Το ψάρεµα µε την τεχνική Hitotsu Tenya, όπως και µε κάθε άλλη απαιτητική τεχνική, δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί µέσα από ένα άρθρο.
Μπορούµε όµως να περάσουµε τα πιο βασικά σηµεία της και να σταθούµε σε κάποια σηµαντικά tips, αλλά και σε κάποια τρικ που θα βοηθήσουν τον αναγνώστη να προσανατολιστεί καλύτερα στο θέµα του εξοπλισµού και να προσεγγίσει καλύτερα τη συγκεκριµένη τεχνική ψαρέµατος.
ΤΟ ΚΑΛΑΜΙ ΠΟΥ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ
Θα πρέπει να είναι ελαφρύ, δυνατό στον κορµό, και η µύτη του να είναι συµπαγής και µαλακή, ώστε να µπορεί αφενός να µας δείχνει την κάθε τσιµπιά, αφετέρου να αποσβένει τα κεφάλια των ψαριών, χωρίς να κινδυνέψουν να σπάσουν τα λεπτά παράµαλλα που απαιτεί η συγκεκριµένη τεχνική να χρησιµοποιούµε.
Ο κορµός θα πρέπει να είναι δυνατός για τα πιο βαθιά νερά, ώστε να καρφώνει µε άνεση και ακαριαία. Το µήκος που θα πρότεινα, είναι από 2,20 έως 2,40 µέτρα.
Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΣΕΤΑΡΟΥΜΕ
Ένας spinning µηχανισµός µε µπροστινά, γραµµικά φρένα, είναι αυτό που χρειαζόµαστε. Καλό είναι η ταχύτητά του να κυµαίνεται από 5,7:1 έως και 6,4:1.
Μικρός σε όγκο και σε βάρος, είναι κάτι το οποίο πραγµατικά θα µας ξεκουράσει στα πολύωρα ψαρέµατα.
ΝΗΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΑΛΛΟ
Το νήµα µας θα πρέπει να είναι αρίστης ποιότητας, αρκετά ψιλό, από PE 0.8 έως PE 1.5 το πολύ, ανάλογα πάντα µε την εταιρία κατασκευής του νήµατος, αλλά και µε τη σκληρότητα του καλαµιού µας.
Το παράµαλλό µας θα πρέπει να είναι και αυτό αρίστης ποιότητας, µε µήκος περίπου 4 µέτρα, διάµετρο από 0.28mm έως το πολύ 0.37, και εδώ ανάλογα µε το αν το καλάµι µας είναι µαλακό ή σκληρό, αλλά και σε σχέση µε το βυθό και τα ψάρια που στοχεύουµε.
Η ΚΕΦΑΛΗ ΚΑΙ Η ΑΡΜΑΤΩΣΙΑ
Οι κεφάλες µας πρέπει να επιλέγονται πάντα µε γνώµονα το βάθος που ψαρεύουµε και με το καλάµι που έχουµε στην κατοχή µας. Πάρα πολύ σπουδαίο σε αυτή την τεχνική, είναι να διαθέτουµε και να χρησιµοποιούµε τις πιο µικρές κεφαλές που µπορούµε.
Πχ. εάν ψαρεύουµε στα 50 µέτρα βάθος και το καλάµι µας έχει ονοµαστικό lure weight 20-60 γραµµάρια, τότε εάν δεν έχουµε πολύ ρέµα ή αν έχουµε στη διάθεση µας ηλεκτρική άγκυρα, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε µια κεφαλή 22gr. Στο ίδιο ακριβώς βάθος, εάν τα πράγµατα είναι αντίθετα από αυτό που θέλουµε, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε ακόµα και 60 γραµµάρια κεφαλή.
Η επιτυχία της τεχνικής αυτής στηρίζεται στην αργή κάθοδο της γαρίδας µας στο βυθό. Στην αγορά υπάρχουν πολλές έτοιµες αρµατωσιές, µπορούµε όµως να φτιάξουµε και τις δικές µας, ανάλογα µε το µήκος και το µέγεθος της γαρίδας που θέλουµε να δολώσουµε.
ΧΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΠΕΡ
Η χρησιµοποίηση χαντρών στο ψάρεµά µας για να προκαλέσουµε την περιέργεια των ψαριών και να τα προσελκύσουµε, είναι κάτι απαραίτητο. Μπορούµε να χρησιµοποιήσουµε είτε χάντρες πέρλα, είτε χάντρες UV, είτε φώσφορου, ανάλογα µε τις συνθήκες θαλάσσης, του φωτισµού και της ώρας που ψαρεύουµε. Επίσης, οι χάντρες έχουν και ένα δεύτερο δυνατό ρόλο, της προστασίας του κόµπου µας, όταν πρέπει την τοποθετούµε ανάµεσα στο στριφτάρι και την κεφαλή µας.
Το στόπερ που θα βάλουµε, θα τοποθετηθεί 10 µε 15 εκατοστά το πολύ από το στριφτάρι της αρµατωσιάς µας (έχει και αυτό πολύ σπουδαίο ρόλο) διότι η γαρίδα περιστρέφεται άτσαλα κατά την πτώση της, µε αποτέλεσµα το µπέρδεµα της αρµατωσιάς µας στα πολύ βαθιά νερά.
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΕΟΥ
Μια ερώτηση που ακούω συχνά, είναι αν πρέπει να ψαρέψουµε αρόδο ή δεµένοι. Το δέσιµο σε µια περιοχή µε ηλεκτρική ή κανονική άγκυρα, έχει τα καλά και τα κακά του.
Όταν βρισκόµαστε σε ρηχά νερά, έως το πολύ 50 µέτρα βάθος, τότε κατ’ εµέ το δέσιµο είναι καλό να υφίσταται, διότι το συνεχές κάρφωµα, ακόµα κι όταν δεν έχει ψάρια, δίνει ένα καλό µαλάγρωµα στη περιοχή.
Αν είµαστε σίγουροι πως ο τόπος κρατάει ψάρια, τότε θα έχουµε ένα καλό αποτέλεσµα, αργά ή γρήγορα. Το κακό είναι πως αυτός ο τρόπος δεν ψάχνει τα ψάρια, αλλά τα περιµένουµε να έρθουν στην ψαρεύτρα µας.
Στα βαθιά νερά τώρα (100-140 µέτρα), το δέσιµο καλό είναι να αποφεύγεται, διότι η αρµατωσιά µας δεν θα πέσει ποτέ στον ίδιο τόπο, λόγω των υπόγειων ρευµάτων.
Σε αυτήν την περίπτωση, αν διαθέτουµε ηλεκτρική άγκυρα, παραµένουµε δεµένοι µέχρι να πατώσει η γαρίδα µας και αφήνουµε τότε να µας παρασύρουν τα ρεύµατα, ώστε να ψάξουµε τον τόπο, εκτός αν είναι πολύ ισχυρά, όποτε και µένουµε δεµένοι.
Καλό πάντως είναι σε όλες τις περιπτώσεις και όποτε είναι εφικτό, να αφήνουµε τη βάρκα µας να παρασέρνεται ώστε να ψάχνουµε µεγαλύτερο τόπο.
Στο hitotsu tenya δεν υπάρχουν στάνταρ. Ο καθένας βρίσκει το δικό του, µοναδικό τρόπο που τον καλύπτει και τον ευχαριστεί, ώστε να έχει όµορφες ψαρευτικές στιγµές και ένα όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσµα.
Ελπίζω να βοήθησα τους νέους σε ένα πρώτο ξεκίνηµα, αλλά και να φρέσκαρα τη µνήµη των ήδη µυηµένων σε αυτήν την τόσο όµορφη και αποτελεσµατική τεχνική.
Καλές θάλασσες σε όλους!