Καλαµάρια στο βυθόµετρο… Αναζητώντας τα από το µηδέν!
Το ψάρεµα του καλαµαριού έχει γίνει αρκετά δηµοφιλές στην εποχή µας και µε το που πιάσουν τα πρώτα κρύα, πλήθος ψαράδων αφιερώνουν καθηµερινά αρκετές ώρες για να τα εντοπίσουν, είτε απ’έξω, πάνω στα βράχια και τους ντόκους των λιµανιών, είτε µέσα στη θάλασσα από σκάφος, πάνω από τις φυκιάδες.
Η δηµοσιευµένη αρθρογραφία µε θέµα το ψάρεµά τους από την ακτή αλλά και το σκάφος είναι αρκετά µεγάλη, και προσωπικά πιστεύω πως το ζήτηµα «ψάρεµα καλαµαριών» έχει περιγραφεί και αναλυθεί πολύ καλά. Για το λόγο αυτό, σκοπός του συγκεκριµένου άρθρου δεν είναι να διατυπώσει ξανά τον τρόπο ψαρέµατος των καλαµαριών, µα κάτι πολύ πιο πρακτικό: πως θα καταφέρουµε να αναζητήσουµε, να εντοπίσουµε και να ψαρέψουµε τα καλαµάρια από το σκάφος, έχοντας στο µυαλό µας ότι ξεκινάµε από µηδενική βάση!
Είµαστε δηλαδή καινούργιοι στο χώρο της θάλασσας, και οι µόνες µας γνώσεις είναι καθαρά θεωρητικές, προερχόµενες από την ανάγνωση σχετικών κειµένων και ότι µας έχουν διδάξει διάφοροι φίλοι µας ψαράδες.
Κατάλληλες ώρες ψαρέµατος
Ξεκινώντας λοιπόν την ανάλυση, η πρώτη ερώτηση που έρχεται στο µυαλό µας είναι τι ώρα θα πρέπει να είµαστε στον σωστό τόπο, για να ξεκινήσουµε το ψάρεµα των καλαµαριών. Αν ρωτήσετε ψαράδες µε µεγαλύτερη εµπειρία στο ψάρεµα των καλαµαριών, θα σας πουν πως οι καλύτερες ώρες είναι οι πρώτες πρωινές, λίγο πριν ξεκινήσει να ανατέλλει ο ήλιος και για όσο θέλουν αυτά να κυνηγούν µετά. Φυσικά, αν δεν γνωρίζουµε ακόµα καλά το σκάφος µας, δε χρειάζεται να βγούµε µέσα στο σκοτάδι, αλλά είναι προτιµότερο και σοφότερο να περιµένουµε τα πρώτα χρώµατα της αυγής.
Γενικά, τα καλαµάρια τρώνε µε µεγάλη όρεξη τις πρώτες πρωινές ώρες, και όσο προχωράει η µέρα αραιώνουν και το ψάρεµά τους τελειώνει. Με τον ερχοµό του σούρουπου όµως, έρχονται ξανά προς τα ρηχά για να κυνηγήσουν, και ιδίως αν οι νύχτες είναι πολύ κρύες, µπορούµε να τα πετύχουµε ακόµη και λίγα µόλις µέτρα από την ακτή!
Ψάξιµο και εύρεση των καλαµαριών
Το δύσκολο κοµµάτι στο ψάρεµα των καλαµαριών, είναι να µπορέσουµε να πάρουµε κάποιο στίγµα για να κατευθυνθούµε και να τα ψαρέψουµε. Συνήθως, οι ψαράδες µε σκάφος δύσκολα θα δώσουν τα στίγµατά τους, και αν στο τέλος επιλέξουν να µαρτυρήσουν κάποιο, σίγουρα δε θα είναι ένα από τα δυνατά τους σηµεία!
Φυσικά δεν τους κατηγορώ , µιας και όλοι έχουµε τα µυστικά µας και για να βρούµε τους δικούς µας «παράδεισους» χρειάζεται να αφιερώσουµε πολλές ώρες ψάχνοντας µέσα στη θάλασσα. Έχοντας λοιπόν καταφέρει να βρούµε κάποιο στίγµα, ξεκινάµε ξηµερώµατα από το λιµάνι και κατευθυνόµαστε προς αυτό. Προσεγγίζοντας το σηµείο, το πιο πιθανό είναι να βρούµε και άλλες βάρκες που έχουν βγει για ψάρεµα καλαµαριών, ειδικά αν η εξόρµησή µας γίνεται Σάββατο ή Κυριακή.
Το επόµενο βήµα είναι η αναζήτησή τους µε την χρήση του βυθοµέτρου! Αν είµαστε νέοι ψαράδες και δεν έχουµε αποκτήσει πλήρη γνώση του πώς φαίνονται τα καλαµάρια στο βυθόµετρο, µία καλή λύση είναι να πλησιάσουµε τις υπόλοιπες βάρκες και να ξεκινήσουµε το ψάξιµο κοντά τους, χωρίς όµως να γίνουµε ενοχλητικοί. Το ψάρεµα είναι πάνω από όλα διασκέδαση, και διασκέδαση θα πρέπει να παραµείνει µέχρι να τελειώσει!
Τα καλαµάρια, εµφανίζονται στο βυθόµετρο ως κάθετες γραµµές εξαιτίας της έλλειψης νηκτικής κύστης, και λόγω του µικρού τους όγκου, χαρακτηρίζονται από απαλές αποχρώσεις στη χρωµατική παλέτα του κάθε βυθόµετρου. Αν πάλι το βυθόµετρό µας δεν είναι έγχρωµο, προσπαθούµε να βρούµε «µπάλες» ψαριών που κινούνται κοντά στο βυθό και ρίχνουµε εκεί την αρµατωσιά µας.
Τα καλαµάρια ενεδρεύουν γύρω από τα µικρόψαρα και όταν κάποιο από αυτά αποµακρυνθεί λίγο από την αγέλη, ορµούν αστραπιαία αποδεικνύοντας πόσο δεινοί κυνηγοί είναι. Αν καταφέρουµε να κατεβάσουµε τις καλαµαριέρες µας κοντά ή µέσα στο κοπάδι µε τα µικρόψαρα, τότε οι επιτυχίες δε θα αργήσουν να έρθουν. Ύστερα από µερικές συλλήψεις καλαµαριών, είναι πολύ πιθανό να σταµατήσουν οι τσιµπιές και να χρειαστεί να αναζητήσουµε εκ νέου το σηµείο όπου κατευθύνθηκαν τα µικρόψαρα, παρασύροντας µαζί τους και τα καλαµάρια!
Μια άριστη επιλογή είναι να ξεκινήσουµε το ψάξιµο κάνοντας οµόκεντρους κύκλους γύρω από το αρχικό µας στίγµα, µεγαλώνοντας κάθε φορά τη διάµετρό τους. Έτσι, επιτυγχάνουµε µία καλή και οµοιόµορφη σάρωση του βυθού, έχοντας µεγάλες πιθανότητες να πετύχουµε εκ νέου τα καλαµάρια!
Ψάρεµα των καλαµαριών
Όταν πετύχουµε στο βυθόµετρο τα καλαµάρια ή το κοπάδι µε τα µικρόψαρα, κατεβάζουµε αµέσως τις αρµατωσιές µας, πάνω στις οποίες έχουµε δέσει 3 µε 4 καλαµαριέρες σε ίσες αποστάσεις, και τις αφήνουµε να πατώσουν.
Μόλις ακουµπήσουν στο βυθό, µαζεύουµε µε αργό ρυθµό ένα-δύο µέτρα και στη συνέχεια ανεβοκατεβάζουµε αργά και ρυθµικά το καλάµι, για δώσουµε κίνηση στο «κοπάδι» µε τις καλαµαριέρες µας και να κινήσουµε το ενδιαφέρον των καλαµαριών. Αν τα καλαµάρια είναι όντως κάτω από το σκάφος, δε θα αργήσουν να επιτεθούν και οι πρώτες συλλήψεις θα διαδέχονται η µία την άλλη!
Έχοντας καταφέρει να πιάσουµε τα πρώτα καλαµάρια, σηµαδεύουµε στο GPS το «καυτό σηµείο» όπου επιτίθενται τα καλαµάρια, και προσπαθούµε να κινούµαστε συνεχώς γύρω από αυτό. Ένας τρόπος για να το πετύχουµε (ο οποίος αποτελεί και προσωπική µου επιλογή) είναι να κατευθυνθούµε πάνω στο στίγµα, και στη συνέχεια, ρίχνοντας πλωτή άγκυρα, να ψαρεύουµε αρόδο για κάποιο διάστηµα µέχρι να αποµακρυνθούµε από τον τόπο.
Το ψάρεµα αρόδο µε χρήση πλωτής άγκυρας προσφέρει πολλά πλεονεκτήµατα, όπως το ότι καλύπτουµε µεγαλύτερο εύρος καθώς παρασυρόµαστε από το ρεύµα, οι καλαµαριέρες µας κινούνται πιο ρεαλιστικά µέσα στο νερό, και κυρίως, αν η πλωτή άγκυρα δεθεί στην πλώρη του σκάφους, µας κρατάει πάντα φάτσα στο καιρό, συµπεριφορά που µας προστατεύει όταν έρθουµε αντιµέτωποι µε µεγάλα κύµατα (κυρίως όταν ο καιρός αγριεύει, ή εξαιτίας απόνερων από διάφορα επιβατηγά πλοία).
Επαναλαµβάνοντας συνέχεια τη συγκεκριµένη τακτική, µπορεί µεν να κουραστούµε λίγο παραπάνω, αλλά επιτυγχάνουµε να είµαστε συνέχεια κοντά στο κοπάδι των µικρόψαρων, άρα και στα καλαµάρια.
Παρατηρώντας το βυθόµετρο
Αν και καινούργιος στο ψάρεµα από σκάφος, θα ήθελα να παρουσιάσω δύο ενδιαφέρουσες εικόνες του βυθοµέτρου, σηµειώνοντας δυο-τρία βασικά στοιχεία που µε βοήθησαν αρκετά στο ψάρεµα των καλαµαριών.
Αρχίζοντας την περιγραφή, παρατηρούµε ότι βρισκόµαστε σε οµαλό βυθό, µε βάθος µεταξύ 66 και 68 µέτρων. Στην περιοχή υπάρχει ιδανικό ρεύµα το οποίο µας σέρνει µε 0,4 έως 0,6 κόµβους, ενώ έχουµε κάνει µεγέθυνση του βυθού στα τελευταία 14 µέτρα, για καλύτερη απεικόνιση των στόχων.
Οι δύο φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί µε ελάχιστη διαφορά ώρας η µία από την άλλη. Στην πρώτη έχουµε εντοπίσει ένα µεγάλο κοπάδι µε ψάρια και το σκάφος µας σιγά-σιγά εισέρχεται στην περιοχή πάνω από αυτό, ενώ στη δεύτερη εικόνα βρισκόµαστε µέσα στο κοπάδι µε τα ψάρια.
Το κοπάδι αυτό, σύµφωνα µε ψαράδες που ψάρευαν κοντά µας τσαπαρί, αποτελείτο από γόπες, κολιούς και σκουµπριά, µε µεγέθη από πολύ µικρά έως και κιλό. Σηµειώσαµε επανειληµµένα ότι τα καλαµάρια τσίµπαγαν όταν µπαίναµε στο κοπάδι µε τα ψάρια ή όταν βγαίναµε από αυτό! Παρατηρήστε στην πρώτη εικόνα τα καλαµάρια που ενεδρεύουν έξω από το κοπάδι. Όση ώρα βρισκόµασταν µέσα στο κοπάδι, σπάνια παίρναµε καλαµάρια.
Τέλος, µεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει στην αριστερή µεριά του βυθοµέτρου το σηµείο SQ3, το οποίο απέχει γύρω στο µισό µίλι από τα υπόλοιπα, και αποτελεί το νέο σηµείο όπου κατευθύνθηκαν τα καλαµάρια µε το πέρασµα της ώρας.
Μικρά tips
•Εκτός από τις φωσφορίζουσες καλαµαριέρες που χρησιµοποιούνται πλέον κατά κόρον στο ψάρεµα των καλαµαριών, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε και φωσφορίζοντα µολύβια προκειµένου να δελεάσουµε περισσότερα από τα πονηρά αυτά µαλάκια
•Το ορατό στα καλαµάρια φάσµα ακτινοβολιών, είναι πολύ µεγαλύτερο από εκείνο του κοινού ανθρώπινου µατιού. Για το λόγο αυτό, φωτίστε τις καλαµαριέρες σας µε φακούς εκποµπής υπεριώδους (UV) ακτινοβολίας, η οποία είναι πολύ πιο ορατή στα µάτια των καλαµαριών, κυρίως όταν τα ψαρεύουµε σε βαθιές και σκοτεινές ζώνες.
•Έχει παρατηρηθεί πως τα περισσότερα καλαµάρια πιάνονται στην πρώτη ή την τελευταία καλαµαριέρα του «σχηµατισµού» µας και η πιθανή εξήγηση µπορεί να βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτά αποτελούν τα πιο εκτεθειµένα και ευάλωτα «ψάρια του κοπαδιού», τα οποία γίνονται συνήθως εύκολη λεία. Έτσι, είναι φρόνιµο να τοποθετήσετε τις αποτελεσµατικότερες και πιο καινούργιες καλαµαριέρες σας στις άκρες του σχηµατισµού των τεχνητών, για πιο ποιοτικές και ποσοτικές συλλήψεις!
•Προσπαθώντας να βρούµε την καλύτερη απόσταση µεταξύ των καλαµαριέρων, δοκιµάσαµε διάφορες αρµατωσιές και καταλήξαµε στο συµπέρασµα ότι δεν έχει µεγάλη σηµασία, µιας και καλαµάρια πιάνονταν ταυτόχρονα τόσο σε κοντύτερες όσο και σε πιο µακριές αρµατωσιές. Για πρακτικούς και µόνο λόγους, µία απόσταση από 50 έως 80 εκ. είναι η πιο βολική.
•Όσο περνάει η ώρα και ο ήλιος βγαίνει για τα καλά, δοκιµάστε να αντικαταστήσετε τις κλασσικές καλαµαριέρες σας (γουρουνάκια) µε νέες καλαµαριέρες που διαθέτουν σώµα από σιλικόνη, και µπορεί οι συλλήψεις να είναι περισσότερες και πιο αποτελεσµατικές.
