Τα αγκίστρια αποτελούν αναµφίβολα την αιχµή του δόρατος στο μολύβι φύλακα. Ποιο όμως αγκίστρι πρέπει να επιλέξουμε και ποια η διαφορά μεταξύ τους;
Στο ψάρεμα συρτή φύλακας, για να µπορέσουµε να καρφώσουµε αποτελεσµατικά και στη συνέχεια να συγκρατήσουµε το ψάρι κατά τη διάρκεια της µάχης, θα πρέπει η αρµατωσιά µας να διαθέτει τα κατάλληλα αγκίστρια, τόσο σε είδος, όσο και σε µέγεθος ή ποιότητα. Το κάθε αγκίστρι θα παίξει το δικό του ρόλο. Έτσι θα πρέπει να έχει τη σωστή θέση και φυσικά το σωστό δέσιµο µε την πετονιά. Ας δούµε όµως αναλυτικά το θέµα.
Ποια αγκίστρια να επιλέξω στο μολύβι φύλακα
Χρησιµοποιούµε αγκίστρια κοντά, για ζωντανό δόλωµα, µέγεθος 6/0-7/0, ικανά να συγκρατήσουν µέτρια έως µεγάλα θηράµατα, όχι χοντρά, µε τέλεια αιχµή και ακίδα για να µπορούν να διεισδύουν στο ψάρι µετά το κάρφωµα, σκληρά για να µη λυγίζουν, από υλικά που διαβρώνονται δύσκολα, ιδιαίτερα ελαφριά για µην ταλαιπωρούν το ζωντανό δόλωµα, µε µάτι και φυσικά όχι κυκλικά, εφόσον στις περισσότερες περιπτώσεις καρφώνουµε το ψάρι και δεν περιµένουµε να καταπιεί το δόλωµα. Μιας και δε θέλουµε να πειραµατιστούµε µε υλικά αγνώστου προελεύσεως, επιλέγουµε επώνυµα και δοκιµασµένα αγκίστρια, τα οποία φυσικά αντικαθιστούµε µε τα πρώτα σηµάδια αλλοίωσης, ειδικά αν αυτά εντοπίζονται πάνω στην αιχµή ή την ακίδα.
Το πρώτο αγκίστρι που περνάµε στο διπλαρωµένο παράµαλλο, το συρόµενο, θα πρέπει να διαθέτει στραβό µάτι για να µπορεί να ευθυγραµµιστεί µε την πετονιά, (Φώτο 1) διαφορετικά µε το δέσιµο του κόµπου (stopper) πάνω στο στέλεχος, το παράµαλλο κάµπτεται και δεν προσαρµόζεται σωστά στο δόλωµα (Φώτο 2). Το µέγεθος του συρόµενου αγκιστριού µπορεί να είναι ελαφρώς µικρότερο από το σταθερό, σε καµία όµως περίπτωση δεν υποτιµούµε το ρόλο του. Το συρόµενο αγκίστρι συγκρατεί το δόλωµα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι και το µοναδικό που καρφώνεται στο θήραµα (Φώτο 3). Εµπειρικά υποκινούµενος θα πω ότι, τη µεγαλύτερη εντύπωση µε τις επιδόσεις του, µου έχει κάνει το αγκίστρι µε το ελαφρύ τσάκισµα πάνω στη κύρτωση του λαιµού.
Το δεύτερο αγκίστρι, είναι το σταθερό στην άκρη της αρµατωσιάς. Εδώ θα πρέπει να είµαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί (Φώτο 4)! Εάν ο κόµπος που περνά µέσα από το µάτι του αγκιστριού, έχει τις σπείρες του πάνω στην πετονιά (uni, trilene, palomar κτλ.), το αγκίστρι αποκτά επιπλέον βαθµούς ελευθερίας, µπορεί δηλαδή να περιστραφεί δεξιά-αριστερά και πάνω-κάτω γύρω από το µάτι, µε αποτέλεσµα να µην καρφώνεται το ψάρι, ή να ξεκαρφώνεται πολύ εύκολα (Φώτο 5 και 6).Θα πρέπει λοιπόν ο κόµπος να έχει τις σπείρες του πάνω στο στέλεχος του αγκιστριού (Φώτο 6) όπως πχ. ο κόµπος snell και µάλιστα το παράµαλλο να περνά στο µάτι από την πλευρά που κοιτά την ακίδα.
Έτσι, το αγκίστρι σταθεροποιείται στο παράµαλλο µε µία ελαφριά κλίση προς τα εµπρός, καρφώνεται πιο εύκολα και εισχωρεί σαφώς καλύτερα µε το τράβηγµα, αφού αυξάνεται η τάση περιστροφής (ροπή) προς το εσωτερικό του ψαριού. Εάν το παράµαλλο περάσει από την εξωτερική πλευρά του µατιού, το αγκίστρι αποκτά ανάποδη κλίση και το κάρφωµα δυσκολεύει (Φώτο 7). Βέβαια, θα µπορούσαµε να χρησιµοποιήσουµε για σταθερό, ένα αγκίστρι µε στραβό µάτι, ευθυγραµµισµένο στο παράµαλλο, µε σπείρες-πάντα-πάνω στο στέλεχος (Φώτο 8). Τα στραβά αγκίστρια (στο εµπρός τµήµα, από την κύρτωση µέχρι την αιχµή) δίνουν συχνά πιο εύκολα καρφώµατα, ειδικά όταν το ψάρι έχει το δόλωµα στο στόµα και προσπαθεί να το φτύσει.
Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω µια επιπλέον σηµαντική λεπτοµέρεια. Στο σταθερό αγκίστρι, εκεί που τελειώνει ο κόµπος πάνω στο στέλεχος, πριν κόψουµε την πετονιά, αφήνουµε επιπλέον µερικά χιλιοστά και δένουµε ένα κόµπο (stopper) για ασφάλεια, γιατί υπάρχει περίπτωση οι σπείρες πάνω στο αγκίστρι να χαλαρώσουν και να λυθεί ο κόµπος µε την πρώτη αντίσταση. Για το συγκεκριµένο κόµπο χρησιµοποιούµε συνήθως νήµα (κατά προτίµηση κόκκινο), µε διάµετρο τα 2/3 περίπου της διαµέτρου της πετονιάς. (Φώτο 9). Ένας απλός και αποτελεσµατικός κόµπος stopper. Καλά να περνάτε…
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Συρτή Φύλακας: τι μήκος παράμαλλου να χρησιμοποιήσω στο μολύβι φύλακα
Published in ΣΥΡΤΗ ΦΥΛΑΚΑΣ