Jigging με «κοροϊδευτάρι»-Βελτιώνοντας την τεχνική μας
Για να µπορούµε να έχουµε επιτυχίες στις εξορµήσεις µας, πρέπει συνεχώς να βελτιώνουµε την εκάστοτε τεχνική και να την προσαρµόζουµε στις υπάρχουσες κάθε φορά καταστάσεις.
Ακόµη και η καλύτερη και πιο αποδοτική τεχνική, υπάρχουν ηµέρες, εποχές και περιοχές που δεν αποδίδουν. Είτε γιατί τα ψάρια είναι πονηρεµένα, είτε γιατί οι συνθήκες τη συγκεκριµένη στιγµή δεν είναι οι κατάλληλες. Σίγουρα θα έχετε βρεθεί σε τόπους όπου ενώ η οθόνη του βυθοµέτρου δείχνει ένα βυθό γεµάτο από ζωή αλλά τα ψάρια αδιαφορούν. Αυτό συµβαίνει πολύ συχνά, σε όλες τις τεχνικές. Σε µέρη µάλιστα που ψαρεύονται συστηµατικά, το φαινόµενο είναι ακόµα πιο συχνό.
Αυτό αν το καλοσκεφτούµε είναι πολύ λογικό, αφού τα ψάρια µαθαίνουν τις παγίδες σε µικρό σχετικά χρονικό διάστηµα, και διστάζουν να ορµήσουν. Το jigging έδωσε σε όλους όσους ασχοληθήκαµε µε αυτό πολλά και καλά ψάρια. Αν και συνεχίζουµε να παίρνουµε αξιόλογα θηράµατα, οι επιτυχίες έχουν µειωθεί στα πολυψαρεµένα σηµεία. Πρέπει να εξορµήσουµε σε µακρύτερους τόπους, πιο «παρθένους». Σε µέρη µε πολύ «ζωντανούς» και «κινητικούς» βυθούς, εκεί όπου δε συχνάζουν άλλοι. Μέρη που τα ανακαλύψαµε µετά από προσεκτική παρατήρηση στο βυθόµετρό µας.
Ακόµα όµως και εκεί, τυχαίνει πολλές φορές ο πλάνος µας να κατεβαίνει µπροστά στις µουσούδες τους και τα ψάρια να τον αγνοούν. Τι κάνουµε τότε εµείς; Σταµατάµε µήπως το ψάρεµα, αναζητούµε άλλη τεχνική, ή προσπαθούµε να βελτιώσουµε την ήδη υπάρχουσα; Όποια απάντηση και αν διαλέξετε, ένα είναι σίγουρο: όποιος συνδυάζει το πείσµα µε το σωστό εξοπλισµό και φυσικά γνωρίζει καλά τα µυστικά µιας τεχνικής, θα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να δεχτεί το χτύπηµα του µεγάλου αρπακτικού. Γιατί µπορεί η «µόδα» να επιβάλλει light jigging, και συγκεκριµένα inchiku, slow pitch jigging κλπ. (τεχνικές που διαβάζετε ήδη και θα συνεχίσετε να διαβάζετε από το περιοδικό µας), όµως αυτό δεν αναιρεί τους τρόπους και τις συνήθειές µας.
Έτσι, θα πρωτοτυπήσουµε για ακόµα µία φορά µε µια βελτίωση του εξοπλισµού µας, και συγκεκριµένα του πλάνου µας, που µπορεί να αυξήσει κατακόρυφα την απόδοσή του. Κάτι εντελώς απλό, αλλά µε τη στατιστική αύξηση της απόδοσης να ξεπερνά το 400%, σε σχέση µε το σύνηθες jigging. ∆εν ξέρω αν αυτή η διαφορά απόδοσης εξακολουθήσει και στο µέλλον να βρίσκεται σε αυτά τα επίπεδα, ή τα ψάρια αποκωδικοποιήσουν το «µυστικό» µας µε την πάροδο του χρόνου.
Αποτελεί όµως µια πρόταση που αξίζει να δοκιµάσετε, για να διαπιστώσετε και µόνοι σας αυτά που εµείς παρατηρούµε καθηµερινά στις εξορµήσεις µας. Το «κοροϊδευτάρι», είναι ένα µυστικό που επιθυµούµε να µοιραστούµε µαζί σας. Όχι να το κρατάµε επτασφράγιστα κρυφό όπως πολλοί συνηθίζουν. Άλλωστε αυτός ήταν ο στόχος µας από την πρώτη στιγµή κυκλοφορίας του περιοδικού µας: να γίνετε καλύτεροι ψαράδες, και κυρίως, να απολαύσετε το ψάρεµα περισσότερο.
Τι είναι το κοροϊδευτάρι
Πρόκειται για µικρά σιλικονούχα χταποδάκια, συνήθως των 6 – 14 εκατοστών (λέγονται και «φούστες»), τα οποία προσθέτουµε στον πλάνο µας. Όχι στο πάνω assist hook όπως σας έχουµε παρουσιάσει στο παρελθόν (και κάποιοι το γνωρίζετε ήδη αρκετά καλά ότι κάνει τη διαφορά σε ορισµένα είδη ψαριών), αλλά στην αντίθετη πλευρά από αυτό. Θα µπορούσε κάποιος να το συσχετίσει µε τα χταποδάκια του inchiku που τοποθετούνται στην κάτω µεριά του πλάνου µας, όµως στη δική µας περίπτωση το assist µε τα χταποδάκια δένεται στην άκρη του πλάνου.
Αρµάτωµα
Αρµατώνουµε ένα σιλικονούχο χταποδάκι µε δυο αγκίστρια µεγέθους συνήθως 3/0 έως 5/0, όπως σας έχουµε περιγράψει κι παρουσιάσει σε dvd µε θέµα το inchiku. Το κρικάκι στην άκρη δεν είναι απαραίτητο. Αρκεί η θηλιά για να µπορέσουµε να το προσαρµόσουµε στον κρίκο του πλάνου µας µε τη βοήθειά της. Αν επιθυµούµε όµως και τον κρίκο τότε τι γίνεται; Τότε για να δουλέψει σωστά το όλο σύστηµα, πρέπει προηγουµένως να το προσαρτήσουµε µε έναν ανοικτό κρίκο σύνδεσης. Η σωστή απόσταση µεταξύ των αγκιστριών, είναι εκεί που τελειώνει το ένα, να αρχίζει το άλλο.
Το αρµατωµένο αυτό χταποδάκι µε τα δυο αγκίστρια, προσαρµόζεται στο κάτω µέρος του πλάνου. Στο πάνω µέρος του πλάνου τοποθετούµε το assist µας. Το µέγεθος του αγκιστριού να είναι γύρω στο 7/0 (ανάλογα και µε το µέγεθος – πλάτος του πλάνου) και δένουµε και το παράµαλλό µας µε τη βοήθεια κρίκων. Τα αγκίστριά µας πρέπει να είναι πολύ ελαφριά και γερά, για µέγιστη απόδοση. Συνήθως αυτά προορίζονται για εφαρµογές slow jigging και στα υλικά αυτής της τεχνικής θα τα αναζητήσουµε. Τα βασικά τους χαρακτηριστικά να είναι η πιο λεπτή κατασκευή και η καλύτερη αιχµή για πιο γρήγορο άρπαγµα.
Ο λόγος που τα προτιµούµε, είναι η ευκολότερη τοποθέτηση ελαφρύτερων αγκιστριών στο στόµα του ψαριού, όταν αυτό επιτεθεί στο δόλωµα. Το χταποδάκι δηµιουργεί αντίσταση στο νερό όσο ο πλάνος κατεβαίνει, µε αποτέλεσµα να δίνει εντελώς άλλη πλεύση. Το διαφορετικό αυτό ζύγισµα, κάνει τον πλάνο να κινείται µε πλάγιες λοξές κινήσεις και απότοµες εναλλαγές κατεύθυνσης. Όπως δηλαδή κινείται ένα τραυµατισµένο ψάρι.
Ψάρεµα-Παρατηρήσεις
•Ο τρόπος που ψαρεύουµε µε το συγκεκριµένο πλάνο, δε διαφέρει πολύ από αυτόν που γνωρίζαµε µέχρι σήµερα. Οι κινήσεις µας µπορεί να είναι ίδιες ή -ακόµη καλύτερα- πιο αργές, δηλαδή πιο ξεκούραστες για εµάς. Αυτό σηµαίνει περισσότερο ψάρεµα, άρα και µεγαλύτερες πιθανότητες να πιάσουµε κάποιο αξιόλογο θήραµα.
•Αν έχετε ήδη καλάµι για jigging, µπορείτε να το ψαρέψετε. Αν θέλετε όµως το ιδανικό, επιλέξτε ένα µακρύ 1,90 – 2,10 µέτρα και πιο µαλακό από αυτά που συνήθως χρησιµοποιούσατε, µε καλή επαναφορά.
•Η προσθήκη κοροϊδευταριού αλλάζει την πλεύση του πλάνου µας. Τον κάνει να κατεβαίνει µε πλάγιες λοξές κινήσεις, δηµιουργώντας µικρά σκαλοπατάκια στο νερό και προσελκύοντας ακόµη καλύτερα τα ψάρια.
•Μπορούµε να ψαρέψουµε σε οποιοδήποτε βάθος επιθυµούµε, και δουλεύει ιδιαίτερα καλά σε νερά πολύ βαθιά για jigging (150+ µέτρα).
•Tο ψάρεµά µας µπορεί να πραγµατοποιηθεί ακόµη και αν ξεσέρνει το σκάφος, και όχι µόνο κατακόρυφα, όπως απαιτείται µε το σύνηθες πλάνο του jigging.
•Γρήγορα θα διαπιστώσετε ότι οι τσιµπιές σας θα πολλαπλασιαστούν µε το συγκεκριµένο αρµάτωµα. Ένας δεύτερος ψαράς στο σκάφος, που θα ψαρεύει συγχρόνως µε απλό πλάνο, είναι ο καλύτερος τρόπος για να το δείτε και εσείς.
•Τέσσερα στα πέντε ψάρια θα πιαστούν στα αγκίστρια του σιλικονούχου κι ένα µόνο στο assist. Αυτό σηµαίνει ότι τα αγκίστρια για το αρµάτωµά του πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Έτσι ώστε να µπορέσουν να αγκιστρώνουν τα ψάρια που θα τσιµπούν, να τα συγκρατούν και να µην ανοίγουν ή σπάνε.
•Από τα προσωπικά µας ψαρέµατα διαπιστώσαµε ότι όλοι οι πλάνοι µπορούν να χρησιµοποιηθούν εδώ. Έτσι, πλάνοι παροπλισµένοι για µεγάλο χρονικό διάστηµα, µπορούν να ψαρευτούν µε ικανοποιητικά αποτελέσµατα, χρησιµοποιώντας το «κοροϊδευτάρι».
•Μια επιπλέον τροποποίηση που µπορούµε να κάνουµε, είναι αντί για να περάσουµε το «κοροϊδευτάρι» µας στο κάτω µέρος του πλάνου, να τον τρυπήσουµε χαµηλά και να το περάσουµε εκεί, όπως κάνουµε δηλαδή και στην τρύπα του inchiku.
•Οι µακριοί πλάνοι δε µπερδεύουν καθόλου τα αγκίστριά µας, ενώ οι πλατιοί κατεβαίνουν πολύ πιο αργά. Έτσι, µε τους τελευταίους παίρνουµε ψάρια πιο εύκολα στο κατέβασµα, ενώ µε τους πρώτους ψαρεύουµε καλύτερα στα βαθιά.
•Τέλος, µη διστάσετε να χρησιµοποιήσετε µεγάλου µεγέθους σιλικονούχα, όπως π.χ. 11-13 εκατοστών. Όχι µόνο τα µικρά που τοποθετούσατε µέχρι τώρα στο assist.
Αρµάτωµα πλάνου
1. Τα υλικά που θα χρειαστούµε για να αρµατώσουµε τον πλάνο µας είναι ένα σιλικονούχο χταποδάκι, 3 αγκίστρια(2 µικρότερα για το χταποδάκι κι ένα µεγαλύτερο για το assist), σκοινάκι κι ένα πενσάκι.
2. Κόβουµε την άκρη στο καλαµαράκι. Δένουµε ένα αγκίστρι στο ένα άκρο του σκοινιού και ετοιµαζόµαστε να δέσουµε ένα δεύτερο σε απόσταση που µας εξυπηρετεί.
3. Εδώ βλέπουµε δεµένο και το δεύτερο αγκίστρι καθώς επίσης και την απόσταση που πρέπει να έχουν τα παραµαλλάκια µας
4. Κάνουµε µια θηλιά στο σκοινάκι µε τέτοιο τρόπο ώστε το ένα αγκίστρι να είναι στη συνέχεια του άλλου. ∆ηλαδή εκεί που τελειώνει το ένα να ξεκινά το δεύτερο.
5. Περνάµε τη θηλιά µέσα από το χταποδάκι µας.
6. Συνδέουµε το αρµατωµένο χταποδάκι στο πλάνο µας είτε µε τη βοήθεια κρίκων σύνδεσης είτε και µε απλή θηλιά.
7. Ετοιµάζουµε και το assist hook στο µήκος που επιθυµούµε και του προσθέτουµε τα κρικάκια.
8. Ο πλάνος µας είναι αρµατωµένος, έτοιµος να ψαρέψει.
