευσή τους µπορεί να κάνει ανεπανόρθωτο κακό στον κύκλο της ζωής και της διατήρησης των αποθεµάτων αυτού του µεγαλοπρεπούς ψαριού.
Πρέπει λοιπόν ο καθένας µας να σεβαστεί την περίοδο της αναπαραγωγής, ώστε να µην υπάρξει στο µέλλον µείωση του πληθυσµού των ψαριών. Πιστέψτε µε, ένα ψάρι είναι υπεραρκετό και φτάνει για να φάει όλη µας η οικογένεια!
Θα ήθελα να κλείσω λέγοντας πως το πάθος και η γοητεία του αγαπηµένου µας χόµπι ανεβάζει πάντα την αδρεναλίνη µας σε εξορµήσεις θρύλους. Τα πολλά strike δεν µας κάνουν καλύτερους ψαράδες από άλλους, αντιθέτως γεµίζουµε τα ψυγεία µας και αδειάζουµε από τα βάθη της καρδιάς µας την ικανοποίηση που µας χαρίζει αυτό το όµορφο πάθος.
Σεβασµός στα είδη ψαριών και στη θάλασσα φίλοι µου! Εύχοµαι όλοι να έχετε τέτοιες δυνατές µάχες, µάχες που κάνουν τα πόδια να τρέµουν σε κάθε κάρφωµα, µάχες που γίνονται ιστορία, µάχες µε έναν πραγµατικά δυνατό αντίπαλο.
Καλές θάλασσες και πάντα µε ασφάλεια στις εξορµήσεις σας!»
