Live Kab με μοσχιό για μεγάλα μαύρα
Όλοι μας γνωρίζουμε την αδυναμία των μαυρόψαρων στο χταπόδι, αλλά και στα υπόλοιπα μαλάκια, όπως είναι ο μοσχιός, η μελιδόνα, η σουπιά, το καλαμάρι. Ακόμη και χορτάτα να είναι, δύσκολα θα αντισταθούν στη θέα ενός τέτοιου λαχταριστού μεζέ, όταν περάσει από δίπλα τους. Αυτήν την αδυναμία τους προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε επιχειρώντας να ψαρέψουμε με την τεχνική του Live Kab και δόλωμα μοσχιό ή μικρό χταποδάκι.
Live Kab
Το Live Kab, είναι μια τεχνική την οποία πιθανόν χρησιμοποιούσαν οι ψαράδες από παλιά, χωρίς να της δώσουν ονομασία ή να τη διαδώσουν σε πολλούς. Ήταν ένα από τα «μυστικά» για εύκολη σύλληψη μεγάλων ψαριών. Όμως κάτι τέτοιο δε μπορούσε να μείνει για πάντα μυστικό, και έτσι οι γείτονές μας Ιταλοί, δεν άργησαν να το γνωστοποιήσουν.
Τα αυτοσχέδια, στρογγυλά μολύβια με το νήμα και τα αγκίστρια, πήραν το πλέον ιδανικό σχήμα, και μάλιστα τα μεγαλύτερα που προορίζονται για τα βαθιά, εμπλουτίστηκαν με φωσφόρο, για να προσελκύουν ακόμη καλύτερα τα ψάρια που ζουν σε σκοτεινά σημεία. Ένα ειδικό στριφτάρι, το οποίο δεν ξεπερνά από το μολύβι και βγαίνει στην κουκούλα του χταποδιού, ήρθε να απλοποιήσει τον τρόπο δολώματος.
Η μεγάλη ποικιλία βαρών με το ένα, δύο ή και ακόμη τρία αγκίστρια, καλύπτει τα γούστα όλων των ψαράδων, καθώς έχουν τη δυνατότητα να δολώσουν όποιο μέγεθος δολώματος θέλουν, και να το ψαρέψουν σε οποιοδήποτε βάθος. Τα καλάμια με τους δυνατούς μηχανισμούς και τα λεπτά αλλά πολύ δυνατά νήματα, αφήνουν στην άκρη το ψάρεμα με το χέρι, και μας ωθούν να αναζητήσουμε ψάρια ακόμη και σε βάθη μεγαλύτερα από 200 μέτρα.
Το αρχικά στρογγυλό μολύβι, γρήγορα πήρε και άλλα σχέδια, και δεν περιορίστηκε μόνο στο χταπόδι ή το μοσχιό, αλλά προσαρμόστηκε ανάλογα και στα υπόλοιπα νωπά δολώματα. Έτσι, έχουμε «πέταλο» για σουπιές, ή «δόντι» για πλοκάμια χταποδιού. Έξυπνες πατέντες, που σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύονται αποτελεσματικές, και δεν περιοριζόμαστε μόνο σε μαυρόψαρα, αλλά επεκτεινόμαστε σε φαγκριά, συναγρίδες, μαγιάτικα, ή μικρότερα είδη όπως τα σκαθάρια, οι μεγάλοι σαργοί, οι τσιπούρες. Αν και αυτά τα ψάρια ήταν δύσκολο να πλησιάσουν διαφορετικά τα αγκίστρια μας, τώρα διαπιστώνουμε ότι μπορούμε και να τα δελεάσουμε, αλλά και να τα αγκιστρώσουμε.
Το μεγάλο πρόβλημα του φύλακα, δηλαδή το ζωντανό δόλωμα, παύει να μας απασχολεί, αφού μπορούμε εύκολα να προμηθευτούμε αρκετά νωπά δολώματα, και να τα αποθηκεύσουμε στο ψυγείο μας. Χταποδάκια, μοσχιοί, καλαμαράκια, σουπιές, τακτοποιούνται ένα-ένα ή και δύο-δύο μαζί, και μπαίνουν ακόμα και στην κατάψυξη, για να τα χρησιμοποιήσουμε μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα. Τι καλύτερο για το ψάρεμα μας! Όταν δούμε ότι ο καιρός είναι κατάλληλος, βγάζουμε από το ψυγείο όσα υπολογίζουμε ότι θα χρειαστούμε και πηγαίνουμε να τα δολώσουμε χωρίς το άγχος της αναζήτησης.
Μαυρόψαρα
Λέγοντας μαυρόψαρα, εννοούμε τα μεγάλα ψάρια του βυθού, τα οποία δε μετακινούνται εύκολα, αφού έχουν το δικό τους θαλάμι. Μας απασχολούν κυρίως ο ροφός, η σφυρίδα, η στήρα, η πίγγα, η μεγάλη σκορπίνα, το βλαχοσφύριδο και τέλος ο βλάχος, και αυτά τα είδη θα προσπαθήσουμε να ψαρέψουμε. Άγριοι βραχώδεις βυθοί, απότομα κατεβάσματα και ανεβάσματα, ξέρες, ναυάγια, αποχές, είναι τα μέρη όπου θα τα αναζητήσουμε. Το βάθος, έχει να κάνει με το είδος. Τα βαθύτερα κομμάτια είναι σίγουρα πιο αποδοτικά, αν και απαιτούν λίγο πιο βαρύ και εξειδικευμένο εξοπλισμό.
Στο βυθόµετρο
Η βαθιά καθετή, είναι µια τεχνική ψαρέµατος µε πολλούς φίλους και στον ελληνικό χώρο. Αρκετές φορές, ενώ ψαρεύουµε για µικρά σχετικά ψάρια όπως οι µπαλάδες, δεν λείπουν οι εκπλήξεις από µεγάλα ψάρια της οικογένειας των σερανιδών, δηλαδή βλάχους. Στοχεύοντας αυτά τα µεγάλα θηράµατα µε την τεχνική του live kab, θα αναζητήσουµε βραχώδεις βυθούς κάτω από τα 200 µέτρα, µε υψοµετρικές ανωµαλίες, και γεµάτους ζωή, όπως ακριβώς είναι ο βυθός που βλέπουµε στην πιο πάνω εικόνα, όπου µε µπλε και κόκκινο διακρίνονται τα µικρότερα ψάρια. Όταν αντικρύσουµε τέτοιες εικόνες στην οθόνη µας, και είµαστε εξοπλισµένοι µε τα κατάλληλα εργαλεία, θα πρέπει να ετοιµαστούµε για την µάχη µε τον «άρχοντα» της περιοχής.
∆ηµήτρης Σπύρου
Με δόλωμα μοσχιό
Ο μοσχιός είναι ένα δόλωμα «παρακατιανό» για την πλειοψηφία των ψαράδων, ενώ ακόμα και οι καταναλωτές δεν το θεωρούν αξιόλογο μεζέ. Η τιμή του είναι αρκετά χαμηλή, και χρησιμοποιείται από τους επαγγελματίες παραγαδιάρηδες, για δόλωμα στα -μέντζα κυρίως- παραγάδια. Την εποχή που σέρνει η ανεμότρατα, βγαίνει μεγάλη ποσότητα από μοσχιούς, και η αξία τους είναι πολύ πιο φθηνή. Ο ψαράς που ασχολείται με το Live Kab και χρησιμοποιεί μοσχιό για δόλωμα, γεμίζει τότε τον καταψύκτη του, και έχει δόλωμα για όλη την χρονιά. Βέβαια, δε θα το τοποθετήσει έτσι όπως είναι, όλο μαζί, αλλά θα το ξεχωρίσει σε μικρά σακουλάκια, με τόσες δολωσιές το καθένα, όσες χρειάζεται για ένα συνηθισμένο του ψάρεμα. Το μεγάλο πλεονέκτημα του μοσχιού, είναι το μέγεθός του, το οποίο είναι ιδανικό θα λέγαμε για μια δολωσιά. Επίσης, η ποιότητα της σάρκας του δεν επηρεάζεται αρνητικά από τη μακρόχρονη κατάψυξη (λόγω αφυδάτωσης), αλλά απεναντίας, όπως υποστηρίζουν αρκετοί ψαράδες, γίνεται ακόμη καλύτερος και πιο αρεστός στα ψάρια.
Επεξεργασία & τρόπος δολώµατος
Ο µοσχιός, µπορεί να δολωθεί όπως βγαίνει από το νερό, αλλά επειδή εµείς αναζητούµε την βέλτιστη δολωσιά, τον επεξεργαζόµαστε λίγο. Αν τον έχουµε καταψύξει, τον ξεπαγώνουµε και τον κτυπάµε µερικές φορές κάτω για να µαλακώσει (µέχρι να δούµε τα πλοκάµια να κρέµονται χαλαρά). Στη συνέχεια, του αφαιρούµε την πέτσα από την κουκούλα για να ασπρίσει, και βγάζουµε όσο δέρµα µπορούµε από τα πλοκάµια. Στους ροφούς και στα ψάρια των ρηχών νερών, αυτό µπορεί να µην παίζει ιδιαίτερα σηµαντικό ρόλο, όµως, στα βαθιά αποτελεί ένα από τα µυστικά της επιτυχίας. Αν το µολύβι µας είναι αρκετά µεγάλο και δεν χωρά στην κουκούλα, αδειάζουµε το εσωτερικό της, ειδάλλως αφήνουµε το µελάνι και το σπάµε λίγο πριν το ψαρέψουµε, για προσέλκυση των ψαριών. Με ένα µυτερό µαχαιράκι ή ψαλιδάκι, κάνουµε µια τρυπίτσα στην κουκούλα, από όπου θα περάσουµε το παράµαλλό µας, το οποίο θα δεθεί στη συνέχεια στο στριφτάρι του µολυβιού, και το µολύβι στη συνέχεια θα τοποθετηθεί µέσα στην κουκούλα. Αυτή είναι η µία εκδοχή.
Η δεύτερη είναι να περάσουµε το στριφτάρι του µολυβιού από το κάτω µέρος της κουκούλας, να το βγάλουµε στο επάνω της, και στη συνέχεια να δέσουµε το παράµαλλό µας ή να το προσαρµόσουµε στο παράµαλλο µε τη βοήθεια κρίκου. Όπως και να είναι το πέρασµα, το µολύβι στη συνέχεια πρέπει να καλυφτεί αρκετά καλά µέσα στην κουκούλα, και τα αγκίστρια της αρµατωσιάς να κρέµονται ανάµεσα στα πλοκάµια. Αν θέλουµε µπορούµε να περάσουµε το αγκίστρι που είναι πιο κοντά στο µολύβι µέσα στο σιφόνι του µοσχιού, ή να το καρφώσουµε στο µοσχιό. Προσοχή µόνο, να ελέγξουµε αν κολυµπά χαλαρά µέσα στο νερό, λίγο πριν ρίξουµε το δόλωµα στο βυθό. Θα πρέπει µε κάθε ελαφρύ ανασήκωµα, τα πλοκάµια να ανεβοκατεβαίνουν ελεύθερα, αποκτώντας κίνηση και ζωντάνια.
Τρόπος ψαρέματος
Κατεβάζουμε το δολωμένο μας μοσχιό στο βυθό, στο σημείο όπου έχουμε δει στο βυθόμετρο ή πιστεύουμε ότι κρατά μαυρόψαρα. Στη συνέχεια, παίρνουμε μια- δυο μανιβελιές και κουνάμε το καλάμι μας χαλαρά, με αργές κινήσεις πάνω- κάτω, προσπαθώντας να «ζωντανέψουμε» το δόλωμά μας, και να προσελκύσουμε τα ψάρια από αρκετά μακριά. Το τσίμπημα, είναι τις περισσότερες φορές ένα μικρό γαργάλημα και πρέπει να καρφώσουμε, αλλά υπάρχει και η περίπτωση του απότομου ρουφήγματος του δολώματος, οπότε το αντιλαμβανόμαστε πανεύκολα. Το κάρφωμα του ψαριού μοιάζει με σκάλωμα στο βυθό, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για μεγάλα βάθη και βλάχους. Ο ψαράς πρέπει τότε να ζορίσει αρκετά τον εξοπλισμό του, για να καταφέρει να σηκώσει το ψάρι ελάχιστα μέτρα από το βυθό, πριν αυτό προλάβει και βραχώσει. Αν το καταφέρει, η συνέχεια θα είναι εύκολη και η επιτυχία σχεδόν σίγουρη. Υπομονή και ζώνη μέσης είναι απολύτως απαραίτητα, ενώ ο γάντζος αποτελεί υπερχρήσιμο εργαλείο για να ολοκληρωθεί επιτυχώς η προσπάθειά μας.
SKALIS OUTDOOR – ΣΚΑΛΗΣ ΕΠΕ
τηλ.: 210 2585.404, www.skalisoutdoor.com
