Η εξέλιξη του ψαρέματος, ο εχθρός της στασιμότητας
«Για να μπορέσεις να εξελιχθείς στο ψάρεμα, πρέπει να βγεις από το πιθάρι σου!».
Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη φράση που με είχε σημαδέψει από τα παιδικά μου χρόνια… Την είχα ακούσει από το στόμα ενός πραγματικού γερόλυκου της θάλασσας, ο οποίος μου έκανε τη χάρη να με παίρνει αρκετές φορές μαζί του για ψάρεμα στα νερά του Βόρειου Ευβοϊκού. Πνεύμα ανήσυχο, στιβαρό, με απίστευτα κοφτερή αντίληψη και παρατηρητικότητα, σε όλο το φάσμα της επαφής του με το υγρό στοιχείο. Σεβόταν τη θάλασσα και «ερωτοτροπούσε» μαζί της, ενώ το ψάρεμα είχε διεισδύσει μέσα του σε κυτταρικό επίπεδο…
Ποιο ήταν όμως αυτό το πιθάρι; Χρόνο με το χρόνο η θάλασσα φρόντιζε να μου δίνει (και συνεχίζει να το κάνει) τις απαντήσεις. Όταν πραγματικά την «πείσεις» για τις προθέσεις σου, θα σου δείξει τη σωστή ρότα με το δικό της τρόπο! Το πιθάρι αυτό λοιπόν φίλοι μου, δεν είναι τίποτα άλλο από τη ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ. Μία λέξη κι ένας τρόπος συμπεριφοράς που πρέπει πάση θυσία να λείπει από την ψαρευτική μας διαδρομή. Σαφέστατα και δεν είναι εύκολο. Το «ρούχο» της συνήθειας είναι πολλές φορές κολλημένο επάνω μας και πολύ δύσκολα θα το ξεχωρίσουμε από το ίδιο μας το δέρμα!
Ακόμα και σήμερα, κάποιες φορές κατά τη διάρκεια της ψαρευτικής εξόρμησης συλλαμβάνω τον εαυτό μου να πέφτει στην παγίδα της επανάληψης, να κάνω συγκεκριμένες κινήσεις και να ακολουθώ τακτικές «σκουριασμένες», μόνο και μόνο επειδή κάποτε είχαν καλό αλιευτικό αποτέλεσμα. Φυσικά, η αξία του να πάψουμε να κάνουμε λανθασμένες κινήσεις δεν ισχύει μόνο για τη συρτή αφρού, αλλά και για οποιαδήποτε τεχνική ψαρέματος, τόσο από σκάφος, όσο και παράκτια. Ας δούμε κάποια κομβικά σημεία στα οποία θα πρέπει να δείχνουμε ιδιαίτερη προσοχή προκειμένου να μεγιστοποιήσουμε τις πιθανότητες ενός θετικού αλιευτικού αποτελέσματος κατά τη διάρκεια της συρτής μας, το οποίο μεταφράζεται (για εμένα τουλάχιστον) σε πραγματική αναψυχή και σε επιτυχημένη αναζήτηση του πραγματικού νοήματος της επαφής με τη θάλασσα.
Οι κυνηγοί αυτή την εποχή βρίσκονται στο προσκήνιο.
Εναλλαγές σε τύπους, μεγέθη και χρωματισμούς τεχνητών
Το ότι οι εταιρίες κατασκευής τεχνητών δολωμάτων έχουν επιδοθεί (εδώ και χρόνια) σε έναν ανηλεή αγώνα σχεδιασμού και εξέλιξης των προϊόντων τους γίνεται σαφώς -εκτός των άλλων- για τους εξής δύο βασικούς λόγους.
Πρώτον για οικονομικούς λόγους και αύξηση της κερδοφορίας τους, δεδομένου βέβαια ότι η έρευνα και η τεχνογνωσία κοστίζουν, και δεύτερον, κι αυτό είναι που μας ενδιαφέρει περισσότερο, επειδή γνωρίζουν ότι κάποια μοντέλα τους με τον καιρό παύουν να είναι ΑΠΟΔΟΤΙΚΑ.
Αυτό όμως γιατί μπορεί να συμβαίνει; Μα γιατί όπως έχει φανεί και στη πράξη κάποιες πληροφορίες με το πέρασμα του χρόνου περνάνε μέσα στο DNA των αρπακτικών, αφού η φύση έχει φροντίσει να υπάρχουν κάποια αρχέγονοι μηχανισμοί επιβίωσης και διαιώνισης όλων των έμβιων όντων. Χωρίς καμία αμφιβολία όλοι μας έχουμε κάποια «αγαπημένα» τεχνητά τα οποία προτιμάμε να βρέχουμε μονίμως σε κάθε μας εξόρμηση.
Φυσικά αυτό δε γίνεται χωρίς λόγο, αφού με αυτά τα τεχνητά έχουμε κάνει υπέροχες ψαριές και τα έχουμε ευχαριστηθεί στο μέγιστο βαθμό. Όσοι όμως ασχολούμαστε εντατικά με τεχνικές που περιλαμβάνουν τη χρήση τεχνητών δολωμάτων, γνωρίζουμε ότι πολλές φορές αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε «παγίδα» και να ακολουθήσει μοιραία η απογοήτευση. Το να είμαστε προσκολλημένοι σε συγκεκριμένα τεχνητά, πιστέψτε με φίλοι μου, δεν αποτελεί και την καλύτερη τακτική από μέρους μας.
Θα μου πείτε βέβαια -και δικαίως- ότι η ανανέωση του εξοπλισμού μας (και) σε τεχνητά, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, αφού το κόστος μόνο αμελητέο δε μπορεί να θεωρηθεί…. Το αντίθετο μάλιστα. Πιστέψτε με, αυτό το γνωρίζω από πρώτο χέρι εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Έστω όμως και με αργούς ρυθμούς, μπορούμε να προχωράμε στην απόκτηση κάποιων τεχνητών τα οποία σίγουρα θα μας αποζημιώσουν και με το παραπάνω όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Με σωστή κατανομή των εξόδων και θέτοντας προτεραιότητες, όλο και κάποιο καινούριο τεχνητό θα προστίθεται στον εξοπλισμό μας.
Οι εκπλήξεις δε σταματούν ποτέ.
Να θυμάστε φίλοι μου ότι τα τεχνητά που θα χρησιμοποιήσουμε στην τεχνική της συρτής αφρού, θα παίξουν (είτε μας αρέσει, είτε όχι) το μεγαλύτερο ρόλο στην έκβαση της εξόρμησής μας. Πρέπει να σπάσετε τα «στεγανά» της στασιμότητας και της συνήθειας και να προχωράτε σε συχνές εναλλαγές των τεχνητών σας. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και προγραμματισμένο. Οι συνθήκες (κάθε είδους) που συναντάμε σε κάθε μας εξόρμηση, δεν είναι ποτέ οι ίδιες με τις προηγούμενες. Αφουγκραστείτε, πειραματιστείτε και κρατήστε «ζωντανή» την αντίληψή σας. Προχωρήστε σε στοχευμένη αναζήτηση αρπακτικών και πράξτε αναλόγως.
Χρησιμοποιήστε τεχνητά σε διάφορους χρωματισμούς και μεγέθη, και μην αμελείτε να δοκιμάζετε διάφορους τύπους τεχνητών, όπως minnows, vibrations, σιλικόνες ακόμα και top water! Δώστε την «ευκαιρία» στα τεχνητά σας να παραμείνουν αποδοτικά για πολύ περισσότερο χρονικό διάστημα, με έναν και μόνο τρόπο: να τα χρησιμοποιείτε εναλλάξ, ώστε να διατηρείτε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού προς τους θηρευτές. Τεχνητά με διαφορετική κίνηση, με διαφορετικό μέγεθος και ποικιλία στους χρωματισμούς, προκαλούν το κυνηγετικό ένστικτο των ψαριών για πολλούς και διάφορους λόγους, τους οποίους βέβαια ποτέ δε θα κατανοήσουμε πλήρως, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είμαστε ψάρια!
Ζωηρός χρωματισμός τεχνητού με έντονη ηλιοφάνεια.
Εναρμόνιση λοιπού εξοπλισμού με τα τεχνητά μας
Μιλώντας με πολλούς φίλους ανά την Ελλάδα που ασχολούνται (και) με την τεχνική της συρτής αφρού, όταν συζητάμε για τον εξοπλισμό, διαπιστώνω με μεγάλη μου έκπληξη ότι υπάρχει μία μεγάλη δυσαρμονία στα εργαλεία που χρησιμοποιούν, με ότι αυτό συνεπάγεται. Φυσικό είναι λοιπόν να υπάρχουν αποτελέσματα κατώτερα των προσδοκιών, με αποτέλεσμα πολλοί να εγκαταλείπουν τη τεχνική, αφού η συνεχής απογοήτευση δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για το αντίθετο. Θυμάμαι σε ένα πρόσφατο ψάρεμα για μελανούρια και λαβράκια με υπερελαφρύ εξοπλισμό, με πλησίασε ένα παλληκάρι με το μικρό του φουσκωτό, λέγοντάς μου πως αγόρασε το συγκεκριμένο σκαφάκι γιατί είχε διαβάσει κάποια δικά μου άρθρα, στα οποία είχα αναπτύξει τα πλεονεκτήματα ενός τέτοιου πλεούμενου για την ελαφριά (και όχι μόνο) συρτή. Αφού συζητήσαμε για κάμποση ώρα, με ρώτησε πώς είχε πάει το ψάρεμά μου κι εγώ του άνοιξα το ψυγείο μου περιμένοντας πως κι εκείνος θα είχε την ανάλογη ψαριά. Με βλέμμα που ποτέ δε θα ξεχάσω, μου είπε πως δεν είχε καταφέρει να βάλει στο φουσκωτάκι του ούτε ένα ψάρι!
Το πρώτο πράγμα που τον ρώτησα, ήταν με τι εξοπλισμό ψάρευε, ώστε αν μπορούσα να του φανώ χρήσιμος. Αυτό που είδα λοιπόν ήταν ένα καλάμι 20 λιμπρών (!!!!) με ένα μηχανισμό οριζοντίου τυμπάνου 40άρη (!!!!) γεμισμένο με νήμα PE3 και παράμαλλο διαμέτρου 0,40mm… Το κερασάκι στη τούρτα ήταν ένα τεχνητό μόλις 5.5 cm, περασμένο σε μία μεγάλη παραμάνα! Όπως καταλαβαίνετε φίλοι μου, δεν υπήρχε καμία αρμονία στο σύνολο του εξοπλισμού και φυσικά αυτό μεταφράζεται σε απογοητευτικό αλιευτικό αποτέλεσμα. Εξ΄ ορισμού δεν ήταν δυνατό να επιτευχθεί σωστή πλεύση του τεχνητού, ενώ η διακριτικότητα που απαιτείται για τη συγκεκριμένη τεχνική αναπαυόταν εν τόπω χλοερό!
Σαφέστατα το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες κατηγορίες της συρτής. Αν δεν υπάρχει σωστό πάντρεμα του εξοπλισμού μας, τότε το πολυπόθητο strike θα είναι η εξαίρεση και μόνο στο γενικό κανόνα της αποτυχίας. Όπως έχω ξαναπεί και σε προηγούμενα άρθρα, προσωπικά φροντίζω να έχω μαζί μου τουλάχιστον τρία σύνολα καλαμιών και μηχανισμών, προκειμένου να είμαι σε θέση να καλύψω μία αρκετά μεγάλη γκάμα τεχνητών και να μεγιστοποιώ τις πιθανότητες καλής έκβασης της εξόρμησής μου. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε. Χωρίστε τα τεχνητά σας σύμφωνα με το μέγεθος και τον τύπο τους σε 3-4 κατηγορίες και πράξτε το ίδιο με τον υπόλοιπο εξοπλισμό. Θα δείτε ότι τίποτα πια δε θα είναι το ίδιο και οι εξορμήσεις σας θα αποκτήσουν επιτέλους ενδιαφέρον!
Σε μία θάλασσα γεμάτη γόνο ένα μεγάλο τεχνητό μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Νέοι τόποι, νέες εμπειρίες
Όπως είναι φυσικό, ανάλογα με τον τόπο που κατοικοεδρεύει ο καθένας μας, επιλέγει το μέρος ή τα μέρη στα οποία θα γίνουν οι περισσότερες από τις εξορμήσεις του. Αυτό που παίζει πλέον (εδώ και χρόνια) καταλυτικό ρόλο στις επιλογές μας, είναι κατά κύριο λόγο το κόστος της εξόρμησης, αφού τα πράγματα για τους περισσότερους από εμάς όλο και δυσκολεύουν. Το γεγονός αυτό (ότι δηλαδή ψαρεύουμε συνήθως στις ίδιες περιοχές) είναι και καλό αλλά και «κακό».
Καλό γιατί γνωρίζουμε τις συνήθειες των ψαριών και τα περάσματά τους, ενώ μπορούμε συνήθως να υπολογίσουμε και τις ημερομηνίες πάνω- κάτω που τα αρπακτικά μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους. Από την άλλη μεριά όμως αυτό μπορεί να έχει και το αντίθετο αποτέλεσμα, αφού κάποιες φορές χάνεται το ενδιαφέρον (λόγω συνήθειας) κι αυτό είναι ότι χειρότερο, μιας και έτσι «βαλτώνουμε» σε μία διαδικασία τυπική χωρίς να υπάρχει το κίνητρο να κάνουμε κάτι διαφορετικό, να πειραματιστούμε, και κατ΄ επέκταση να βελτιωθούμε και να εξελιχθούμε.
Αυτό που σας περιγράφω το έχω ζήσει και πραγματικά το αποφεύγω όσο μπορώ. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να ψαρεύετε όσο μπορείτε και σε καινούριους τόπους, «βαφτίζοντας» τα τεχνητά σας σε άγνωστα νερά. Η διαδικασία αποκρυπτογράφησης νέων δεδομένων και συνθηκών είναι πραγματικά μία υπέροχη εμπειρία και αποτελεί αναμφισβήτητα τον πυλώνα του πειραματισμού κάθε μορφής κατά τη διάρκεια της εξόρμησής μας.
Του άξιζε ένα ”click” πριν την απελευθέρωση.
Το γεγονός και μόνο ότι δε γνωρίζουμε ποια είδη ψαριών μπορεί να «κρατάει» ένας τόπος που επισκεπτόμαστε για πρώτη φορά, είναι αρκετό για να πυροδοτήσει από μόνο του μία σειρά από διορθωτικές κινήσεις από μέρους μας, όπως τη συνεχή εναλλαγή τεχνητών, τη δοκιμή διαφόρων ταχυτήτων πλεύσης, το πέρασμά μας από διάφορα σημεία του τόπου και ούτω καθεξής.
Όμως, όπως έχω τονίσει πολλές φορές, αυτή είναι η μαγεία της συγκεκριμένης τεχνικής. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να δεχτούμε το πολυπόθητο strike, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στα ύψη. Εξάλλου στη θέα και μόνο ενός νέου τόπου, το μυαλό κάνει σενάρια και μπαίνει αυτόματα στη διαδικασία δημιουργίας του πιο ιδανικού σκηνικού κατά τη διάρκεια της εξόρμησής μας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Προσωπικά, όταν ψαρεύω σε νέους και άγνωστους τόπους, προσπαθώ να εξαντλήσω όλες μου τις «στρατηγικές» προκειμένου να αυξήσω τις πιθανότητες ενός θετικού αλιευτικού αποτελέσματος, αφού η προσπάθεια από μόνη της αυτομάτως με γεμίζει με καταπληκτικά συναισθήματα.
Κλείνοντας φίλοι μου, θα ήθελα να θυμάστε πως η ομορφιά της συνεχούς αναζήτησης είναι πραγματικά μεγάλη και το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές θα σας δικαιώσει, αρκεί να έχετε υπομονή, επιμονή και κοφτερή αντίληψη.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο κι αυτονόητο, και να μη ξεχνάτε πως αυτά που γνωρίζουμε πάντα θα είναι λιγότερα από αυτά που δε γνωρίζουμε! Σε τελική ανάλυση όμως, εκεί δε βρίσκεται όλη η μαγεία του ψαρέματος;
