Σε αυτό το άρθρο θα σταθούµε σε µια σύνοψη ορισµένων συµβουλών για τους πραγµατικά µεγάλους σαργούς που µπορούµε να βγάλουµε µε LRF.
Ένα περιζήτητο ψάρι για πλειάδα τεχνικών, το οποίο µε το LRF ξεκλειδώνει εγγυηµένα, φτάνει να έχουµε ψαχτεί πραγµατικά γύρω από την τεχνική, να µην τσιγκουνευτούµε κόπο, περπάτηµα σε δύσκολες ακτογραµµές και να έχουµε πολλή επιµονή για να το βρούµε.
ΤΟ ΚΑΛΑΜΙ
Θέλουµε ένα καλάµι c.w. max 10 γραµµαρίων. Οι αρχάριοι ας πάνε µέχρι 10, όσοι έχουν ήδη πείρα µε το LRF ας περιοριστούν ακόµα και µέχρι το 6. Ετσι κερδίζουν σε ευαισθησία, σε λεπτότητα εργαλείων – που προκαλεί αποδεδειγµένα περισσότερα strikes -, καθώς και σε µεγαλύτερο βαθµό δυσκολίας, άρα πρόκληση πάνω στη µάχη.
Το καλάµι µας καλό είναι να είναι medium σε δύναµη κορµού (power) και fast σε action. Έτσι σιγουρευόµαστε για το άµεσο κάρφωµα. Ο σαργός θα επιτεθεί µε απίστευτη ταχύτητα, και συνήθως, αν δεν τον πάρουµε είδηση και δεν καρφώσουµε, θα καρφωθεί µόνος του επιπόλαια ή καθόλου.
Οι µεγάλοι σαργοί θα πιαστούν είτε από τα χείλη, είτε πλάγια στο πρόσωπο, αλλιώς µέσα στο στόµα τους µε τις δοντάρες και τις πλάκες τα πράγµατα για τις µικρές σαλαγκιές µας είναι σκούρα.
Θέλουµε τα χαρακτηριστικά αυτά του καλαµιού για να καρφώσουµε άµεσα και βαθιά, και έπειτα για να µπορούµε να διαχειριστούµε δυνατούς σαργούς που ξεπερνούν το κιλό και θα τρέξουν αµέσως να τρυπώσουν.
Για περισσότερο προχωρηµένους, ένα καλάµι πιο light στην δύναµη και πιο slow/ προοδευτικό, είναι πρόκληση, αλλά έχει το ατού πως δουλεύει ορισµένα τεχνητά (πχ. micro-minnows) πιο όµορφα, ενώ θα µας δώσει και ψάρια που έχουν πιαστεί επιπόλαια. Αν και µε αυτά τα καλάµια ανεβαίνει κατακόρυφα η πρόκληση διαχείρισης ενός µεγάλου σαργού ανάµεσα σε βράχια, απαιτούν µεγάλη ψυχραιµία και αρκετή πείρα.
Η tubular µύτη για πλανάκια και τεχνητά είναι σίγουρα καλύτερη, αλλά χάνει στα βιοδιασπώµενα και τις σιλικονίτσες, παραµένει όµως η πλέον κατάλληλη για το µεγάλο σαργό. Και πάλι, αν θέλουµε να δοκιµάσουµε πιο φινετσάτες τεχνικές µε βάση τις µικρές µολυβοκεφαλές και ό,τι µπορεί να σεταριστεί µαζί τους, µια solid µύτη θα µας πάει αλλού σε ευαισθησία και αίσθηση, θα αφαιρέσει όµως δύναµη και αµεσότητα στο κάρφωµα.
Έχοντας δοκιµάσει µε τους µεγάλους σαργούς κάθε τύπου LRF καλάµι, θα έλεγα πως τελικά, όπως άλλωστε ισχύει και σε κάθε τεχνική, ο καθένας πρέπει να ξέρεις τα «σίγουρα» και από εκεί και πέρα ανάλογα να παρεκκλίνει ή όχι.
Μετά από το «σίγουρο» tubular, medium fast καλάµι 1-10, µετά από ατέλειωτα κοψίµατα, ψάρεµα σε πολλά νησιά και διαφορετικά πεδία, πειραµατίζοµαι πλέον µε τους µεγάλους σαργούς µε Ultra Light Rock Fishing εξοπλισµό και µε καλάµια των max 6 ή ακόµα και 3gr.
Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ
Σταθερά ένας 1000άρης γρήγορος. Εκεί, οι πειραµατισµοί µου µε µοντέλα των 500 ακόµα και µε καλάµια max 3 δεν έχουν αποδώσει, ελπίζω οι δικοί σας πειραµατισµοί να πάνε καλύτερα.
Το πολύ λεπτό νήµα, τα µπόσικα των επιθετικών ανακτήσεων, ο παραµικρός αέρας που χρειάζεται για να παρασυρθεί το νήµα µε τόσο µικρές διατοµές, δε σηκώνει παρά έναν µηχανισµό γρήγορο έως πολύ γρήγορο, µε µεγάλο λόγο περιστροφής και από 75+ εκατοστά µάζεµα ανά µανιβελιά. Ακόµα και σε σιλικόνες που παραδοσιακά λέµε πως χρειάζονται µικρότερους σε βήµα µηχανισµούς για να εκµεταλλευόµαστε το πέσιµό τους, δεν έµεινα ευχαριστηµένος, πάλι κυρίως εξαιτίας της διαχείρισης του νήµατος.
Με λίγη εξάσκηση στις µανιβελιές, µε υποµονή και έµφαση στις παύσεις σε συνεργασία µε τη µύτη του καλαµιού µας που χαµηλώνει, µπορούµε να πετύχουµε µια πιο αργή παρουσίαση των µαλακών τεχνητών, που θα ήταν βέβαια πιο εύκολη µε έναν αργό µηχανισµό αλλά απαγορευτική σε έναν άλλο τοµέα.
Όσον αφορά στο βάρος του µηχανισµού, η πρότασή µου είναι όσο το δυνατόν πιο ελαφρύς! Θα δώσω ένα παράδειγµα µηχανισµού που συνδυάζει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, για να µπείτε να δείτε τις προδιαγραφές του: πιστός σύντροφός µου στους µεγάλους σαργούς για αρκετό καιρό τώρα, ήταν ένας Shimano Stradic Ci4+ 1000.
ΤΟ ΝΗΜΑ
Για καλάµια max. 8-10gr c.w., ένα PE 0.4 είναι ιδανικό! Aν είστε στα πρώτα βήµατα, ίσως να σκεφτείτε και ένα PE 0.6, µα και πάλι κάποιος µπορεί να πει πως αυτό είναι τακτικό λάθος, µιας και στα πρώτα βήµατα δεν χρειάζεται πάντοτε να ξεκινάµε από τα «µαλακά». Για καλάµια µε max c.w.6-8gr, το νήµα µε PE 0.3 είναι καλό, ενώ σε καλάµια max 3gr c.w. µπορούµε να πέσουµε µέχρι και στο PE 0.2-0.1!
Μπορεί να ακουστεί παράξενο σε ορισµένους, µα έχω προτιµήσει µετά από δοκιµές σε δεκάδες νήµατα κάθε κατηγορίας και µάρκας, από πανάκριβα έως πάµφθηνα, ένα τετράκλωνο νήµα που κοστίζει γύρω στα 15 ευρώ.
Προτιµητέα τα τετράκλωνα, καθώς είναι περισσότερο άκαµπτα και αφήνουν στο µηχανισµό την ευκαιρία να τα διαχειριστεί στρωτά, εκεί που ένα βελούδινο οκτάκλωνο θα παρασυρόταν εδώ και εκεί, ενώ όντας πολύ µαλακό, δεν θα κυλούσε τόσο καλά µέσα στο roller µας και από εκεί στη µποµπίνα.
Tα οκτάκλωνα είναι πιο βελούδινα, ίσως πιο ανθεκτικά, µα κατά τη γνώµη µου, στις µικρές διατοµές παραείναι ντελικάτα. Το τετράκλωνο είναι σίγουρα πιο τραχύ, έχει περισσότερα σχεδιαστικά «σφάλµατα» και ατέλειες, αυτή του όµως η τραχύτητα για µένα ταιριάζει περισσότερο. Ίσως σε άλλα χέρια να µην ισχύει.
Πάντως, µε τετράκλωνα και σχετικά φτηνά νήµατα έχω πάρει πάρα πολλούς µεγάλους σαργούς δίχως θέµατα. Γενικά, είµαι πολύ ευχαριστηµένος και σας προτείνω να τα δοκιµάσετε. Εξάλλου, δεν έχετε να χάσετε παρά λίγα ευρώ, τα µισά από όσο κοστίζει ένα καλό τεχνητό, ώστε να διαµορφώσετε και εσείς άποψη και να δείτε αν σας ταιριάζει.
Σε αυτό το άρθρο, όπως και σε κάθε άλλο άλλωστε, προτείνω απλά το σετάρισµα που δούλεψε σε εµένα και όχι κάποια µοναδική συνταγή επιτυχίας «και πάντων και πασών».
ΠΑΡΑΜΑΛΛΟ
Αγοράστε ένα σκληρό παράµαλλο 0.16 ή 0.185mm, ανάλογα µε τη διατοµή του νήµατός σας. Προσωπικά, δεν µου αρέσουν τα soft παράµαλλα στο LRF, έτσι όπως το ψαρεύω εγώ. Mάλλον όµως είναι δική µου νοοτροπία και η αίσθηση ότι πάντοτε τα µαλακά leader είναι λιγότερο ανθεκτικά, αλλά πραγµατικά δεν θα επιµείνω εκεί. Γνώµη µου είναι να προµηθευτείτε ό,τι καλύτερο µπορεί να σηκώσει η τσέπη σας.
Το παράµαλλο θα φάει πολύ ζόρι σε κάθε περίπτωση, είναι τροµερά βασικό κοµµάτι. Στην ερώτηση αν µπορείτε να βάλετε «απλή πετονιά», η απάντηση είναι «όπως αγαπάτε». Eγώ θέλω να ζω µε το µύθο της καλής διάθλασης του φωτός από το fluorocarbon, που προσεγγίζει αυτήν του νερού (δεν µπορώ να καταπιώ τον µύθο του 100% αόρατου), της µεγαλύτερης αντοχής του σε πολλές συνθήκες τριβής και στον κόµπο, αλλά και φθορών σε βάθος χρόνου.
Στην τελική, δεν µπορώ κάθε φορά να πρέπει να υπερασπιστώ τεχνολογικές καινοτοµίες που εµένα –αποδεδειγµένα- µου έχουν δουλέψει, κόντρα σε παλιότερες συνήθειες (βλέπω nylon παράµαλλα), για τις οποίες ο κάθε «γνώστης» εκεί έξω λέει το µακρύ και το κοντό του.
∆οκιµάστε, κάντε τις συγκρίσεις σας, και εφόσον δουλεύει σε εσάς… οι αρθρογράφοι περισσεύουν!
ΠΑΡΑΜΑΝΕΣ
Ιδανικές 0-0 και 0-0-0, ανάλογα πάλι µε το συνδυασµό νήµατος-παράµαλλου. Μη φοβάστε τα τόσο µικρά µεγέθη, µπορούν να σηκώσουν πολύ περισσότερο βάρος από ό,τι ο κόµπος ή το παράµαλλό σας.
Το θέµα τους είναι αλλού. ∆υστυχώς, ακόµα και οι ακριβές, επώνυµες παραµάνες σε αυτά τα µεγέθη, 9 στις 10 µάρκες είναι της µιας χρήσης. Και όταν λέω «µιας χρήσης» δεν εννοώ του ενός ψαρέµατος. Μετά το πρώτο κι όλας άλλαγµα πλάνου ή τεχνητού, έχουν αρχίσει να «παίρνουν», ενώ σε 5-6 αλλαγές έχουν αχρηστευτεί. Είναι τροµερά εκνευριστικό αυτό και µάλιστα όταν ένα φακελάκι «από τις καλές» που κάνει ακόµα και 7 ευρώ, είναι στην ουσία άχρηστο!
∆υστυχώς δεν µπορώ να προτείνω µάρκες, για ευνόητους λόγους. Προτιµήστε παραµάνες µε µεγάλη κούρµπα, έτσι ώστε να µην «πνίγουν» το τεχνητό όταν κάνει κολύµπι και φακελάκια που έχουν λίγα τεµάχια µέσα. Η πόσοτητα σπάνια ανταποκρίνεται σε ποιότητα!
ΤΟΠΟΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΙ
Εχω αφιερώσει προηγούµενα τεύχη στους τόπους για τους µεγάλους σαργούς. Ιδανική τοποθεσία οι ρηχοπατιές µε πέτρες, οι ρηχές παραλίες µε πέτρες και οι ακτογραµµές µε πέτρες. Πέτρα και ρηχά. Εκεί είναι οι µεγάλοι σαργοί. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι. Σε νερό µέχρι και λίγους πόντους βάθος. Κρύβονται, καρτερεύουν, φυλάνε την περιοχή τους, γυαλώνουν για να φάνε ή να ζευγαρώσουν.
Και είναι εκεί όλο το χρόνο, χειµώνα-καλοκαίρι, όλη τη µέρα. Θα τους πάρετε και µέρα µεσηµέρι, µε άπνοια και πεντακάθαρα νερά. Θα κυνηγήσουν µε µανία το πλανάκι και το τεχνητό σας και θα το κοπανήσουν µε φουλ ταχύτητα µέχρι µπροστά στα πόδια σας, σε επιθέσεις που θα σας µείνουν αξέχαστες! Φτάνει να καταφέρετε να εξελίξετε την τεχνική. Εκεί είναι όλο το θέµα…
ΤΕΧΝΗΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Επίσης έχω γράψει άρθρα και έχω δηµοσιεύσει πολλά βίντεο γύρω από το θέµα. Micrο-minnows και micro-jigs. Επί το ελληνικότερον, µικροσκοπικά τεχνητά µέχρι 5 γραµµάρια και πλανάκια 7, το πολύ 10 γραµµάρια.
Οι ρηχοπατιές είναι εφιάλτης από θέµα σκαλωµάτων. Εξάσκηση και πάλι εξάσκηση, και µε τον καιρό θα µπορείτε να παίξετε τα τεχνητά σας µέχρι και σε λίγους πόντους νερό, µε ελάχιστες απώλειες. Ετοιµαστείτε πάνω στην εξάσκηση να χάσετε τεχνητά, δεν γίνεται αλλιώς. Η γνώση έχει τίµηµα. Καλοκαίρι καλύτερα και µπανάκι στα σκαλώµατα µέχρι το χέρι να συνηθίσει, µέχρι να µάθουµε.
∆ώστε µεγάλη σηµασία στη σωστή κατανόηση του τι µπορεί να κάνει το κάθε σας σετ, πόσο ανακτά ανά µανιβελιά, τι κάνει στις εντολές σας και στα χτυπήµατα. Αρµονία στους χρόνους µεταξύ χτυπηµάτων- παύσεων και µανιβελιάς. ∆ώστε σηµασία, δώστε προσοχή και πριν «µπουµπουνίσετε» εκεί έξω το τεχνητό, αφιερώστε πολλά πολλά ψαρέµατα ρίχνοντας το τεχνητό σας στα ρηχά και παρατηρώντας τι κάνει και τι µπορεί, τις ιδιότητές του επακριβώς, πώς ανταποκρίνεται στα χτυπήµατα.
Όταν αποκτήσετε καλή αίσθηση στη σχέση κάθε τεχνητού µε το σετ σας, τότε είστε έτοιµοι για τις προκλήσεις των ρηχοπατιών.
CATCH & RELEASE
H ελληνική νοµοθεσία ορίζει πως ελάχιστο κρατήσιµο µέγεθος του σαργού είναι τα 23 εκατοστά. Με το LRF θα συναντήσουµε πολλά τέτοια ψάρια. Εύχοµαι η γνώση που µοιραζόµαστε να γίνει αφορµή όχι για να ξεκληριστούν πληθυσµοί, αλλά για να αποκτήσετε εµπειρίες που θα σας κάνουν να αγαπήσετε τον καταπληκτικό σαργό περισσότερο, να τον µάθετε και να τον σεβαστείτε.
Πιστεύω ακράδαντα πως ψαράδες που πλέον παίζουν µε µεγάλα µεγέθη σε κάθε είδος, είναι πιο ελαστικοί µε τα µικρότερα ψάρια, µε αποτέλεσµα να ελευθερώνουν πιο γενναία. Σε βάθος χρόνου, ο συνειδητός ψαράς που έχει πάει σε άλλο επίπεδο, κρατάει επιλεκτικά ψάρια, ελευθερώνει και ψάρια «τρόπαια» που άλλοι δεν θα σκέφτονταν καν. Γιατί έχει καταλάβει πως στο ψάρεµα άλλα έχουν σηµασία και όχι οι οκάδες κρέας που θα µπουν στη σχάρα. Άλλοι που δεν έχουν «χορτάσει», είναι πιο απερίσκεπτοι.
Επίσης, έχω δει πως οι άνθρωποι που θέλουν να ψαχτούν µε τεχνικές σε επίπεδο που να ξεκλειδώνουν σπουδαία και στοχευµένα αλιεύµατα, είναι αυτής της «ποιότητας», που εξασκεί δίχως δεύτερη σκέψη το C&R, ή τελοσπάντων ένα σεβαστικό, µε µέτρο ψάρεµα, που αναγνωρίζει τις σύγχρονες, δύσκολες για το περιβάλλον συνθήκες.
∆εν έχω δει ποτέ από «ταλιµπάν» του ψαρέµατος χωρίς µέτρο και όριο, να έχουν εξελιχθεί τεχνικά ή ηθικά, όσο ακριβό εξοπλισµό και αν έχουν αγοράσει, όσα άρθρα και αν έχουν διαβάσει, όσα βίντεο και να έχουν δει. Όταν πέσουν σε µέρα που τα ψάρια τρώνε στα πάντα, θα κάνουν τη σφαγή και θα το ποστάρουν ως µεγαλοψαράδες.
Μέχρι εκεί. Ας µην µείνουµε στο «µέχρι εκεί», ας µοιραστούµε τη γνώση µας, που πάντοτε φέρνει καλούς καρπούς όταν πέσει σε καλό χώµα. Μαζί ας µοιραστούµε το όραµα ενός ανθρώπου που κατανοεί και προστατεύει, και δεν ρηµάζει απλά. Ό,τι έχει ο καθένας µέσα του…