Δημήτρης Χαρίσκος - Spinning & Light Rock Fishing made in U.K.
Στο άρθρο αυτό θα μιλήσουμε για το L.R.F εκτός συνόρων, και συγκεκριμένα στη θάλασσα, αλλά και τα εσωτερικά ύδατα του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ θα δούμε κάποια είδη ψαριών πολύ γνώριμα, μα και πολλά άγνωστα. Έχουμε λοιπόν τη χαρά να βρισκόμαστε σε επικοινωνία με τον ομογενή Δημήτρη Χαρίσκο, ο οποίος κατάγεται από την όμορφη Καβάλα, αλλά λόγω δουλειάς έχει μεταναστεύσει στο Ηνωμένο Βασίλειο και βρίσκεται συνεχώς σε διαφορετικές περιοχές.
Οι σπουδές του ξεκίνησαν και ολοκληρώθηκαν στην Αγγλία και αφορούσαν στη μαγειρική τέχνη. Ο Δημήτρης εργάζεται σαν σεφ σε ξενοδοχείο. Ο λόγος που με ώθησε να του ζητήσω να μοιραστεί μαζί μας κάποια πράγματα, είναι η ιστορία και οι εμπειρίες του, αφού πρόκειται για ένα καταξιωμένο ψαρά με εξειδίκευση στο spinning και το l.r.f., με τουλάχιστον 15ετή ενασχόληση και στις δύο τεχνικές. Η αγάπη του για τη θάλασσα και τους κατοίκους της, τον έχουν κάνει ένα πολύ εξειδικευμένο γνώστη αφού μελετά σε βάθος το κάθε είδος που συναντά, γνωρίζει τις καλύτερες εποχές για το ψάρεμά του, ξέρει τις συνήθειές του με κάθε λεπτομέρεια, και φυσικά όλους τους αγαπημένους του τόπους.
– Ο λόγος σε σένα Δημήτρη. Πες μας για αρχή κάποια πράγματα για σένα, το πως βρέθηκες δηλαδή να ζεις και να ψαρεύεις στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Καταρχήν ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να μοιραστώ κάποια πράγματα με τους Έλληνες πατριώτες μου. Ελπίζω όσα έχω δει και βιώσει όλα αυτά τα χρόνια να χωρέσουν σε μερικές σελίδες, και να βοηθήσουν σα γενικές πληροφορίες όποιον ενδιαφέρεται. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ήρθα σα φοιτητής το 2004. Ήδη ψάρευα με spinning αρκετά χρόνια και μόλις έφτασα στο νέο μου τόπο διαμονής, αμέσως έτρεξα να καταπιαστώ με το ψάρεμα αυτό και εκεί. Ωστόσο, κάτι η έλλειψη χρόνου λόγω σπουδών, κάτι το ότι ζούσα στο κέντρο του Μάντσεστερ, αλλά επίσης και η άγνοια για τα μέρη που θα μπορούσα να κάνω μία αρχή, δε μου επέτρεψαν να ψαρέψω καθόλου. Φυσικά, τώρα που τα σκέφτομαι, λέω τι ανοησία έκανα και δεν προσπάθησα περισσότερο…
-Ποια ήταν τα πρώτα σου ψάρια στο spinning σε άγνωστα νερά;
Πέστροφες στην αρχή της σεζόν και αργότερα οι πέρκες και οι τούρνες (μεγαλύτερες από όσες είχα πιάσει στα τοπικά κανάλια της πατρίδας μου), κρατούσαν το ενδιαφέρον μου αμείωτο. Φυσικά εκεί έμαθα πολλά πράγματα για το ψάρεμα αυτών των πολύ γνωστών ειδών, αλλά αυτά αφορούσαν στις συνθήκες άλλης χώρας και σε κάποιες ιδιαίτερες τοποθεσίες. Αρκετά στοιχεία ήταν παρόμοια με το ψάρεμά τους στην Ελλάδα, αλλά υπήρχαν και σημαντικές διαφορές… Εκτός από τις λίμνες όμως, έψαξα και ενημερώθηκα για το spinning και στη θάλασσα, και μένοντας σε σχετικά κοντινή απόσταση από την ακτή, αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου εκεί. Μάλιστα, τότε ήταν που είχα ακούσει τις πρώτες αναφορές για το l.r.f, και αφού προμηθεύτηκα όσο πιο κατάλληλο εξοπλισμό μπορούσα να βρω, ανυπομονούσα να τον δοκιμάσω. Έτσι λοιπόν, μια από τις πρώτες μέρες του καλοκαιριού όπου οι πέστροφες σταμάτησαν να επιτίθενται με όρεξη, πήρα το βαρύ εξοπλισμό μου, αλλά μη γνωρίζοντας τι να περιμένω κουβάλησα και τον πρωτόγονο lrf εξοπλισμό μου. 
Ένα καλαμάκι μήκους 2,40 m, με c.w. 1-5 gr solid και μηχανισμό 1000άρη, μερικά πλανάκια και λίγες σιλικόνες. Το πρώτο μέρος που επισκέφθηκα, ήταν ο κάβος του St. Bees, αφού πιο πριν είχα ελέγξει τη φάση της παλίρροιας (πολύ σημαντικός παράγοντας για τα ψαρέματα στο Η.Β.). Σε εκείνο το πρώτο ψάρεμα, κατάφερα και έπιασα ένα μεγάλο σκουμπρί, αφού τα ψάρια αυτά είναι πολύ συνηθισμένα και κατακλύζουν κάθε καλοκαίρι τις ακτές της Αγγλίας. Αυτό ήταν, πραγματικά κόλλησα! Μετά από εκείνη την εξόρμηση, βρισκόμουν κάθε μέρα σε δίλημμα τι να ψαρέψω! Η φύση όμως έδωσε μόνη της την απάντηση, αφού το κατακαλόκαιρο οι πέστροφες δεν τσιμπάνε εύκολα και οι λιγοστές τούρνες βρίσκονταν σχετικά βαθιά, οπότε έμεναν οι πέρκες και η θάλασσα. Εκείνο το καλοκαίρι έπιασα εκατοντάδες πέρκες και το ψάρεμά τους με βοήθησε να εξοικειωθώ με την τεχνική του drop shot,η οποία πραγματοποιείται πανεύκολα με τον εξοπλισμό του lrf. Συνάμα γνώρισα ένα ακόμα είδος ψαριού της θάλασσας, το pollock, το οποίο αργότερα έμελλε να με συναρπάσει. Στη λίμνη District όπου διέμενα το 2010 και εργαζόμουν ως μαθητευόμενος σεφ, απέκτησα αρκετή εμπειρία, ενώ παράλληλα γνώρισα και πολλά πράγματα για το ψάρεμα στο γλυκό νερό. Έτσι αποφάσισα να δουλεύω σεζόν, ώστε να αποκτήσω όσο περισσότερη εμπειρία γινόταν στη δουλειά, αλλά και να γυρίσω διάφορα μέρη, με κύριο παράγοντα την παρουσία καλών ψαρότοπων! 
Στα πλαίσια αυτής της λογικής, πέρασα το χειμώνα στο Lancaster, όπου εξοικειώθηκα πολύ με τους πληθυσμούς πέρκας και τούρνας του τοπικού καναλιού. Εκεί πήρα και μια πρώτη γεύση του χειμερινού spinning σε κανάλια. Ο ultra light εξοπλισμός, έδωσε πολλές φορές τις λύσεις στις δύσκολες συνθήκες του χειμώνα. Θέλησα λοιπόν να δοκιμάσω σε ένα μέρος όπου προσφερόταν για καλύτερα θαλασσινά ψαρέματα. Με τη βοήθεια μιας φίλης μου που πήγαινε για δουλειά καθημερινά στα Channel Islands, έκανα αίτηση σε μια αλυσίδα ξενοδοχείων στη νήσο Sark, και με μεγάλη μου χαρά έγινα δεκτός. Ήθελα ιδιαίτερα να μείνω εκεί, λόγω του ότι τα Channel Islands θεωρούνται η γενέτειρα του rock fishing στο Ηνωμένο Βασίλειο, με πολλά ενδιαφέροντα είδη. Πρώτο και καλύτερο ανάμεσά τους, ήταν το ballan wrasse, ένα είδος μεγάλης χειλούς με φοβερά χρώματα, πολύ επιθετικό στα τεχνητά δολώματα, κάτι πραγματικά σπάνιο για τις Ελληνικές θάλασσες.
-Τι συνάντησες στη νέα αυτή τοποθεσία;
Με την άφιξή μου στο νησί, ξεκίνησα τις πρώτες αναγνωριστικές βόλτες σε όλα τα βραχοτόπια, κάβους και γκρέμια (το νησί είναι κυρίως βραχώδες), για την εύρεση πιθανών ψαρότοπων. Ήταν ακόμα αρχές Μαρτίου και τα Channel Ιslands είχαν περάσει το δριμύτερο χειμώνα στην πρόσφατη ιστορία τους. Έτσι τα νερά ήταν ακόμα κρύα (πάνω από τους 9 βαθμούς περίπου, αρχίζουν τα ψάρια να πλησιάζουν την ακτή) και αν και δεν εγκατέλειπα τις προσπάθειές μου, κατά βάθος ήξερα ότι χρειάζεται λίγη αναμονή ακόμα. Μετά από καμιά εβδομάδα, άρχισαν οι πρώτες ζέστες, και μετά από τρεις μέρες συνεχόμενης ηλιοφάνειας και υψηλών θερμοκρασιών, πήρα το travel καλάμι μου (ένα 2.40, 3.5-15) και κατευθύνθηκα σε ένα βραχότοπο κοντά στο σπίτι μου. Άρχισα τις ρίψεις με διάφορες σιλικόνες αρματωμένες σε Texas και Carolina rig και προσπαθούσα να τις δουλεύω αργά στον βυθό με τινάγματα, όπως είχα ακούσει ότι προτιμά αυτό το είδος χειλούς. Η ώρα περνούσε και δεν έπαιρνα τσιμπιά, οπότε σκέφτηκα ότι ίσως ήταν ακόμα νωρίς για χειλούδες και άλλαξα ταχύτητα ανάκτησης, στοχεύοντας κυρίως σε κάποιο pollock, μιας και είναι είδος που γενικά προτιμά πιο γρήγορη επαναφορά. Στις πρώτες μανιβελιές, δέχτηκα γερό «μάγκωμα» και το καλάμι λύγισε στα όριά του. Τα φρένα τσίριξαν και το ψάρι ξεκίνησε ένα φοβερό φευγιό, τόσο δυνατό, που με πόνεσε ο καρπός, αφού δεν μπορούσα να στηρίξω καλά την κοντή λαβή του καλαμιού στον πήχη του χεριού μου! 
Μετά από μερικά ακόμα φευγιά μικρότερης έντασης, άρχισα να φέρνω το ψάρι προς τα έξω, σίγουρος ότι επρόκειτο για μεγάλο pollock. Μόλις όμως κατάλαβα τι ήταν, κυριολεκτικά έπαθα πλάκα! Τα απίστευτα χρώματα και το μέγεθος, με άφησαν με το στόμα ανοιχτό. Μια μεγάλη χειλού γύρω στο ενάμισι κιλό έκανε την εμφάνισή της και την έβαλα στην απόχη. Απελευθέρωσα το ψάρι μετά από λίγο και κατάφερα να ξεγελάσω μια ακόμη, λίγο μικρότερη, αλλά εξίσου μαχητική. Από εκείνη τη μέρα στόχευα τις χειλούδες σαν τρελός. Πήρα πιο ειδικευμένο εξοπλισμό και μπήκα έτσι στον κόσμο της βαριάς μορφής του rock fishing, το HRF.
-Ποια αλλά είδη κατάφερες να ξεγελάσεις;
Καθώς περνούσε ο καιρός, και άλλα είδη ψαριών έκαναν την εμφάνισή τους και αυξήθηκε έτσι κατά πολύ η ποικιλία των ψαρευτικών μου στόχων. Είδη παρόμοια με τα δικά μας, όπως τα λαβράκια, οι κέφαλοι, τα κοκάλια, τα σκαθάρια και οι ζαργάνες (με τις τελευταίες να φτάνουν σε πολύ μεγάλα μεγέθη), καθώς και τα pollock με τα σκουμπριά και τα μεγάλα αμμόχελα, συμπλήρωναν μια εικόνα ψαροπαραδείσου! Σαν να μην έφταναν τα ψάρια, τη γκάμα αλιευμάτων ήρθαν να συμπληρώσουν τα καλαμάρια και οι σουπιές και έτσι μου δόθηκε η δυνατότητα να δοκιμάσω την τεχνική του eging για πρώτη φορά.
-Στον χρόνο που είχες στην διάθεση σου, πως ήταν καθημερινότητά σου;
Το πρόγραμμα μου τις μέρες των ρεπό μου, είχε ως εξής: ξύπνημα στις 06:00 πμ και ανάλογα με τη φάση της παλίρροιας, εξόρμηση για λαβράκια και αργότερα για χειλούδες μέχρι το μεσημέρι. Μετά κατέβαινα στο λιμάνι για ζαργάνες και σκουμπριά και από αργά το απόγευμα μέχρι τη 01:00 το πρωί, ψάρευα κοκάλια, pollock και μαλάκια. Περιττό να σας πω ότι χόρτασα να τρώω ψαρικά, ενώ στο τέλος της σεζόν είχα γίνει στυλάκι! Επίσης να αναφέρω ότι στο νησί δεν επιτρέπονται τα αυτοκίνητα, οπότε όλες οι μετακινήσεις γίνονται με τα πόδια, ποδήλατο ή κάρο!
-Επέστρεψες καθόλου στην πατρίδα;
Ναι, μετά την λήξη της σεζόν στο νησί, έκανα διακοπές στην Ελλάδα και για πρώτη μου φορά στην Κύπρο, όπου φυσικά και ψάρεψα. Εντυπωσιάστηκα από τα αποτελέσματα του καθαρόαιμου lrf στα νερά μας, μιας και προηγουμένως είχα ψαρέψει με παρόμοιο τρόπο (σιλικονούχα για γλυκά νερά, σε ultra light spinning εξοπλισμό), χωρίς πολύ σκέψη όμως και ας είχα σχετική επιτυχία με τα πετρόψαρα. Στην Κύπρο δε, πραγματοποίησα την πρώτη μου επαφή με το ψάρι που πρέπει όλοι οι spinners να ψαρέψουν, το μεγαλόστομο λαβράκι. Μετά τις διακοπές, επέστρεψα πάλι στο Lancaster και αφού ξαναπαίδεψα πέρκες και τούρνες, αποφασίσαμε με τον αδελφό μου να κατευθυνθούμε αυτή τη φορά προς τα βόρεια, στη Δυτική ακτή της Σκωτίας.
-Για άλλη μια φορά αλλαγή τόπου εργασίας;
Το μέρος που βρήκαμε δουλειά, ήταν ένα μικρό ξενοδοχείο στις όχθες της Loch Linnhe (loch = κόλπος-λίμνη), και εννοείται πάλι πως το ψάρεμα έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επιλογή αυτού του μέρους, αφού σε κοντινή απόσταση περιτριγυρίζεται από τρεις ακόμα sea lochs (θαλασσινές lochs) και αρκετές ακόμα lochs (γλυκό νερό) με πιο σημαντική την Loch Awe. Οι sea lochs είναι παρόμοιες με τα Σκανδιναβικά φιόρδ, προερχόμενες από την εποχή των παγετώνων και την υποχώρησή τους απ’ την ξηρά. Τα βάθη είναι μεγάλα, υπάρχουν ισχυρά ρεύματα, καθώς και ναυάγια και ιχθυοτροφικές μονάδες. Τα παραπάνω, μαζί με τον προστατευμένο χαρακτήρα τους από φουρτούνες και κακοκαιρίες της ανοιχτής θάλασσας λόγω των βουνών, τις καθιστούν πολύ ιδιαίτερους ψαροτόπους, με αφθονία ζωής και βιοποικιλότητας.
-Αυτά που μου περιγράφεις, μοιάζουν πραγματικά τρομερά τοπία! Τι συνάντησες όμως εκεί;
Εκεί πάνω τα κοινά είδη της Μεσογείου (ζαργάνες, λαβράκια, κοκάλια κτλ.), δεν απαντώνται πλέον. Άλλα ψυχρόφιλα είδη παίρνουν την θέση τους, όπως μπακαλιάροι, ling, poor cod, pouting, θαλασσοπέστροφες κ.α. Επίσης, οι λίμνες και τα ποτάμια είναι πλούσια σε πέστροφες, σολομούς, πέρκες και τούρνες. Έτσι, μου δόθηκε η ευκαιρία να αντιμετωπίζω σε καθημερινή βάση τα περισσότερα είδη ψαριών στη ζωή μου! 
Ξεκίνησα λοιπόν με lrf στις sea lochs, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι έπρεπε να το προσαρμόσω στις δεδομένες συνθήκες. Μετά από διάφορα παθήματα και μαθήματα, σταμάτησαν οι 4λιβρες fluorocarbon μάνες, οι χιλιάρηδες μηχανισμοί με ρηχές πομπίνες, η χρήση μολυβοκεφαλών στο βυθό και η χρήση κοντών καλαμιών, για να αντικατασταθούν από νήματα 0.4 PE και 6-7λιβρα παράμαλλα από fluorocarbon, μηχανισμούς μεγέθους 2000 με χωρητικότητα τουλάχιστον 200 μέτρων νήματος της διαμέτρου που ανέφερα παραπάνω, ενώ έγινε αποκλειστική η χρήση αγκιστριών offset και διαφόρων εξειδικευμένων αρματωσιών, όπως drop shot, Carolina και μολυβοκεφαλών με κλιπάκι (cheburashka). Τα δε καλάμια, έγιναν όλα πάνω από 2,35 μέτρα πλέον. Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά, με απίστευτους αριθμούς ψαριών που πρόσφεραν ατελείωτες ώρες διασκέδασης, ειδικά με μερικά από τα «νέα» είδη που ήταν δύσκολοι αντίπαλοι, είτε λόγω ισχυρής αντίστασης (πχ. coalfish), είτε «βρώμικης» πάλης (όπως τα μπακαλιαράκια). 
Βέβαια, έδωσα ιδιαίτερη σημασία και στα γλυκά νερά. Ειδικά την άνοιξη, αποσκοπώντας στις μεγάλες τούρνες (ψάρια με μήκος ακόμα και 1 μέτρο!) και λίγο αργότερα στις πέρκες. Οι δε πέστροφες βρίσκονται παντού εκεί πάνω, ακόμα και σε μικρά ρυάκια, και προσφέρουν πάντα άκρως διασκεδαστικό ψάρεμα, αρκεί να είσαι έτοιμος για «ειδικές αποστολές», αφού ψαρεύονται μέσα από πυκνή βλάστηση που καλύπτει πολλά από τα ρέματα. Το φθινόπωρο κατάφερα επίσης να πιάσω το ψάρι-όνειρο από την παιδική μου ηλικία ακόμα, το σολομό. Τον ψάρεψα με πεταλούδα στον ποταμό Orchy, και αφού τον έβαλα στα χέρια μου, ξέσπασα σε φωνές (ευτυχώς δεν υπήρχε κόσμος εκεί γύρω)! Φυσικά το ψάρι απελευθερώθηκε. Από το τέλος καλοκαιριού και μετά, τα ψάρια μπήκαν σε διατροφική φρενίτιδα! Βρίσκονταν βέβαια λίγο πιο βαθιά πλέον, αλλά ήταν κοπαδιαστά και τα μεγέθη μεγάλωναν… Ειδικά τα μπακαλιαράκια και τα pollock, ταλαιπωρούσαν τον εξοπλισμό μου αναγκάζοντάς με κάποιες φορές να χρησιμοποιώ τον Finesse/HRF (3-15 gr, 2.50 m) Τα pollock που συνάντησα εδώ, είναι τα μεγαλύτερα που έχω δει στο Ηνωμένο Βασίλειο! Και αν τα Channel Islands θεωρούνται η καλύτερη τοποθεσία για τις χειλούδες, τότε σίγουρα η Σκωτία θεωρείται ο απόλυτος προορισμός για pollock.
-Πολύ ωραίες στιγμές, γέμισε το μυαλό μας με πανέμορφα τοπία, εξωπραγματικές συναντήσεις με ποικίλα είδη ψαριών και μοναδικές συνθήκες ψαρέματος. Αυτήν τη στιγμή σε ποια φάση βρίσκεσαι;
Φέτος είχα συνεχόμενο ψάρεμα μέχρι και μετά τα Χριστούγεννα, ενώ ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος, παρόλο που ήταν πολύ δύσκολοι μήνες από πλευράς καιρικών συνθηκών, καμιά φορά δεν με άφησαν χωρίς ψάρια. Καθώς όμως οδεύουμε προς την Άνοιξη, τα πράγματα ζωντανεύουν σιγά-σιγά. Ελπίζω να μην κούρασα, αλλά να κίνησα το ενδιαφέρον σε κάποιους, τουλάχιστον για το spinning και κυρίως για το lrf που κάνω εδώ. Οι δυνατότητες είναι πολλές. Ελπίζω για κάποιους σαν και μένα, οι οποίοι αναγκάστηκαν να αφήσουν την Ελλάδα για κάποια χώρα του εξωτερικού εξαιτίας των δυσμενέστατων εργασιακών συνθηκών, να δουν ότι δεν είναι όλα αρνητικά στην ξενιτιά και ότι πραγματικά το ψάρεμα βοηθά όλους όσους είμαστε παθιασμένοι μαζί του, να περνάμε καλά και να κάνουμε το μεράκι μας ακόμα και στην ξενιτιά.
Δημήτρη σε ευχαριστούμε πολύ για τις αφηγήσεις σου και τις πολύτιμες πληροφορίες. Προσωπικά θεωρώ ότι είσαι ανοιχτό βιβλίο για πολλούς από εμάς και εκτιμώ πολύ την προσωπικότητα και την αλιευτική σου δεινότητα και αρτιότητα. Πιστεύω ότι άτομα που ασχολούνται σοβαρά και έχουν στο μυαλό τους ταξίδια εκτός Ελλάδας για οποιονδήποτε λόγο, θα θεωρήσουν τα λόγια σου ευαγγέλιο. Εύχομαι πραγματικά να τα πούμε από κοντά κάποια στιγμή και να ψαρέψουμε πλάι-πλάι σε αυτά τα πανέμορφα τοπία που μας περιέγραψες. Αναμφισβήτητα βρήκες τον καλύτερο τρόπο να κάνεις όμορφη τη ζωή σου, ξεπερνώντας τις δυσκολίες της ξενιτιάς, να γεμίσεις το μυαλό σου με υπέροχες στιγμές και να διευρύνεις τους ψαρευτικούς σου ορίζοντες. Να είσαι καλά και να συνεχίσεις τις εξερευνήσεις και τις αναζητήσεις σου εκεί στα ξένα. Σε ευχαριστούμε πολύ από εδώ την πατρίδα σου, την πολύπαθη, αλλά πάντα μεγάλη Ελλάδα μας.
