Αρμάτωμα πλάνου στο Shore Jigging
Όσο σηµαντικό είναι το χρώµα και η κίνηση ενός πλάνου, άλλο τόσο είναι και ο τρόπος που θα τον αρµατώσουµε. Θα δούµε πως γίνεται ώστε να έχουµε τη µέγιστη ισχύ σε συνδυασµό µε την καλύτερη δυνατή κίνηση.
Η βασική αρµατωσιά στο Shore Jigging λοιπόν, χρειάζεται δύο συγκεκριµένα παρελκόµενα για να γίνει. Αυτά είναι τα solid rings και τα split rings, ή αλλιώς οι κλειστοί και οι ανοικτοί κρίκοι. Κάποιοι χρησιµοποιούν στριφτάρια µπροστά από τους πλάνους, «για να µην στρίβει το νήµα», όπως λένε. Αλλά και παραµάνες για να µη χρειάζονται το απαραίτητο πενσάκι που ανοίγει τα split rings.
Η γνώµη που προσωπικά έχω διαµορφώσει µέχρι τώρα, είναι ότι το στριφτάρι είναι παντελώς περιττό. Για να έχει τις απαραίτητες αντοχές πρέπει να είναι µεγάλο, άρα και βαρύ, οπότε επηρεάζει την κίνηση του πλάνου. Πέραν τούτου, απαιτεί περισσότερα εξαρτήµατα για να φτιαχτεί η αρµατωσιά. Αυτό αυξάνει κι άλλο το βάρος και την πολυπλοκότητα κατασκευής . Στη Ιαπωνία, γενέτειρα χώρα της τεχνικής, δε θα συναντήσουµε ποτέ στριφτάρι. Κάποιες µάρκες πλάνων, που είναι φτιαγµένοι να δουλεύουν έτσι, έχουν το στριφτάρι ενσωµατωµένο πάνω στον πλάνο. Για όσους θέλουν να πειραµατιστούν, υπάρχουν µια–δυο εταιρίες που έχουν στριφτάρι µε περασµένο solid πάνω. Αυτό κάνει την κατασκευή πιο ελαφριά και compact.
Στο θέµα των παραµάνων, µε εξαίρεση δυο-τρεις περιπτώσεις, θεωρώ τη χρήση τους απαγορευτική. Οι αντοχές είναι µηδενικές σε σχέση µε το συνδυασµό solid και split rings. Εκτός αν µιλάµε για light καταστάσεις. Κάποιες που θεωρητικά έχουν αντοχή, είναι µεγάλες και βαριές. Η κούρµπα τους είναι στενή, µε αποτέλεσµα να µην έχει µεγάλο εύρος κίνησης ο πλάνος. Με ένα καλό πενσάκι πάντως, η αλλαγή του πλάνου είναι πανεύκολη. Το να κερδίσουµε χρόνο και να χάνουµε ψάρια, είναι απλά λάθος. Ας ξεκινήσουµε όµως να δούµε ένα–ένα τα εξαρτήµατα και τι να προσέξουµε στην κατασκευή της αρµατωσιάς µας.
1. Μερικοί τύποι solid και split rings. Στα δεξιά της φωτογραφίας διακρίνεται «ρουλεμανάτο» στριφτάρι με ενσωματωμένα solid. Προσωπικά προτιμώ τη συγκεκριμένη διάταξη, χωρίς το στριφτάρι το οποίο και θεωρώ περιττό εξάρτημα στο shore jigging. 2. Στα αριστερά διακρίνονται αγκίστρια με θηλιά και στα δεξιά αγκίστρια με solid. Επιλέγουμε ανάλογα με το αρμάτωμα που αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε. 3. Οι παραμάνες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, υστερούν σημαντικά σε αντοχή από τη solid to split διάταξη. Αν έχουν αντοχή θα είναι μεγάλες και βαριές, αλλιώς θα είναι εύκολο να ανοίξουν. Γενικά αποφεύγουμε τη χρήση τους, ειδικά όταν στοχεύουμε μεγάλα ψάρια. 4. Ένα καλό πενσάκι που ανοίγει τα split είναι απαραίτητο. Πρέπει να κρατάμε το split όσο λιγότερο μπορούμε ανοιχτό, αλλιώς μειώνουμε σημαντικά την αντοχή του.
Το Solid ring
Το solid ring είναι ένας κλειστός κρίκος στρογγυλού σχήµατος (στις περισσότερες περιπτώσεις), πάνω στον οποίο θα δέσουµε το παράµαλλό µας. Η αντοχή των solid rings είναι τεράστια και είναι παντελώς αδύνατο κάποιο ψάρι να καταφέρει να τα ανοίξει. Προηγουµένως θα πρέπει να έχει σπάσει οτιδήποτε άλλο. Στο εµπόριο θα βρούµε 10άδες επιλογές σε σχήµατα και µεγέθη των solid rings. Πρέπει να προσέξουµε κάποια σηµεία-κλειδιά. Αυτά θα κάνουν τη διαφορά στην κίνηση του πλάνου αλλά και στη µέγιστη πίεση που µπορούµε να ασκήσουµε στο ψάρι.
Έχουµε ξαναπεί ότι µε την τεχνική αυτή, κυνηγάµε το ψάρι τρόπαιο που πραγµατικά µπορεί να συναντήσουµε σε ανύποπτο χρόνο. Για το λόγο αυτό λοιπόν, φροντίζουµε να επιλέγουµε solid rings γνωστών εταιρειών. Η επιλογή φθηνού εξοπλισμού για να γλιτώσουµε χρήματα μπορεί να στοιχίσει ένα «πολύτιμο» ψάρι. ∆εν είναι τυχαίο που τα επώνυµα solid rings και τα συναφή παρελκόµενα που θα δούµε παρακάτω, µπορεί να έχουν τριπλάσια τιµή από ένα αντίστοιχο µη επώνυµο.
Πρώτα απ’ όλα λοιπόν, κοιτάµε το φινίρισµα. Ένα κακής ποιότητας solid ring, µπορεί να έχει «νύχι» στο σηµείο της κόλλησης. Αυτό το νύχι λοιπόν, είναι ότι πρέπει για να τραυµατίσει και να αποδυναµώσει το παράµαλλό µας. Οταν λοιπόν κοπεί πάνω στη µάχη προσπαθούµε να καταλάβουµε τι έγινε . Προσέχουµε λοιπόν να είναι όσο πιο τέλειο γίνεται στη δοµή του, χωρίς νύχι. Αν δούµε την παραµικρή σκουριά, το στέλνουµε «στο πυρ το εξώτερο».
Θα δούµε επίσης κάποια τέτοια κρικάκια, που είναι πεπλατυσµένα αντί να έχουν κυκλική διατοµή του υλικού τους. Στην περίπτωση των φτηνιάρικων, οι γωνίες µπορεί να είναι τόσο αιχµηρές, ώστε να κόβουν το παράµαλλο πολύ εύκολα. Προσωπικά δεν τα χρησιµοποιώ ακόµα και αν είναι επώνυµα, µε εξαιρετικό φινίρισµα. Λόγω του σχήµατός τους, η πετονιά -ειδικά στις µεγάλες διατοµές- δε µπορεί να τυλιχτεί σφιχτά και να τα «αγκαλιάσει». Οταν σφίξει, δηµιουργεί γωνίες. Έτσι, ακόµα και αν είναι ποιοτικά, είναι πολύ πιθανό να «σφάξουν» την πετονιά όταν τους ασκηθεί µεγάλη πίεση. Προτιµούµε λοιπόν κυκλική διατοµή, ώστε η πετονιά µας να τα αγκαλιάζει σφιχτά, χωρίς κενά.
Διάµετρος solid
Πολύ σηµαντικό ρόλο επίσης παίζει η διάµετρος του solid. Ειδικά µε τον προτεινόμενο τρόπο, χρειαζόµαστε ένα μεγάλο κρίκο. Μια µικρή διάµετρος θα εµποδίσει την άνετη κίνηση του πλάνου µας. Αυτό δεν σηµαίνει ότι θα το παρακάνουµε και θα χρησιµοποιήσουµε κρίκους µε… διάµετρο πλατείας. Ενα solid μεγάλης διαμέτρου απαιτεί και το ανάλογο split ring. Αυτό αυξάνει το βάρος της αρματωσίας και επηρεάζει την κίνηση ενός ελαφρού πλάνου. Πρέπει σε όλα να τηρούµε µια αναλογία. Τόσο µεταξύ solid και split, όσο μεταξύ αυτών των δύο σε σχέση µε το µέγεθος του πλάνου.
Εκτός από το στρογγυλό, υπάρχουν και άλλοι τύποι και σχήµατα solid ring. Κάποια δεν επιτρέπουν στο solid να περιστρέφεται µέσα στον κόµπο. Αλλα έχουν αρκετά µεγάλη κούρµπα για να επιτρέπουν καλή κίνηση του πλάνου. Αν µας αρέσει κάτι το δοκιµάζουµε, αρκεί να µην έχει κακό φινίρισµα.
Το split ring
Το split ring είναι το γνωστό ανοικτό κρικάκι πάνω στο οποίο µπορούµε να κρεµάσουµε τον πλάνο, ή ανάλογα µε το είδος ψαρέµατος διάφορα παρελκόµενα που διαθέτουν «θηλιά». Η αντοχή τους είναι αστεία µπροστά σε αυτή ενός solid ring ίδιας διαµέτρου. Μπορεί στο ένα να έχουµε αντοχή 300 lbs, ενώ στο άλλο 50. Όσο πιο ποιοτικά είναι, τόσο πιο µεγάλη αντοχή έχουν, µε λιγότερες σπείρες. Μπορεί λοιπόν να δούµε κάποια φτιαγµένα µε 3-4 σπείρες και χοντρό σύρµα. Τα θεωρώ παντελώς άχρηστα. Θα σφηνώσουν στη «θηλιά» µικρής διαµέτρου του πλάνου, θα σπαταλήσουν πολύτιµο χώρο στο solid ring και θα επηρεάσουν σε σωστή κίνηση του πλάνου. Επίσης είναι πολύ βαριά, χαρακτηριστικό µη επιθυµητό για το λόγο που µόλις ανέφερα.
Χρειαζόµαστε λοιπόν λεπτά solid, µε λίγες σπείρες, ελαφριά και σκληρά, αφού θα συναντήσουµε και κάποια που ανοίγουν πολύ εύκολα. Το τελείωµα των σπειρών θα πρέπει να είναι «χωνευτό», ώστε να µπορεί να περιστραφεί άνετα πάνω στο solid και τη θηλιά του πλάνου.
Αρμάτωμα
Στο αρµάτωµα θα δούµε κάποιες παραλλαγές, µε τρεις από αυτές να είναι οι επικρατέστερες (προσωπικά έχω καταλήξει σε µια η οποία είναι µακράν η πιο ισχυρή), ώστε να εκµεταλλευτούµε την ισχύ των εργαλείων µας στο 100%. Θα ξεκινήσω µε αυτήν, αναλύοντας σε κάθε περίπτωση που µειονεκτούν οι άλλες. Τίποτα δεν έχει νόηµα να το βαφτίζουµε ως καλύτερο αν δεν µπορούµε να το αιτιολογήσουµε.
Ο πρώτος και ο ισχυρότερος τρόπος αρματώματος, με το assist δεμένο πάνω στο solid
Ο πρώτος τρόπος. Προσωπικά λοιπόν δένω την πετονιά µου κατευθείαν σε ένα solid ring, στο οποίο είναι δεµένο το assist hook (αγκίστρι). Επιλέγω διάµετρο solid ικανή να χωρέσει το σχοινάκι του και ένα split ring. Βεβαιώνομαι ότι περισσεύει αρκετός χώρος για να κινηθεί ο πλάνος. Στην αγορά κυκλοφορούν έτοιµα assist, δεµένα πάνω στο solid. Επειδή δεν έχω βρει την κατάλληλη διάµετρο, ώστε να περισσεύει χώρος για το split ring, κατασκευάζω δικά µου. Στα έτοιµα assist µε το solid περασµένο, δεν υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξουµε το µήκος χωρίς κόψιμο. Εφόσον το αγκίστρι µε το σχοινάκι του δεν αφαιρείται από το solid, πρέπει να κόψουµε και να ξαναδέσουµε.
1/ Διπλαρώνουμε την άκρη της πετονιάς και την περνάμε μέσα από το solid. Αφήνουμε αρκετό μήκος για να φτιάξουμε μετά το πλέξιμο στον κόμπο αλλά και να μπορούμε να σφίξουμε καλά. 2/ Περνάμε το διπλαρωμένο παράμαλλο από το κάτω μέρος της «μάνας», ώστε να φαίνονται δυο θηλειές όπως στη φωτό. 3/ Περνάμε το διπλαρωμένο παράμαλλο μέσα από τη θηλειά, ακριβώς όπως θα κάναμε μια τσακιστή. 4/ Τώρα περνάμε το solid μέσα από τη διπλαρωμένη άκρη του παράμαλλου μας.
5/ Σαλιώνουμε πάρα πολύ καλά και τραβάμε αργά και σταθερά και τις δυο άκρες ώστε ο κόμπος να αρχίσει να σφίγγει. 6/ Κατά το σφίξιμο προσέχουμε πολύ, η διπλαρωμένη πετονιά που θα αγκαλιάσει το solid να μην καβαλήσει η μία την άλλη. Πρέπει να είναι εντελώς παράλληλα. Μετά τραβάμε την κάθε άκρη χωριστά να σφίξει. 7/ Με το πενσάκι κρατάμε σταθερό το solid για να σφίξουμε καλά. 8/ Ο κόμπος είναι έτοιμος. Απλός και πανίσχυρος. Τώρα με την άκρη που περισσεύει και έχουμε αφήσει, μπορούμε να ξεκινήσουμε το πλέξιμο για προστασία του παράμαλλου.
Με τον προτεινόμενο τρόπο είναι πανεύκολο να αλλάξουµε το µήκος του assist. Σε δευτερόλεπτα, ανάλογα µε το µήκος του πλάνου µας δημιουργούμε ένα µακρύτερο ή ένα πιο κοντό assist. Φυσικά υπάρχουν αντίστοιχα έτοιµα στο εµπόριο, τα οποία δεν έχουν solid, παρά µόνο θηλιά. Πάνω λοιπόν στο solid µου χρησιµοποιώ ένα split, στο οποίο κρέµεται µόνο ο πλάνος. Με τον τρόπο αυτό λοιπόν, κερδίζουµε στα εξής σηµεία:
α) Το αγκίστρι µας κρέµεται σε ένα solid ring 300+ lbs ανάλογα µε τη διάµετρό του και όχι σε ένα split ring µε το 1/5 της αντοχής του solid στην καλύτερη. Κοινώς δεν υπάρχει αδύναµος κρίκος στην όλη κατασκευή και πλέον µιλάµε µόνο για αντοχή κόµπων. Αν αντέξουν, δε φοβόµαστε τίποτα άλλο. Θα µου πείτε «καλά… πως θα ανοίξει ένα split µε 50 κιλά αντοχή, όταν χρησιµοποιούµε 5 κιλά φρένα στο µοτέρ»; Ναι αλλά µε το άνοιξε- κλείσε µε το πενσάκι συνέχεια για να αλλάξουµε πλάνο ή µήκος assist, πείτε µου πόση από αυτή την αντοχή παραµένει έπειτα από µερικές αλλαγές πλάνου.
Επίσης, µετά από µερικά άνοιξε–κλείσε, το split δεν κλείνει καλά και αφήνει κενό, από όπου υπό συνθήκες το αγκίστρι µπορεί να περάσει και να φύγει. Και δεν είναι σενάρια επιστηµονικής φαντασίας, αφού έχουν συµβεί ουκ ολίγες φορές στην πράξη, δηλαδή να ανοίξει ένα καλό, επώνυµο split πάνω στη µάχη ή να φύγει το αγκίστρι.
β) Το δεύτερο σηµείο που κερδίζουµε, είναι στο πιο άµεσο κάρφωµα του ψαριού, αφού το assist µας είναι ουσιαστικά µια προέκταση του παράµαλλού µας και δεν πρέπει να δουλέψει µια σειρά από κρικάκια µέχρι να καρφώσουµε. Καµιά φορά, αυτά τα κλάσµατα µπορεί να φέρουν στο γάντζο το ψάρι των ονείρων µας. Το µειονέκτηµα είναι η λίγο πιο περιορισµένη κίνηση του πλάνου µας, ειδικά σε αρµάτωµα µε διπλό assist, αφού πιάνουν σφιχτά στο solid και του µειώνουν τα περιθώρια να κινηθεί.
Στην κατασκευή των assist λοιπόν, χρησιµοποιούµε µικρής διαµέτρου, αλλά µεγάλης αντοχής σχοινάκι, και ελαφριά, ποιοτικά αγκίστρια. Η καλύτερη λύση, αυτή δηλαδή που θα εξαλείψει εντελώς το µοναδικό αυτό µειονέκτηµα, είναι να εντοπίσουµε στην αγορά solid κάποιων εταιρειών µε περασµένο άλλο ένα ή δύο solid, στα οποία και θα δέσουµε τα αγκίστριά µας. Εκεί τα αγκίστρια δεν εµποδίζουν την κίνηση του πλάνου, ενώ έχουµε και τη µέγιστη δυνατή αντοχή.
Ο δεύτερος τρόπος αρματώματος, με assist που διαθέτει solid και είναι περασμένο στο split
Ο δεύτερος τρόπος είναι να δέσουµε πάλι στο solid, στο οποίο όµως θα κρεµάσουµε µόνο ένα split. Στο split αυτό θα κρεµάσουµε τον πλάνο µας και το assist µας, το οποίο στο πάνω µέρος θα έχει ενσωµατωµένο solid ring. ΠΟΤΕ assist που δεν έχει solid πάνω σε split ring (να το κρεµάσουµε δηλαδή µε το σχοινάκι), γιατί τότε παίζουµε µε τη φωτιά, αφού και να κοπεί µπορεί, αλλά και πολύ πιο εύκολα να περάσει µέσα από τις σπείρες και να το χάσουµε.
1/ Περνάμε την άκρη του παράμαλλου μονή μέσα από το solid. 2/ Γυρνάμε και περνάμε και δεύτερη φορά, προσέχοντας το διπλάρωμα στο split να είναι παράλληλα. 3/ Συνεχίζουμε με την άκρη και τη γυρνάμε 3 φορές γύρω από το παράμαλλο και τη θηλιά που δημιουργήσαμε. Να πιάσουμε και τις δυο πετονιές μαζι, όπως φαίνεται στην εικόνα. 4/ Σαλιώνουμε καλά και αργά αργά σφίγγουμε τραβώντας και τις δυο πετονιές, προσέχοντας πολύ το διπλάρωμα στο split να είναι παράλληλα. Αν οι πετονιές καβαλήσουν η μια την άλλη, ο κόμπος θα κοπεί πανεύκολα. Το ίδιο εύκολα μπορεί να καβαλήσουν σε αυτό τον κόμπο αν δεν προσέξουμε. 5/ Σφίγγουμε καλά και τις δυο άκρες με τη βοήθεια της πένσας ειδικά σε μεγάλες διατομές παράμαλλου. 6/ Ο κόμπος μας ετοιμοπόλεμος. Σε συνδυασμό με το πλέξιμο είναι πραγματικά ανίκητος.
Σε αυτή τη περίπτωση λοιπόν, έχουµε ένα πολύ δυνατό solid, αλλά στην πράξη η αντοχή µας είναι αυτή του split ring, το οποίο µετά από µερικές αλλαγές πλάνου θα µαλακώσει και θα είναι εύκολο να γίνει ευθεία µε κάποιο σοβαρό ψάρι, ή απλά να ξεκουµπώσει το assist από πάνω του. Υστερούµε λίγο σε ταχύτητα καρφώµατος, αφού δεν έχουµε τόσο άµεση επαφή µε το assist σε σχέση µε τον πρώτο τρόπο, αλλά έχουµε τη µέγιστη δυνατή κίνηση του πλάνου, λόγω του ότι µπορεί να κινηθεί όπως θέλει, χωρίς κάτι να τον εµποδίζει.
Αν προτιµήσετε αυτόν τον τρόπο, µετά από κάθε ψάρεµα ή ακόµα και κατά τη διάρκεια του, καλό είναι να αλλάζετε το split µε ένα καινούργιο, ειδικά αν κυκλοφορούν µεγάλα ψάρια όπως µαγιάτικα, όπου θα χρειαστούµε όλη τη δύναµη του εξοπλισµού µας στο ακέραιο για να τα βάλουµε µαζί τους.
Ο τρίτος τρόπος αρματώματος με το αγκίστρι να είναι περασμένο πάνω στο κρικάκι (θηλιά) του πλάνου
Ο τρίτος τρόπος που θεωρώ προσωπικά και το χειρότερο, είναι να δέσουµε πάλι σε solid, να κρεµάσουµε ένα split και πάνω του τον πλάνο. Στη θηλιά του πλάνου δένουµε τα assist, τα οποία θα πρέπει να είναι µε θηλιά στο πάνω µέρος, ώστε να µπαίνουν και να βγαίνουν εύκολα. Αυτός ο τρόπος έχει το πλεονέκτηµα ότι µπορούµε να έχουµε τους πλάνους έτοιµους αρµατωµένους, µε το σωστό µήκος assist, και απλά να τους αλλάζουµε, χωρίς να πρέπει να αλλάξουµε assist. Τα αγκίστριά µας θα πρέπει να είναι πολύ ελαφριά, αφού η άµεση ανάρτησή τους πάνω στον πλάνο µπορεί να επηρεάσει εύκολα την κίνησή του. Το χειρότερο µειονέκτηµα όµως, είναι ότι το ενσωµατωµένο συρµατάκι (θηλιά) του πλάνου, δεν έχει σε καµία περίπτωση την αντοχή του solid µας και σε πολλές περιπτώσεις του split.
Υπάρχουν βέβαια πλάνοι που εσωτερικά έχουν λαµάκι το οποίο διατρέχει όλο το σώµα τους και δεν έχουµε πρόβληµα, αλλά οι περισσότεροι δεν έχουν αυτήν την αντοχή. Φυσικά λοιπόν και έχει συµβεί να κοπεί ο πλάνος και το ψάρι να φύγει µε τα αγκίστρια στο στόµα, ενώ όλη η υπόλοιπη αρµατωσιά άντεξε. Μια παλαµίδα των 5 κιλών είναι δύσκολο να προκαλέσει κάτι τέτοιο, αλλά ένα µαγιάτικο ή ένα µεγάλο καρβούνι το καταφέρνουν πολύ εύκολα. Εκτός και αν µπορείτε να εγγυηθείτε στον εαυτό σας ότι δεν πρόκειται να αρπάξουν τον πλάνο σας τόσο µεγάλα ψάρια!
Έτσι φτάσαµε και στο τέλος αυτού του άρθρου και τον επόµενο µήνα θα ασχοληθούµε πλέον µε την κατασκευή των δικών µας assist hooks. Αφιερώστε χρόνο στη θάλασσα, γιατί η εποχή που διανύουµε κρύβει µεγάλες εκπλήξεις. Να είστε καλά.
Tips
• Όταν κατασκευάζουµε τους κόµπους που δείξαµε, προσέχουµε να µην καβαλήσει η µια πετονιά πάνω στην άλλη κατά το σφίξιµο. Αν γίνει αυτό, ειδικά κατά τη διάρκεια της µάχης όπου οι τάσεις είναι στιγµιαία εξαιρετικά µεγάλες, η πετονιά που είναι από πάνω πιέζει την από κάτω πάνω στο solid και είναι πάρα πολύ πιθανό να την κόψει. Έτσι, όταν σφίγγουµε πρέπει να εξασφαλίσουµε ότι είναι η µια παράλληλα µε την άλλη και έχουν αγκαλιάσει εντελώς και σφιχτά το solid.
1/ Αφού έχουμε ολοκληρώσει τον κόμπο και έχουμε αφήσει κάποιο μήκος πετονιάς, ξεκινάμε κάνοντας μια τσακιστή σε κανονική φορά. Κατά το σφίξιμο προσοχή το παράμαλλο να είναι τεντωμένο με δύναμη και πάντα το έχουμε σαλιώσει πριν. 2/ Συνεχίζουμε με μια τσακιστή σε ανάποδη φορά και μετά πάλι σε κανονική και ούτω καθ’ εξής. Για να κρατηθεί το παράμαλλο τεντωμένο είτε το κρατάμε με το στόμα είτε με τη βοήθεια τρίτου. Εκτός αν σκεφτούμε άλλο τρόπο. 3/ Αφού φτιάξουμε τον κόμπο όσο μακρύ νομίζουμε (δεν το παρακάνουμε), κόβουμε το περίσσευμα και καίμε την άκρη με αναπτήρα. 4/ Η τελική πλέξη που προστατεύει το παράμαλλο από τα κοφτερά δόντια κάποιων ψαριών.
• Επειδή κάποια ψάρια µπορούν πανεύκολα να µας κόψουν το παράµαλλο µε τα δόντια τους αν µπουκώσουν τον πλάνο, αφού σφίξουµε τον κόµπο κάνουµε το εξής: κρατώντας τεντωµένο το παράµαλλο (προσοχή είναι σηµαντικό!), αρχίζουµε και κάνουµε τσακιστές, µία κανονική, µια ανάποδη, φροντίζοντας να σφίγγουµε καλά, αλλά χωρίς να το παρακάνουµε. Συνεχίζουµε µέχρι να δηµιουργήσουµε ένα πλέξιµο για µερικά εκατοστά πάνω στο παράµαλλο, ώστε και να δαγκώσει το ψάρι, να µη µπορεί να φτάσει το παράµαλλό µας και να το κόψει.
• Προτιµούµε τους κόµπους µε διπλάρωµα πάνω στο solid µας. Η δύναµη µοιράζεται, ενώ και η επιφάνεια τριβής του solid µε την πετονιά είναι µεγαλύτερη. Σε αντίθετη περίπτωση, η συγκεντρωµένη δύναµη που δηµιουργείται σε ένα µονό πέρασµα της πετονιάς, την κάνει πολύ πιο ευάλωτη.
