Αφιέρωμα: Τεχνικές για καλοκαιρινά ψαρέματα από σκάφος
Αύγουστος, ο µήνας όπου οι περισσότεροι από εµάς εξορµούµε για θαλασσινές περιπέτειες. Είτε µε το δικό µας πλεούµενο, είτε µε το σκάφος κάποιου φίλου, για ένα κοντινό ή µακρινό προορισµό. Εκεί θα επιχειρήσουµε µε τα µέσα και τον εξοπλισµό που ο καθένας µας διαθέτει, να ασχοληθούµε µε µια από τις πολλές τεχνικές ψαρέµατος.
Αν και η κάθε τεχνική είναι από µόνη της ένα µεγάλο σχολείο µε ανεξάντλητες γνώσεις και λεπτοµέρειες, πολλοί από µας δεν ενδιαφερόµαστε να «εµβαθύνουµε». Είτε γιατί δεν έχουµε χρόνο, είτε λόγω του κόστους αγοράς ενός εξειδικευµένου εξοπλισµού.
Τολµήστε να δοκιµάσετε νέες για εσάς τεχνικές ακολουθώντας τις συµβουλές µας
Κάποιες φορές ένα απλό σετ εξοπλισµού, ένας καλός ψαρότοπος και η «γαλανή» στα κέφια της, είναι αρκετά για να οδηγήσουν σε µία πλούσια ψαριά. Παρακάτω θα σας παρουσιάσουµε κάποια µικρά ή µεγαλύτερα µυστικά και κόλπα για τεχνικές από το σκάφος. Τα οποία θα αποτελέσουν σηµαντικά ατού για τα καλοκαιρινά αλλά και τα φθινοπωρινά σας ψαρέµατα.
Είναι µία προσπάθεια να απλοποιήσουµε όσο γίνεται την κάθε τεχνική. Δίνοντας τις βασικές γνώσεις για την επιτυχία. Μικρά ή µεγάλα µυστικά, τα οποία είτε δε γνωρίζουµε, είτε δεν έχουµε αντιληφθεί πλήρως τη σηµασία τους.
∆ε θα ασχοληθούµε µε τις λεπτοµέρειες, αλλά µε την ουσία. Θα εστιάσουµε, λοιπόν, στην «κεντρική ιδέα» και µόνο σε αυτήν, ώστε η επόµενη εξόρµησή µας, όποια τεχνική και αν επιλέξουµε, να είναι πολύ πιο ικανοποιητική από την προηγούµενη.
Σε κάθε τεχνική έχουµε προσθέσει µία πρόταση εξοπλισµού, µε τα βασικά «εργαλεία» για να ψαρέψετε ικανοποιητικά. Αργότερα, όταν «µπείτε» περισσότερο στην ουσία τους, µπορείτε κάλλιστα να αναβαθµίσετε τον εξοπλισµό σας, µε πιο εξειδικευµένα εργαλεία. Εµπρός, λοιπόν, τολµήστε να δοκιµάσετε νέες για εσάς τεχνικές ακολουθώντας τις συµβουλές µας.
Καθετή
Ο δηµοφιλέστερος τρόπος ψαρέµατος και αυτός µε τον οποίο πρωτοξεκινά τα ψαρέµατά της από σκάφος η πλειοψηφία των ψαράδων. Μια πετονιά, δυο αγκιστράκια, ένα µολύβι και λίγο δόλωµα και είµαστε έτοιµοι για ψάρεµα. Αν προσπαθήσουµε, σίγουρα κάτι θα πιάσουµε. Όµως εµείς δε θέλουµε µόνο το γυλάκι και το χανάκι, αλλά να έλθει και κάποιο αξιόλογο θήραµα στα αγκίστριά µας. Σε αυτό θα βοηθήσει σίγουρα ο εξοπλισµός µας, η αρµατωσιά, το δόλωµα και η σωστή επιλογή ώρας και τόπου.
Βασικός εξοπλισµός
• Καλάµι µήκους 1,60-2,40 µέτρα, µε c.w. 100-150 gr.
• Μηχανισµός 50άρης γεµισµένος µε νήµα
• Αρµατωσιά
• ∆όλωµα γαρίδα
Ώρα
Σίγουρα οι πρώτες πρωινές ώρες και οι απογευµατινές είναι οι πιο εύκολες, οι πιο αποδοτικές, αλλά και ευχάριστες για να πραγµατοποιήσουµε τις εξορµήσεις µας. Τις µεσηµεριανές ώρες τις αποκλείουµε λόγω ζέστης. Ενώ υπάρχουν και οι νυκτερινές που προτείνονται µόνο για τους εξοικειωµένους µε το συγκεκριµένο ψάρεµα. Αφού οι τσιµπιές είναι σηµαντικά λιγότερες (τα ψάρια όµως µεγαλύτερα).
Έτσι, θα ξεκινήσουµε από το λιµάνι µας την ώρα που αρχίζει να ξηµερώνει. Και θα ψαρέψουµε όση ώρα επιθυµούµε, ή θα ξεκινήσουµε το απόγευµα, µε σκοπό να επιστρέψουµε µε τον ερχοµό της νύχτας. Η πρώτη πρόταση ακολουθείται από τους περισσότερους. Ενώ υπάρχουν και οι «αργοπορηµένοι», όσοι δηλαδή έχουν πρόβληµα µε το πρωινό ξύπνηµα, οι οποίοι προτιµούν τη δεύτερη εκδοχή.
Καλάµι, ή στο χέρι;
Η καθετή είναι ένας τρόπος ψαρέµατος που µπορεί να πραγµατοποιηθεί µε καλάµι και µηχανισµό, ή να ψαρευτεί στο χέρι. Σίγουρα µε το καλάµι και το µηχανισµό θα «νοιώσουµε» περισσότερο ψαράδες και θα έχουµε πιο ευχάριστες κι εύκολες ώρες αλιείας. Χωρίς µπερδέµατα πετονιάς και µε δυνατότητα ψαρέµατος σε βαθιά νερά. Ενώ µε το χέρι θα έχουµε πιο «ζωντανή» και κατανοητή την αίσθηση της τσιµπιάς.
Αν σκεπτόσαστε να ασχοληθείτε µε την τεχνική αυτή, θα σας προτείναµε καλάµι και µηχανισµό γεµισµένο µε νήµα, για να καταλαβαίνετε καλύτερα τις επισκέψεις των ψαριών στην αρµατωσιά σας. Αν όµως είστε περιστασιακοί ψαράδες, τότε µια «ρόδα» µε πετονιά, αρµατωµένη µε µια έτοιµη αρµατωσιά κι ένα βαριδάκι, είναι αρκετά.
Τόποι
Μπορεί µε την καθετή να έχουµε τη δυνατότητα να ψαρέψουµε παντού, όµως αυτό δε σηµαίνει ότι σε όλες τις περιοχές θα έχουµε τσιµπιές και ψάρια. Προτιµούµε τόπους µε βυθό κάπως «άγριο», δηλαδή µε πέτρες ή τροκάδα και όχι µε αµµούδα ή λάσπη. Αυτό άλλωστε είναι και λογικό, αφού τα ψάρια βρίσκονται όπου υπάρχει τροφή και καταφύγιο. Δηλαδή εκεί που ο βυθός έχει κάτι να τους προσφέρει και δεν είναι νέτος και άδειος από ζωή.
Αν βρισκόµαστε σε µια περιοχή και δεν γνωρίζουµε τόπους, τότε οι ντόπιοι µπορούν να µας καθοδηγήσουν ώστε να βρούµε έναν καλό ψαρότοπο. Οι τόποι για καθετή είναι σταθεροί κι εύκολο να ανακαλυφθούν, αφού οι σταθµευµένες σε ένα σηµείο βάρκες, υποδηλώνουν την αξία του. Φυσικά, υπάρχει και εναλλακτική λύση, η οποία δεν είναι άλλη από την παρακολούθηση του βυθοµέτρου µας.
Αρµατωσιά
Ένα κλασσικό τριπλάρι µε σχετικά κοντά παράµαλλα (γύρω στα 20 εκατοστά), αγκιστράκια νούµερο 6-8, σύνδεση παράµαλλων µε διάφανη χάντρα σύνδεσης και λεπτές σχετικά πετονιές (0,20-0,30 χιλιοστά). Είναι η αρµατωσιά που θα µας δώσει καλά αποτελέσµατα και δε θα µας δηµιουργήσει προβλήµατα.
∆όλωµα
Γενικά µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε πολλά δολώµατα στο ψάρεµά µας µε καθετή. Σκουλήκια πάσης φύσεως (µάνες, ακροβάτης, µαύρο, αµερικάνος κ.α.), καραβιδάκι (κόκκινο ή πράσινο), καλαµάρι, σουπιά, ψαροδόλι, σωλήνας, σαµάρι. Όλα θα µας δώσουν ψάρια. Εµείς όµως θα σας προτείναµε την κατεψυγµένη γαρίδα, γιατί µπορούµε να την προµηθευτούµε εύκολα από παντού. Να τη διατηρήσουµε στο ψυγείο µας όσο καιρό θελήσουµε, να τη χρησιµοποιήσουµε όποτε µας αρέσει. Φυσικά γιατί την τρώνε όλα τα ψάρια.
Παραδοσιακή συρτή βυθού
Παραδοσιακός τρόπος ψαρέµατος µεγάλων ψαριών. Όπως οι συναγρίδες, οι σφυρίδες, οι στήρες και οι ροφοί. Βυθόµετρο και GPS είναι απαραίτητα εργαλεία για την τεχνική, και µαζί µε την αρµατωσιά µας θα συντελέσουν τα µέγιστα στην επιτυχία.
Βασικός εξοπλισµός
Τα βασικά υλικά που θα χρειαστούµε είναι:
• Νήµα dacron διαµέτρου 1 χιλιοστού (120 λίµπρες) ή πετονιά διαµέτρου 1 χιλιοστού (εκατοστάρα).
• Βαρίδια 150-160 γραµµαρίων.
• Ένα µικρότερο µολύβι 70-90 γραµµαρίων.
• Ένα ή περισσότερα στριφτάρια,
• Μια πετονιά ενενηντάρα γύρω στις 20 οργιές.
• 15 µέτρα πετονιάς διαµέτρου 0,60-0,70 χιλιοστών
• Μερικά τεχνητά.
• Μια λεκάνη για να τοποθετήσουµε την αρµατωµένη συρτή µας ή ένα ηλεκτρικό µηχανισµό συρτής.
Αρµάτωµα
Παίρνουµε το νήµα ή τη χοντρή πετονιά, και ανά πέντε οργιές δένουµε και ένα µολύβι συρτής των 150-160 γραµµαρίων. Στο τελευταίο µολύβι µετά από πέντε οργιές δένουµε το µολύβι των 70-90 γραµµαρίων. Στη συνέχεια ένα στριφτάρι και µετά τα 15 µέτρα λεπτής πετονιάς που θα είναι το παράµαλλό µας. Στο τέλος δένεται το τεχνητό µας. Αν ψαρεύουµε στα ρηχά, το όλο αρµάτωµα γίνεται µε πετονιά. Στα βαθύτερα προτιµούµε το νήµα, και στα τελευταία µολύβια χρησιµοποιούµε την 90άρα πετονιά. Η αρµατωσιά είναι αυτή που βλέπετε και στο σκίτσο.
Ταχύτητα ψαρέµατος, βάθος και αριθµός µολυβιών
Η ταχύτητα που ψαρεύουµε είναι 3,1-3,4 ναυτικά µίλια. Με αυτήν την ταχύτητα, πρέπει να υπολογίζουµε ότι κάθε µολύβι που αµολάµε στο νερό, κατεβάζει την αρµατωσιά µας δύο µέτρα πιο χαµηλά. Άρα, ανάλογα µε το πόσα µέτρα θέλουµε να κατέβουµε, προσθέτουµε και τον ανάλογο αριθµό µολυβιών.
Επίσης, να ξέρετε ότι το κάθε τεχνητό έχει το δικό του βάθος που κατεβαίνει, και αυτό αναγράφεται συνήθως στη συσκευασία του.
Για παράδειγµα, αν το τεχνητό µας αναφέρεται ότι κατεβαίνει 1,5 µέτρο και αµολήσουµε 12 µολύβια στο νερό, τότε το τεχνητό µας θα έχει κατέβει 12Χ2=24 µέτρα (µολύβια) συν 1,5 µέτρα (τεχνητό), δηλαδή συνολικά 25,5 µέτρα κάτω από το σκάφος. Τα ψάρια που αναζητούµε κυκλοφορούν και κυνηγούν κοντά στο βυθό και σε ύψος έως το πολύ 4 µέτρα πάνω από αυτόν. Άρα, εµείς θέλουµε το τεχνητό µας να κινείται σε αυτό το βάθος.
Για λόγους ασφαλείας το τεχνητό μας το έχουµε 1,5 τουλάχιστον µέτρα πάνω από το βυθό. Άρα µε τα 12 µολύβια πιο πάνω ψαρεύουµε ιδανικά σε ένα βάθος θαλάσσης 27 µέτρα µε δυνατότητα ψαρέµατος έως και 29,5 µέτρα βάθος. Αν καταλάβουµε αυτό το σκεπτικό, τότε έχουµε πιάσει το δύσκολο θέµα της συγκεκριµένης τεχνικής. Ανάλογα µε το βάθος που µας δείχνει κάθε φορά το βυθόµετρο, αφήνουµε τον ανάλογο αριθµό µολυβιών.
Τεχνητά
Τα τεχνητά που χρησιµοποιούµε σε αυτήν την τεχνική, είναι σκληρά ψαράκια και αποµιµήσεις καλαµαριού. Το µήκος τους είναι συνήθως 14-21 εκατοστά. Με σαλαγκιές βαρέως τύπου, που δεν ανοίγουν εύκολα και αρκετά κοφτερές. Στο εµπόριο θα βρούµε δύο είδη δολωµάτων, τα επιπλέοντα (floating) και τα βυθιζόµενα (sinking).
Και τα δυο είδη κάνουν για το ψάρεµά µας. Επίσης θα βρούµε τεχνητά µε µεταλλική γλώσσα και τεχνητά µε πλαστική γλώσσα. Και τα δυο κάνουν για το ψάρεµά µας. Οι µικροδιαφορές τους θα µας απασχολήσουν όταν εξοικειωθούµε µε την τεχνική και «ανέβουµε επίπεδο». Όταν, δηλαδή, θα µπορούµε να βάζουµε στόχους συγκεκριµένα θηράµατα.
Ας πάµε τώρα και λίγο στους χρωµατισµούς, οι οποίοι µε µια πρώτη µατιά είναι πάρα πολλοί. Σίγουρα θα χρειαστεί να έχουµε τουλάχιστον 2-4 διαφορετικούς χρωµατισµούς µαζί µας. Να γνωρίζουµε το βασικό κανόνα που ορίζει ότι στα βαθιά χρησιµοποιούµε έντονους χρωµατισµούς, όπως κίτρινο, πορτοκαλί, ανοικτό πράσινο. Ενώ στα ρηχά σκούρους, όπως µαύρο, σκούρο πράσινο, θαλασσί-µαύρο, καφέ.
Τρόπος ψαρέµατος
Με το βυθόµετρο ανοικτό σε εµφανή θέση, και το GPS, παρακολουθούµε ταχύτητα, παίρνουµε µια ισοβαθή, και ανάλογα µε το βάθος που βλέπουµε, αµολάµε τον ανάλογο αριθµό µολυβιών στο νερό. Τη συρτή την κρατάµε πάντα από ένα µολύβι, το οποίο δεν υπολογίζουµε στο µέτρηµά µας αφού δεν είναι στο νερό.
Αν κάποια στιγµή βαθύνουµε, αφήνουµε και άλλο µολύβι στο νερό, ενώ αν ρηχαίνουµε, µαζεύουµε µολύβι. Φροντίζοντας το σκάφος να κινείται όσο το δυνατόν σε ευθεία πορεία, αναµένουµε το τσίµπηµα που συνήθως είναι βίαιο και δυνατό, και αυξάνει το βάρος της συρτής αισθητά. Χωρίς να σταµατήσουµε το σκάφος, αρχίζουµε να ανεβάζουµε τη συρτή µας µέχρι να έλθει το ψάρι κοντά στο σκάφος και να το σηκώσουµε µε τη βοήθεια του γάντζου.
Τι να προσέξουµε
• Όταν χρειαστεί να πάρουµε στροφή, φροντίζουµε αυτή να είναι όσο το δυνατόν πιο ανοικτή. Μαζεύουµε µολύβι αφού το τεχνητό µας αναγκαστικά θα κατέβει πιο χαµηλά.
• Στην αρχή επιχειρούµε να ψαρέψουµε κοµµάτια µε ισοβαθή και όχι µέρη µε απότοµες διακυµάνσεις βάθους.
• Αν καταλάβουµε κάτι περίεργο να συµβαίνει στην αρµατωσιά µας (αύξηση βάρους, συνεχόµενα χτυπηµατάκια, κάποια άλλη περίεργη αίσθηση) την ανεβάζουµε πάνω για να ελέγξουµε το δόλωµά µας. Αφού υπάρχει πιθανότητα να έχουµε πιάσει ένα µικρόψαρο (δράκαινα, σκαρµό κλπ.) ή να βρήκαµε στο βυθό και να σέρνουµε στις σαλαγκιές µας φύκια. Και στις δυο περιπτώσεις το δόλωµά µας δεν ψαρεύει και πρέπει να καθαριστεί.
• Για καλύτερη διευκόλυνσή µας, φροντίζουµε να αριθµούµε τα µολύβια, ξεκινώντας µε το 1 από το µικρό µολύβι που βρίσκεται κοντά στο τεχνητό µας.
• Τις πρώτες πρωινές και τις απογευµατινές ώρες, σέρνουµε την αρµατωσιά µας µε µικρότερη ταχύτητα. Ενώ τις µεσηµεριανές µε λίγο µεγαλύτερη.
• Αν δούµε ότι στρίβει η πετονιά µας, φροντίζουµε να τοποθετήσουµε και άλλα στριφτάρια ανάµεσα στα µολύβια.
• Όταν πιάσουµε ψάρι δεν ακινητοποιούµε το σκάφος, γιατί τα µολύβια θα κατέβουν χαµηλά και θα σκαλώσουµε. Αντιθέτως, αρχίζουµε να µαζεύουµε πετονιά µε το σκάφος εν κινήσει, και µόνο όταν έχουµε φθάσει σε απόσταση ασφαλείας (κοντά στο παράµαλλο) µπορούµε να σταµατήσουµε.
Kayak Fishing
Ένας τρόπος ψαρέµατος εύκολα εφαρµόσιµος αυτήν την εποχή, είναι µε τη χρήση kayak, ειδικά για όσους δε διαθέτουν σκάφος. Αλλά είτε είναι κάτοχοι kayak ή µπορούν να δανειστούν από κάποιο φίλο τους. Έτσι, οι τολµηροί µπορούν µε τη βοήθειά του να ασχοληθούν µε αρκετές από τις «εύκολες» τεχνικές. Όπως η ελαφριά συρτή αφρού και η καθετή.
Αυτό που έχουν να κάνουν είναι:
• Να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα σε κάποιον χώρο-σάκο.
• Να τοποθετήσουν το καλάµι τους σε µέρος εύκολα προσβάσιµο που να µην εµποδίζει το κουπί.
• Να βρουν ένα ψαρότοπο άνετα και γρήγορα προσεγγίσιµο από το σηµείο εισόδου του kayak στο νερό.
• Χρήση καπέλου και αντηλιακού
• Προµήθεια επαρκούς ποσότητας νερού, ολόκληρη η µέρα είναι διαθέσιµη για βόλτα και ψάρεµα.
∆εν πρέπει όµως να ξεχνιόµαστε, και έτσι µε το πρώτο σκοτάδι πρέπει να φροντίσουµε να βρισκόµαστε στη στεριά. Είτε καταφέρουµε να εξασφαλίσουµε µερικά ψάρια κατά τη διάρκεια της εξόρµησής µας, είτε όχι.
Συρτή αφρού
Μαζί µε την καθετή αποτελούν τους ευκολότερους τρόπους ψαρέµατος. Εύκολα µπορεί να ασχοληθεί µαζί της κάθε νέος ψαράς, χωρίς να χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις και ικανότητες. Αφήνουµε το σκάφος µας να προχωρά µε µια ταχύτητα γύρω στα 2,5-3,5 ναυτικά µίλια, απολαµβάνουµε τη βόλτα µας, και περιµένουµε τον ερχοµό της τσιµπιάς.
Η σύλληψη του ψαριού γίνεται εύκολα αντιληπτή από το λύσιµο των φρένων του µηχανισµού (έχουν προρυθµιστεί ίσα-ίσα για να µη λύνουν από την αντίσταση του νερού στην αρµατωσιά µας). Και τότε δεν έχουµε να κάνουµε τίποτε άλλο, από το να τυλίξουµε τη πετονιά µας και να βγάλουµε το ψάρι στο σκάφος. Πρόκειται για έναν τρόπο ψαρέµατος ο οποίος µπορεί εύκολα να πραγµατοποιηθεί από δύο ή και ακόµη περισσότερα άτοµα ταυτόχρονα. Ρίχνοντας τα καλάµια τους µε τα τεχνητά αριστερά και δεξιά του σκάφους, καθώς αυτό προχωρά.
Βασικός εξοπλισµός
• Καλάµι spinning µήκους 1,80-2,20 µέτρα, µε c.w. µεγαλύτερο από 20 γραµµάρια.
• Μηχανισµός 30άρης, γεµισµένος µε πετονιά διαµέτρου 0,20-0,25 χιλιοστά.
• Σκληρά τεχνητά µήκους 4-8 εκατοστών, ή µικρά σιλικονούχα.
Τεχνητά
Μικρά, σκληρά τεχνητά αποµιµήσεις σαρδέλας, γαύρου, αθερίνας, και µικρά σιλικονούχα, είναι οι πρώτες µας επιλογές ανάµεσα στην τεράστια γκάµα τεχνητών δολωµάτων του εµπορίου. Αργότερα, όταν έχουµε αποκτήσει εµπειρίες και γνώσεις και θέλουµε να εξειδικευτούµε σε κάποιο συγκεκριµένο θήραµα, ίσως χρειαστεί να προχωρήσουµε στην απόκτηση και άλλων τεχνητών. Χωρίς όµως ποτέ να παραγκωνίζουµε τα αρχικά, αφού αυτά ψαρεύουν επιτυχώς όλες τις εποχές και είναι αποτελεσµατικά στα περισσότερα είδη ψαριών-στόχων της συρτής αφρού.
Ώρα
Όπως και στα περισσότερα ψαρέµατα, οι πρώτες πρωινές και οι απογευµατινές ώρες αποδίδουν καλύτερα. Αλλά εξυπηρετούν και εµάς, ειδικά τη θερµή εποχή που διανύουµε. Όµως, ψάρια µπορούν να πιαστούν όλες τις ώρες.Για αυτό µη διστάσετε να τραβήξετε το δόλωµά σας όταν πηγαίνετε για µπάνιο ή κάνετε µια περιοδεία σε κάποιον τόπο. Απλά, θα χρειαστεί να ταξιδεύετε µε µικρή ταχύτητα.
Ψάρια και τόποι
Με την ελαφριά συρτή αφρού αναζητούµε όλα σχεδόν τα γνωστά µας αφρόψαρα. Όπως µελανούρια, λαβράκια, κυνηγούς, παλαµίδες, µανάλια, κοκάλια, δηλαδή ψάρια που µπορούµε να συναντήσουµε σε όλα τα µέρη. Τα µελανούρια και τα λαβράκια κοντά στην ακτογραµµή, και τα υπόλοιπα κυριολεκτικά παντού. Όπου θάλασσα εκεί και τα αφρόψαρα. Ταξιδιάρικα όπως είναι, ακολουθούν τα µικρόψαρα και όταν τα συναντήσουν τα αποδεκατίζουν.
Μάλιστα είναι πολύ κοινό χαρακτηριστικό της παρουσίας τους, το φαινόµενο των παφλασµών σε ήρεµη θάλασσα. Το οποίο υποδηλώνει ότι είναι παρόντα και µάλιστα κυνηγούν µε µανία. Μόλις διαπιστώσουµε κάτι τέτοιο, οδηγούµαστε όσο κοντύτερα γίνεται και ξεκινάµε το ψάρεµα.
Επίσης καλό σηµάδι για την ύπαρξη αφρόψαρων, αποτελούν και οι γλάροι που κυνηγούν τα µικρόψαρα. Αποκαλύπτοντας το σηµάδι-όριο της «γόνιµης» περιοχής. Έτσι, όταν έχει καλοσύνη προτιµούµε να κάνουµε συρτή στα βαθιά, ενώ όταν έχει αεράκι πιάνουµε την ακτογραµµή αναζητώντας τα µελανούρια (ειδικά αυτήν την εποχή). Μαζί µε αυτά όλο και κάτι άλλο θα πιαστεί.
Τι να προσέξουµε
• Επιλέγουµε τεχνητά παρόµοια µε τα ψαράκια που κυνηγούν τα αρπακτικά. Αυτό προϋποθέτει αρκετό ψάξιµο και συνεχείς δοκιµές τεχνητών, µέχρι να δούµε σε τι δόλωµα τσιµπούν. Ειδικά για αυτήν την εποχή, σας συνιστούµε σιλικονούχα χελάκια χρώµατος µπλε ή διάφανου µε στρας.
• Η πετονιά µας πρέπει να είναι το πολύ µέχρι 0,30 χιλ. και ποτέ µεγαλύτερης διαµέτρου.
• Όταν ψαρεύουµε µε λεπτές πετονιές, φροντίζουµε τα φρένα του µηχανισµού µας να είναι χαλαρά. Για να µην έχουµε κοψίµατα σε κάποιο δυνατό κεφάλι ενός µεγάλου ψαριού.
• Το ελαφρύ κυµατάκι που δηµιουργεί αφρουδιά στην ακτογραµµή, δηµιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για το ψάρεµα των µελανουριών.
• Μόλις πιάσουµε κάποιο ψάρι στη συρτή µας, δεν κάνουµε κράτει. Αλλά συνεχίζουµε να κινούµαστε µε µικρότερη ταχύτητα.
• Αν σε κάποιο σηµείο πιάσαµε ψάρια, ξαναγυρνάµε και το ψαρεύουµε πάλι. Η πιθανότητα να πιάσουµε και άλλο ψάρι είναι αρκετά µεγάλη.
Συρτή φύλακας
Όταν αναζητούµε µεγάλα ψάρια, η συρτή µε την τεχνική του φύλακα είναι ο εύκολος τρόπος. Το µεγάλο πρόβληµα είναι η εύρεση δολώµατος, και µάλιστα ζωντανού (αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες επιτυχίας). Αν το καταφέρουµε, τότε τα υπόλοιπα είναι εύκολη υπόθεση.
Βασικός εξοπλισµός
• Καλάµι για φύλακα µήκους 2,10-2,40 µέτρων, κατηγορίας 10-30 λιµπρών.
• Μηχανισµός οριζοντίου τυµπάνου (βαρελάκι), χωρίς κατανεµητή πετονιάς, µε χωρητικότητα 200 τουλάχιστον µέτρα νήµατος, διαµέτρου 0,28 χιλιοστών.
• Αρµατωσιά.
• ∆όλωµα.
∆όλωµα
Καλαµάρι ζωντανό, θράψαλο και σουπιά, αποτελούν τις πρώτες µας επιλογές. ∆εύτερη επιλογή µας είναι τα µικρόψαρα και τρίτη τα νωπά ή κατεψυγµένα καλαµάρια, θράψαλα και σουπιές. Τα καλαµάρια είναι ευκολότερα να βρεθούν και θα επιχειρήσουµε να τα πιάσουµε νωρίς το πρωί χρησιµοποιώντας καλαµαριέρες, ώστε να τα δολώσουµε στη συνέχεια.
Τα µικρόψαρα πιάνονται µε καθετή, τσαπαρί ή ακόµη και µε απίκο στο λιµάνι. Βέβαια, µια καλή εναλλακτική λύση σε περίπτωση που δε βρούµε ζωντανά δολώµατα, είναι να έχουµε µαζί µας και µερικά καλαµάρια, θράψαλα ή σουπιές, νωπά ή κατεψυγµένα. Για να µπορέσουµε να πραγµατοποιήσουµε το ψάρεµά µας.
Αρµατωσιά
Η αρµατωσιά µας αποτελείται από δύο –συνήθως- αγκίστρια. Το ένα πάντα σταθερό και το δεύτερο συρόµενο, γιατί δε γνωρίζουµε από πριν το µέγεθος του δολώµατος. Το µέγεθός τους 4/0 έως 7/0, αρκετά κοφτερά, γερά και µε κρίκο. Τα δένουµε σε ένα παράµαλλο πετονιάς κατά προτίµηση αόρατης (fluorocarbon), διαµέτρου 0,62-0,70 χιλιοστών, µήκους 10 µέτρων, µε το τελευταίο µισό µέτρο του διπλαρωµένο.
Το παράµαλλο συνδέεται στο νήµα του µηχανισµού µας είτε µε κόµπο, είτε µε ένα µικρό αλλά µεγάλης αντοχής στριφτάρι, το οποίο πρέπει να περνά µέσα από τους οδηγούς του καλαµιού µας. Ένα µολύβι κατάλληλο για φύλακα µε βάρος γύρω στα 300 γραµµάρια, µπορεί να καλύψει τις ανάγκες µας για βάθη έως 50 µέτρα. Ενώ σε βαθύτερα νερά προτιµούµε 500άρι. Το βαρίδι δένεται σε πετονιά διαµέτρου 0,40 χιλιοστών, µήκους ενός περίπου µέτρου και συµπληρώνει το αρµάτωµα.
∆όλωση
Το πώς θα δολώσουµε το δόλωµά µας, παίζει σηµαντικό ρόλο στην επιτυχία. Ένα δόλωµα που ταξιδεύει σωστά και κολυµπά πολύ φυσικά (σχεδόν σαν το ζωντανό) δεν προξενεί προβληµατισµούς στα ψάρια. Τα οποία επιτίθενται για να το αρπάξουν χωρίς αναστολές. Αντιθέτως, ένα δόλωµα µε προβληµατική πλεύση, δηµιουργεί καχυποψία στα ψάρια και διστάζουν να το δοκιµάσουν.
Τα καλαµάρια, τις σουπιές, και τα θράψαλα, τα δολώνουµε µε τον ίδιο τρόπο. Το σταθερό αγκίστρι πίσω στην ουρά και να κοιτάζει προς τα πάνω, ενώ το συρόµενο στο σιφόνι ή στα πλοκάµια και να κοιτάζει προς τα κάτω. Αν το δόλωµα δεν είναι ζωντανό, του αφαιρούµε τα δύο µακριά πλοκάµια. Αν φέρνει βόλτες, του προσθέτουµε ένα µικρό µολυβάκι στο κάτω µέρος του. Τα ψαράκια τα δολώνουµε ανάποδα. ∆ηλαδή, το συρόµενο αγκίστρι το τοποθετούµε στο στόµα του ψαριού και το σταθερό το καρφώνουµε σε κάποιο µη καίριο σηµείο. Όπως στο πάνω ή το κάτω µέρος του, κοντά στην ουρά.
Τρόπος ψαρέµατος
Αφού φτάσουµε στον επιλεγµένο τόπο όπου πιστεύουµε ότι υπάρχουν τα ψάρια τα οποία επιθυµούµε να ψαρέψουµε, δολώνουµε προσεκτικά το δόλωµά µας και το αφήνουµε στο νερό. Βάζουµε µπροστά το σκάφος, και κινούµενοι µε µικρή ταχύτητα παρατηρούµε αν το δόλωµά µας πλέει σωστά. Αφού βεβαιωθούµε για την σωστή του πλεύση, αµολάµε το παράµαλλό µας. Μόλις φθάσουµε στην ένωσή του µε το νήµα, προσαρµόζουµε το παράµαλλο του µολυβιού, συνήθως µε ένα µικρό άγκιστρο.
Στη συνέχεια αφήνουµε το µολύβι να κατεβάσει την αρµατωσιά µας στο βυθό. Όταν καταλάβουµε ότι πάτωσε, σταµατάµε να αφήνουµε νήµα, ρυθµίζουµε το γκάζι ώστε το σκάφος µας να κινείται µε µια ταχύτητα µικρότερη από ένα µίλι. Ξεκινάµε να ψαρεύουµε φροντίζοντας το δόλωµά µας να βρίσκεται χαµηλά στο βυθό. Με την πρώτη αίσθηση της τσιµπιάς, χαµηλώνουµε λίγο το καλάµι µας ώστε να δώσουµε περιθώρια στο ψάρι να πάρει το δόλωµα καλύτερα, και καρφώνουµε δυνατά.
Αρχίζουµε να τυλίγουµε το νήµα, αποµακρύνοντας το ψάρι από ενδεχόµενο άγριο βυθό που ενέχει κινδύνους για τη σύλληψη και το ανέβασµά του στο σκάφος. Στη συνέχεια, το φέρνουµε κοντά στο σκάφος µε αργές αλλά σταθερές κινήσεις, και µε τη βοήθεια του γάντζου το ανεβάζουµε επάνω.
Τι να προσέξουµε
• Η ταχύτητά µας πρέπει να είναι τέτοια που το δόλωµα να βρίσκεται κοντά στο βυθό. Και σχετικά κάθετα κοντά στο σκάφος µας. Αν ψαρεύει ψηλά, δε θα πάρουµε τσιµπιές, ενώ αν ψαρεύει µακριά, χάνουµε την αµεσότητα του καρφώµατος.
• Το µολύβι µας είναι ανάλογο του βάθους, και δεν ψαρεύουµε µε ένα µολύβι παντού.
• Φροντίζουµε το νήµα που φεύγει από τη µύτη του καλαµιού, να σχηµατίζει µια γωνία περίπου 45ο µε την επιφάνεια της θάλασσας.
• Όταν ψαρεύουµε µε νωπό ή κατεψυγµένο δόλωµα, τοποθετούµε µεγαλύτερο µολύβι. Πηγαίνουµε µε λίγο µεγαλύτερη ταχύτητα από ότι µε το ζωντανό.
• Επειδή ψαρεύουµε συνήθως σε άγριους τόπους, χρειάζεται µεγάλη προσοχή στα µπλεξίµατα. Ποτέ δεν τραβάµε µε το καλάµι, γιατί υπάρχει µεγάλος κίνδυνος να το σπάσουµε.
• Αν θέλουµε να τραβήξουµε δυνατά, τυλίγουµε το νήµα στο κοντάρι µιας απόχης ή ενός γάντζου. Στα οποία έχουµε προηγουµένως τυλίξει µια πετσέτα και τραβάµε µε το σκάφος.
• Έτσι έχουµε µεγάλη πιθανότητα να κοπεί η αρµατωσιά µας κάτω-κάτω στο παράµαλλο και όχι στο νήµα. Βυθόµετρο και GPS θα µας φανούν ιδιαίτερα χρήσιµα.
Τσαπαρί
Είναι αναµφίβολα ένας από τους πιο διαδεδοµένους και διασκεδαστικούς τρόπους ψαρέµατος στη χώρα µας. Το τσαπαρί είναι µια τεχνική η οποία ψαρεύεται µε ιδιαίτερη προτίµηση εδώ και πολλά-πολλά χρόνια. Καταλληλότερες εποχές είναι από τα µέσα της άνοιξης, έως και τους πρώτους φθινοπωρινούς µήνες. Ψάρια που κυρίως απευθυνόµαστε είναι τα σκουµπριά, τα σαφρίδια, οι κολιοί, οι γόπες κ.α.
Η τεχνική αυτή είναι πολύ διαδεδοµένη στους φίλους της θάλασσας και ιδιαίτερα στους νέους ψαράδες, λόγω της µεγάλης διασκέδασης και της αποτελεσµατικότητας που εµφανίζει. Θα λέγαµε ότι δύσκολα θα φύγουµε άψαροι από µια τέτοια ψαρευτική εξόρµηση. Συµπερασµατικά θα λέγαµε ότι πρόκειται για µια πολύ εύκολη τεχνική στην πράξη, για την οποία δεν απαιτείται κάποιος ιδιαίτερος εξοπλισµός.
Εξοπλισµός
Όπως προαναφέραµε, δε χρειαζόµαστε κάποιο ιδιαίτερο εξοπλισµό. Παλαιότερα τα τσαπαρί τα έφτιαχναν οι ψαράδες µόνοι τους, αλλά σήµερα στο εµπόριο θα τα βρούµε σε αφθονία. Τόσο σε σχέδια-χρώµατα, όσο και σε αριθµό-µέγεθος αγκιστριών. Μάλιστα η ποικιλία είναι τόσο µεγάλη, που πολλές φορές δεν ξέρουµε ποιο να διαλέξουµε!
Εµείς πάντως θα λέγαµε ότι δουλεύουν όλα, είτε έχουν µόλις 5, είτε περισσότερα από 6 αγκίστρια. Είτε διαθέτουν φωσφορούχες χάντρες, είτε πρόκειται για πιο λιτές κατασκευές. Μάλιστα θα σας προτείναµε να διαλέξετε δύο-τρία είδη, µε βάση το βάθος που θέλετε να τα ψαρέψετε. Έτσι, τα πιο απλά σε χρώµατα ταιριάζουν στα πιο ρηχά νερά και τα έντονα ή φωσφορούχα δουλεύουν καλύτερα στα βαθύτερα κοµµάτια.
Οπότε έχουμε:
• Αρµατωσιές
• Μια καρούλα µε αρκετά µέτρα πετονιά διαµέτρου 0,40-0, 45 χιλ., (είναι αρκετή)
• Η χρήση καλαµιών, όπως αυτά για την ελαφριά καθετή ή τα τύπου spinning, µε µήκη από 2-4 µέτρα,
• Εφοδιασµένα µε σχετικά µικρούς και ελαφρούς µηχανισµούς.
• Μερικά βαρίδια 50 ως 150 γρ. και είµαστε έτοιµοι.
Τόποι-βάθη-ώρες
Αφού, λοιπόν, εφοδιαστούµε µε τον ανάλογο εξοπλισµό, οι ώρες που θα προτιµήσουµε είναι κυρίως το χάραµα και το σούρουπο. Αυτές τις ώρες θα αναζητήσουµε τα κοπάδια των ψαριών σε ξέρες και απότοµα κατεβάσµατα κοντά στην ακτογραµµή. Σε βάθη από 40 µέτρα ως και την επιφάνεια. Καθώς ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά, θα προτιµήσουµε -βαθύτερα- κοµµάτια γύρω στα 60-70 µέτρα, και τις µεσηµεριανές ώρες µπορούµε να δοκιµάσουµε ακόµα και στα 100 µε 150 µετρά βάθος!
Βέβαια ας µην ξεχνάµε ότι τα κοπάδια των ψαριών που αναζητούµε κάνουν τακτικές µετακινήσεις, µε αποτέλεσµα να πρέπει κι εµείς να κάνουµε το ίδιο αν θέλουµε να έχουµε επιτυχίες. Όπως, έχουµε αναφέρει, έτσι κι εδώ το βυθόµετρο µπορεί να γίνει το δεξί µας χέρι. Και σίγουρα θα µας βοηθήσει πολύ στην αναζήτηση των ψαριών. Βασικότερο, όµως, από όλα είναι να έχουµε µαζί µας τα καλά µας φιλαράκια, και να τους έχουµε εφοδιάσει µε τα ανάλογα τσαπαριά, ώστε να ψαρεύουµε παρέα και να γίνει το ψάρεµά µας ακόµα πιο διασκεδαστικό! Καλή παρέα λοιπόν, και τα αποτελέσµατα σίγουρα θα έρθουν.
Παραγάδι
Η τεχνική του παραγαδιού είναι πολύ αποδοτική, χρειάζεται όµως να διαθέσουµε λίγο παραπάνω χρόνο για σωστή προετοιµασία πριν ψαρέψουµε. ∆ηλαδή, να προµηθευτούµε αρκετό δόλωµα, να δολώσουµε µε την ησυχία µας όµορφα το παραγάδι µας και να ετοιµάσουµε τα παρελκόµενά του. Όπως τα καλαδούρια, τα φελά και τα µολύβια.
Όλα αυτά χρειάζονται αρκετό χρόνο, κάτι που ο ερασιτέχνης ψαράς πολλές φορές δε διαθέτει. Έτσι, λοιπόν, κατά τους καλοκαιρινούς µήνες που συνήθως παίρνει την άδειά του και έχει λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο, πάντα θα αφιερώσει λίγο για να ετοιµάσει ένα παραγάδι. Αφού γνωρίζει καλά ότι θα του δώσει ψαράκια για την παρέα των διακοπών.
Τι να προσέξουµε
Μερικές χρήσιµες συµβουλές που θα µπορούσαµε να δώσουµε σε όλους τους φίλους που θέλουν απλά θα ρίξουν δυο-τρία παραγαδάκια το καλοκαίρι, είναι οι εξής:
• Να χειριστούν καλύτερα τα ψιλά παραγάδια µε αγκίστρι νούµερο 15-14, και οι πετονιές τους να είναι 70 µάνα και 40 παράµαλλο.
• Σε περίπτωση που δεν έχουν το χρόνο να φτιάξουν ένα δικό τους παραγάδι, ας εµπιστευτούν κάποιο κατάστηµα ειδών αλιείας και ας αγοράσουν ένα από εκεί.
• Το παραγάδι θα δολωθεί µε καραβιδάκι ή κάποιο σκουλήκι όπως η µάνα, δολώµατα. Δηλαδή, αρκετά συνηθισµένα και επαρκώς διαθέσιµα στην αγορά. Έτσι, αν το καλάρισµα γίνει σε ένα σχετικά καλό τόπο, τα δολώµατα σίγουρα θα δώσουν ένα καλό αποτέλεσµα.
• Ένα από τα µεγάλα προβλήµατα του «εν διακοπαίς» παραγαδιάρη, είναι πως δεν ξέρει που να το ρίξει. Η απάντηση είναι εύκολη, αφού δε χρειάζεται να ψάχνει. Αλλά να καλάρει το εργαλείο του ακολουθώντας την ακτογραµµή, όχι απαραίτητα σε µεγάλα βάθη, αλλά από µερικά µέτρα νερό έως και 20 µέτρα το πολύ.
• Καλό θα ήταν τα παράµαλλα να έχουν αποστάσεις γύρω στις 3 οργιές. Για να καλύπτει µεγαλύτερο τόπο µιας και αυτήν την εποχή τα ψάρια δε βρίσκονται ιδιαίτερα συγκεντρωµένα.
• Απολαύστε τις διακοπές σας και µην σας αγχώνει τίποτα, ένα ψιλό παραγαδάκι θα προσφέρει το µεζέ της παρέας και θα συνεισφέρει στη διασκέδασή της.
