Εισαγωγή στο ψάρεμα Light Spinning
Η εποχή που όλοι περιµένουµε πλησιάζει. Η καλοκαιρία έχει εγκατασταθεί για τα καλά στις ακρογιαλιές µας και όλοι οι ψαράδες θα αρχίσουν συστηµατικά πλέον τις µικρές ή µεγάλες εξορµήσεις τους στις θάλασσες της χώρας.
Τα ψάρια που µπορούµε να αναζητήσουµε αυτή την εποχή έχουν µεγάλη ποικιλία και ένας συναρπαστικός τρόπος µε τον οποίο µπορούµε να επιδιώξουµε να τα αντιµετωπίσουµε είναι το Light Spinning. Σε προηγούµενο άρθρο, είχε γίνει συνοπτική αναφορά στις κατηγορίες του spinning, και είχε αναφερθεί ως προσωπική εκτίµηση, ότι ο καλύτερος τρόπος για να εισέλθει κάποιος στην τεχνική, είναι από την ελαφριά της εκδοχή.
Τα πλανάκια δεν συγχωρούν…
Με αφορµή ένα σχόλιο θετικής κριτικής του φίλου Αχιλλέα, που υπέθεσε ότι η ελαφριά εκδοχή αφορά το καθαρόαιµο lrf, βρίσκω την ευκαιρία να επανέλθω και να αποσαφηνίσω τις σκέψεις µου και να ξεκαθαρίσω σε τι ακριβώς αναφέρθηκα. Ο σκοπός αυτού του άρθρου, είναι να διερευνήσει τον τρόπο µε τον οποίο ένας ψαράς µπορεί να κάνει τα πρώτα του βήµατα στο spinning ξεκινώντας µε σχετικά λεπτά εργαλεία.
Θα γίνει αναφορά σε εξοπλισµό, τακτική και ψαρευτική συµπεριφορά που θα πρέπει να έχει ο επίδοξος σπιναδόρος, ενώ θα κινηθούµε πάντα βάσει της προσωπικής εµπειρίας. Είναι λοιπόν ένα άρθρο εµπειρικό και ακριβώς για αυτό το λόγο πολλοί µπορεί να έχουν κάποια άλλη αξιόλογη άποψη για το θέµα.
Οριοθέτηση της τεχνικής – Εξοπλισµός
Επειδή θέλουµε να αξιοποιήσουµε στο έπακρο τα θετικά στοιχεία της τεχνικής, θα πρέπει να κινηθούµε σε εξοπλισµό δύο κατηγοριών.
Ουσιαστικά πρόκειται για εξοπλισµό που χρησιµοποιείται σε βαρύ lrf (light rock fishing) και hrf (heavy rock fishing). Για να µην έχουµε παρεξηγήσεις στις ονοµασίες, η σύµβαση είναι ότι χρησιµοποιούµε καλάµια ψαρέµατος για light spinning.
– To πιο ελαφρύ ζευγάρι µας θα είναι ένα καλάµι µε c.w 3-12gr ή 2-15gr, που θα συνδυαστεί µε ένα σχετικά γρήγορο µηχανισµό µεγέθους 2000 και θα γεµίσει µε νήµα pe 0.6.
– Το δεύτερο θα έχει c.w 5-21, θα είναι ταιριασµένο µε γρήγορο µηχανισµό και νήµα διαµέτρου pe 0.8, ενώ θα προτιµούσαµε να έχει «κούφια» µύτη (tubular) ώστε να µπορούµε να εκµεταλλευτούµε στο έπακρο τη δύναµη που µας προσφέρει.
Εννοείται ότι ο λόγος γίνεται για δίσπαστα καλάµια, µε πολλούς οδηγούς, ειδικά σχεδιασµένα για να µπορούν να χειριστούν ψιλά νήµατα και αξιόλογους αντιπάλους.
Όσον αφορά στο µήκος τους, αυτό µπορεί να ποικίλλει, αλλά γενικά κυµαίνονται από 2.1 ως 2.62m, ώστε οι χρήστες να έχουν µεγαλύτερη ακρίβεια στις βολές, αλλά και τον χειρισµό των τεχνητών δολωµάτων τους.
Το κάθε ένα από τα δύο αυτά σετ έχει το ρόλο του και στοχεύει σε διαφορετικά αλλά και ίδια θηράµατα, ανάλογα µε τον τόπο και τις καιρικές συνθήκες που ψαρεύουµε. Ας γίνουµε όµως πιο σαφείς…
Τεχνητά δολώµατα – Τόποι ψαρέµατος
Με το πρώτο σετ θα χρησιµοποιήσουµε τεχνητά δολώµατα µέσα στο εύρος του c.w. του καλαµιού, αλλά κυρίως πλανάκια των 5, 7, 10 ή 12 γραµµαρίων. Επίσης σιλικόνες µε µολυβοκεφαλές (µπορούµε και αµολύβωτες!) των 3, 5, 7 και ίσως και 10γρ. ∆εν πρέπει να ξεχνάµε ότι και η σιλικόνη έχει το βάρος της, οπότε θα πρέπει να λαµβάνεται υπόψη και αυτό στο σύνολο. Καλό θα ήταν να έχουµε και κάποια µικρά minnows που ίσως κάποιες στιγµές τη διαφορά.
Συνήθως µε αυτό το σύνολο στοχεύουµε σε κοκάλια, σαυρίδια, ζαργάνες και λαβράκια, αν κινηθούµε από τα µεσόνερα ως την επιφάνεια. Κοντά στο βυθό θα γυρέψουµε σαργούς, σκορπίνες, µουρµούρες µε βιοδιασπώµενα δολώµατα κλπ. Αλλά αυτό είναι ένα αρκετά εξειδικευµένο ψάρεµα (το ψάρεµα στον πυθµένα), που καλό θα ήταν να το δοκιµάσει κάποιος µε αρκετή εµπειρία και ίσως πιο συγκεκριµένο εξοπλισµό γι’ αυτήν την τεχνική!
Οι τόποι που θα κινηθούµε ψαρεύοντας µε τον ελαφρύ µας συνδυασµό, είναι συνήθως αλιευτικά καταφύγια, απάνεµα βραχάκια, µικροί κόλποι και φυσικά παραλίες. Αναζητούµε κυρίως ήπιες καιρικές συνθήκες, αφού ο ελαφρύς εξοπλισµός επηρεάζεται άµεσα από τον αέρα. Με ένα δυνατό πλαϊνό ή µετωπικό άνεµο, τα χέρια µας θα σταµατήσουν να έχουν σωστή αίσθηση του καλαµιού, ενώ το µικρού βάρους τεχνητό µας θα παρασύρεται πρώτα από τον αέρα στη βολή και µετά από τον κυµατισµό.
Το δεύτερο σετ είναι εξοπλισµός ευρείας χρήσης και αυτό είναι το µεγάλο του προσόν. Σε ότι τεχνητό αναφέρθηκε λίγο πριν, θα προσθέσουµε πλανάκια που θεωρητικά (ανάλογα µε τον χαρακτήρα του καλαµιού) µπορούν να φτάσουν και τα 18-20 γρ, σιλικόνες µε µολυβοκεφαλές ως και 15γρ, αλλά και µια ατέλειωτη ευρεία γκάµα σκληρών τεχνητών, µήκους 5 ως και 13 εκατοστών.
Εποµένως µπορούµε να χειριστούµε όλα τα λαβρακοτεχνητά που κυκλοφορούν στην αγορά, αφού το βάρος των περισσότερων κυµαίνεται από 7 ως 20 γραµµάρια. Γι αυτό το λόγο καλό θα ήταν το καλάµι µας να είναι γρήγορης ή πολύ γρήγορης δράσης. Με αυτό τον τρόπο θα χάσουµε λίγο σε αίσθηση στα πλανάκια, αλλά θα κερδίσουµε στο χειρισµό, ειδικά των τεχνητών επιφανείας όπου η γρήγορη επαναφορά της µύτης του καλαµιού είναι απαραίτητη.
Οι Tόποι
Οι τόποι που µπορούµε να ψαρέψουµε µε την πιο βαριά εκδοχή του εξοπλισµού µας είναι ατελείωτοι. Βασικά όλοι, αλλά µπορούµε να δώσουµε ιδιαίτερη έµφαση σε µέρη µε µεγάλα λαβράκια, γοφάρια, κυνηγούς, παλαµίδες και άλλα αρπακτικά.
Εδώ τίθεται και το ερώτηµα. «Γιατί να ψάξω τέτοια ψάρια µε αυτό τον εξοπλισµό»; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη, είναι όµως σχετική µε τα ψαρευτικά γούστα και τα πιστεύω που έχει ο καθένας από εµάς.
Το να αντιµετωπίσεις ένα δυνατό µαχητή µε πιο διακριτικά εργαλεία απ` ότι συνήθως, είναι πρόκληση και συνάµα απόλαυση. Ένα 3κιλο γοφάρι ή µια 2κιλη παλαµίδα µπορείς να την ψαρέψεις µε ένα καλάµι 20-50, µε εύκολο και σίγουρο αποτέλεσµα. Με ένα πιο ελαφρύ εξοπλισµό όµως θα αισθανθείς πιο έντονα τις αντιδράσεις του ψαριού και θα χαρείς τη µάχη µε την ψυχή σου. Εξάλλου, αν έχουµε προετοιµάσει προσεκτικά τα εργαλεία µας, δεν έχουµε να φοβηθούµε και πολλά.
Ένα νήµα pe 0.8 µε παράµαλλο διαµέτρου 0.28 – 0.31mm, έχει απίστευτα περιθώρια δύναµης. Τουλάχιστον 3 κιλά καθαρής αντοχής στον κόµπο, ενώ εµείς δεν θα έχουµε ρυθµίσει τα φρένα µας ούτε καν στα 2.
Εξυπακούεται βέβαια ότι η δύναµη καλαµιού και µηχανισµού θα είναι αρωγός στην προσπάθεια µας, δηλαδή η επιλογή των εργαλείων µας θα πρέπει να έχει γίνει µε προσοχή, ρωτώντας γνώστες και κρατώντας τα στα χέρια µας πριν την αγορά. Όποιος έχει τα κότσια και τη διάθεση, αξίζει να τολµήσει!
Ο χειρισµός των τεχνητών
«Ο κανόνας είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες»! Τα λόγια ανήκουν στον κροίσο Αριστοτέλη Ωνάση, που αναφερόταν σε άλλα πράγµατα βέβαια. Μήπως όµως το ψάρεµα έχει στεγανά; Μπορούµε να φιλοσοφήσουµε ατελείωτα και µε διαφορετικές γνώµες γύρω από το ζήτηµα. Όµως το κυρίως θέµα είναι να δώσουµε ζωή σε πλαστικά και µέταλλα, αφού θέλουµε να τα κάνουµε ποθητά και να ξεγελάσουµε τα ψάρια για να τους επιτεθούν.
Η αλήθεια είναι ότι τα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είναι λίγα και όχι πλήρως κατατοπιστικά σε αυτόν τον τοµέα. Αν και τον τελευταίο καιρό γίνεται κάποια προσπάθεια και σε αυτό το κοµµάτι, πάνω απ`όλα είναι η προσωπική προσπάθεια, η εµπειρία και η συνεχής επαφή µε τη θάλασσα.
Ας κάνουµε όµως µια προσπάθεια να δώσουµε κάποιες βασικές αρχές που και πάλι είναι υποκειµενικές. Θα µας απασχολήσουν κυρίως τα πλανάκια, τα σκληρά τεχνητά επιφανείας και οι σιλικόνες. Αυτά δεν αποδίδουν µε απλή ανάκτηση (εκτός από τις σιλικόνες τύπου shad) οπότε ας σχολιάσουµε λίγο τον τρόπο ψαρέµατός τους.
Από μικρός στα βάσανα!
Οι πλάνοι
Τα πλανάκια είναι ένα κοµµάτι µέταλλο. Εµείς θα τους δώσουµε ζωή µε συνεχόµενα χτυπήµατα του καλαµιού µας και στο ενδιάµεσο διάστηµα µαζεύουµε τα µπόσικα µε το µηχανισµό. Τα χτυπήµατα αυτά µπορούν να είναι ψηλά κάθετα στη θάλασσα, χαµηλά κάθετα σε αυτή, οριζόντια παράλληλα στη θάλασσα, αλλά και διαγώνια.
Όπως είπαµε δεν υπάρχουν κανόνες, αλλά κάθε φορά αποφασίζουµε τι θέλουµε εµείς να κάνουµε. Συνήθως, προσπαθούµε να φέρουµε το πλανάκι κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας (επιβάλλεται και το πλατσούρισµα!) ή λίγο κάτω από αυτή, µε τα ψηλά κάθετα χτυπήµατα και τη γρήγορη ανάκτηση.
Αν µαζεύουµε αργά, θα κινηθούµε σε πιο χαµηλά θαλάσσια στρώµατα, ενώ µε µεγάλα ψηλά κάθετα τινάγµατα του καλαµιού µπορούµε να µιµηθούµε τροµαγµένους θαλάσσιους οργανισµούς που πετάγονται ξαφνικά όταν φοβούνται τους θηρευτές τους.
Με γρήγορη ανάκτηση του τεχνητού και συνεχόµενα χτυπήµατα της µύτης του καλαµιού, πλάγια ή οριζόντια, φέρνουµε το πλανάκι µας στην ακτή κάνοντας το να κολυµπάει 10-20 πόντους κάτω από τη επιφάνεια και διαγράφοντας τρελά ζικ-ζακ µε παύσεις και εκκινήσεις. Το ιδανικό βάθος για να δεχτούµε ξαφνική επίθεση! Αν είµαστε τυχεροί, θα βλέπουµε και τον κυνηγό να πλησιάζει µέχρι το χτύπηµα (strike). Αυτό είναι το spinning!
Τα τεχνητά επιφανείας
Υπάρχουν τεχνητά επιφανείας (surface) χωρίς γλώσσα. Άλλα έχουν περίεργο κόψιµο υπό γωνία στο κεφάλι που παίζει το ρόλο γλώσσας και δηµιουργεί παφλασµούς, και τέλος υπάρχουν τα γνωστά µας ποπεράκια, όπου το κόψιµο στο κεφάλι δηµιουργεί κοιλότητα για έντονους παφλασµούς.
Οι δύο πρώτες κατηγορίες µας υπερκαλύπτουν για ξεκίνηµα. Εδώ το γνωστό µας walk the dog (γρήγορο ή αργό, κλειστό ή ανοιχτό) είναι η πιο δηµοφιλής κίνηση όπου κάνουµε το τεχνητό να κινείται αριστερά-δεξιά. Για να γίνει αυτό πρέπει να γίνονται γρήγορα χτυπήµατα του καλαµιού µε τη µύτη να κοιτάει χαµηλά και κάθετα τη θάλασσα. Απαιτείται πολύ εξάσκηση συµπληρωµένη µε γρήγορο καλάµι και µηχανισµό.
Με λίγη προσπάθεια, η συγκεκριµένη κίνηση µπορεί να βγει και µε πλάγιες και ψηλές θέσεις στο καλάµι, ακόµα κι αν τα εργαλεία δεν είναι τα πλέον κατάλληλα. Aναφερόµαστε σε καλάµι και µηχανισµό, γιατί ένα δύσκολο τεχνητό µπορεί να µη βγάζει την κίνηση και να σας απογοητεύσει στο ξεκίνηµα.
Αρκετά τεχνητά µπορούν να βγάλουν παρόµοια κίνηση και λίγο κάτω από το νερό (sub surface), οπότε γίνονται πολύ ελκυστικά για τα ψάρια που τα κυνηγούν. Ατελείωτοι πειραµατισµοί πλάι στη θάλασσα θα σας κάνουν να καταλάβετε το πώς λειτουργούν. Πραγµατικά, είναι µια από τις περιπτώσεις που µόνο η εµπειρία µπορεί να βοηθήσει!
Σιλικόνες
Τέλος, οι αγαπηµένες µας σιλικόνες. Αυτές που έχουν τακούνι (shad), διαθέτουν από µόνες τους θελκτική κίνηση, οπότε αυτό που µένει να κάνουµε εµείς, είναι να παίζουµε µε την ταχύτητα και τα βάθη. Όσο πιο γρήγορα ανακτούµε, τόσο πιο ψηλά θα ανεβαίνει η σιλικόνη µας.
Επιπλέον µπορoύµε µε ελαφριά χτυπήµατα να «ταράζουµε» λίγο την πορεία της και µε µεγάλα τραβήγµατα του καλαµιού να την ανεβάζουµε κοντά στην επιφάνεια και να την αφήνουµε να ξαναπέφτει. Καλό είναι να µετακινούµε κάποιες φορές απότοµα το καλάµι µας από αριστερά-δεξιά και αντίστροφα. Έτσι αλλάζει ξαφνικά η πορεία του τεχνητού µας και γίνεται πιο αληθοφανής.
Τα shad έχουν πολλές επιτυχίες στα λαυράκια, ενώ συνδυάζονται σωστά και µε µια απλή µολυβοκεφαλή σχήµατος µπάλας.
Οι σιλικόνες µε διχαλωτή ουρά και τα γνωστά χελάκια, εκτός από τα λαβράκια δελεάζουν και οποιοδήποτε άλλο ψάρι, αφού έχουν πολύ προκλητική κίνηση. Πρέπει να προσέξουµε το σχήµα της µολυβoκεφαλής που θα τους βάλουµε, ώστε να προσδίδουµε µια επιπλέον κίνηση. Οι τριγωνικές κεφαλές για παράδειγµα δίνουν ένα ζικ-ζακ (darting) πέσιµο στη θαλάσσια στήλη, ενώ γενικά τις δουλεύουµε µε συνεχή κοφτά χτυπήµατα του καλαµιού και παύσεις.
Τα χελάκια µπορούµε να τα αφήσουµε και για λίγο στο βυθό, όπου τα ρέµατα κουνούν προκλητικά την ουρά τους. Ο κατάλογος οδηγιών και ειδικών κατασκευών είναι ατελείωτος, 10 άρθρα εξειδικευµένα στο θέµα µπορεί στο τέλος να ήταν και λίγα!
Αίσθηση spinning
Σε κάποια ψαρευτική μου εξόρµηση, ήµουν κουρασµένος και έπρεπε να κατέβω ένα πέρασµα. Ο βαρύς εξοπλισµός μου και οι καλαµοθήκες δεν χωρούσαν να µετακινηθούν µε άνεση λόγω της πυκνής βλάστησης. Η απόφαση ήταν ένα σακίδιο στην πλάτη µε δύο κασετίνες, ένα καλάµι στο χέρι και το ψυγείο. Αποφάσισα να πάρω µόνο το 5-21 µαζί µου και να µην κάνω δεύτερο δροµολόγιο.
Μετά από καµιά ώρα ψάρεµα χωρίς αποτέλεσµα, πέρασα στην παραµάνα ένα πλανάκι 14 γραµµαρίων. Η βολή πήγε γύρω στα 50 µέτρα. Έκανα ανάκτηση σβέλτη, µε δυο δυνατά ψηλά – κάθετα χτυπήµατα και µετά άφησα το πλανάκι να βυθιστεί.
Κάπου εκεί στο πέσιµο, λίγο κάτω από τα µεσόνερα, προσπάθησα να χτυπήσω το καλάµι αλλά η αντίσταση που ένιωσα ήταν σα σκάλωµα. ∆υο δυνατά «βουβά» κεφάλια του ψαριού όµως, µε έκαναν να καταλάβω ότι κάτι καλό έπιασα.
Ένιωσα όλη την ωµή δύναµη του ψαριού να διαπερνάει τον κορµό του καλαµιού και να φτάνει στα χέρια µου. Κι όµως ο εξοπλισµός είχε περίσσεια δύναµη και έλεγχε µε ευκολία το ψάρι.
Τα φρένα ήταν σφιχτά, γύρω στο 1,5 κιλό περίπου και δεν τα χαλάρωνα από το φόβο κάποιου µαυρόψαρου. Μια-δυο φορές ελάχιστα φρένα και σε δυο λεπτά είδα τη σιλουέτα που πλησίαζε! Τονοειδές ήταν αλλά τι;
Λίγο τροµπάρισµα ακόµα, λίγο φρένο το ψάρι και µια απέλπιδα προσπάθεια να κατευθυνθεί σε διπλανό βράχο. Μάταιο όµως, ο εξοπλισµός ήταν πολύ πάνω από τις δυνατότητές του. Μια πανέµορφη παλαµίδα ήρθε να σπάσει την ανεψαριά ενός µήνα τώρα. Καλοδεχούµενη!
Άλλη αίσθηση να ψαρεύεις ένα τέτοιο µαχητή µε ελαφρύ εξοπλισµό. Σκέτη απόλαυση το Light Spinning! Ας έρθει το καλοκαίρι λοιπόν µε υγεία και πολλά ψαρέµατα! Εύχοµαι καλές και γαλήνιες θάλασσες σε όλους!
