Εγγλέζικο-Bolognese: Μουρµούρες µε δόλωµα µπικατίνι
Η µουρµούρα αποτελεί ένα από τα εκλεκτά θηράµατα για τον παράκτιο ψαρά, και γι’ αυτό την αναζητά µε πολλές τεχνικές. Μπορεί το casting να κατέχει την πρωτιά ανάµεσα στις ενδεικνυόµενες και προτιµώµενες τεχνικές, όµως το εγγλέζικο και το µπολονέζ είναι πολύ πιο διασκεδαστικά. Τα λεπτά εργαλεία σε συνδυασµό µε το µπικατίνι, θα µας προσφέρουν δυνατές συγκινήσεις, που δύσκολα µπορούµε να απολαύσουµε αλλιώς.
Εξοπλισµός
Αν τις αναζητήσουµε σε λιµάνι, τότε το πιο λογικό είναι το καλάµι του µπολονέζ, αφού οι βολές µας είναι σχετικά κοντινές. Σε διαφορετικές περιπτώσεις, όπου η µακρινή βολή είναι αναγκαία προϋπόθεση, το εγγλέζικο θα αποτελέσει τη λύση. Και στις δυο περιπτώσεις, ο µηχανισµός µας θα είναι γεµισµένος µε λεπτή πετονιά διαµέτρου 0,16-0,18 χιλιοστών. Το παράµαλλό µας επιλέγεται λίγο λεπτότερο και συµπληρώνεται µε αγκιστράκια µεγέθους 12-14, µε λεπτό και µακρύ στέλεχος (µακρυκότσανο). Ο φελλός µας θα είναι τύπου stick -δηλαδή µακρόστενος- για το λιµάνι, και στρογγυλός αν ψαρεύουµε από ακτή και υπάρχει κυµατισµός. Λίγα µικρά, σχιστά βαριδάκια θα συµπληρώσουν τον εξοπλισµό µας, ενώ δεν πρέπει να παραλείψουµε την απόχη, η οποία αποτελεί απαραίτητο βοήθηµα σε όλα σχεδόν τα ψαρέµατα µε λεπτά εργαλεία.
Αρματωσιά για το ψάρεμα της μουρμούρας με μπιγκατίνι
Επειδή η µουρµούρα ζει πολύ κοντά στο βυθό, το ζητούµενο είναι η αρµατωσιά µας να κατεβαίνει γοργά. Γι’ αυτό θα χρησιµοποιήσουµε µια τορπίλη, ή πολλά µολυβάκια συγκεντρωµένα κοντά στο αγκίστρι. Το παράµαλλό µας είναι συνήθως αρκετά µεγάλο (πολλές φορές ξεπερνά τα 40 εκατοστά), ώστε όταν το δόλωµα φθάσει κοντά στο βυθό να συνεχίσει να πέφτει µε πολύ αργό και προκλητικό ρυθµό για τις µουρµούρες, και να γίνεται ορατό από µεγαλύτερη απόσταση, για µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα.
∆όλωµα-µαλάγρα
Το δόλωµα που θα χρησιµοποιήσουµε είναι το µπικατίνι. Αρχικά, δολώνουµε ένα σκουληκάκι κατά µήκος του (να καλύψει δηλαδή το στέλεχος του αγκιστριού), και κατόπιν σχηµατίζουµε µια µεγάλη µπουκιά.από 3 ή και 4 ακόµα σκουλήκια µαζί, τα οποία είναι περασµένα από την ουρά -εκτός ίσως από ένα-. Αυτός είναι ο πλέον ιδανικός τρόπος δόλωσης. Για µαλάγρα θα χρησιµοποιήσουµε ή σκέτο µπικατίνι το οποίο πετάµε µε µια σφεντόνα στην περιοχή ψαρέµατος, ή µίγµα νερού και αλεύρων στο οποίο προσθέτουµε και µπικατίνι. Στην αρχή του ψαρέµατος θα ρίξουµε µια αρκετά ικανοποιητική ποσότητα (πχ. 4-5 µπάλες µεγέθους πορτοκαλιού), και συνεχίζουµε µε πολύ µικρές ποσότητες (µεγέθους καρυδιού), κάθε φορά που αραιώνουν οι τσιµπιές ή ανεβάζουµε κάποιο ψάρι και κάνει µεγάλο σαµατά, τροµάζοντας τα υπόλοιπα.
Τρόπος ψαρέµατος
Τις µουρµούρες τις αναζητούµε νύχτα τους καλοκαιρινούς και πρώτους φθινοπωρινούς µήνες, ενώ το υπόλοιπο χρονικό διάστηµα ψαρεύουµε µέρα. Προτιµούµε η θάλασσα να έχει θολούρα. Μόλις φτάσουµε στον τόπο, αρχικά µαλαγρώνουµε και έπειτα αρµατώνουµε το καλάµι µας. Κατά τη βυθοµέτρηση υπολογίζουµε το δόλωµά µας σχεδόν να ακουµπά στο βυθό. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του ψαρέµατος προσπαθούµε να ρίχνουµε την αρµατωσιά µας συνεχώς στο ίδιο σηµείο, ή όσο µπορούµε πιο κοντά. Αν η περιοχή κρατά ψάρια, πολύ γρήγορα θα έρθουν στα αγκίστριά µας. Το τσίµπηµά τους είναι συνήθως ανεπαίσθητο στην αρχή και γρήγορα συνοδεύεται από ένα δυνατό κατέβασµα. Ο ψαράς τότε καρφώνει, και το ψάρι είναι σχεδόν σίγουρο. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται λίγο πριν το απόχιασµα. Ποτέ δεν ακολουθούµε την πορεία του ψαριού µε την απόχη, αλλά το οδηγούµε µέσα της κρατώντας την σταθερή. Σε καθαρά νερά, µπορούµε να κατέβουµε αρκετά σε πάχος παράµαλλου και να χρησιµοποιήσουµε διαµέτρους ακόµα και 0,10 χιλιοστών. Η µουρµούρα δε διαθέτει κοφτερά δόντια, και αν τη δουλέψουµε σωστά, δύσκολα θα κόψει το παράµαλλο.