Ένα σηµείο προβληµατισµού των περισσότερων φίλων της καθετής, την ώρα που κατασκευάζουν την αρµατωσιά τους, είναι η ένωση µάνας-παράµαλλου. Μερικά από τα βασικά ερωτήµατα είναι: Πως θα τα ενώσω µεταξύ τους; Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να γίνει η ένωση αυτή;
Φυσικά και υπάρχουν διάφοροι κόµποι, στριφτάρια, χάντρες σύνδεσης, και άλλοι σύνδεσµοι ειδικά φτιαγµένοι για την δουλειά αυτή. Ο κάθε τρόπος σύνδεσης έχει τα υπέρ και τα κατά του, και θα πρέπει να τα ζυγίσουµε πριν κατασκευάσουµε την αρµατωσιά µας. Για παράδειγµα, µια ένωση µε απλό κόµπο δουλεύει υπέροχα και σχεδόν αόρατα στα πολύ ρηχά νερά, αλλά στα βαθειά είναι ότι χειρότερο. Στρίβει κατά το κατέβασµα, και, όσο µεγαλύτερο το βάθος, τόσο εντονότερο το πρόβληµα. Αντίθετα, µια αρµατωσιά µε τις ειδικές χάντρες σύνδεσης, δουλεύει εξίσου καλά τόσο στα ρηχά, όσο και στα βαθειά, χωρίς να έχουµε ιδιαίτερα στριψίµατα, αλλά στα πολύ ρηχά, οι χάντρες και οι κόµποι που τις συγκρατούν τις κάνουν ορατές στα ψάρια.
Θα αποφεύγω τα στριψίµατα της αρματωσιάς; Κατά καιρούς έχουµε δοκιµάσει διάφορα εξαρτήµατα για να αποφεύγουµε τα στριψίµατα του παράµαλλου, και έχουµε καταλήξει πως τα καλύτερα είναι οι χάντρες σύνδεσης (τεχνόσφαιρες) της Stonfo, της Fuji Bait, όπως και οι ταχείας αντικατάστασης Grizzly της Tubertini. Οι συγκεκριµένες χάντρες, έχουν την δυνατότητα να περιστρέφονται γύρω από τον άξονά τους πάνω στην µάνα της αρµατωσιάς, επιτρέποντας και στο παράµαλλο να περιστρέφεται ελεύθερο. Έτσι, κατά το κατέβασµα της αρµατωσιάς στον βυθό, φάση όπου τα παράµαλλα στρίβουν κυρίως λόγω του λάθος τρόπου δόλωσης, αλλά και τυχόν ρευµάτων που επικρατούν, θα έχουµε το παράµαλλο να περιστρέφεται ελεύθερο, χωρίς να βερινιάζει. Το ίδιο συµβαίνει και κατά το ανέβασµα, αν φέρνουµε ένα µικρόψαρο από τα βαθιά. Αν δεν έχουµε κάποια χάντρα στην αρµατωσιά µας, η καταστροφή της αρµατωσιάς µας θεωρείται σίγουρη.
Θα µπορώ να αντικαταστήσω εύκολα το παράµαλλο της αρματωσιάς; Ένα από τα µεγαλύτερα ατού των χαντρών για αρµατωσιές, είναι ότι επιτρέπουν την εύκολη αλλαγή του οποιουδήποτε παράµαλλου, ανά πάσα στιγµή χρειαστεί. Ειδικά µε τις χάντρες ταχείας αντικατάστασης, αυτή η αλλαγή µπορεί να γίνει µέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Φυσικά, θα πρέπει να έχουµε ετοιµάσει αρκετά από το σπίτι, ώστε να µην χάνουµε χρόνο την ώρα που τρώνε τα ψάρια.
Θα µπορώ να ψαρέψω σε όλα τα βάθη; Ναι, φτάνει να έχουµε επιλέξει τα σωστά νούµερα χάντρας και πετονιάς, ανάλογα µε το βάθος που ψαρεύουµε. Υπάρχουν διάφορα µεγέθη τεχνόσφαιρας, από πολύ µικρά για ρηχά και πονηρά ψαρέµατα, µέχρι και πολύ µεγάλα για βαθιά νερά, για φαγκριά και ψάρεµα µπαλάδων. Αυτό που πρέπει να προσέξουµε, είναι να συνδυάσουµε τις επιλεγµένες χάντρες µε τα σωστά νούµερα πετονιάς. Θα πρέπει λοιπόν τα νούµερα της πετονιάς, να είναι µέσα στα πλαίσια διαµέτρων που µπορεί να διαχειριστεί η χάντρα. Να επιτρέπει δηλαδή η πετονιά την ελεύθερη κίνηση της χάντρας και του παράµαλλου, γύρω από τον άξονά της. Μια πετονιά που περνάει οριακά µέσα από την χάντρα δεν επιτρέπει την κίνηση αυτή, µε αποτέλεσµα να στρίβουν τα παράµαλλα. Φυσικά, δεν επιλέγουµε διαµέτρους πολύ µικρότερες σε σχέση µε τις µεγαλύτερες που µπορεί να δεχτεί η χάντρα, γιατί είναι πιθανό να ξεπεράσει ο κόµπος του παράµαλλου την τρύπα και να χαθεί µαζί µε κάποιο καλό ψάρι. Κάθε συσκευασία αναγράφει τα νούµερα µε τα οποία µπορεί να συνδυαστεί κάθε χάντρα, και ειδικά στις ταχείας αντικατάστασης, θα πρέπει να ακολουθούµε τις συστάσεις του κατασκευαστή κατά γράµµα, αν δεν θέλουµε να έχουµε απώλειες.
Θα τροµάζει τα ψάρια η αρματωσιά μας; Οι χάντρες αυτές είναι διάφανες και σχεδόν αόρατες στα ψάρια. Όταν το παράµαλλο δουλεύει σωστά και παρουσιάζει το δόλωµα αρµονικά, τα ψάρια δε θα πολυσκεφτούν να το αρπάξουν µε µιας. Το παν στην καθετή είναι η παρουσίαση του δολώµατος, και οι χάντρες αυτές κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους, θα έλεγα καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο εξάρτηµα!
Θα έχει αντοχή στον κόµπο της αρματωσιάς; Οι τεχνόσφαιρες στερεώνονται στην αρµατωσιά είτε µε κόµπους στόπερ εκατέρωθεν, είτε µε ειδικές κόλλες και µικρές χάντρες πάνω και κάτω από αυτές. Η αντοχή τους είναι µεγάλη, αρκεί να γίνουν οι κόµποι στόπερ σωστά. Το µοναδικό πολύ ευάλωτο στον κόµπο τµήµα της αρµατωσιάς είναι το παράµαλλο, γιατί σε αυτό το σηµείο δρα η συνισταµένη όλων των δυνάµεων που ασκούνται στην αρµατωσιά. Και αν µε τα συνηθισµένα ψάρια της καθετής δεν υπάρχει κανένα πρόβληµα, χρειάζεται πραγµατικά αρκετή τύχη για να µπορέσει το παράµαλλο να συγκρατήσει ένα καλό ψάρι το οποίο δεν αποτελεί στόχο της καθετής (π.χ. µια συναγρίδα που άρπαξε ένα πιασµένο ψαράκι), χωρίς τελικά να σπάσει.
Θα έχει µεγάλη διάρκεια ζωής αυτή η Αρματωσιά Καθετής; Στο παρελθόν, συνηθίζαµε να αλλάζουµε τη µάνα της αρµατωσιάς µετά από κάθε ψάρεµα, ή το πολύ µετά από δύο-τρία ψαρέµατα. Οι εποχές αυτές έχουν όµως παρέλθει προ πολλού (για να µην πω ανεπιστρεπτί και θεωρηθώ καταστροφολόγος). Όλοι έχουµε «µαζευτεί» και κοιτάµε να περιορίσουµε όσο γίνεται την σπατάλη των αναλώσιµων υλικών. Με µία τέτοια αρµατωσιά µπορούµε να κάνουµε πάρα πολλά ψαρέµατα, αρκεί µόνο να ελέγχουµε πριν από κάθε ψάρεµα αν έχει φθαρεί η πετονιά ή έχει ταλαιπωρηθεί ο κόµπος στη στριφταροπαραµάνα για την προσάρτηση του βαριδιού. Η αλλαγή των παράµαλλων γίνεται φυσικά πριν από κάθε ψάρεµα, αλλά και κατά τη διάρκειά του αν χρειαστεί.