Πιάστηκε με ψαροντούφεκο Συναγρίδα πάνω από 10 κιλά!
Πιάστηκε με ψαροντούφεκο Συναγρίδα πάνω από 10 κιλά και μάλιστα σε πολυψαρεμένο τόπο της Χαλκιδικής. Σε ένα ποστάρισμα στο προφίλ του Νικόλα Χάρρι, έρχομαι απέναντι σε μια εντυπωσιακή φωτογραφία…
Ο Νικόλας κρατάει στα χέρια του μια πολύ μεγάλη συναγρίδα. Το χαμόγελο του τα λέει όλα!!! Αμέσως, θέλοντας να μοιραστώ τη χαρά του και να ζήσω την εμπειρία μέσα από τα λόγια του, τον καλώ για να μου περιγράψει όλη την ιστορία…
Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ «ΒΡΥΚΟΛΑΚΙΝΑ»
«Πρόσφατα, πήγα για ψάρεμα σε ένα πολυσύχναστο ψαρότοπο της Χαλκιδικής, εκεί που πέφτουν πολλοί ψαροτουφεκάδες όλων των κατηγοριών. Ο τόπος δύσκολος και πολυψαρεμένος, οπότε και οι προσδοκίες μου λίγες…
Βρισκόμουν στο νερό από τις 4 το μεσημέρι. Είχα δει μέχρι εκείνη τη στιγμή το ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ!! Ούτε ένα ψάρι που να είναι κάπως καλό για κάρπωση.
Είδα το κοπάδι ξαφνικά, σε ένα πόστο αδιάφορο για μένα μέχρι εκείνη την ημέρα. Ποτέ δεν βούταγα σε εκείνο το σημείο, πάντα το προσπέρναγα σνομπάροντας το, αλλά εκείνη την ώρα, δεν ξέρω γιατί, σα να με φώναξε. Ήταν ένα πόστο στο τελείωμα της φυκιάδας όπου μετά ξεκινάει το απόλυτο τίποτα μιας άχαρης αμμούδας! Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν και πάλι χωρίς λόγο, αποφάσισα να κάτσω λίγο παραπάνω, ασχέτως αν μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε φανεί τίποτα και ούτε έπεσε στην αντίληψη μου κάτι να με προϊδεάσει να συνεχίσω το καρτέρι.
Ξαφνικά δημιουργείται μια εικόνα, κυριολεκτικά μιας όασης από ένα κοπάδι τεράστιων συναγρίδων που έρχονται να με αναχαιτίσουν. Η προηγούμενη εμπειρία σε κάποια μεγάλα ψάρια του είδους, με βοήθησε να πατήσω την σκανδάλη την σωστή στιγμή και να σιγουρέψω το ψάρι.
Μετά τη σύλληψη του ψαριού, το ψάρι ζυγίζεται και η ζυγαριά δείχνει 10.370!!! Πραγματικά ήταν κάτι αξέχαστο. Πρέπει να το ζήσεις για να μπορέσεις να το καταλάβεις! Για εμένα αποτελεί προσωπικό ρεκόρ, και παράλληλα, από όσο γνωρίζω, μια από τις μεγαλύτερες συναγρίδες σε βάρος που έχουν αλιευτεί στην Ελλάδα με ψαροντούφεκο.
Γνωρίστηκα με το Νικόλα μέσω fb καθώς εντυπωσιάστηκα από τις αναρτήσεις του. Το Μάιο του 2020 τα είπαμε και από κοντά στη Θεσσαλονίκη. Παρακολούθησε το σεμινάριο μου Απνοια with Yoga το οποίο ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία για εκείνον, όπως μου λέει παρακάτω.
Ο ΝΙΚΟΛΑΣ ΧΑΡΡΙΣ…
Γεννήθηκε στη Κύπρο και ασχολείται πολλά χρόνια με το ψαροντούφεκο.
Εκεί, στα ζεστά νερά και τους πανέμορφους βυθούς της Αφροδίτης έκανε τις πρώτες του πεδιλιές. Ήταν μόλις 5 ετών όταν δειλά-δειλά, άρχισε να ακολουθεί τον πατέρα του ο οποίος λάτρευε το υποβρύχιο κυνήγι με ελεύθερη κατάδυση και αποτέλεσε για το Νικόλα το πρώτο μέντορα του.
Καθώς με τούτα και με ΄κείνα γινότανε ανδράκι, άρχισε να συνειδητοποιεί πως η συγκεκριμένη δραστηριότητα θα ήταν γι αυτόν ο απόλυτος έρωτας και ένας νέος τρόπος ζωής που είχε απλώσει πολύ βαθιά τις ρίζες μέσα του!
Αντιλαμβανόμενος πως το ταξίδι στο γαλάζιο με άπνοια, θα τον πήγαινε πολύ μακριά, άρχισε να επενδύει σε γνώσεις παρακολουθώντας το πρώτο του σχολείο ελεύθερης κατάδυσης το 2012.
Καταλαβαίνοντας τη σημασία των γνώσεων, γρήγορα ολοκληρώνει το 2ο και 3ο επίπεδο και συνεχίζει να αναζητά την ποιοτική γνώση, θεωρώντας την πολύτιμη για την ασφαλή εξέλιξη του.
Ο Νικόλας, στο παρελθόν είχε αντιμετωπίσει προβλήματα στην εξίσωση πίεσης των αυτιών, λόγο στραβού διαφράγματος, και αν και προσπάθησε να το διορθώσει κάνοντας δύο επεμβάσεις το 2007 και το 2012, δεν κατάφερε να λύσει σωστά και ολοκληρωτικά το πρόβλημα…
Χωρίς να μπορεί να αποχωριστεί την γαλάζια Θεά, προσπάθησε να διαχειριστεί όσο πιο ήπια μπορούσε τις εξισώσεις του, όμως κάποια στιγμή βρέθηκε αντιμέτωπος, μετά από ένα ψάρεμα, με μια πολύ δύσκολη κατάσταση…
Βγαίνοντας στην ακτή και έχοντας πιέσει λίγο παραπάνω τις εξισώσεις του οι οποίες εκείνη την ημέρα δεν έβγαιναν εύκολα, αισθάνεται μια έντονη εμβοή η οποία τον υποχρεώνει να επισκεφτεί αμεσότατα τον ωρυλά. Η νέα ιατρική γνωμάτευση είναι πως αυτή η εμβοή θα είναι μια μόνιμη κατάσταση στη ζωή του.
Ο ΙΔΙΟΣ ΜΟΥ ΑΦΗΓΕΙΤΕ…
«Δεν μπορούσα να ησυχάσω πουθενά. Ο ήχος ήταν μόνιμος, έντονος και πολύ ενοχλητικός με αποτέλεσμα να μη μπορώ ούτε να κοιμηθώ τα βράδια. Ακόμη και τώρα που μιλάμε την ακούω καθαρά φίλε Μάνο…».
Ωστόσο, σιγά-σιγά μαθαίνει να ζει και να προσαρμόζεται στη νέα αυτή, ομολογουμένως πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση η οποία είναι μόνιμη και εντονότατη είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο…
Το 2015 φεύγει για Νορβηγία όπου έμεινε εκεί για 5 χρόνια και είχε την ευκαιρία να ζήσει ανεπανάληπτες εμπειρίες με «μοσχάρια μπακαλιάρους» και τετράκιλες γλώσσες, αλλά και θερμοκρασίες νερού στους 2 βαθμούς κελσίου. Κάπου εκεί γνωριστήκαμε και γίναμε φίλοι μέσω του fb όταν από τη μία εντυπωσιάστηκα στις αναρτήσεις του από τα Νορβηγικά τοπία και τις τεράστιες γλώσσες που δεν συναντάμε στα δικά μας νερά και από την άλλη θαύμασα το σθένος του να κάνει ψαροντούφεκο σε τόσο χαμηλές θερμοκρασίες…
Στην Ελλάδα επιστρέφει αρχές του 2020 και τελικά μένει μόνιμα από τότε στη Θεσσαλονίκη. Προσαρμόζεται γρήγορα στους Ελληνικούς βυθούς της Βορείου Ελλάδος, αφού έχει αποδείξει αυτή του την ικανότητα όταν από τη Κύπρο βρέθηκε ξαφνικά να ψαρεύει στη Νορβηγία!
Μετά την εγκλιμάτιση και την γνωριμία του με τους βυθούς των περιοχών γύρω από την «φτωχομάνα πόλη», όπως ήταν φυσικό για το υψηλό ψαρευτικό επίπεδο και την εμπειρία του Νικόλα, έρχονται και οι πρώτες επιτυχίες με μεγάλα και δύσκολα ποιοτικά θηράματα…
Μαγιάτικα, μεγάλοι ροφοί, στείρες και πίγκες υποκύπτουν στις τεχνικές και τις δυνατότητες του.
Στο Νίκο αρέσει να ψαρεύει με όλες τις τεχνικές και προσαρμόζεται αναλόγως, στο κάθε ψάρεμα.
Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ
Το Μάιο του 2020 ανεβαίνω στη Θεσσαλονίκη για να πραγματοποιήσω για πολλοστή φορά, σε όσους δεν το έχουν παρακολουθήσει, το σεμινάριο Άπνοια with Yoga – Αναπνοή και Χαλάρωση.
Θα κλείσει θέση και εκεί θα συναντηθούμε για πρώτη φορά, μετά από χρόνια ηλεκτρονικής φιλίας, πολλών like και δεκάδων ανταλλαγών σε σχόλια…
Άφησα να περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα και τον κάλεσα θέλοντας να μου πει τις εντυπώσεις του και το τι αποκόμισε από αυτό το σεμινάριο…
Πως σου φάνηκε Νικόλα η εφτάωρη συμμετοχή σου στο σεμινάριο;
Για μένα φίλε Μάνο, η παρακολούθηση του –Απνοια with Yoga- ήταν πολύ σημαντική εμπειρία. Αν και έχω αρκετά χρόνια θάλασσας στις πλάτες μου και ψάχνομαι συνεχώς, έχω πάντα μια αρχή: ποτέ μην λες τα ξέρω όλα γιατί θα πέσεις από τα σύννεφα. Μέσα από το σεμινάριο σου, έμαθα πως να χαλαρώνω σωστά και ποιο ακριβώς πρέπει να είναι το πρωτόκολλο για μια όσο το δυνατόν πιο ασφαλή και αποδοτική βουτιά και με νέες γνώσεις για την αναπνοή και τη χαλάρωση να συνεχίζω το ταξίδι μου, και να απολαμβάνω το αγαπημένο μου χόμπι.
Πάντα με σύνεση και σεβασμό προχωράμε στα άδυτα του υποβρύχιου κόσμου! Η γαλανή θα μας ανταμείψει μόνο όταν το θελήσει εκείνη και όταν έχουμε αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας σε αυτήν! Τον τελευταίο λόγο θα τον έχει πάντα εκείνη! Ας μην το ξεχνάει ποτέ κανένας αυτό…
Φωτογραφίες: Νικόλας Χάρρις
