Αφιέρωμα: Φθινόπωρο και αποδοτικές τεχνικές ψαρέματος με βάρκα
Είναι βέβαιο, πως η φθινοπωρινή σεζόν θεωρείται για πολλούς ερασιτέχνες αλιείς ως η καλύτερη εποχή για ψάρεµα.
Καθώς αποµακρυνόµαστε από τα µελτέµια του Αυγούστου, όλο και περισσότερα είδη ψαριών πλησιάζουν προς τα ρηχά, τόσο σε σηµεία της ακτογραµµής, όσο και σε περιοχές γύρω από βραχονησίδες, ξέρες και υφάλους.
Από την άλλη, οι ανθρώπινες δραστηριότητες σε σχέση µε τη θάλασσα, αποσύρονται σταδιακά και τα ψάρια βρίσκουν περισσότερη ησυχία, ώστε να νιώσουν µεγαλύτερη ασφάλεια και να κινηθούν πιο άνετα.
Στα πλαίσια αυτής της εποχής, σκεφθήκαµε να φτιάξουµε ένα µικρό αφιέρωµα, µε τεχνικές ψαρέµατος από σκάφος, τις οποίες επέλεξαν να σας µεταφέρουν οι συνεργάτες µας, θεωρώντας τες ως αποδοτικότερες.
ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ | Γιάννης Μποντούρογλου
Οι φθινοπωρινοί µήνες είναι αναµφισβήτητα από τους πιο αποδοτικούς για πολλές τεχνικές ψαρέµατος, συµπεριλαµβανοµένης και της συρτής αφρού! Πολλά είδη ψαριών µας «περιµένουν» για να µας χαρίσουν όµορφες στιγµές έντασης κι αδρεναλίνης. Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά είδη της εποχής, είναι χωρίς αµφιβολία ο κυνηγός.
Ένα εντυπωσιακά δυνατό και µαχητικό αρπακτικό, που από το τέλος καλοκαιριού κατακλύζει τις θάλασσές µας.
Όσον αφορά στον εξοπλισµό, προσωπικά χρησιµοποιώ καλάµια µέχρι 12 λίµπρες, µηχανισµούς οριζοντίου τυµπάνου ή τύπου baitcasting µεσαίου µεγέθους, και νήµα διαβάθµισης από PE 1,2 έως 1,6 περίπου.
Το παράµαλλο προτιµώ να είναι fluorocarbon, µεγάλου µήκους (γύρω στα 12-15 µέτρα) και διαµέτρου από 0,33 έως 0,40mm περίπου.
Τώρα, σχετικά µε τα τεχνητά, υπάρχουν πολλά είδη που είναι αποδοτικά, όπως minnow, σιλικόνες και κουτάλια. Εγώ χρησιµοποιώ σχεδόν πάντα διάφορα minnows σε µεγέθη από 8 έως και 18cm. Στα µεγάλα τεχνητά θα δεχθείτε επιθέσεις από ψάρια πολύ σηµαντικού µεγέθους, που θα θυµάστε για πολύ καιρό!
Οι φυσικοί χρωµατισµοί είναι πολύ αποδοτικοί, ειδικά όταν προσοµοιάζουν σε σαρδέλα, γόπα, ζαργάνα, γαυράκι, αθερίνα κλπ.
Η ταχύτητα που θα εφαρµόσουµε εξαρτάται από το µέγεθος και τον τύπο του τεχνητού, και συνήθως κυµαίνεται από 2,5 έως και 5, περίπου, κόµβους. Τέλος, να θυµάστε πως όταν η θάλασσα είναι ελαφρώς ταραγµένη, τα ψάρια είναι πιο δραστήρια. Καλή επιτυχία και keep trolling!
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ | ∆ηµήτρης Σολομωνίδης
Για τους µήνες Σεπτέµβρη και Οκτώβρη, θεωρώ πως ένας αποδοτικός τρόπος ψαρέµατος είναι αυτός των καλαµαριών. Τα βάθη στα οποία τα αναζητώ, κυµαίνονται συνήθως από τα 60 έως τα 80 µέτρα. Ως πιο παραγωγικές ώρες, θεωρώ αναµφισβήτητα την αυγή και το σούρουπο, ενώ πολύ καλές είναι και οι µεσηµεριανές, και πιο συγκεκριµένα από τις 12 έως τις 3 το µεσηµέρι.
Στο ψάρεµα αυτό θα χρησιµοποιήσω ένα σχετικά µακρύ καλάµι, γύρω στα 2.80m, µε µεγάλη παραβολή σε όλο το µήκος του, ώστε να αποσβήνει τα τραβήγµατα και να αποτρέπονται τα ξεψαρίσµατα.
Μηχανισµό χρησιµοποιώ έναν 4000, στον οποίο έχω νήµα από 0,16 έως 0,18mm και για παράµαλλο βάζω αόρατη πετονιά, µε τρεις ή τέσσερις καλαµαριέρες.
Όταν πρόκειται για την αρχή-αρχή της σεζόν των καλαµαριών, ξεκινώ µε καλαµαριέρες σιλικόνης Νο 1 και 2, ενώ όσο προχωράµε προς το χειµώνα αντικαθιστώ µε µεγαλύτερα νούµερα (Νο 3 κλπ.)
Πρόκειται για ένα ψάρεµα αποδοτικό και παράλληλα συναρπαστικό. Όσον αφορά στο τραπέζι µας, ένα φρέσκο καλαµάρι θα συγκινήσει γευστικά ακόµα και τους πιο δύσκολους.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΕΛΑΓΙΣΙΑ | Ηλίας Κυριακάκης
Εκτός από τα «κλασικά» ψαρέµατα που κάνουµε όλο το χρόνο, άσχετα µε το µήνα ή την εποχή (όπως είναι τα παραγάδια στα ρηχά, οι µπαλάδες και οι µπακαλιάροι στα βαθιά), ο Σεπτέµβριος δίνει πολλές συγκινήσεις, µε εξόδους που στοχεύουν σε ψάρια που µόνο το φθινόπωρο πλησιάζουν τις ακτές µας.
Έχουν φανεί ήδη από τα τέλη Αυγούστου οι πρώτοι κυνηγοί ή λαπόρδες και εµφανίζεται η νέα εσοδεία από τονάκια, παλαµίδες και ρείκια, που τον Αύγουστο είναι µεν µικρά, αλλά από τις αρχές Σεπτεµβρίου αποκτούν ικανοποιητικό µέγεθος για το καλάµι µας.
Το µήνα αυτό, ακόµη και για tai rubber να βγεις, µε ρίκια στο καλάµι σου θα καταλήξεις. Θα τα ψαρέψουµε µε ελαφρά συρτή, παρόλο που ο όρος «ελαφρά συρτή» ίσως δεν ταιριάζει στα τρία ψάρια του ενός κιλού που πιθανώς έχουµε συλλάβει στα τρία χελάκια raglou του καλαµιού µας. Ειδικά δε, αν έχουµε και ένα τέταρτο ψάρι στο τεχνητό των 9-12 εκατοστών που τα ακολουθεί!
Τότε, η µάχη µε τα ρίκια που ακολουθούν διαφορετικές κατευθύνσεις για να ξεφύγουν, σε συνδυασµό µε τα λεπτά καλάµια των 8-15 λιµπρών, φέρνουν τα νήµατα και τους µηχανισµούς µας στα όριά τους. Αντί των raglou, στο ψάρεµα των τονοειδών δουλεύουν επίσης πολύ καλά τα µικρά κουταλάκια, αν δεθούν µε παράµαλλο περίπου 20-30 εκατοστών, ενώ το ψαράκι θα είναι πάντα το τελευταίο τεχνητό δόλωµα στην αρµατωσιά µας.
Οι λούτσοι είναι επίσης ένα ακόµα φθινοπωρινό ψάρεµα. Ψαρεύονται το σούρουπο και τις βραδιές µε φεγγαράδα, και αποτελεσµατικά είναι τα µεγάλα τεχνητά, από 12 εκατοστά και πάνω. Τα τεχνητά µας, κυρίως ζαργάνες και µεγάλα slim τεχνητά ψαράκια, µπλε, γκρι και καφέ αποχρώσεων κατά προτίµηση, πρέπει να βρίσκονται πολύ κοντά στην επιφάνεια, ενώ η ταχύτητά µας πρέπει να φτάνει οριακά τους 3 κόµβους.
Ένα από τα τεχνητά µας θα πηγαίνει λίγο βαθύτερα, αν δεν έχουµε απόλυτη µπονάτσα, είτε λόγω της µεγάλης γλώσσας του, είτε επειδή έχουµε βάλει 2-3 µέτρα πριν από αυτό ένα «καβαλικευτό» βαρίδι 200 γραµµαρίων. Προσωπικά, έχω διαπιστώσει ότι ένα παρεξηγηµένο τεχνητό που ονοµάζεται “spook”, κάνει θαύµατα στο ψάρεµα των λούτσων! Το συστήνουµε, λοιπόν, ανεπιφύλακτα!
Μια συµβουλή είναι να χρησιµοποιούµε σύρµα για να το συνδέσουµε µε την πετονιά µας, διότι το ψάρι αυτό έχει πολύ κοφτερά δόντια.
Θα αναζητήσουµε τους λούτσους σε σηµεία όπου δηµιουργούνται θαλάσσια ρεύµατα, σε ανοιχτούς κόλπους και απότοµους κάβους, πολύ κοντά στην ακτή. Το ψάρεµα αυτό, εξ αιτίας των υφάλων που µπορεί να υπάρχουν σε τέτοια µέρη, εγκυµονεί κινδύνους για το σκάφος µας και χρειάζεται αρκετή προσοχή. Αν είµαστε µόνοι, µόλις καρφώσουµε το ψάρι και πριν αρχίσουµε να το παλεύουµε, η συµβουλή είναι να στρίψουµε το σκάφος ώστε να κινείται προς το πέλαγος.
Έτσι µπορούµε να ασχοληθούµε απρόσκοπτοι µε το λούτσο και να µην πονοκεφαλιάζουµε µε το τιµόνεµα, που είναι δύσκολο µε ένα καλάµι στο χέρι. Όσο για το ανέβασµα στη βάρκα και τα διαδοχικά άλµατα του ψαριού στην κουβέρτα του σκάφους, µετριάζονται αν βάλουµε το ψάρι στο ψυγείο ή σε οποιοδήποτε άλλο κλειστό χώρο.
Ένας εφευρετικός φίλος, χρησιµοποιεί για το λόγο αυτό ένα µεγάλο καλάθι, το οποίο δουλεύει εξαιρετικά «αναχαιτίζοντας» τα άλµατα και αποφεύγοντας κάθε επίπτωση από το γλιστερό κατάστρωµα που δηµιουργεί ένας µεγάλος λούτσος όταν κοπανιέται επάνω του.
ΜΟΥΡΜΟΥΡΕΣ
Στις αρχές του µήνα που είναι γνωστός για τις µπονάτσες του, αν έχει φεγγάρι, µπορούµε να βγούµε και για µουρµούρες που συχνάζουν κοντά στις λασπώδεις και αµµώδεις ακτές, σε εκβολές ποταµών και χειµάρρων την εποχή αυτή.
Τις ψαρεύουµε κυρίως µε µάνα και µε spinning από το σκάφος, χρησιµοποιώντας ένα ή το πολύ δύο αγκίστρια, όχι παραπάνω. ∆εν θα επεκταθούµε, αφού για το ψάρεµα αυτό µιλήσαµε αναλυτικά σε προηγούµενο τεύχος µας.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΘΗΡΕΥΤΩΝ | Νίκος Μπεκιάρης
Μια τεχνική που µπορεί να φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο τα ποσοστά επιτυχίας στο ψάρεµα µε σκάφος, είναι το slow pitch jigging. Θεωρείται από τις πιο επιλεκτικές, καθώς προσφέρει τη δυνατότητα να στοχεύσουµε σε συγκεκριµένα είδη ψαριών. Ας δούµε, όµως, το γιατί …
Ένας από τους πιο σεβαστούς κανόνες που ισχύουν στο ψάρεµα, αφορά στο δόλωµα και ορίζει πως το ιδανικότερο είναι αυτό που υπάρχει στον τόπο τον οποίο επιλέξαµε Όσο πιο φρέσκο, τόσο καλύτερη απόδοση θα έχει, µε αποκορύφωµα το ζωντανό δόλωµα.
Στην πράξη, τα καλύτερα αποτελέσµατα θα τα έχουµε εφαρµόζοντας την τεχνική όσο το δυνατόν καλύτερα, άρα θα πρέπει πρώτα να µπούµε στο πνεύµα της τεχνικής σε συνδυασµό µε τον τόπο, την ώρα κλπ.
Αν λοιπόν θα µπορούσα να περιγράψω µε δύο λέξεις την τεχνική, αυτές θα ήταν: Επαφή – Ευαισθησία.
Επαφή µε τον πλάνο και ευαισθησία για να «ακούσω» την πληροφόρηση που µου δίνει σε όλες τις φάσεις του ψαρέµατος, σχετικά µε τις συνθήκες ή τα ψάρια του ψαρότοπου.
Με το slow jigging, δεν πρέπει ποτέ να νιώσεις ότι ψαρεύεις µε τεχνητό.
Αυτό που συµβαίνει είναι ότι δίνεις ζωή σε ένα κοµµάτι µέταλλο και το παρουσιάζεις ολοζώντανο, τραυµατισµένο, ψόφιο και κάποιες φορές ως τον παρείσακτο εισβολέα που νευριάζει τα ψάρια, ακόµα και την ώρα που δεν έχουν διάθεση να τραφούν, ώστε να τα προκαλέσει και να µπουν στη διαδικασία να του επιτεθούν, προσπαθώντας να το διώξουν για να ηρεµήσουν.
Μπορούµε να ψαρέψουµε πολλούς και διαφορετικούς τόπους, στον καθένα από αυτούς σε διαφορετικό βάθος σε κάθε εξόρµηση, στοχεύοντας σχεδόν σε όλα τα είδη ψαριών.
∆εν είναι ο ευκολότερος τρόπος, όµως από την άλλη δεν είναι και πυρηνική φυσική! Έτσι, µε δεδοµένο το γεγονός πως πρόκειται για ένα ψάρεµα που θα µας δώσει ψάρια τρόπαια, αλλά και την απόλυτη ικανοποίηση ότι µπορέσαµε και ξεγελάσαµε ένα πανέξυπνο ψάρι, αξίζει να ασχοληθούµε σοβαρά και να προσπαθούµε πάντα να διορθώνουµε τα λάθη µας.
Ακόµα και ένας αρχάριος, πολύ σύντοµα θα πάρει ψάρια που ποτέ δεν φανταζόταν.
Τώρα θα µου πείτε: «Καλά δεν έχει µειονεκτήµατα αυτή η τεχνική;»
Ασφαλώς, δεν γίνεται να µην έχει. Ένα από αυτά είναι ότι δεν µπορείς να ψαρέψεις µε καιρό. Βέβαια, πάντα θα προσφέρονται λύσεις που θα µειώνουν τα προβλήµατα, όπως να χρησιµοποιήσουµε την ηλεκτρική άγκυρα όταν έχει καιρό.
Η µεγάλη επιτυχία και απογοήτευση µαζί, είναι µε το που θα φτάσεις σε ένα τόπο και ξεκινήσεις το ψάρεµα, σε δέκα λεπτά να βγάλεις το ψάρι ή τα ψάρια που θέλεις, ή να σου χτυπήσει ένα µεγάλο πελαγικό και να παλεύεις ώρες, χάνοντας το ψάρι στο τέλος και µένοντας µόνο µε την πικρή ανάµνηση.
Κάθε τεχνική, έχει τη δική της χάρη και ευχαρίστηση. Το slow jigging, όµως, είναι αυτή που θα κερδίσει το ενδιαφέρον σου και πολύ σπάνια ένας ψαράς θα αφήσει από τα χέρια του το καλάµι του slow για να δοκιµάσει κάτι διαφορετικό.
ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΜΑΣ
• Ξεκινάµε µε το πλέον απαραίτητο, που είναι το βυθόµετρο. Στις µέρες µας, δεν νοείται ψάρεµα χωρίς βυθόµετρο, και δεν νοµίζω να υπάρχει ψαράς που βλέπει σοβαρά το χόµπι του και δεν έχει βυθόµετρο στο σκάφος του!
• Καλάµι: Το καλύτερο, ειδικά αν ξεκινάµε τώρα την τεχνική, καθώς θα µας βοηθήσει αν κάνουµε κάποιο λάθος και θα δώσει µόνο του ζωή στον πλάνο.
• Μηχανισµός: Περιστρεφόµενου τυµπάνου, µε ανάκτηση από 80 εκατοστά και πάνω σε κάθε µανιβελιά.
• Τα αναλώσιµα (νήµα, παράµαλλο, αγκίστρια, πλάνοι): Ένας έµπειρος είναι κατασταλαγµένος σε αυτά που χρησιµοποιεί, ενώ ο αρχάριος θα πρέπει να δείξει υποµονή και επιµονή µέχρι να καταλήξει σε σωστές επιλογές και το κατάλληλο σετάρισµα.
Καλές θάλασσες, µε πολύ µέταλλο!
ΜΑΓΙΑΤΙΚΟ, Ο «ΑΦΕΝΤΗΣ» ΤΟΥ ΜΠΛΕ | Νίκος Εικοσιπεντάκης
Ο πιο αποδοτικός τρόπος ψαρέµατος για κάθε εποχή, ποικίλλει ανάλογα µε την περιοχή. Κάθε ερασιτέχνης ψαράς, πρέπει να αντιληφθεί ποια θα είναι η κατάλληλη τεχνική για την εποχή, σε σχέση µε τους τόπους που προσεγγίζει αλιευτικά.
Στην περιοχή µου για παράδειγµα, τους πρώτους φθινοπωρινούς µήνες, Σεπτέµβριο και Οκτώβριο, έχω δει πολύ καλά αποτελέσµατα στο ψάρεµα µε µολύβι φύλακα για µαγιάτικα.
Τους δύο προαναφερθέντες µήνες, κάνουν την είσοδό τους τα πρώτα ψάρια, τα οποία ανεβαίνουν από τα βαθύτερα στρώµατα και πλησιάζουν το γιαλό.
Την ίδια χρονική στιγµή, ξεκινούν να κάνουν έντονα την παρουσία τους και τα περισσότερα είδη που αποτελούν τροφή για τα µαγιάτικα.
Τότε, λοιπόν, είναι µία πολύ καλή ευκαιρία για να αλιεύσουµε ζωντανά δολώµατα, όπως λούτσους τους οποίους θα βρούµε το ξηµέρωµα και θα επιχειρήσουµε να τους πιάσουµε µε την τεχνική της ελαφριάς συρτής από βάρκα. Εξαιρετικό δόλωµα, επίσης, θεωρείται και το καλαµάρι, το οποίο κινείται σε λίγο ποιο βαθιά νερά από ότι το χειµώνα.
Παραπάνω, οι αγαπητοί συνεργάτες Ηλίας Κυριακάκης και ∆ηµήτρης Σολωµονίδης, σας περιγράφουν πολύ ωραία το πώς θα πιάσετε λούτσους και καλαµάρια, οπότε για λόγους οικονοµίας, δεν θα σταθώ στο ίδιο θέµα.
Στην τεχνική µε µολύβι φύλακα για µαγιάτικα, θα χρειαστούµε ένα καλάµι 30-50 λιµπρών, µε ένα δυνατό µηχανισµό εφοδιασµένο µε νήµα PE3 και παράµαλλο από 0,70mm και πάνω. Η τεχνική είναι σχετικά εύκολη, µιας και ψάχνουµε τα ψάρια στα µεσόνερα, γύρω από µεσοπέλαγες ξέρες και σε κάβους που είχαµε επιτυχίες στο παρελθόν.
Εύχοµαι καλή επιτυχία και καλό φθινόπωρο σε όλους τους αναγνώστες µας!
