Δημήτρης Τσέντας: Αποχαιρετισμός στον «μεγάλο αδελφό»
του Δημήτρη Τσέντα
Μεγάλωσα για να καταλάβω γιατί είμαι ινδιάνος. Από μικρός μόνο ινδιάνος ντυνόμουν τις αποκριές, μισούσα τους λευκούς στα γουέστερν, δεν με εντυπωσίαζε ποτέ η τεχνολογία που έδινε ακόμα και σε κάποιον όχι τόσο “ικανό” τη δυνατότητα να ξεπεράσει τον ικανό!
Οι ινδιάνοι πίστευαν πως η γη είναι η μητέρα μας που μας αγαπάει και μας παρέχει ό,τι χρειαζόμαστε (…). Το νερό είναι το αίμα της. Όλα τα πλάσματα είναι αδέρφια μας. Ακόμα κι αυτά που πιάνουμε για να τραφούμε, θυσιάζονται και αξίζουν έναν τίμιο θάνατο και κάποια απόδοση τιμών μετά. Τίποτα δεν πρέπει να θανατώνεται χωρίς λόγο. Επιλεκτικότητα και σεβασμός.
Η ιστορία μου με τους ροφούς πέρασε από όλα τα στάδια, όπως και η δική τους μείωση στην πάροδο των ετών. Πάνε πάρα πολλά χρόνια που έχω αφήσει το φακό σε τεράστιο βαθμό, αφού νωρίς ξενέρωσα με το αβαντάζ που μου έδινε. Με τους ροφούς ειδικά μου χάρισε και μερικά επικά ξεβραχώματα για να έχω να θυμάμαι… (Έχω τελειώσει ξεβράχωμα νύχτα).
Δεν υπάρχει ωραιότερη και πιο ινδιάνικη σύλληψη από αυτήν χωρίς φακό. Ο OTAKTAY, παρεμπιπτόντως, έχει εκτιμήσει όλη αυτήν την εξέλιξή μου και μου χαρίζει μεγάλες συγκινήσεις.
Ο Μεγάλος Αδελφός θυσιάστηκε προχθές. Πάνε χρόνια που συναντιόμαστε. Τον έχω δει πολλές φορές, μόνο του ή με άλλους. Αυτός ξεχώριζε πάντα και συνήθως βοηθούσε τους άλλους να γλυτώσουν. Ηγέτης. Τον ξέρουν πάρα πολλοί άνθρωποι. Δεν έκρινε κανέναν τους άξιο… Μου έκανε την υπέρτατη τιμή. Προχθές, πριν το μπουρίνι, μόνοι μας στην έρημη από ανθρώπους θάλασσα. Διάλεξε τη σωστή στιγμή. Ήξερα πως μόνο αν ήθελε θα τον έπιανα και όλα αυτά τα χρόνια κάθε φορά που βλεπόμασταν έφευγα ικανοποιημένος και μόνο με την επαφή μας.
Πρώτη βουτιά για μένα, τον είδα κατεβαίνοντας, έκανε ό,τι και τις άλλες φορές αλλά όχι εντελώς. Εγώ, όπως έκανα κάθε φορά, έπρεπε να προσπαθήσω μέχρι τέλους, πήγα μέχρι την είσοδο που πάντα τον χαιρετούσα… Αυτός, αντί να χαθεί στους σκοτεινούς δαίδαλους του τεράστιου βράχινου υποβρύχιου λαβύρινθου που δέσποζε τόσα χρόνια, γύρισε για να με ξαναδεί, τόσο όσο χρειαζόταν για να μιλήσει ο OTAKTAY. Η ανθρώπινη φύση μου, είπε πως “έκανε το λάθος”… Ποιος; Αυτός κορόιδευε 5-6 την ημέρα!
Απλά διάλεξε τη στιγμή και μου έκανε την τιμή… Το κατάλαβα αμέσως μετά το σάστισμα της στιγμής, ίσα που διέκρινα δύο μάτια μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, αυτά που με βοήθησαν να σημαδέψω στο κέντρο… Ευχαριστώ Μεγάλε Αδερφέ!
Δημήτρης Τσέντας: τέσσερις φορές Πρωταθλητής Ελλάδος στο υποβρύχιο ψάρεμα και επί σειρά ετών βασικό στέλεχος της Εθνικής Ομάδας του αθλήματος καθώς και εκπαιδευτής Ελεύθερης Κατάδυσης. Η μεγάλη του εμπειρία είχαν σαν αποτέλεσμα την ίδρυση της Inbue, μία εταιρεία με κύρια δραστηριότητα την κατασκευή εξειδικευμένων στολών ισοθερμικού τύπου για ελεύθερη κατάδυση και ψαροτούφεκο.
