Καθετή: 4 Αρματωσιές για λυθρίνια
Το λυθρίνι, είναι σίγουρα ένα από τα ψάρια που αναζητούµε µε µανία όλοι οι φίλοι της καθετής. Έτσι, αν υπάρχει στην περιοχή µας, ξεχνάµε όλα τα υπόλοιπα κι ασχολούµαστε αποκλειστικά µαζί του!
Κατά καιρούς έχουµε αναφερθεί στο ψάρεµά του µέσα από τις σελίδες του περιοδικού. Καθώς και στις ιδιαιτερότητες που έχει σε σχέση µε τα υπόλοιπα γνωστά µας ψάρια της καθετής. Εδώ, σε αυτό το άρθρο, θα ασχοληθούµε µε τέσσερις εξειδικευµένες αρµατωσιές-προτάσεις για λυθρίνια. Οι οποίες µάλιστα απευθύνονται στα µεγάλα χειµωνιάτικα και ανοιξιάτικα κόκκινα. Ας τις δούµε προσεκτικά, για να επιλέξουµε αυτήν που ταιριάζει καλύτερα στους δικούς µας τόπους και στα δικά µας ψάρια.
1. ∆ήµος Οκονοµου: Για βαθιά νερά (70-100 µέτρα)
Η αρµατωσιά µας σε αυτά τα βάθη, είναι σχετικά κοντή. Εξοπλίζεται µε τρία παράµαλλα, µήκους µέχρι 30 εκατοστά (για να µην µπερδεύονται). Κατασκευασµένα από πετονιά fluorocarbon (αόρατη), διαµέτρου 0,25. Η µάνα της αρµατωσιάς, έχει διάµετρο 0,30 χιλιοστά. Η σύνδεση των παράµαλλων µε τη µάνα, γίνεται µε τη βοήθεια διάφανων χαντρών σύνδεσης.
Τα αγκίστρια έχουν µέγεθος 6-8, και το βαρίδι στην άκρη της αρµατωσιάς είναι κατά προτίµηση φωσφοριζέ, µε βάρος 100-125 γραµµάρια. Η σύνδεση µε τη µάνα του µηχανισµού (νήµα), γίνεται αφού κάνουµε µια θηλιά στο επάνω άκρο της αρµατωσιάς. Και την περάσουµε στη στριφταροπαραµάνα της µάνας. Μία χάντρα ελαστική, µε έντονο χρωµατισµό και µέγεθος αρκετά µεγάλο για να µην περνά από το δακτυλίδι της κορυφής, είναι µάλλον χρήσιµη. Για να µας θυµίζει ότι η αρµατωσιά φθάνει επάνω.
2. Κώστας ∆ρόσος: ∆ιπλάρι για ρηχά & µεσαία βάθη
Το λυθρίνι, από ότι ξέρουµε όλοι εµείς που ασχολούµαστε µε την καθετή, είναι ψάρι ιδιαίτερα περίεργο. Θα πρέπει αν θέλουµε να το δούµε στα αγκίστριά µας, να κατασκευάσουµε αρµατωσιά αποκλειστικά για αυτό. Η αρµατωσιά που σας προτείνουµε, είναι µια τέτοια λυθρινοαρµατωσιά µε µακριά παράµαλλα και δύο αγκίστρια. Αφού το τρίτο περιττεύει µιας και τα λυθρίνια σπάνια αποµακρύνονται από το βυθό και το δόλωµά µας πρέπει να ψαρεύει στο βυθό.
Έχοντας υπολογίσει το µήκος των παράµαλλων (στο σκίτσο, 60 εκατοστά) και την απόσταση που πρέπει να έχουν οι χάντρες σύνδεσης µεταξύ τους (65 εκατοστά), κάνουµε στο πάνω άκρο µια θηλιά. Στα 65 εκατοστά απόσταση τοποθετούµε την πρώτη χάντρα σύνδεσης και 65 πιο κάτω τη δεύτερη. Ενώ αµέσως µετά θα δέσουµε τη παραµάνα για το µολύβι. Θα περάσουµε στη συνέχεια τα παράµαλλά µας µέσα από τις χάντρες, µε τέτοιο τρόπο ώστε να µην βρίσκουν ούτε στη θηλιά, αλλά ούτε σε χάντρα.
Άλλα χαρακτηριστικά:
• Από ότι παρατηρούµε και τα δυο αγκίστρια ψαρεύουν κολλητά στο βυθό, όπου βρίσκονται και τα µεγάλα λυθρίνια.
• Τα αγκίστρια µας πάντα κοφτερά, και σε µέγεθος 2-6.
• Το εκλεκτό δόλωµα πάντα είναι προτιµητέο, και καλό είναι να τοποθετείται σωστά στο αγκίστρι, χωρίς να εξέχουν περισσεύµατα και ακρίτσες.
• Πολλές φορές τα ψάρια µπορεί να τσιµπήσουν στο τελευταίο αγκίστρι που σέρνει στο βυθό, χωρίς να αισθανθούµε ιδιαίτερα καλή τσιµπιά. Για αυτό είναι σκόπιµο να τραβάµε και να καρφώνουµε ακόµη και στις µικροτσιµπιές, αν δούµε ότι δεν υπάρχουν δυνατές.
• Σε βάθη µεγαλύτερα από 60 µέτρα, µπορούµε να τοποθετήσουµε στο παράµαλλο, κοντά στο αγκίστρι, µια πούλια ή µια χάντρα, για καλύτερη προσέλκυση των ψαριών.
• Η αρµατωσιά αυτή ψαρεύει ιδανικά και σε σηµεία όπου επικρατούν δυνατά ρέµατα, αφού τα παράµαλλα «λικνίζονται» προκλητικά κατά τη φορά του ρέµατος.
3. ∆ηµήτρης Σολωµονίδης: Η λεπτοµέρεια κάνει τη διαφορά
Ο κάθε ψαράς συνηθίζει να χρησιµοποιεί τη δική του αρµατωσιά. Αυτή που του έχει δείξει η πείρα του ότι διαθέτει µέγιστη αποτελεσµατικότητα, όλα τα χρόνια της ενασχόλησής του µε την καθετή γενικά και το ψάρεµα των λυθρινιών ειδικότερα. Εδώ θα σας παρουσιάσω τη δική µου αρµατωσιά. Η οποία µου δίνει µεγάλα λυθρίνια αυτήν την εποχή και σίγουρα θα έχει κάποιες οµοιότητες µε τις δικιές σας αγαπηµένες αρµατωσιές. Ορισµένοι φίλοι παραπονιούνται ότι δεν καταφέρνουν να βγάλουν εύκολα λυθρίνια. Αυτό οφείλεται µάλλον σε µερικές µικρές λεπτοµέρειες στην κατασκευή της αρµατωσιάς τους. Τις οποίες αν τις προσέξουν, πιστεύω ότι την επόµενη φορά θα έχουν πιο πλούσια, κατακόκκινη σοδειά.
Μικρές λεπτοµέρειες
• Αντί για κόµπους στις χάντρες σύνδεσης, µπορούµε να τοποθετήσουµε λεπτές χαντρούλες ή στόπερ που τα σταθεροποιούµε µε µια σταγόνα κόλλας στιγµής, ειδικής για αρµατωσιές.
• Οι διάµετροι των παράµαλλων και της µάνας αρµατωσιάς στο σκίτσο είναι ενδεικτικές, και αναφέρονται σε βάθη 60-100 µέτρα. Για ρηχότερα νερά οι διατοµές µικραίνουν, και µπορεί να γίνουν 0,24-0,28 ή ακόµα 0,20-0,25 mm αντίστοιχα (παράµαλλο-µάνα αρµατωσιάς).
• Σε βάθη µικρότερα από 40 µέτρα, δεν είναι απαραίτητες οι χάντρες και οι πούλιες. Σε βαθύτερα σηµεία όµως, θα µας δώσουν το κάτι παραπάνω.
• Το µήκος του καλαµιού µας, καθορίζει και το µήκος της αρµατωσιάς. Συνήθως το µήκος της αρµατωσιάς είναι κατά µισό µέτρο µικρότερο από το µήκος του καλαµιού. Αν το δικό σας καλάµι είναι µικρό για τη συγκεκριµένη αρµατωσιά, τότε αφαιρέστε το ένα παράµαλλο, ή µικρύνετε τις αποστάσεις µεταξύ των χαντρών σύνδεσης (δηλαδή «πυκνώστε» τα παράµαλλα).
• Όταν ψαρεύουµε βαθιά (60+ µέτρα), τότε καλό είναι το µολύβι µας να διαθέτει στριφτάρι για να αποφεύγουµε στριψίµατα της αρµατωσιάς. Στα ρηχά εννοείται πως αυτό δεν είναι απαραίτητο.
• Το µέγεθος των αγκιστριών καθορίζεται από το µέγεθος των ψαριών που αναζητούµε και υπάρχουν στην περιοχή, αλλά και από το είδος του δολώµατος. Τα συγκεκριµένα της αρµατωσιάς, είναι για µεγάλα λυθρίνια και δόλωµα γαρίδα ή καλαµάρι.
• Η αρµατωσιά συνδέεται στη µάνα του µηχανισµού µε τη βοήθεια µιας θηλιάς στο πάνω άκρο της, και µιας στριφταροπαραµάνας που υπάρχει δεµένη στη µάνα του µηχανισµού. Αυτό το κάνουµε για να αλλάζει γρήγορα η αρµατωσιά και να τυλίγεται εύκολα.
• Η προσθήκη µιας καλαµαριέρας, για όσους επιθυµούν να εξερευνήσουν την περιοχή και για καλαµάρια, µπορεί να γίνει στην παραµάνα που συνδέει τη θηλιά της αρµατωσιάς µε τη µάνα του µηχανισµού.
4. Για µεγάλα λυθρίνια
Η συγκεκριµένη αρµατωσιά διαφέρει αρκετά από τις κλασσικές αρµατωσιές που γνωρίζουµε. Επειδή δεν πάµε να πιάσουµε τα πολλά λυθρίνια, αλλά τα λίγα κι εκλεκτά, περιοριζόµαστε ένα βαρίδι και ένα παράµαλλο µε δύο αγκιστράκια σε κοντινή απόσταση το ένα από το άλλο, για να δολώσουµε ένα µεγάλο δόλωµα, περασµένο και στα δυο µαζί. Το πλοκάµι του καλαµαριού και η ολόκληρη γαρίδα, είναι τα πιο συνηθισµένα δολώµατα.
Με τη συγκεκριµένη αρµατωσιά µπορούµε να ψαρέψουµε σε όλα τα βάθη. Από λίγα µέτρα νερό, έως 120+ µέτρα. Ένα ελαφρύ καλαµάκι καθετής, spinning, ή kabura, συνδυασµένο µε ένα µικρό µηχανισµό γεµισµένο µε νήµα διαµέτρου 0,12-0,14 χιλιοστά. Κι ένα παράµαλλο από fluorocarbon πετονιά µήκους γύρω στα 1-2 µέτρα και διαµέτρου 0,24-0,28 χιλιοστών, και είµαστε έτοιµοι.
Περνάµε το βαρίδι στο παράµαλλό µας, στη συνέχεια µια ελαστική χάντρα για να προστατεύει την πετονιά. Τέλος δένουµε τα αγκίστριά µας σε απόσταση γύρω στα 2 εκατοστά το ένα από το άλλο.
Όσο απλή κι αν φαίνεται η συγκεκριµένη αρµατωσιά, έχει πολλά πλεονεκτήµατα απέναντι στις κλασσικές.
Μερικά από αυτά είναι ότι:
• Ψαρεύει σε όλα τα βάθη
• Είναι απλή στην κατασκευή
• Κατεβαίνει γρηγορότερα στο βυθό, ακόµα και µε ελαφρύτερο µολύβι
• Απαιτεί ελαφρύ εξοπλισµό, µε αποτέλεσµα να απολαµβάνουµε περισσότερο τη µάχη και τη σύλληψη κάθε ψαριού
• «∆ιαλέγει» τα ψάρια, αφού πιάνει τα µεγαλύτερα κι εκλεκτότερα της περιοχής.
