Σφυρίδα στο ψαροτούφεκο, tips από το Γιώργο Μπαλτά
Ένα από τα πολυπόθητα θηράµατα για τον ψαροκυνηγό, είναι σίγουρα η σφυρίδα. Με τις χαρακτηριστικές κάθετες, πράσινες-χάλκινες ραβδώσεις, προτρέπει τον ψαροντουφεκά να κατέβει πολλές φορές αρκετά βαθιά και την τελευταία στιγµή τρυπώνει µέσα στο θαλάµι της σηκώνοντας ένα σύννεφο θολούρας. Είναι ένα ψάρι µε αρκετές ιδιαιτερότητες τόσο στον τόπο που ζει, όσο και στην αναζήτησή της. Η προσέγγισή της αποτελεί από µόνη της ιδιαίτερη τεχνική, την οποία πρέπει να γνωρίζουµε. Έτσι ρωτήσαµε το Γιώργο Μπαλτά, αθλητή κι εκπαιδευτή υποβρυχίου κυνηγίου µε άριστη γνώση στο συγκεκριµένο ψάρι, να µας δώσει κάποιες από τις πολύτιµες πληροφορίες του.
Σφυρίδα µέσα στο θαλάµι της
Τόπος, που θα αναζητήσουμε την σφυρίδα
Η σφυρίδα ζει και κινείται σε ένα διαφορετικό βυθό σε σχέση µε τα υπόλοιπα γνωστά µας ψάρια που συνήθως αναζητούµε σε βραχώδεις περιοχές. Προτιµά τη λάσπη και το βούρκο, και επιλέγει κάποια πλάκα, µια πέτρα αποµονωµένη, µια ρίζα φυκιάδας ή ακόµα κατασκευάζει από µόνη της το θαλάµι της µέσα στην άµµο. Συγκατοικεί µε άλλα ψάρια, όπως για παράδειγµα τους σηκιούς, και πολλές φορές µπορούµε να συναντήσουµε στο ίδιο θαλάµι 5-6 ψάρια µαζί. Ένα από τα χαρακτηριστικά αναγνώρισης του θαλαµιού της, είναι ότι η είσοδος µπροστά του, η οποία είναι ιδιαίτερα καθαρή σε σχέση µε τον υπόλοιπο βυθό, απαλλαγµένη από φύκια, βρωµιές και πρασινάδα.
Εποχή, ποια είναι η κατάλληλη εποχή για το κυνήγι της σφυρίδας
Ο Ιούνιος- Ιούλιος που είναι και οι µήνες αναπαραγωγής της, αλλά και το δίµηνο Οκτωβρίου-Νοεµβρίου, θα µπορούσαµε να πούµε ότι είναι οι καλύτερες χρονικές περίοδοι για το ψάρεµά της, µιας και θα συναντήσουµε περισσότερα ψάρια, σε πιο ρηχά νερά, ενώ και η προσέγγισή τους είναι ευκολότερη. Μάλιστα, στα τέλη του φθινοπώρου τα ψάρια είναι κοπαδιαστά και µπορεί σε µια βουτιά µας να δούµε αρκετά µαζί.
Προσέγγιση, πως θα προσεγγίσουμε την σφυρίδα
Η πρώτη βουτιά στο ψάρι, είναι αυτή που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να το πλησιάσουµε. Αυτό γιατί η σφυρίδα είναι αρκετά περίεργη και µόλις βλέπει τον ψαροκυνηγό να την πλησιάζει σε κοντινή απόσταση, γυρίζει και τρυπώνει στο θαλάµι της που συνήθως είναι εκεί κοντά, θολώνοντας µε την ουρά την είσοδό του. Όµως δεν πηγαίνει να τρυπώσει στο εσωτερικό του, αλλά γυρίζει τη µούρη της να τον παρακολουθεί. Έτσι όταν πλησιάσουµε στην είσοδο του θαλαµιού και δούµε το εσωτερικό του µε προσοχή, το πιθανότερο είναι να συναντήσουµε το ψάρι εκεί, να µας παρατηρεί ακίνητο. Μια καίρια βολή,και το ψάρι είναι σχεδόν βέβαιο. Αν αυτό δε γίνει, οι επόµενες βουτιές µάλλον θα είναι άκαρπες, αφού η σφυρίδα θα έχει χωθεί για τα καλά µέσα στην τρύπα της, την οποία έχει σκάψει µε τέτοιο τρόπο, ώστε να υπάρχει µπροστά κάποιο εµπόδιο-πολλές φορές άµµος- για να καλύπτει την παρουσία της πίσω του. Ένα από τα µυστικά αυτής της όσο γίνεται πιο διακριτικής βουτιάς-προσέγγισης, είναι η θέση του ήλιου που πρέπει να είναι κόντρα στο ψάρι και στην πλάτη του ψαροκυνηγού.
