Γεράσιµος Καββαδίας: 3η θέση στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα Υποβρύχιας Αλιείας 2016

Ο Γεράσιµος Καββαδίας είναι η «ήρεµη δύναµη» της Ελληνικής Οµάδας, και κέρδισε τις καρδιές µας µε τις επιδόσεις, το ήθος και το χαµόγελό του. Την πρώτη ηµέρα βρισκόταν στη δέκατη θέση, κρατώντας δυνάµεις για τη δεύτερη, όπου µε µία εκπληκτική ψαριά σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση της ηµέρας, κερδίζοντας την 3η θέση στην Παγκόσµια κατάταξη, αλλά και ανεβάζοντας µαζί µε το Σιδέρη την Ελληνική οµάδα στην πρώτη θέση! Ο Γεράσιµος Καββαδίας, βιολόγος εκπαιδευτικός στο επάγγελµα, θα µας βοηθήσει να ξεκινήσουµε µία σειρά άρθρων τα οποία θα πραγµατεύονται τις συνήθειες των ψαριών, ώστε να κατανοήσουµε κάποια πράγµατα καλύτερα, προσφέροντας ουσιαστική γνώση σε όλους τους λάτρεις του ψαρέµατος, υποβρύχιου και µη.

Γεράσιµε πες µας λίγα λόγια για το φετινό Παγκόσµιο. Πώς προετοιµάστηκες από πλευράς προπόνησης και αναγνώρισης;

Εδώ και αρκετό καιρό, γνωρίζαµε πως το φετινό Παγκόσµιο θα διεξαχθεί στη Σύρο. Οι εκλέκτορες µας κοινοποίησαν την οµάδα το καλοκαίρι του 2015, και εγώ είχα επιλεγεί ως πρώτος αναπληρωµατικός. Αυτό πρακτικά σηµαίνει πως αν κάποιος από τους τρεις βασικούς αθλητές αποχωρήσει, τη θέση του καταλαµβάνει ο αναπληρωµατικός. Προς τα τέλη Μαρτίου του 2016, οι εκλέκτορες µου ανακοίνωσαν πως αναλαµβάνω ως βασικός στη θέση του Γιάννη ∆εγαΐτα, ο οποίος παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους. Από εκεί και πέρα έπρεπε να βιαστώ πάρα πολύ, αφού σκεφτείτε πως εκείνη τη στιγµή δεν είχα καν βάρκα! Με τη βοήθεια του Παναγιώτη Ζώτου (DIVERIB), η βάρκα µου ήταν έτοιµη αρκετά νωρίτερα από τo προγραµµατισµένο, και βρέθηκα στη Σύρο για την πρώτη περίοδο της αναγνώρισης, τις δύο εβδοµάδες των διακοπών του Πάσχα. Εκεί µε τη βοήθεια του Γιάννη ∆εγαΐτα ο οποίος είναι µόνιµος κάτοικος στο νησί, άρχισα να ξεκλειδώνω τις τράπεζες του αγώνα και να αντιλαµβάνοµαι πως το παιχνίδι θα κρινόταν πιο βαθιά απ’ ότι είχαµε συνηθίσει. Έπρεπε λοιπόν να προσαρµοστώ σε επιχειρησιακά βάθη αρκετά µεγαλύτερα από αυτά που ψάρευα µέχρι τότε. Το καλοκαίρι που ακολούθησε, αφιέρωσα ορισµένα από τα ψαρέµατά µου σε αυτήν την προσαρµογή. Θεωρούσα µη ρεαλιστικό και επικίνδυνο να πέσω στον πιο βαθύ αγώνα όλων των εποχών, χωρίς να γνωρίζω πως είναι να ψαρεύεις εκεί κάτω και χωρίς να γνωρίζω τις αντοχές του σώµατος, του πνεύµατος και του εξοπλισµού σε τόσο ακραίες συνθήκες. Στη Σύρο ξαναπήγα στις 24 Αυγούστου για να ολοκληρώσω την αναγνώρισή µου, και µέχρι τις µέρες του αγώνα βουτούσα όταν ο καιρός το επέτρεπε (17/18 Σεπτέµβρη).

Πόσο σηµασία είχε σε αυτό το παγκόσµιο η φυσική κατάσταση του αγωνιζόµενου;

Κατά κοινή οµολογία όσων είχαν γνώση και εµπειρία να αξιολογήσουν τα δεδοµένα των τραπεζών, ο συγκεκριµένος αγώνας θα έβγαζε νικητή που θα είχε τη δυνατότητα να ψαρέψει σε αβυσσαλέα βάθη. Άρα η φυσική κατάσταση θα έπρεπε να είναι η βέλτιστη. Ωστόσο, εγώ θεωρώ πως ακόµα πιο σηµαντικό ρόλο στον αγώνα, ή και στην προετοιµασία ακόµα, έπαιζε η πνευµατική κατάσταση του αθλητή. Είδαµε αθλητές µε πιο µεγάλες σωµατικές δυνατότητες από εµάς, να επισκέπτονται το θάλαµο ή να παθαίνουν black out ακόµα και κατά τη διάρκεια της προετοιµασίας. Αν λοιπόν βουτούσες πιο πολύ µε το σώµα, παρά µε το µυαλό, απλά έκανες τα πράγµατα πολύ επικίνδυνα για τον εαυτό σου και τους γύρω σου!

Πώς κινήθηκες το Σάββατο και πώς την Κυριακή; 

Το Σάββατο ο αγώνας ξεκίνησε στραβά για εµένα, γιατί στην πρώτη επιλογή µου είχα την ατυχία να «µαρκαριστώ» µε άλλους δύο αθλητές. Ενώ προετοιµάστηκα να βουτήξω πιο γρήγορα, ο ένας από τους δύο αθλητές άφησε το µολύβι µε το σκοινί της σηµαδούρας του να πέσει επάνω στο µαρκαρισµένο ροφό, µε αποτέλεσµα το ψάρι να κρυφτεί στη φωλιά του. Στο συγκεκριµένο κοµµάτι είχα τσεκάρει τα ψάρια αρκετές φορές πριν τον αγώνα, και ήταν πάντα εκεί, βολικά να παρθούν µακριά από το θαλάµι τους. Συνέχισα να κοιτάζω κοµµάτια που είχα δει ψάρια στην αναγνώριση, και κάποια στιγµή, κατάφερα σε ένα βαθύ κεφάλι να χτυπήσω την πρώτη στήρα. Μετά από πέντε βουτιές στα 54 έως 58,5 µέτρα, είχα καταφέρει να πάρω άλλη µία στήρα. Κινήθηκα διαρκώς τσεκάροντας στίγµατα, και 40 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα, κατάφερα να συλλάβω άλλη µία στήρα. Αυτό ήταν και το τελευταίο ψάρι της ηµέρας για µένα.

Την Κυριακή ο αγώνας ξεκίνησε πολύ καλύτερα, αφού στην πρώτη επιλογή µου κατάφερα να συλλάβω έναν ωραίο ροφό. Στη συνέχεια κινήθηκα αρκετά στην τράπεζα για να συλλάβω µια στήρα και προς το τέλος του αγώνα κατάφερα να χτυπήσω δύο µεγάλους σηκιούς, σε ένα «σκαλί» από 50 έως 54 µέτρα. Αυτή η ψαριά µε έφερε πολύ κοντά στην κορυφή της δεύτερης µέρας και τελικά στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης, αφού όπως αποδείχθηκε η δεύτερη τράπεζα ήταν αρκετά πιο φτωχή σε σχέση µε την πρώτη.

Πόσο σηµασία έχει η νίκη Ελλήνων και Κυπρίων αθλητών για το µέλλον του Ελληνικού αγωνιστικού ψαροτούφεκου; Τι να περιµένουµε εδώ και στο εξής;

Αρχικά θα ήθελα να τονίσω πως η νίκη αυτή δεν αφορά µόνο στους αθλητές, αλλά και µια χούφτα ανθρώπων µε καθοδηγητή τον Νίκο Καµπάνη, οι οποίοι για χρόνια στηρίζουν ανιδιοτελώς το άθληµα, στερώντας άπειρο χρόνο, κόπο και χρήµα από τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους. Το σίγουρο συµπέρασµα το οποίο µπορεί να βγει από το Παγκόσµιο της Σύρου, είναι πως η χώρα µας διαθέτει εκείνο το δυναµικό των αθλητών που θα την κάνουν να πρωταγωνιστεί σε οποιοδήποτε αγώνα κρίνεται σε µεγάλο βάθος. ∆εν είναι τυχαίο ότι η υπερδύναµη στο αγωνιστικό ψαροντούφεκο Ισπανία λύγισε στη Σύρο, αν και έστειλε ψαράδες που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο και ασκούνται στο πολύ βαθύ ψάρεµα.  Ένα επίσης σχεδόν σίγουρο συµπέρασµα, είναι πως η επιτυχία αυτή θα προσελκύσει το ενδιαφέρον κι άλλων χορηγών, πράγµα το οποίο καλούµαστε να διαχειριστούµε όσο πιο σωστά µπορούµε. Μακάρι να κινητοποιηθεί και η οµοσπονδία µας, η οποία έχει πολλά χρόνια να χρηµατοδοτήσει εθνική αποστολή. Στο σηµείο αυτό, θέλω να ευχαριστήσω τις δύο εταιρείες, XT Diving Pro και Furuno Hellas, για τη στήριξη της προσπάθειάς µου, τονίζοντας πως τίποτα από όλα αυτά δε θα ήταν εφικτό χωρίς τη βοήθειά τους. Ελπίζω πως η επιτυχία µας θα φέρει κι άλλους αθλητές στο πολύ όµορφο αυτό σπορ, για να υπάρχει συνέχεια σε όλο αυτό το οικοδόµηµα. Πιστεύω, επίσης, πως αυτή η νίκη µας θα µεταδώσει στο ευρύτερο κοινό τις αρχές της δραστηριότητας µας, που δε µπορεί να είναι άλλες από την απόλυτη επιλεκτικότητα στη σύλληψη των αλιευµάτων και τη συµµετοχή µας στην τροφική αλυσίδα ως ίσων µελών και όχι ως επικυρίαρχων.