Για όσους οι εξορµήσεις τους δεν περιορίζονται σε µία απλή ηµερήσια βόλτα στη θάλασσα, ή γι’ αυτούς που συνεχίζουν τα θαλασσινά ταξίδια και το χειµώνα, η πιλοτίνα αποτελεί µία εξαιρετική πρόταση.
Η Compass σε αυτή την κατηγορία διαθέτει ένα σκάφος λειτουργικό, µε µελετηµένους χώρους, αξιόλογη πλεύση και πολύ καλή ευστάθεια. Το 19 Fisher, ανήκει στη νέα γενιά Compass, µε σύγχρονο σχεδιασµό, ιδιαίτερη προσοχή στο φινίρισµα αλλά και το νέο σύστηµα S4 (Second Skin Stringer System) το οποίο αναβαθµίζει τον κλασικό τρόπο που κατασκευάζεται ένα σκάφος προσφέροντας καλύτερο δέσιµο και αντοχή στο χρόνο.
Αντί για τις κλασικές ενισχύσεις που µπαίνουν ανάµεσα στα δύο κύρια µέρη του σκάφους, τη γάστρα και το κατάστρωµα, η εταιρία Compass κατασκευάζει ένα τρίτο κοµµάτι το οποίο έχει σχεδιαστεί µε τέτοιο τρόπο ώστε να εφάπτεται απόλυτα στα δύο άλλα µέρη. Έτσι αποτελεί µέρος του σκάφους – δοµικό στοιχείο – που τοποθετείται ανάµεσα στη γάστρα και το ντεκ, κολλιέται εσωτερικά «δένοντάς» το πολύ καλύτερα µηδενίζοντας ταυτόχρονα τη χρήση ξύλου.
Άλλο ένα σηµαντικό πλεονέκτηµα που προσφέρει το S4 είναι οι γυαλιστερές επιφάνειες στο εσωτερικό των αµπαριών αφού κατασκευάζεται µε gel coat ακριβώς όπως η γάστρα και το ντεκ. Είναι απολύτως στεγανό, και σχεδιασµένο ώστε να οδηγεί τα τυχόν νερά στην σεντίνα όπου αδειάζουν αυτόµατα µε την αντλία της. Παράλληλα πριν τη συγκόλληση µε την κουβέρτα γεµίζεται µε αδιάβροχο αφρό πολυουρεθάνης για την επίτευξη της απαραίτητης πλευστότητας δίνοντας λιγότερες αντηχήσεις και καλύτερη αίσθηση στιβαρότητας. Φυσικά η µέθοδος αυτή έχει αρκετά µεγαλύτερο κόστος τόσο στο να κατασκευαστούν τα καλούπια (απαιτεί σχεδίαση 3D) όσο και έπειτα στην παραγωγή κάθε µονάδας σκάφους. Γι΄ αυτό και αντίστοιχα συστήµατα δεσίµατος συναντούµε σε πολύ ακριβά σκάφη διεθνούς φήµης εταιριών.
Το 19 Fisher έχει ένα σωστά «ισορροπηµένο» κατάστρωµα, µε µία καλή κατανοµή κλειστών και ανοιχτών χώρων. Στα 5,8 µέτρα ολικού µήκους προσφέρει ένα άνετο εξωτερικό κατάστρωµα, µε χώρους αποθήκευσης – αµπάρια στο πάτωµα και προσθαφαιρούµενους καναπέδες στην πρύµνη. Ανάµεσα στα δύο αυτά καθίσµατα το ντεκ διαµορφώνει δεξαµενή ζωντανού δολώµατος αλλά και ένα τραπεζάκι το οποίο πέφτει όταν δε χρησιµοποιείται για να µη δεσµεύει χώρο.
Η προσοχή του σχεδιαστή στη λεπτοµέρεια φαίνεται και από τη διαµόρφωση πλευρικά των κουπαστών, όπου υπάρχουν οι τάπες πλήρωσης νερού και βεντζίνης, ραφάκια για ψιλοπράγµατα και ξύλινη πρόσθετη κουπαστή η οποία διαθέτει και ανοξείδωτη καλαµοθήκη. Το πέρασµα από και προς τη δελφινιέρα είναι πολύ εύκολο χάρις στα σκαλοπάτια ενώ και ο διάδροµος κρίνεται ασφαλής, µε αρκετό φάρδος για να περπατήσουµε και µε ανοξείδωτες χειρολαβές που δίνουν κράτηµα κατά τη µετακίνηση. Τα ρέλια στο σηµείο της δελφινιέρας ανοίγουν και δένουν πιο χαµηλά επιτρέποντας την είσοδο στο σκάφος. Η άγκυρα τοποθετείται στην ανοξείδωτη βάση της δελφινιέρας, και για την ευκολία του ιδιοκτήτη µπορεί να τοποθετηθεί ηλεκτρικός εργάτης όπως στο σκάφος της δοκιµής.
Η είσοδος στο πιλοτήριο γίνεται από τα αριστερά της καµπίνας, ανοίγοντας τη συρόµενη αλουµινένια πόρτα. Ο χώρος είναι ιδιαίτερα ευρύχωρος και διαθέτει σωστή ορατότητα περιµετρικά του σκάφους. Πίσω από το κάθισµα διακυβέρνησης υπάρχει νεροχύτης ενώ στην απέναντι πλευρά υπάρχει ένας πάγκος – κάθισµα για τον συγκυβερνήτη. Το τιµόνι, το χειριστήριο και τα όργανα του κινητήρα είναι άψογα τοποθετηµένα µπροστά από τον χειριστή, και η ορατότητα σωστή ακόµα και όταν κάθεται. Η καµπίνα ύπνου µε κλασική διαρρύθµιση καναπέ Π µε τη δυνατότητα φυσικά να «κλείσει» δηµιουργώντας ένα µεγάλο κρεβάτι. Τα µαξιλάρια από κάτω τους κρύβουν ευρύχωρα αµπάρια και στα πλάγια διαµορφώνονται χρήσιµα βοηθητικά ράφια αποθήκευσης.
Η γάστρα του έχει σχεδιαστεί για να προσφέρει «γλυκιά» ξεκούραστη πλεύση, κάτι που είδαµε και στη δοκιµή. Με τρία άτοµα πλήρωµα, βοηθητική και πλήρη εξοπλισµό, ανοιχτήκαµε από το λιµάνι του Ωρωπού µε κυβερνήτη τον ∆ήµο Παρµακλή για να πραγµατοποιήσουµε τις µετρήσεις.
Αυτό που µου έκανε εντύπωση µπαίνοντας στο σκάφος ήταν η ευστάθεια που διαθέτει, ένα δύσκολο «στοίχηµα» αν λάβουµε υπόψη την υπερκατασκευή της πιλοτίνας όπου ανεβάζει το κέντρο βάρους ψηλότερα από ένα άλλο ανοιχτό σκάφος. Όµως στην πράξη δεν αντιµετώπιζε κανένα θέµα. Στον καρθέπτη του 19 Fisher υπήρχε τοποθετηµένος ένας Yamaha F 115 Hp µε προπέλα 4φτερη 17’’. Αυτός ο κινητήρας ανήκει στη µεσαία ιπποδύναµη σύµφωνα µε τα τεχνικά χαρακτηριστικά του σκάφους. Και όµως µε τρία άτοµα πλήρωµα πλάναρε µετά τους 9 – 10 κόµβους (χωρίς να ορθοπλωρίζει ακόµα και σε µικρότερες ταχύτητες) και κατανάλωνε κάτι λιγότερο από το ένα λίτρο το ναυτικό µίλι. Μέγιστη ταχύτητα είδαµε τους 29,5 κόµβους όπου η κατανάλωση έφτανε τα 1,18 λτ/νµ. Η συµπεριφορά του από τη θέση του κυβερνήτη ήταν άψογη. «Κυνηγώντας» τα απόνερά µας ώστε να δοκιµάσουµε την απόσβεση προσέξαµε πως δε χτυπάει και ούτε σηκώνει σπρέι ενώ η απόκριση στο τιµόνεµα ήταν άµεση.
Συµπερασµατικά είτε σας ενδιαφέρει το ψάρεµα είτε ο ναυτικός τουρισµός, το 19 Fisher αποτελεί την «πολυµορφική» λύση αφού προσφέρει στεγνό και ασφαλές ταξίδι, µε ικανοποιητικούς χώρους ενδιαίτησης και την ποιότητα κατασκευής των νέων υψηλών στάνταρντς που έχει θέσει η Compass τα τελευταία χρόνια. Μη χάσετε στο επόµενο τεύχος το βίντεο του σκάφους όπου και µπορείτε να έχετε µία πιο ολοκληρωµένη εικόνα.
