Jigging: Για στήρες σε µικρά & µεσαία βάθη
Η στήρα αποτελεί ένα από τα πρώτα µας αξιόλογα θηράµατα του jigging και πολλές φορές µας ωθεί να συνεχίσουµε τη συγκεκριµένη τεχνική και να αναζητήσουµε ακόµα πιο δύσκολα ψάρια. Γιατί όπως και να το κάνουµε, το ψάρεµά της είναι ιδιαίτερα εύκολο και µε αυτό πρέπει να ξεκινήσουν όσοι δεν το γνωρίζουν και θέλουν να µυηθούν στην τεχνική.
Πρόκειται για µαυρόψαρο, αρκετά διαδεδοµένο στα νερά µας, µε βάρος που φτάνει τα 7 κιλά. Έχει χρώµα καφέ µε χαρακτηριστικές κίτρινες κηλίδες στη ράχη, ενώ η κοιλιά της είναι λευκή. Το σώµα της είναι στενόµακρο και το στόµα της αρκετά µεγάλο. Είναι πολύ λαίµαργη, και αυτό την κάνει ένα από τους πιο συχνούς «πελάτες» µας, από την εµφάνιση του jigging µέχρι σήµερα. Το κρέας της είναι πολύ ζουµερό και νόστιµο.
Αντικύθηρα ένα πρωινό του Μάιου που οι στήρες µας έκαναν τα κέφια.
Εξοπλισµός
Ο εξοπλισµός µας για το ψάρεµα της στήρας, µπορεί να είναι πιο ελαφρύς από ότι χρησιµοποιούµε σε µαγιάτικα, ροφούς και συναγρίδες. Θα χρειαστούµε:
ένα καλάµι για jigging µε µικρό βάρος και µεγάλη αντοχή, και
ένα «γρήγορο» µηχανισµό (6,3:1).
Το νήµα µας µπορεί να είναι 40 λιµπρών και
το παράµαλλο αόρατο, από fluorocarbon πετονιά, µήκους 15 µέτρων και διαµέτρου 0,70 χιλιοστών.
Όσον αφορά στους πλάνους, έχουµε επιτυχία και µε µακριούς και µε κοντούς, σηµάδι ότι το σχήµα δεν είναι κάτι που την απασχολεί ιδιαίτερα.
Στους χρωµατισµούς δείχνει µια προτίµηση στους καφέ, τους ασηµένιους και τους κόκκινους-ροζ πλάνους. Τα αγκίστριά µας πρέπει να είναι πολύ ανθεκτικά και προτιµότερο είναι να βάζουµε δύο και όχι ένα, νούµερο 6/0 ή 7/0. Αν κατασκευάζουµε µόνοι µας τα assist hooks, τότε το σχοινί κέβλαρ αποτελεί την πρώτη µας επιλογή λόγω της ανθεκτικότητάς του.
Μια στήρα που πιάστηκε πολύ πρωί σε εξαιρετικά άγριο βυθό και πολύ κοντα στα βράχια στα 50 µέτρα στα Μέθανα.
Τόπος
Η στήρα ζει σε βραχώδεις βυθούς µε απότοµα κοψίµατα, σε τρύπες και σπηλιές, µα και σε τραγάνες. Φυσικά, οι µεσοπέλαγες ξέρες είναι ιδανικός τόπος για την αναζήτησή της, αλλά θα τη συναντήσουµε και κοντά σε βράχια, άγριους βυθούς ή µονόπετρα. Όταν πιάνουµε µία στήρα καλό θα είναι να επιµείνουµε στο ίδιο σηµείο, αφού είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν και άλλα άτοµα στην ίδια «γειτονιά».
Βάθος
Το βάθος που θα την ψαρέψουµε µε jigging είναι από 40 έως 80 µέτρα. Όχι ότι δε θα τη βρούµε και ρηχότερα, αλλά σε αυτό το βάθος είµαστε λιγότερο διακριτοί στα ψάρια (σκάφος και επιβαίνοντες) και ο πλάνος µας έχει τα περιθώρια να δουλέψει σωστά. Ας µην ξεχνάµε ότι η στήρα κυνηγιέται και από άλλους ψαράδες, και ειδικά στα ρηχά που βουτούν οι ψαροτουφεκάδες, τα ψάρια είναι αρκετά πονηρά και δύσκολα αρπάζουν το τεχνητό µας.
Παξοί απόγευµα Αυγούστου σε βραχώδη ακτή στα 70 µέτρα.
Ώρα ψαρέµατος
Η ώρα δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο, αφού όλες τις ώρες έχουµε βγάλει ψάρια και µάλιστα αρκετά µεγάλα. Όµως το σούρουπο και το ξηµέρωµα το συγκεκριµένο ψάρι βρίσκεται σε κυνηγετικό «οίστρο» και όσο ψαρεµένες και αν είναι στο συγκεκριµένο τόπο, δύσκολα θα αρνηθούν να αρπάξουν τον πλάνο µας. Μάλιστα εξορµούν από αρκετά µακριά και ξεκολλούν από το βυθό, ανεβαίνοντας αρκετά ψηλά.
Εποχή
Η εποχή που αποδίδει η τεχνική αυτή καλύτερα είναι το δίµηνο Μάιος-Ιούνιος, όταν τα ψάρια κάνουν κάποια ανεβάσµατα από τα βαθιά νερά στα ρηχά και δεν έχουν κυνηγηθεί, µε συνέπεια να ξεγελιούνται εύκολα από τα τεχνητά µας. Πολλές συλλήψεις έχουµε και το χειµώνα (Ιανουάριο-Φεβρουάριο), κι εκεί που οι άλλες τεχνικές σταµατούν να αποδίδουν, το jigging βρίσκει µεγάλη ανταπόκριση στα µαυρόψαρα και ειδικά στις στήρες.
Σίφνος, µε βροχή στα 50 µέτρα.
Τρόπος ψαρέµατος
Θα χρειαστούµε σίγουρα βυθόµετρο για να εντοπίσουµε µονόπετρα και απότοµες αλλαγές στα βάθη, σηµεία που πιθανότατα κρύβονται οι στήρες. Επίσης η παρουσία µικρόψαρων θα βοηθήσει στον εντοπισµό τους.
Όταν βρούµε ένα καλό σηµείο σβήνουµε τον κινητήρα και αφήνουµε το ρεύµα να µας παρασύρει και να µας φέρει πάνω του. Αµολάµε τον πλάνο µας να βυθιστεί στο νερό, και µόλις φτάσει στο βυθό, αρχίζουµε µε απότοµα τινάγµατα να ανεβάζουµε για 10 µέτρα. Μόλις πιαστεί το ψάρι, δε χάνουµε χρόνο και προσπαθούµε να την ξεκολλήσουµε γρήγορα από τον πυθµένα. Ο µόνος κίνδυνος µε τη στήρα βρίσκεται χαµηλά, όπου είναι πιθανό να βραχώσει ή να τυλίξει το παράµαλλο γύρω από κάποια πέτρα και να το κόψει.
Εάν καταφέρουµε να την ξεκολλήσουµε από το βυθό όλα είναι εύκολα, καθώς η αντίστασή της είναι µικρή. Γενικά δε µάχεται ιδιαίτερα και δεν αντιστέκεται µε τραβήγµατα και κεφάλια, εκτός εάν είναι µεγάλο ψάρι (από 4 κιλά και πάνω). Μπορεί να µη δίνει µεγάλες συγκινήσεις µάχης όµως θα µας ανταµείψει στο τραπέζι µε την νοστιµιά της.
Μήλος πρωινό του Μάρτη στα 40 µέτρα πάνω από τον κάβο.
