Ψαροτούφεκο: Ψαρευτική δεινότητα και αλιευτική παιδεία

Το ψαροντούφεκο στην Ελλάδα ξεκινά το ταξίδι του περίπου πριν από 60 χρόνια. Αρκετά διαφορετικό απ ότι σήµερα αλλά οι βασικές αρχές παραµένουν ίδιες.

Από την εµφάνιση του ψαροντούφεκου µέχρι και τις µέρες µας, ο άνθρωπος καταδύεται µε άπνοια και προσπαθεί να καµακώσει ένα ψάρι. Το ψαροντούφεκο στη χώρα µας ξεκίνησε το ταξίδι του περίπου 60 χρόνια πριν, αρκετά διαφορετικό απ’ ότι σήµερα, αλλά µε τις βασικές αρχές του να παραµένουν ίδιες. Εύκολα θα µπορούσε να αναρωτηθεί κανείς, τι ώθησε τον ψαροκυνηγό των 60’s να µπει στη διαδικασία αυτή. Πιθανότατα, η απάντηση βρίσκεται κωδικοποιηµένη στο ανθρώπινο DNA, στα βασικότερα ένστικτά µας, στην αέναη ανάγκη για εξερεύνηση και εξέλιξη.

Ρίχνοντας κανείς µια πανοραµική µατιά στο χώρο του ψαροντούφεκου το 2015, εύκολα µπορεί να διακρίνει τον τρόπο δόµησης της σύγχρονης ανθρώπινης κοινωνίας.

Απ’ το φυτώριο των αυριανών ψαροκυνηγών, µέχρι την elite του παγκοσµίου αγωνιστικού ψαροντούφεκου. Στο πρώτο σκέλος του τίτλου τα έχουµε καταφέρει περίφηµα µπορώ να πω. Υπάρχει όµως και µια κατηγορία ανθρώπων που βρίσκονται στα πρώτα τους βήµατα στο υποβρύχιο κυνήγι, συµπεριλαµβανοµένων και εκείνων που λόγω υποχρεώσεων ασχολούνται περιστασιακά. Σε αυτούς θα ήθελα να εστιάσω περισσότερο, µιας και τους θεωρώ κάπως αδικηµένους σε σχέση µε τους υπόλοιπους. Για τους παλαιότερους το υποβρύχιο κυνήγι ήταν πιο εύκολο, τόσο από πλευράς ανάπτυξης ψαρευτικής δεινότητας -λόγω συχνότερης επαφής µε τα θηράµατα-, όσο και διαµόρφωσης ψαρευτικής κουλτούρας. Με το φαινόµενο της παγκοσµιοποίησης και την εξάπλωση των µέσων κοινωνικής δικτύωσης, η πρόσβαση στην πληροφορία κατέστη ιδιαίτερα εύκολη, ενώ το γεγονός ότι πλέον όλοι µας έχουµε αποκτήσει πρόσβαση σε ένα µικρό ή µεγαλύτερο βήµα µέσω των εξειδικευµένων forums, παίζει το δικό του, πολύ καθοριστικό ρόλο στη µορφοποίηση της ψαρευτικής κουλτούρας των νέων ψαροκυνηγών.

Φανταστείτε τις λανθασµένες κατευθύνσεις που λαµβάνουν οι νέοι ψαροκυνηγοί όταν το αποτέλεσµα µιας εξόρµησης µετριέται σε κιλά, χωρίς να δίνεται βάρος στην ουσία του σπορ, δηλαδή την επαφή µε τη φύση, την ψυχοσωµατική άσκηση και την αποτύπωση σπάνιων εικόνων στο µυαλό µας. Με την προβολή λάθος προτύπων, ελλοχεύουν πρωτίστως οι κίνδυνοι της σωµατικής ακεραιότητας των δυτών, καθώς απαιτούνται από τους νέους άλµατα στις επιδόσεις και µεγάλες εκπτώσεις στην ασφάλεια, προκειµένου να επιτύχουν τα ψαρευτικά αποτελέσµατα των δήθεν προτύπων.

Καλό λοιπόν θα ήταν να ξανασκεφτούµε τον τρόπο που προβάλλουµε το χόµπι µας, δηµιουργώντας έτσι τις κατάλληλες προϋποθέσεις για τη συνέχεια και την περαιτέρω ανάπτυξή του. Παράλειψη θα ήταν επίσης, να µην αναφέρω πως υπάρχει και αρκετός κόσµος που προβάλλει και προάγει την πραγµατική εικόνα του ψαροντούφεκου. Θα κλείσω απευθυνόµενος στους νεότερους, τονίζοντας ότι το ψαροντούφεκο είναι πολλά παραπάνω από µια φωτογραφία µε αραδιασµένα ψάρια. Προσπαθήστε να το ανακαλύψετε και σίγουρα δε θα χάσετε!