Καθετή: Μπαρμπούνια στα αγκίστρια μας
Ένα από τα σπάνια ψάρια για τους περισσότερους φίλους της καθετής, είναι το µπαρµπούνι.
∆ύσκολα κάποιος θα το αναζητήσει, εκτός κι αν έχει τις πληροφορίες του ότι συγκεκριµένο σηµείο-τόπος κρατά αρκετά από αυτά.
Βέβαια υπάρχουν και φορές που θα τύχει να πιάσουµε κάποιο στα αγκίστριά µας. Τότε θα πρέπει να προσαρµόσουµε τις αρµατωσιές και το δόλωµά µας µε στόχο την αναζήτηση και των υπολοίπων του κοπαδιού. Το µπαρµπούνι σπάνια κυκλοφορεί µόνο του. Τις περισσότερες φορές είναι σε µικρά ή µεγάλα κοπάδια. Αν κάπου πιάσουµε ένα, το λογικότερο είναι να υπάρχουν και άλλα τριγύρω. Αποθηκεύουµε λοιπόν τον τόπο στο GPS, ώστε ακόµα και αν µας ξεσέρνει το σκάφος να επιστρέψουµε εκεί κατάλληλα προετοιµασµένοι.
Αρµατωσιές
Αν οι αρµατωσιές που έχουµε είναι χοντρές, θα πρέπει να τις αντικαταστήσουµε µε λεπτότερες και µε µακριά παράµαλλα. Το τελευταίο παράµαλλο προς την πλευρά του µολυβιού θα πρέπει να περισσεύει. Τόσο ώστε να ακουµπά στο βυθό όπου και βόσκουν τα συγκεκριµένα ψάρια. ∆ιπλάρια και τριπλάρια είναι οι πιο κατάλληλες αρµατωσιές. Επιτυχίες µπορεί να έχουµε όμως και µε συρόµενο µολύβι και διπλάρι.
Μπαρμπούνι πιασμένο σε λεπτό τσαπαρί δολωμένο με γαρίδα.
Τα αγκίστρια που θα χρησιµοποιήσουµε πρέπει να διαθέτουν λεπτό στέλεχος. Να είναι αρκετά κοφτερά και σε κατάλληλο µέγεθος για να µπορεί να δολωθεί ένα λεπτό σκουληκάκι χωρίς να διαλυθεί.
Ντόπιοι ψαράδες, αναζητούν µπαρµπούνια σε τόπους που κρατούν το είδος µε συρόµενο µολύβι το οποίο φέρει δόντια. Φτάνοντας στο σημείο, ρίχνουν την αρµατωσιά και αφήνουν το σκάφος να παρασυρθεί από το ρεύµα. Κατά διαστήµατα τεντώνουν την αρµατωσιά. Με αυτόν τον τρόπο το µολύβι ξεσέρνει στο βυθό δηµιουργώντας ένα µικρό συννεφάκι θολούρας. Η θολούρα έχει αποδειχτεί ότι ελκύει τα ψάρια από αρκετά µεγάλη απόσταση. Πλησιάζουν κοντά στο δόλωµά µας να δουν τι είναι αυτό που θόλωσε το νερό.
∆όλωµα
Για δόλωµα θα χρησιµοποιήσουµε λεπτά σκουλήκια, όπως είναι το κόκκινο της άµµου, η τριχιά, το µαύρο, ο ακροβάτης και ο αµερικάνος. Τα δύο πρώτα έχουν σαφώς το προβάδισµα στις προτιµήσεις των ψαριών, αλλά είναι πιο δυσεύρετα και απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή στη δόλωσή τους. Τα άλλα τα βρίσκουµε εύκολα στα καταστήµατα µε είδη αλιείας, ενώ η χρήση βελόνας θα µας προσφέρει µια ωραία παρουσίαση των δολωµάτων στα αγκίστριά µας και θα δηµιουργήσει µια πιο δελεαστική πρόταση για τα ψάρια που αναζητούµε.
Σε περίπτωση που δε διαθέτουµε τέτοια δολώµατα, θα αρκεστούµε στα ήδη υπάρχοντα (π.χ. γαρίδα), τα οποία θα τα τεµαχίσουµε σε λεπτά µακρόστενα κοµµάτια και θα τα δολώσουµε σε λεπτά αγκίστρια.
Τι να προσέξουµε:
• Τα µπαρµπούνια µετακινούνται αργά και κοπαδιαστά, σύρριζα στο βυθό. Αν σταµατήσουν να τσιµπάνε εκεί που τα πετύχαµε, δοκιµάζουµε να ψάξουµε την ευρύτερη περιοχή εκεί κοντά.
• Αντί για κλασσικό µολύβι, χρησιµοποιήστε µολύβι µε δόντια. Ρίξτε την αρµατωσιά σας στο νερό και σύρτε την ελαφρά, ώστε να σηκώσει λίγο θολούρα στο βυθό. Έχει αποδειχτεί ότι η παραπάνω µέθοδος είναι πολύ αποτελεσµατική στα συγκεκριµένα ψάρια!
• Το σηµαντικότερο είναι να βρούµε την περιοχή που κρατά µπαρµπούνια και στη συνέχεια να πραγµατοποιήσουµε στοχευµένο ψάρεµά τους. Αν τα βρούµε και δεν έχουµε δόλωµα, µπορούµε να τα ψαρέψουµε ακόµη και µε το τσαπαρί σε βαθιά σηµεία και να έχουµε ικανοποιητικά αποτελέσµατα.
• ∆ε φουντάρουµε, αλλά τα ψαρεύουµε αρόδου για να ψάχνουµε µεγαλύτερη έκταση βυθού. Μόλις πετύχουµε το κοπάδι, σηµαδεύουµε το σηµείο κι επιστρέφουµε εκεί µε βοήθεια του GPS µας.
• Στα ρηχά αναζητούµε σηµεία µε άµµο ανακατεµένη µε πετρούλες και φυκάκι, ενώ στα βαθύτερα σηµεία κάποια λασποτραγανίτσα ή λάσπη µε πετρούλες τριγύρω της.
TIP: Κυκλοφορούν συνήθως σε ανάμικτους βυθούς, όπου η άμμος είναι το κυρίαρχο στοιχείο και οι πετρούλες ή οι φυκιάδες σκόρπιες τριγύρω. Συνεχώς σκάβουν κι αναζητούν στο βυθό σκουληκάκια κι άλλους οργανισμούς για τροφή. Τα συναντάμε τις περισσότερες φορές κοπαδιαστά και είναι εύκολα στο ψάρεμά τους, αν προσαρμόσουμε κατάλληλα τις αρματωσιές μας σε αυτά, και χρησιμοποιήσουμε μικρά και λεπτά σκουλήκια για δόλωμα.
