Καθετή: Αναζητώντας τα χειμωνιάτικα λυθρίνια
Το λυθρίνι αποτελεί σίγουρα το αγαπηµένο ψάρι των «εραστών» της καθετής, και µάλιστα είναι αυτό που κατά κάποιον τρόπο ξεχωρίζει τον τεχνίτη από τον απλό ψαρά. Η παρουσία του στις θάλασσές µας είναι διαρκής, και µπορούµε να το συναντήσουµε όλες τις εποχές του χρόνου, αλλά πραγµατικά πολλά και µεγάλα κοµµάτια πιάνουµε µόνο το χειµώνα. Θα λέγαµε ότι οι µήνες του χειµώνα και οι αρχές της άνοιξης, αποτελούν το απολαυστικότερο διάστηµα για όσους ασχολούµαστε µε τη συγκεκριµένη τεχνική και λατρεύουµε το ψάρεµα του λυθρινιού.
Ιδιαιτερότητες εποχής
Όπως είπαµε, το λυθρίνι ψαρεύεται όλες τις εποχές, Τώρα όµως το χειµώνα, θα πρέπει να προσαρµόσουµε τις αρµατωσιές και τον τρόπο ψαρέµατός µας στις υπάρχουσες συνθήκες και στα δεδοµένα της εποχής. Ποιες είναι αυτές οι συνθήκες και τα δεδοµένα; Ας τα δούµε µαζί: •Οι τραγάνες και οι λασποτραγάνες είναι οι επικρατέστεροι βιότοποι των λυθρινιών, αλλά «σκουπίζονται» συστηµατικά από τις ανεµότρατες. Άρα θα πρέπει να επιλέξουµε τόπο που δε σέρνει η τράτα. Τέτοια σηµεία εντοπίζονται κοντά στην ακτογραµµή, ανάµεσα σε µικρά νησόπουλα, ή όπου ο βυθός εµφανίζει απότοµη αγριάδα (ανασήκωµα, ναυάγιο, ξέρα κ.α.).
•∆εν είµαστε υποχρεωµένοι να ψαρέψουµε µόνο νωρίς το πρωί ή αργά το σούρουπο. Το χειµώνα όλες οι ώρες µας δίνουν ψάρια, ακόµη και το µεσηµέρι που ο ήλιος βρίσκεται καταµεσής του ουρανού. Άρα τα ψαρέµατά µας δεν έχουν χρονικούς περιορισµούς, όπως συµβαίνει δηλαδή τις άλλες εποχές και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς µήνες.
•Τα διάφορα προσελκυστικά στις αρµατωσιές µας λειτουργούν θαυµάσια και τραβούν τα ψάρια κοντά τους. Χάντρες και πούλιες τοποθετούνται κοντά στα αγκίστριά µας και πραγµατικά µπορούν να κάνουν τη διαφορά, αφού τα µεγάλα λυθρίνια κυριολεκτικά τα καταπίνουν.
•Γενικά προτιµούµε τα µακριά παράµαλλα, ενώ πολύ καλά αποδίδει το χαλάρωµα της µάνας του µηχανισµού και η αναµονή χωρίς τράβηγµα στα πρώτα τσιµπήµατα (σε αντίθεση µε άλλες εποχές όπου το πρώτο τσίµπηµα είναι αυτό που δίνει το λυθρίνι).
•Μεγάλες δολωσιές και κοφτερά αγκίστρια είναι κάποια από τα µυστικά της επιτυχίας. Μη διστάσετε να χρησιµοποιήσετε τα µεγάλα νούµερα, φθάνει να είναι καλής ποιότητας. Αν µάλιστα το στέλεχός τους είναι λεπτό, τότε ακόµη καλύτερα.
•Η εύκολη και αποδοτική λύση από πλευράς δολώµατος, δεν είναι άλλη από γαρίδα ακαθάριστη της οποίας έχουµε αφαιρέσει το κεφάλι µε το ψαλιδάκι (ίσως και την άκρη της ουράς αν είναι µεγάλη).
•Για τους λάτρες του καλαµαριού, το φρέσκο καλαµάρι είναι η νούµερο ένα επιλογή επιτυχίας για τα µεγάλα λυθρίνια. Τόσο τα πλοκάµια, όσο και το σώµα κοµµένο σε µακρόστενες λωρίδες, αποτελούν τον εκλεκτότερο εποχιακό µεζέ για τα µεγαλύτερα ψάρια του είδους.
•Αν το καλαµάρι δεν είναι ηµέρας, τότε το χτύπηµά του µε ένα ξύλινο σφυράκι ή άλλο αντικείµενο, θα το κάνει εξίσου αρεστό µε το ολόφρεσκο.
•∆εν ψαρεύουµε φουνταριστά, αλλά επιλέγουµε το αρόδου για να εξερευνούµε µεγαλύτερο τόπο. Αν δούµε ότι υπάρχει ελαφρύ αεράκι και µας ξεσέρνει, τότε η πλωτή άγκυρα είναι αυτή που θα µειώσει την ταχύτητα συρσίµατος του σκάφους και θα µας κρατήσει κατά κάποιο τρόπο πιο σταθερούς.
•Επειδή αυτήν την εποχή κυκλοφορούν πολλά καλαµάρια, και µάλιστα την ηµέρα βρίσκονται στους ίδιους τόπους µε τα λυθρίνια, φροντίστε να τοποθετείτε στην αρµατωσιά σας µια καλαµαριέρα. Αυτή µπορεί να µπει θαυµάσια πάνω στην παραµάνα που συνδέει τη µάνα του µηχανισµού µε την λυθρινοαρµατωσιά σας.
•Τα µακριά καλάµια θα µας επιτρέψουν τη χρήση µακρύτερης αρµατωσιάς, άρα προτιµούνται ιδιαίτερα αυτήν την εποχή.
Αρµατωσιά για λυθρίνια
Ο κάθε ψαράς συνηθίζει να χρησιµοποιεί τη δική του αρµατωσιά, αυτή που του έχει δείξει η πείρα του ότι διαθέτει µέγιστη αποτελεσµατικότητα, όλα τα χρόνια της ενασχόλησής του µε την καθετή γενικά και το ψάρεµα των λυθρινιών ειδικότερα. Εδώ θα σας παρουσιάσω τη δική µου αρµατωσιά, η οποία µου δίνει µεγάλα λυθρίνια αυτήν την εποχή και σίγουρα θα έχει κάποιες οµοιότητες µε τις δικιές σας αγαπηµένες αρµατωσιές. Ορισµένοι φίλοι παραπονιούνται ότι δεν καταφέρνουν να βγάλουν εύκολα λυθρίνια. Αυτό οφείλεται µάλλον σε µερικές µικρές λεπτοµέρειες στην κατασκευή της αρµατωσιάς τους, τις οποίες αν τις προσέξουν, πιστεύω ότι την επόµενη φορά θα έχουν πιο πλούσια, κατακόκκινη σοδειά.
Μικρές λεπτοµέρειες
•Αντί για κόµπους στις χάντρες σύνδεσης, µπορούµε να τοποθετήσουµε λεπτές χαντρούλες ή στόπερ που τα σταθεροποιούµε µε µια σταγόνα κόλλας στιγµής, ειδικής για αρµατωσιές. 3 Οι διάµετροι των παράµαλλων και της µάνας αρµατωσιάς στο σκίτσο είναι ενδεικτικές, και αναφέρονται σε βάθη 60-100 µέτρα. Για ρηχότερα νερά οι διατοµές µικραίνουν, και µπορεί να γίνουν 0,24-0,28 ή ακόµα 0,20-0,25 mm αντίστοιχα (παράµαλλο-µάνα αρµατωσιάς). 3 Σε βάθη µικρότερα από 40 µέτρα, δεν είναι απαραίτητες οι χάντρες και οι πούλιες. Σε βαθύτερα σηµεία όµως, θα µας δώσουν το κάτι παραπάνω.
•Το µήκος του καλαµιού µας, καθορίζει και το µήκος της αρµατωσιάς. Συνήθως το µήκος της αρµατωσιάς είναι κατά µισό µέτρο µικρότερο από το µήκος του καλαµιού. Αν το δικό σας καλάµι είναι µικρό για τη συγκεκριµένη αρµατωσιά, τότε αφαιρέστε το ένα παράµαλλο, ή µικρύνετε τις αποστάσεις µεταξύ των χαντρών σύνδεσης (δηλαδή «πυκνώστε» τα παράµαλλα).
•Όταν ψαρεύουµε βαθιά (60+ µέτρα), τότε καλό είναι το µολύβι µας να διαθέτει στριφτάρι για να αποφεύγουµε στριψίµατα της αρµατωσιάς. Στα ρηχά εννοείται πως αυτό δεν είναι απαραίτητο.
•Το µέγεθος των αγκιστριών καθορίζεται από το µέγεθος των ψαριών που αναζητούµε και υπάρχουν στην περιοχή, αλλά και από το είδος του δολώµατος. Τα συγκεκριµένα της αρµατωσιάς, είναι για µεγάλα λυθρίνια και δόλωµα γαρίδα ή καλαµάρι.
•Η αρµατωσιά συνδέεται στη µάνα του µηχανισµού µε τη βοήθεια µιας θηλιάς στο πάνω άκρο της, και µιας στριφταροπαραµάνας που υπάρχει δεµένη στη µάνα του µηχανισµού. Αυτό το κάνουµε για να αλλάζει γρήγορα η αρµατωσιά και να τυλίγεται εύκολα.
•Η προσθήκη µιας καλαµαριέρας, µπορεί να γίνει στην παραµάνα που συνδέει τη θηλιά της αρµατωσιάς µε τη µάνα του µηχανισµού.
Δημήτρης Σολωμονίδης