Η δασκάλα που πιάνει συναγρίδες με το ψαροτούφεκο!
Η Χρύσα Νταλάκα είναι γνωστή στο χώρο των ψαροτουφεκάδων αφού βουτάει σχεδόν κάθε μέρα χειμώνα-καλοκαίρι, πιάνοντας πολλά και εκλεκτά ψάρια όπως αυτή εδώ η συναγρίδα που έπιασε πριν λίγες ημέρες.
Το τελευταίο αξιόλογο ψάρι που έπιασε η «δασκάλα με το ψαροτούφεκο» ήταν μία συναγρίδα που εντυπωσίασε τους followers της αφού έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Οι συναγρίδες είναι καχύποπτα και δύσκολα ψάρια στο ψαροτούφεκο. Θεωρείται από τα πιο επιφυλακτικά ψάρια και χρειάζεται μεγάλη εμπειρία για την σύλληψή τους. Για την δασκάλα με το ψαροτούφεκο είναι απλή διαδικασία! «Έχω πιάσει πολλές συναγρίδες, μάλιστα κάποιες από αυτές είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτή», μας ανέφερε στο τηλέφωνο.
Την ρωτήσαμε πως την έπιασε και μας εξηγεί: «Χειμωνιάτικη συναγρίδα, εύκολο! Ψυχολογώντας την κίνηση των μικρόψαρων της περιοχής, υποψιάστηκα ότι κάτι εκλεκτό θα περάσει και κρύφτηκα στα βράχια για καρτέρι. Δεν άργησε, ήρθε ανυποψίαστη να φάει και την πέτυχα με άνεση σε καλό σημείο!
Τα τελευταία χρόνια η Χρύσα Νταλάκα ζει σε ένα μικρό νησάκι της Λευκάδας, στον Κάλαμο όπου και εργάζεται ως δασκάλα σε μονοθέσιο δημοτικό σχολείο με 9 μαθητές. Λόγω διαμονής της νησί, η προσβασιμότητα στη θάλασσα είναι εύκολη, η βάρκα της ετοιμοπόλεμη και έτσι μπορεί να ψαρεύει αρκετά συχνά, σχεδόν καθημερινά μόλις σχολάσει το σχολείο. Όπως αναφέρει σχετικά σε συνέντευξη στο περιοδικό Boat & Fishing, αρκετές φορές ψαρεύει παρέα με τους μαθητές της, το καλοκαίρι χταπόδια με καμάκι και το χειμώνα καλαμάρια.
Πως ξεκίνησε το ψαροτούφεκο
Η Χρύσα Νταλάκα κατάγεται από τα βουνά της Γκιώνας και του Βέρμιου, μεγάλωσε στα Γιάννενα (ορεινή πόλη) και δεν είχε καμία επαφή με τη θάλασσα. Όπως αναφέρει στη συνέντευξη, πριν 11 χρόνια είχε διοριστεί στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας, έναν παραθαλάσσιο πρότυπο οικισμό στον Κορινθιακό κόλπο. Ήταν 30 χρονών όταν την τράβηξε η μαγεία του βυθού. Η μόνη της ξεκούραση μετά τη δουλειά ήταν να φοράει μια μάσκα και να παρατηρεί το βυθό. Μία φίλη της, έτυχε να της δώσει ένα μικρό ψαροτούφεκο και να της δείξει πώς λειτουργεί.
Αυτό ήταν, την επόμενη μέρα αγόρασε το δικό της ψαροτούφεκο και οι πρώτες επιτυχίες δεν άργησαν να έρθουν! Σύντομα άρχισε να ψαρεύει με πιο έμπειρους ψαροκυνηγούς όπου παρατηρώντας την τεχνική τους και ακολουθώντας τις συμβουλές τους κατάφερε να φτάσει στο σημερινό επίπεδο.
«∆εν ξεχνώ τους λιγοστούς ψαροτουφεκάδες «δασκάλους» μου, που γνώρισα στην πορεία, με καθοδήγησαν στα πρώτα βήματά μου κι ακόμα με στηρίζουν (Μίχας ∆., Κωτούλας Γ.). Είναι οι πρώτοι που με ενθάρρυναν για τη συμμετοχή μου στο παγκόσμιο, πιστεύοντας στις δυνατότητές μου. Η οικογένεια μου με στηρίζει, υπενθυμίζοντάς μου πάντα το σεβασμό προς τη θάλασσα και την ιδιαίτερη προσοχή στους κανόνες ασφαλείας που προϋποθέτει το υποβρύχιο κυνήγι.»
Έχει συμμετάσχει σε όλους τους Πανελληνίους και Παγκόσμιους αγώνες γυναικών έως τώρα: Στο 1ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στη Σύρο, κατακτώντας την τρίτη θέση στο βάθρο και το χάλκινο μετάλλιο. Στο 2ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στη Σύρο, κατακτώντας τη δεύτερη θέση στο βάθρο και το ασημένιο μετάλλιο, καθώς επίσης και το κύπελλο του μεγαλύτερου ψαριού, καθώς στο παγκόσμιο στη Πορτογαλία που η Ελλάδα κατέκτησε στη 4η θέση.
Είναι δύσκολο για τις γυναίκες το ψαροτούφεκο στην Ελλάδα;
Απαντάει σχετικά: «Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, έλεγα στον πατέρα μου «αυτό είναι δύσκολο να το μάθω, δε μπορώ» και εκείνος μου απαντούσε: «τίποτα δεν υπάρχει που να είναι δύσκολο, απλά είναι μόνο άγνωστο»! Πιστεύω ότι το ψαροτούφεκο απλά δεν το γνωρίζουν τόσο. Γι ‘αυτό κι εμείς μέσα από αγώνες, με τη βοήθεια της Ομοσπονδίας, των Συλλόγων και των Ομίλων, προσπαθούμε να το προωθήσουμε και να δώσουμε έναυσμα και σε άλλες γυναίκες να ασχοληθούν με αυτό. Ζούμε σε μια χώρα με ιδανικές συνθήκες ψαρέματος, με τη θάλασσα να μας αγκαλιάζει και δεν επιτρέπεται οι Ελληνίδες «ψαροτουφεκίνες» να μην ξεπερνάμε τη δεκάδα! Είμαι σίγουρη κι ευελπιστώ πως μέσα από τον αγώνα μας θα γνωρίσουν κι άλλες γυναίκες το υποβρύχιο κυνήγι, και θα διαπιστώσουν πως ακόμα και οι δυσκολίες που υπάρχουν αποτελούν απλά ένα κίνητρο για να γίνουν περισσότερο δυναμικές και τολμηρές. Ακόμα και στην προσωπική τους ζωή! Οι προκρίσεις της θάλασσας είναι πηγή βαθιάς ικανοποίησης, που γρανιτώνει τη δύναμη και μεγαλώνει την ψυχή! Το εύκολο είναι πολλές φορές μονότονο και ανιαρό. Κι οι Ελληνίδες δεν είμαστε γεννημένες για τα εύκολα!»
