Ψάρεμα LRF: Mυστικά μεγάλων σαργών
Όταν πρωτοεµφανίστηκε το ψάρεμα LRF (Light Rock Fishing) στη χώρα µας λίγοι είχαν καταλάβει περί τίνος επρόκειτο. Πέρασε καιρός και παρόλο που αυτή η µέθοδος ψαρέµατος έχει αποδειχτεί από τις αποδοτικότερες και τις πλέον τεχνικές. Ορισµένοι ακόµα νοµίζουν πως µε το LRF απευθυνόµαστε σε περκόχανα ή απλά είναι για εκείνους τους «άψαρους». Που ρίχνουν πολύ τις διατοµές των εργαλείων τους, µόνο και µόνο για να νιώσουν λίγα φρένα από κανένα µικρόψαρο…
Ευτυχώς το ελληνικό κοινό έχει καταλάβει τις αρετές του LRF και έχει αγκαλιάσει την τεχνική αυτή. Κάτι που αντικατοπτρίζεται τόσο στον όγκο πωλήσεων εξειδικευµένου εξοπλισµού, όσο και στον όγκο της αρθρογραφίας και της «κίνησης» δηµοσιεύσεων και αναρτήσεων στα ηλεκτρονικά µέσα. Με τον καιρό έχουν αποδειχθεί περίτρανα δύο σηµαντικά πράγµατα σχετικά µε αυτήν τη ραφιναρισµένη, µινιµαλιστική τεχνική.
Πρώτον απευθύνεται και σε µεγάλα αλιεύµατα όταν άλλες τεχνικές αποτυγχάνουν και δεύτερον έχει τόση ουσία και περιεχόµενο. Που της επιτρέπει να σταθεί µόνη της σαν κλάδος, τόσο από τη στεριά όσο και από τη βάρκα. Την ίδια στιγµή το LRF µας επιτρέπει να χαρούµε ψάρια-στόχους πολύ µεγαλύτερης ποικιλίας από το κλασσικό spinning. Ανοίγει νέους ορίζοντες εξοπλιστικά και τεχνικά (πχ. δυναµικό ψάρεµα µε βιοδιασπώµενα δολώµατα), ενώ µας σπρώχνει να εντρυφήσουµε σε νέα πεδία ψαροσύνης.
Όταν συζητώ µε φίλους που είναι φανατικοί του casting και τους δείχνω τις φωτογραφίες από τους σαργούς που πιάνω στο LRF. Έχω παρατηρήσει ορισµένες τυπικές αντιδράσεις δυσπιστίας. «Αυτόν τον έπιασες µε πολύ κύµα και θολούρα, έτσι;» ή «σε τι τσίµπησε, σε αυτό το µικρό κοµµάτι µέταλλο, πώς τσίµπησε εκεί;». Είναι αλήθεια πως για όσους έχουµε προσεγγίσει τον σαργό µε τις τεχνικές που εδώ και δεκαετίες ήταν οι κυρίαρχες στην Ελλάδα (τεχνικές βασισµένες στο νωπό δόλωµα).
Είναι λιγάκι δύσκολο το να πιστέψουµε ότι σαργοί άνω του κιλού πιάστηκαν µε άπνοια, το µεσηµεράκι µε ντάλα ήλιο, σε είκοσι πόντους νερό κάτω από τα πόδια µας. Και ότι χτύπησαν σε αυτό το µικροσκοπικό πλανάκι ή σε αυτό το λιλιπούτειο minnow! Κι όµως, όχι µόνο σαργοί, αλλά και τσιπούρες, µουρµούρια, λαβράκια πολλών κιλών, γοφάρια. Και στην πραγµατικότητα έχει συλληφθεί µε LRF σχεδόν κάθε είδος ψαριού των θαλασσών µας. Από γόπα έως καπόνι, και από µικρές στήρες έως µπαρµπούνια και συναγριδάκια! Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω να συνοψίσω όσα έχω µάθει στην πορεία ψαρέµατος του σαργού µε LRF.
O σαργός είναι ένα πολυπόθητο «καθαρό» ψάρι, για ορισµένους το νοστιµότερο των νερών µας. Στα µεγάλα του µεγέθη ο σαργός είναι πολύ έξυπνος και πολύ µαχητικός. Ενώ ψαρεµένος µε LRF αποτελεί από τα κορυφαία στοχευµένα αλιεύµατα. Ξεκινάµε µε αυτό: δεν υπάρχουν «µυστικά». Όλη η γνώση είναι εκεί έξω ελεύθερη να πάµε κοντά της και να την αποκτήσουµε. Από εµάς εξαρτάται, κανείς µυστικοφύλακας δεν µπορεί να µας κρύψει για πάντα το «µυστικό»!
Οι σαργότοποι
Τα τελευταία χρόνια είχα την ευκαιρία να ψαρέψω στοχευµένα σαργούς µε LRF σε διάφορα νησιά της Ελλάδας, κυρίως Λέσβο και Λήµνο, αλλά και Κρήτη, Κάλυµνο. Όπως επίσης και σε πολύ µικρότερα νησάκια και βραχονησίδες, όπως η Ψέριµος, οι Λειψοί και τα Λέβετθα. Ένας κοινός παρονοµαστής όλων των τόπων αυτών, τουλάχιστον για τη δική µου εµπειρία, είναι πως τους µεγάλους σαργούς θα τους βρούµε σε δύο τοποθεσίες. Κυρίως εκεί όπου ο άγριος βραχότοπος συναντάει το νερό και εκεί που η παραλία είναι σπαρµένη στο βυθό της µε κροκάλες ή µεγάλες πέτρες.
Η «µεγάλη έκπληξη» που έµελλε να µε περιµένει ως συµπέρασµα, κάτι που οι παλιοί το έλεγαν και το ήξεραν αλλά εγώ δεν είχα καταλάβει πως αποτελεί κυριολεξία, είναι πως οι µεγαλύτεροι σαργοί δεν είναι κάπου εκεί έξω. Δεν απαιτούν µια βολή εκατό µέτρων για να τους βρεις, αλλά είναι στα ρηχά, πολλές φορές κυριολεκτικά κάτω από τα πόδια µας. Σε κάθε περίπτωση οι σαργοί συχνάζουν γύρω από πολύ χαρακτηριστικά ανάγλυφα του βυθού. Ενώ την περίοδο της αναπαραγωγής τους υπερασπίζονται περιοχές που έχουν ιδιαίτερη τοπογραφία όπως ένα χαράκι ή ένα µονόπετρο.
Με τον καιρό µαθαίνει κανείς να ξεχωρίζει εκείνη την πέτρα κάτω από την οποία υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν σαργοί. Μαθαίνει να διαβάζει κανείς το ανάγλυφο και µαθαίνει να κάνει λιγότερες και πιο στοχευµένες βολές. Όσο πιο καλοσυνάτο καιρό και άπνοια και διαύγεια νερών έχουµε. Τόσο πιο καλά πρέπει να διαβάζουµε το τοπίο και τόσο πιο προσεκτικά πρέπει να ψαρεύουµε. Οι µεγαλύτεροι σαργοί της κάθε περιοχής δεν αγαπούν το θόρυβο και είναι πονηροί.
Αν χρησιµοποιώντας πλανάκια και minnows δεν χτυπήσουν στις πρώτες 2-3 βολές, δεν πρόκειται να χτυπήσουν συνήθως, µε εξαίρεση ίσως το ψάρεµα µε βιοδιασπώµενα. Όπου αν ένας µεγάλος σαργός δεν αποφασίσει να φάει ή να διώξει πρώτος, θα κοιτάζει για ώρα τα µικρά να τσιµπούν και να πιάνονται µέχρι -ίσως- να αποφασίσει να επιτεθεί και αυτός. Προσεγγίζουµε τη βραχώδη ακτογραµµή µε προσοχή και ησυχία. Το ίδιο και την παραλία. Λίγες βολές και συνεχίζουµε παρακάτω. Καθώς πολλά χτυπήµατα θα γίνουν κυριολεκτικά στα τελευταία εκατοστά πριν βγάλουµε το τεχνητό µας από το νερό. Φροντίζουµε η σκιά µας, εµείς και τα τσαλαβουτήµατά µας να µην είναι κραυγαλέα και πολύ εµφανή. Σε πολλούς φαίνεται υπερβολή, µα οι µεγάλοι σαργοί µε LRF δεν θέλουν καν πολλές-πολλές οµιλίες, χαβαλέ και θόρυβο ή φωταψίες φακών µε την παρέα µας. ∆εν ψαρεύουµε καλαµάρια, αλλά κάτι πολύ πιο ιδιαίτερο…
Θερµοί vs Κρύοι µήνες του χρόνου
Μεγάλους σαργούς θα βρούµε όλον τον χρόνο, όµως τους πραγµατικά µεγάλους θα τους πετύχουµε ξεκινώντας από το φθινόπωρο και µπαίνοντας στους ψυχρότερους µήνες της αναπαραγωγής τους. Για να φτάσουν στο κατάλληλο µέγεθος και να είναι ικανοί για αναπαραγωγή, οι σαργοί πρέπει να ξεπεράσουν χοντρικά τα 20-23 εκατοστά σε µέγεθος. Γύρω από τα µεγαλύτερα ψάρια που είναι όλα τους θηλυκά, συνασπίζονται πολλά µικρότερα αρσενικά και φτιάχνουν ένα αρσενικό «χαρέµι». Το χειµώνα τέτοιες «συντροφιές» θα είναι ενεργές κοντά στην ακτή. Ενώ το καλοκαίρι τα µεγαλύτερα άτοµα θα τα βρούµε πιο σκόρπια και µοναχικά.
Oι µεγάλοι σαργοί υπάρχουν όλο το χρόνο στις ελληνικές ακτογραµµές, και θα τους βρούµε φτάνει να εξερευνήσουµε τον κάθε τόπο µε πολλούς τρόπους και σε διαφορετικές περιόδους. Μιας και τα πράγµατα αλλάζουν από µέρος σε µέρος ανά τη χώρα, ακόµα και πάνω σε ένα νησί. Σε ορισµένα σηµεία της Λέσβου ξέρουµε πως οι σαργοί είναι πολύ ενεργοί Σεπτέµβρη µε Οκτώβρη. Ενώ σε άλλα µε µερικά χιλιόµετρα διαφορά ξεκινούν πιο δυνατά από τον Ιανουάριο. Στην Κάλυµνο για παράδειγµα, οι µεγάλοι σαργοί είναι ενεργοί το καλοκαίρι. Ενώ το χειµώνα τα πράγµατα είναι φτωχότερα. Κάθε τόπος θέλει ψάξιµο, οπότε έχουµε το νου µας ανοιχτό καθώς δεν υπάρχει µια νόρµα για όλη τη χώρα και όλους τους τόπους.
Τους θερµότερους µήνες και µε το θερµοκλινές ψηλά και ευνοϊκό, τα ρηχά µέρη και τα χτυπήµατα σχεδόν αφρό είναι τα πιο συνηθισµένα. Στη κασετίνα µας λοιπόν έχουν τον πρώτο λόγο τα minnows. Ενώ όσο πιο κρύο τόσο χαµηλά θα βρούµε τους σαργούς. Οπότε τα πλανάκια, τα µικρά stickbaits και τα βιοδιασπώµενα θα µας είναι πιο χρήσιµα. Πάµε να δούµε αναλυτικά τα τεχνητά και τις τεχνικές µας.
Εξοπλισµός
Όπως είπαµε τους µεγάλους σαργούς στο LRF θα τους ψάξουµε στην βραχώδη ακτογραµµή και έως εκεί που σκάει το κύµα. Μιλάµε εποµένως, για πολύ ρηχά -συνήθως- νερά και για ένα ανάγλυφο που ορισµένοι το θεωρούν απαγορευτικό εξαιτίας του µεγάλου κινδύνου σκαλωµάτων. Των πολλών φυσικών εµποδίων από πέτρες και φύκια, και της έλλειψης βάθους. Η οποία συνήθως θεωρείται ότι µας δίνει την ευκαιρία άνεσης και πολλών διαφορετικών πλεύσεων. Κι όµως, το LRF µας προσφέρει απλόχερα την ευκαιρία να αποκτήσουµε εκείνη την τεχνική κατάρτιση που θα µας επιτρέπει να ψαρεύουµε πολύ όµορφα και αποδοτικά σε ένα τόσο δύσκολο πεδίο.
Για την ανατοµία και τη µαχητικότητα ενός σαργού, θα χρειαστούµε ένα καλάµι µε c.w. max. 10gr. Το οποίο θα είναι γρήγορο και ευαίσθητο στην κορυφή, µα στιβαρό στο κάρφωµα, ακαριαίο. Επιπλέον θα έχει και την κατάλληλη δύναµη κορµού για να ανταπεξέλθει σε ψάρια που ξεπερνούν το κιλό. Ο µηχανισµός µας δεν χρειάζεται να είναι πάνω από 1000, και προσωπικά (αν και στα σιλικονάκια υστερεί λίγο) τον προτιµώ µε πολύ γρήγορο βήµα (από 75 εκ. και πάνω ανά µανιβελιά). Γιατί κατά κύριο λόγο ψαρεύω µε πολύ νευρικά τινάγµατα και θέλω εκτός από γρήγορες παρουσιάσεις να µου µαζεύονται τα µπόσικα στο νήµα όµορφα και γρήγορα.
Τον τελευταίο καιρό έχω πάει και σε πιο ακραίες παρουσιάσεις µε καλάµι c.w. max 5 gr., µηχανισµό 500 και µονόκλωνο νήµα 0.1 ή 0.2PE. Ενώ το παράµαλλο δεν ξεπερνά τα 0.12-0.14mm. Aν και δεν το συστήνω στους φίλους που ξεκινούν τώρα, οι πιο προχωρηµένοι είµαι σίγουρος θα δουν µια µεγάλη αύξηση στον αριθµό χτυπηµάτων και θα ευχαριστηθούν. Τόσο την αίσθηση των µικρότερων τεχνητών όσο και την ακραία µάχη σε αυτό το περιβάλλον του καθαρού Ultra Light Rock Fishing (ULRF).
Αν το spinning συγχωρεί ορισµένα λάθη και εκπτώσεις στον εξοπλισµό, εδώ τα πράγµατα είναι ξεκάθαρα : δεν µπορούν να υπάρξουν εκπτώσεις την ποιότητα. Πραγµατικά, σε τόσο µικρές διατοµές και µετρήσεις τα εργαλεία µας πρέπει είναι της καλύτερης ποιότητας που µπορεί να φτάσει η τσέπη µας. Έχω προσπαθήσει να βρω το φτηνό και καλό, και ενώ υπάρχουν εξαιρέσεις, στο LRF και ULRF. Ειδικά για σαργούς, κάθε τι µετράει και θαρρώ δεν έχω βρει ακόµα εξαίρεση. Οι κόµποι, οι παραµάνες µας, η προρύθµιση των φρένων µας, πρέπει να είναι τέλεια αν θέλουµε να τα βάλουµε µε τους µεγάλους σαργούς. Και αν θέλουµε να ανταποκριθούµε στις εκπλήξεις όπως στα µεγάλα λαβράκια που σίγουρα θα υπάρξουν.
Το παν σε κάθε περίπτωση δεν είναι ο ακριβός εξοπλισµός, αλλά κυρίως η πολύ καλή επιλογή και γνώση του εξοπλισµού µας. Όταν προσεγγίζουµε ένα τόσο δύσκολο πεδίο, πρέπει να ξέρουµε πώς λειτουργεί το σύνολό µας. Όταν έχω το τάδε τεχνητό κουµπωµένο στην παραµάνα και µαζεύω µε αυτόν τον τρόπο, µπορώ να «παίζω» και σε είκοσι πόντους νερό δίχως φόβο.
Όταν έχω αυτό το πλανάκι επάνω, δίχως σαλαγκιά αλλά µε διπλό assist και µε αυτό το ρυθµό ανάκτησης και χτυπηµάτων. Μπορώ να στείλω το τεχνητό µου να εξερευνήσει αυτόν τον χώρο µεταξύ αυτών των δυο βράχων και θα το έχω εκεί να χτυπιέται µε αυτόν τον ρυθµό δίχως να το χάσω. Τόσο συγκεκριµένη γνώση! Αυτή δεν απαιτεί µόνο τις τεχνικές λεπτοµέρειες του κάθε µέρους του εξοπλισµού µας. Αλλά και το πώς ανταποκρινόµαστε εµείς σε αυτές, τη γνώση του δικού µας «χεριού». Υποµονή, επιµονή, παρατηρητικότητα και ο νους µας παρών. Θα προσπαθήσω παρακάτω να δώσω κάποιες βασικές πρώτες κατευθύνσεις.
Σκληρά τεχνητά
Στο LRF θα βρούµε τεχνητά τύπου minnow. Τα οποία κατά εταιρία γνωρίζουν πολλούς διαχωρισµούς. Eµάς µας ενδιαφέρει αρχικά κάτι απλό. Πρώτον, το τι κάνουν αν τα αφήσουµε στο νερό δίχως ανάκτηση και δεύτερον πόσο βαθιά τείνουν να κολυµπούν όταν τα ανακτούµε. Αυτού του τύπου τα τεχνητά που δεν βυθίζονται και που ακόµα και σε µια γρήγορη ανάκτηση παραµένουν πολύ ψηλά στην υδάτινη στήλη (αφρό σχεδόν). Είναι αυτά που µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε µε µεγαλύτερη ασφάλεια σε µια βραχώδη ρηχή ακτογραµµή ή σε µια ρηχή πετρώδη παραλία. Το µειονέκτηµά τους είναι πως δεν µπορούµε να καλύψουµε τα χαµηλότερα σηµεία στο βυθό. Και δεν µπορούµε να «επισκεφτούµε» τρύπες και χαράκια µε τρόπο δυναµικό. Παρά να περάσουµε ψηλά από πάνω τους.
Αντίθετα µε βυθιζόµενα minnows και µε διάφορα µικρά pencils, µια στοχευµένη «περατζάδα» χαµηλά ανάµεσα σε δύο πέτρες. Δίπλα από ένα χαράκι, ή πλάι από ένα µονόπετρο ή µια τρύπα. Πολύ συχνά «ξεκουµπώνει» τους µεγάλους σαργούς από την κρυψώνα τους. Το µειονέκτηµα τώρα είναι πως όταν φτάσουµε λίγο πιο ρηχά ή γενικά αν αδρανήσουµε λιγάκι, ο κίνδυνος σκαλώµατος µε τέτοια τεχνητά είναι µεγαλύτερος. Τα προβλήµατά µας λύνονται µε αυτό που είπαµε παραπάνω. Δηλαδή µε πολύ καλή γνώση του συνόλου µας. Τα βυθιζόµενα τεχνητά (τα οποία και χρησιµοποιώ περισσότερο), µπορούµε να τα ανακτούµε µε τρόπο ώστε να µένουν κυριολεκτικά αφρό αν το θέλουµε. Ή να τα µεταµορφώνουµε µε αλλαγή πλεύσης σε εργαλεία για όλη την υδάτινη στήλη.
Από εκεί και πέρα, µε πιο ψαγµένα τεχνητά. Όπως µικρά jerkbaits, µπορούµε να ψαρέψουµε και µε παύσεις και λιγότερο νευρικές ανακτήσεις εκµεταλλευόµενοι τη suspending ιδιότητά τους. Δίχως να φοβόµαστε σκαλώµατα -µε λίγη προσοχή βέβαια. Αφού αν σταµατήσουµε να κάνουµε οτιδήποτε, αυτά τα τεχνητά «αιωρούνται» (suspend) και µένουν ακίνητα στην παύση µας στο βάθος που βρίσκονται. Κάτι που ερεθίζει πολύ τους σαργούς όπως και όλους τους θηρευτές άλλωστε. Από εκεί και πέρα οι σαργοί δεν θα διστάσουν στα πολύ ρηχά να χτυπήσουν και σε µικρά popper και σε µικρά wtd, ειδικά σε ρηχοπατιές! ∆οκιµάστε τα…
Πλανάκια
Τα πλανάκια είναι επίσης τροµερά αποδοτικά και έχουν το προτέρηµα πιο µακρινής βολής. Κάτι που είναι αναγκαίο ορισµένες φορές. Όπως πχ. όταν οι σαργοί είναι ενεργοί βαθιά και χαµηλά. Ή όταν απλά θέλουµε να φτάσουµε ένα µονόπετρο πολύ πιο µακριά από όσο µπορεί να φτάσει ένα minnow. Tα πλανάκια δουλεύουν από πάτο έως και αφρό. Ενώ µε εξάσκηση µπορούν και εκείνα να προσεγγίσουν ακτογραµµές δύσκολες και πολύ ρηχές. Κάνοντας µάλιστα τη διαφορά. Το γράφω ξανά, πως όταν κανείς µάθει να χρησιµοποιεί πλανάκια σε λίγους πόντους νερό. Δεν θα αργήσει να ζήσει εκπλήξεις που δεν φανταζόταν ποτέ…
Με βιοδιασπώµενα και σιλικόνες
Σε κάθε περίπτωση, πειραµατιζόµαστε µε τα τεχνητά µας και βλέπουµε πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις. Πιο νευρικές ανακτήσεις τους θερµούς µήνες και πιο αργές τους πιο ψυχρούς, µα ας µην το «δέσουµε» κόµπο. Με βιοδιασπώµενα θα προτιµήσουµε να ψαρέψουµε ένα στατικό ψάρεµα δίχως πολλές µετακινήσεις. Για παράδειγµα σε ένα µώλο και ειδικά σούρουπο και βράδυ. Ας ψάξουµε να δούµε στη µεγάλη γκάµα µορφών και γεύσεων τι δουλεύει εκείνη τη µέρα. Σετάροντας τα βιοδιασπώµενά µας σε όσο το δυνατόν µικρότερου βάρους µολυβοκεφαλές και εκµεταλλευόµενοι τα ρέµατα.
Όταν δεν µπορούµε ή δεν έχουµε όρεξη να κινηθούµε, το να ψαρέψουµε για κάµποση ώρα σε έναν µόνο τόπο. Χρησιµοποιώντας τεχνητά πλούσια σε γεύσεις και µυρωδιές, θα µαλαγρώσει και θα φέρει κοντά µικρόψαρα. Αλλά πολλές φορές και τους µεγάλους σαργούς της περιοχής. Το βράδυ, το ψάρεµα σαργού µε LRF και βιοδιασπώµενα είναι κάτι τροµερά ενδιαφέρον και αξίζει να το δοκιµάσετε. Τώρα τελευταία, ορισµένες εταιρίες στοχεύουν τους σαργούς σε πατωτές παρουσιάσεις µε µικρές σιλικόνες. Που περιέχουν µέσα τους αέρα και µιµούνται µικρόψαρα που τρέφονται στο βυθό. Οι σαργοί όµως θα χτυπήσουν και στα µεσόνερα. Σε εκείνο το πανικόβλητο σιλικονάκι το οποίο δεν µπορούν να πετύχουν εύκολα τα µικρά, καθώς κινείται γρήγορα και νευρικά.
Ελπίζω τουλάχιστον να έδωσα ορισµένες ιδέες για το ψάρεµα των µεγάλων σαργών µε LRF. Να τονίσουµε ξανά ότι ο νόµος µας αναγκάζει να κρατάµε σαργούς άνω των 23 εκατοστών (www.hcg.gr). To υπέροχο ψάρι αυτό παίρνει µόλις 100 γραµµάρια το χρόνο, και σε µια θάλασσα που υποφέρει δεν χρειάζεται περισσότερους εχθρούς. Αλλά φίλους που θα το σεβαστούν και θα ακούσουν το µέτρο της καρδιάς τους και όχι την αδηφαγία της εποχής… Όλοι οι µικροί σαργοί ας επιστρέφουν µέσα, τρόπαιο που θα φέρουµε σπίτι ας µην είναι τα κιλά αλλά οι γνώσεις και οι όµορφες στιγµές.
Να περνάτε καλά!
