Match Fishing: Πως θα προστατεύσουμε το δόλωμα από τα μικρόψαρα
Όλοι όσοι ασχολούµαστε µε τις τεχνικές του εγγλέζικου, του µπολονέζ και του απίκο, γνωρίζουµε πολύ καλά τι θα πει λιανώµατα, ιδιαίτερα τώρα τους καλοκαιρινούς µήνες.
Μπαλαδάκια, γοπούλες, σάλπες, τσέρουλες, λιτσάκια, δεν αφήνουν τα δολώµατά µας να φτάσουν στο βυθό, εκεί όπου αναζητούµε τα µεγαλύτερα θηράµατα. Το δόλωµα κυριολεκτικά εξαφανίζεται, προτού προλάβει να κατέβει. Με αποτέλεσµα να φθάνει στο βυθό ένα άδειο αγκίστρι, ή µια άδεια σαλαγκιά. Λογικό τότε είναι, να µην πιάνουµε τίποτα αξιόλογο, αλλά και να απελπιζόµαστε, µε αποτέλεσµα να παρατάµε τις προσπάθειές µας. Και η εξόρµηση να λήγει άδοξα, όπως και τόσες άλλες καλοκαιρινές εξορµήσεις. Για να καταφέρει ο ψαράς να έχει αποτελέσµατα, πρέπει να βρίσκει λύσεις ανά πάσα στιγµή και περίπτωση. Έτσι, στη συνέχεια θα προσπαθήσουµε να δούµε κάποιους τρόπους αποφυγής των ενοχλητικών αυτών λιανωµάτων, ή τους τρόπους χρήσης τους προκειµένου να πιάσουµε άλλα, µεγαλύτερα ψάρια.
Τρόποι αποφυγής
• Το µαλάγρωµα, είναι µια διαδικασία ή οποία µαζεύει τα ψάρια της περιοχής, στο σηµείο που ψαρεύουµε. Όµως, οι πρώτοι «επισκέπτες» είναι τα µικρόψαρα. Άρα, αν θέλουµε να τα αποφύγουµε, δεν υπάρχει κάτι πιο απλό από το να µη µαλαγρώσουµε. Βέβαια, παρακάµπτοντας το µαλάγρωµα, δε θα µαζέψουµε και τα µεγάλα. Αλλά θα έχουµε σχεδόν σίγουρη την ησυχία µας από το µπελά που λέγεται λιάνωµα. Όταν κάποια στιγµή παρουσιαστούν, τότε ή θα κάνουµε ένα διάλειµµα για να δώσουµε χρόνο στο κοπάδι να µετακινηθεί ξανά προς αναζήτηση τροφής. Ή θα αλλάξουµε θέση και θα συνεχίσουµε το ψάρεµά µας.
• Τα λιµάνια, οι κλειστοί κόλποι και οι αγκάλες, είναι τα σηµεία µε τα περισσότερα µικρόψαρα. Αφού εκεί βρίσκουν προστασία και ασφάλεια από τους διώκτες τους. Αυτό σηµαίνει ότι, εκτός λιµανιού και σε ανοικτότερα σηµεία, τα λιανώµατα θα είναι λιγότερα. Έτσι, διαλέγουµε απότοµους και κοφτούς κάβους. Γνωρίζοντας όµως καλά ότι το ψάρεµα εκεί περιορίζεται µόνο στις ηµερήσιες ώρες. Αν επιχειρήσουµε βράδυ, τότε θα πρέπει να είµαστε καλά προετοιµασµένοι και µάλιστα µε παρέα.
• Την ηµέρα, τα µικρόψαρα κυκλοφορούν πολύ πιο έντονα. Ενώ τη νύχτα πιάνουν ρηχαδιές και σηµεία µε φως και αποφεύγουν να µετακινηθούν. Συνεπώς, αν επιθυµούµε να πιάσουµε κάτι πιο αξιόλογο, θα πρέπει να το επιχειρήσουµε τη νύχτα και όχι τη µέρα. Άλλωστε, ο καιρός αυτήν την εποχή είναι σύµµαχός µας, οπότε µπορούµε να στραφούµε σε νυχτερινά κυρίως ψαρέµατα.
• Ακόµη και αν είναι νυχτερινό το ψάρεµά µας, προτιµούµε τις µέρες και ώρες µε σκοτάδι, και όχι εκείνες µε το φεγγάρι µεσούρανο. Εκτός όµως από το φυσικό καλό είναι να προσέξουµε και το τεχνητό φως, επιλέγοντας σηµεία µε ελάχιστο φωτισµό και όχι µέρη µε άπλετο φως από λάµπες και προβολείς.
• Το δόλωµά µας αναγκαστικά σκληραίνει. Το µαλακό ζυµάρι φεύγει από το µενού µας και είτε σκληραίνεται µε τη προσθήκη αλευριού, είτε αλλάζει µορφή. Τα µαλακά σκουλήκια, δίνουν τη θέση τους σε σκληρά, όπως οι µάνες, ενώ οι γαρίδες και τα µύδια, σε καλαµάρια, σουπιές και σαµάρια. Το φιλέτο ψαριού παραγκωνίζεται από τον τάκο, αν οπωσδήποτε θέλουµε να ψαρέψουµε µε ψαροδόλι. Ο γάβρος, αποτελεί µια καλή πρόταση και µάλιστα γίνεται ακόµη καλύτερη αν αλατιστεί µε χοντρό αλάτι.
• Πολλές φορές, ίσως δεν επαρκεί να επιλέξουµε σκληρό δόλωµα, αλλά και µεγάλη ποσότητα. Πρέπει να τοποθετήσουµε µεγάλο κοµµάτι στο αγκίστρι µας, για να προλάβει να κατέβει χαµηλά ένα ικανοποιητικό «αποµεινάρι» του, δίνοντας την ευκαιρία και σε κάποιο καλό ψάρι. Το πολλαπλό πέρασµα του δολώµατος στο αγκίστρι, πολλές φορές είναι από µόνο του λύση. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αλλαγή στις αρµατωσιές µας, καθώς αναγκαστικά εφοδιάζονται µε µεγαλύτερα αγκίστρια.
•Το ελαστικό νήµα, είναι µια καλή πρόταση για να µπορέσει το δόλωµά µας να έχει µεγαλύτερη διάρκεια. Τυλίγοντας µε αυτό το δόλωµά µας -ακόµη και τα µαλακά όπως το µύδι και η γαρίδα-, ελπίζουµε να µείνει για αρκετό διάστηµα στο νερό.
• Όσο πιο ψηλά ψαρεύουµε, τόσο εντονότερη και η παρουσία των µικρόψαρων. Γι’ αυτό, προσπαθούµε να πάµε σε όσο γίνεται πατωτά ψαρέµατα, µε το δόλωµά µας να ξαπλώνει στην κυριολεξία στο βυθό. Βέβαια, υπάρχει ο κίνδυνος να σκαλώσει ή να χαθεί µέσα στη µαλούπα, αλλά µερικές αναγνωριστικές ριξιές χωρίς δόλωµα, θα βοηθήσουν να επιλέξουµε καθαρό βυθό και να εκµηδενιστεί κάθε κίνδυνος.
• Όσο πιο γρήγορα πάει το δόλωµά µας στο βυθό, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να µείνει απείρακτο από τα λιανώµατα. Αυτό σηµαίνει µεγαλύτερο βάρος, αλλά και µεγαλύτερο φελλό, εφόσον χρησιµοποιούµε φελλό και δεν ψαρεύουµε στο χέρι.
• Το σκόρπιο αρµάτωµα των µολυβιών µας κατά µήκος της αρµατωσιάς, δε µας κάνει, και πηγαίνουµε σε µαζεµένο αρµάτωµα, και µάλιστα µε την τοποθέτηση µιας τορπίλης αντί πολλών µολυβιών. Η τορπίλη, είναι µολύβι µε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και το πλεονέκτηµα να κατεβαίνει γρηγορότερα στο βυθό.
Τρόποι εκµετάλλευσής τους
Μέχρι τώρα, είδαµε αρκετούς τρόπους για να αποφύγουµε τα λιανώµατα, ή για να καταφέρουµε να µείνει το δόλωµά µας περισσότερη ώρα στο νερό. Σίγουρα, αν τους επιχειρήσουµε, κάτι θα καταφέρουµε, και δε θα γυρίσουµε πίσω άψαροι και εντελώς απογοητευµένοι. Τώρα, αν θέλουµε να επιστρέψουµε µε µεγάλο θήραµα, πρέπει να σκεφτούµε το ενδεχόµενο εκµετάλλευσης των λιανωµάτων.
Τι σηµαίνει αυτό;
Αντί να προσπαθούµε να τα διώξουµε όπως περιγράψαµε πιο πάνω, επιχειρούµε να τα µαζέψουµε. Μαζεύοντας τα µικρόψαρα, «καλούµε» και τα διάφορα κυνηγόψαρα-διώκτες τους. Μαλαγρώνουµε, λοιπόν, όσο γίνεται πιο απλά την περιοχή, και µάλιστα αφρωτά, ώστε να µαζέψουµε τα λιανώµατα στο σηµείο που ψαρεύουµε. Με πιο ενισχυµένες αρµατωσιές, και δολώνοντας ζωντανό µικρόψαρο σε µεγάλο αγκίστρι, αναζητούµε τους δυνατούς θηρευτές. Λαυράκια, λίτσες, µανάλια, κοκάλια, παλαµίδες, ρίκια, τονάκια, συναγρίδες, γοφάρια, γρήγορα θα επισκεφτούν τα αγκίστριά µας. Για να γευτούν ένα στρουµπουλό µπαλαδάκι ή µια παιχνιδιάρα γόπα. Ας είµαστε πανέτοιµοι να τα αντιµετωπίσουµε!