Απίκο, µια τεχνική αρκετά διαδεδοµένη και διαχρονική, µε αρκετά µεγάλο ποσοστό ψαράδων να της εµπιστεύεται τη διασκέδασή του. Αν τη χωρίσουµε σε δυο κατηγορίες, δηλαδή ηµερήσιο και νυχτερινό απίκο, θα δούµε πως οι περισσότεροι απικατζήδες ψαρεύουν µέρα.
Μάλιστα, τα άτοµα που κάνουν βραδινό απίκο είναι πάρα πολύ λίγα, για να µην πω µετρηµένοι στα δάκτυλα και φανώ υπερβολικός. Ο βασικός λόγος αποκλεισµού του βραδινού απίκο, είναι ότι όπως πιστεύουν πολλοί, τα θηράµατα είναι λιγοστά τη νύχτα και οι φωτιστικές συνθήκες δε βοηθούν στο ψάρεµα αυτό.
Τα εµπόδια αυτά καλούµαστε να τα ξεπεράσουµε επιστρατεύοντας µόνο τη λογική µας, για να ανακαλύψουµε τι φταίει και πως µπορούν να ξεπεραστούν.
Μαλάγρα
Ξεκινώντας λοιπόν να κάνουµε το βραδινό µας απίκο, παρόλο που τα θηράµατα θα είναι λιγοστά, µεγάλο πλεονέκτηµα είναι η έλλειψη µικρόψαρων τα οποία µε το πέσιµο της νύχτας «αποσύρονται από την ενεργό δράση».
Έτσι, ο οποιοσδήποτε άλλος επισκέπτης των δολωµάτων µας θα είναι ψάρι σεβαστού µεγέθους. Για να µπορέσουµε όµως να εµπλουτίσουµε την ψαριά µας, θα πρέπει οπωσδήποτε να µαλαγρώσουµε καλά την ψαρεύτρα µας. Το δόλωµα και η µαλάγρα µας είναι αναγκαίο να µοιάζουν έχοντας σα βάση τα ίδια υλικά και να έχουν επίσης πολύ δυνατή µυρωδιά, για να µπορέσουµε να συγκεντρώσουµε όσο το δυνατόν περισσότερα ψάρια γύρω από την αρµατωσιά µας.
Για να έχουµε δυνατά µαλάγρα και δόλωµα, θα πρέπει να επιστρατευτούν κάποια υλικά τα οποία ενισχύουν γεύση και οσµή. Αυτά µπορεί να είναι είτε σε υγρή µορφή, είτε σε µορφή αλεύρων ή σπρέι και όσον αφορά στην εύρεσή τους, υπάρχουν σε οποιοδήποτε κατάστηµα µε είδη αλιείας.
Αν για παράδειγµα θέλουµε να συγκεντρώσουµε κάποιο κοπάδι από κέφαλους θα προτιµήσουµε ενισχυτικά µε γεύση-οσµή τυριών, αν ο τόπος κρατά µουρµούρες θα πάµε σε γεύση σαρδέλας και αν στόχος µας είναι τα µελανούρια και οι σαργοί θα προτιµήσουµε σκόρδο-τυρί.
Φωτισµός
Τι γίνεται τώρα µε την οπτική ένδειξη στο απίκο όταν αυτό γίνεται βράδυ; Καταρχήν το απίκο µπορεί να γίνει είτε στο λιµάνι, είτε στο βράχο, αλλά εµείς προτιµούµε το πρώτο, γιατί το να περπατήσεις σε βράχους τις βραδινές ώρες είναι αρκετά κουραστικό και επιπλέον µπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνο. Πάνω από όλα προέχει η ασφάλεια µας! Επιλέγουµε λοιπόν να ψαρέψουµε σε κάποιο λιµάνι.
Εκεί έχουµε όλη την ευχέρεια και άνεση για το στήσιµο του εξοπλισµού µας. Εφόσον δεν υπάρχει ο κατάλληλος φωτισµός, θα φροντίσουµε εµείς να φωτίσουµε τα καίρια σηµεία για αυτή την τεχνική. Έτσι, όταν έχουµε να κάνουµε απίκο µε φελλό θα χρησιµοποιήσουµε φελλούς που δέχονται σιαλούµ ή διαθέτουν λαµπάκι τροφοδοτούµενο µε µπαταρίες. Αν όµως προτιµήσουµε να ψαρέψουµε µε καρτελάκι, λογικά θα χρησιµοποιούµε και κάποια βάση απίκο, οπότε το πρόβληµά µας λύνεται µε ένα φακό στηριγµένο στη βάση, ο οποίος θα φέγγει στη µύτη του καλαµιού.
Εδώ θα πρέπει να προσέξουµε ο φακός να µη διασκορπά το φως, αλλά να συγκεντρώνει όσο το δυνατόν τη δέσµη του στη µύτη του καλαµιού, ενώ το καρτελάκι που θα τοποθετήσουµε στη µύτη να είναι λευκό και αν είναι δυνατόν να έχει ανακλαστικές ιδιότητες. Το λευκό είναι το µοναδικό χρώµα που γίνεται πιο ευδιάκριτο στο σκοτάδι όταν το χτυπά το φως. Τέλος, όσον αφορά στις αρµατωσιές, δε διαφέρουν πουθενά µε αυτές που θα χρησιµοποιούσαµε την ηµέρα.