Ψάρεμα καλαμαριών από σκάφος µε καθετή
Από τις αρχές του φθινοπώρου, το ψάρεμα καλαμαριών από σκάφος γίνεται η αγαπημένη μας τεχνική ψαρέματος.
Τα καλαμάρια αρχίζουν να κάνουν αισθητή και έντονη την παρουσία τους, σε όλους μας και σε όλα τα βάθη. Ακολουθεί ένα δυναμικό ανέβασμα στην ρηχή, παράκτια ζώνη περί τα τέλη Οκτώβρη με αρχές Γενάρη και στη συνέχεια αρχίζουν να απομακρύνονται και πάλι προς τα βαθιά.
Τα καλαμάρια ψαρεύονται και για δόλωμα, μπορείτε να τα διατηρήσετε ζωντανά σε ένα χώρο (συνήθως ψυγείο πάγου) που με μία σεντίνα θα ανακυκλώνεται το νερό με φρέσκο θαλασσινό
Ο ψαράς έχει στη διάθεσή του ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έξι περίπου μηνών (Σεπτέμβριος-Φεβρουάριος), για να ασχοληθεί με το ψάρεμά τους, χωρίς βέβαια το καλοκαίρι να απαγορεύει το ψάρεμά τους. Στο διάστημα αυτό, αναθεωρεί και προσαρμόζει τις τεχνικές του ανάλογα με τις συνήθειές τους. Και τους υπόλοιπους όμως μήνες υπάρχουν καλαμάρια και ας μην είναι σε αφθονία. Έτσι, αν θέλει κάποιος μπορεί να ασχοληθεί μαζί τους, έχοντας υπόψη του ότι θα πάρει μεν ελάχιστα κομμάτια, αρκετά δε για να χρησιμοποιηθούν ως δόλωμα στη συρτή ή τις μεγάλες ζόκες. Οι τρόποι ψαρέματος των καλαμαριών πολλοί και ποικίλουν από περιοχή σε περιοχή. Με συρτή, καθετή, με νωπό ή τεχνητό δόλωμα (καλαμαριέρες) αλλά και διάφορες αυτοσχέδιες πατέντες, ο καλαμαροψαράς προσπαθεί να εντοπίσει και να δελεάσει τα καλαμάρια, ώστε να τα ανεβάσει με σιγουριά πάνω στο σκάφος του. Ο κάθε τρόπος έχει τις δικές του, συγκεκριμένες εφαρμογές και τα δικά του, ξεχωριστά πλεονεκτήματα, που τον κάνουν διαφέρει σημαντικά και σε κάποια σημεία να υπερτερεί ή να υστερεί έναντι των υπολοίπων. Σε αυτό εδώ το άρθρο θα κάνουμε μια εκτενή αναφορά στον ευρύτερα γνωστή και καθολικά παραδεκτή τεχνική ψαρέματος καλαμαριών από βάρκα, η οποία δεν είναι άλλη από την καθετή.
Εξοπλισμός για ψάρεμα καλαμαριών με καθετή
Θα χρειαστούμε ένα καλάμι καθετής ή spinning μήκους 2,40 τουλάχιστον μέτρα. Όσο πιο μακρύ είναι, τόσο πιο εύκολα μπορούμε στη συνέχεια να προσθέσουμε καλαμαριέρες στην αρματωσιά μας. Το c.w του πρέπει να είναι τουλάχιστον 30 gr,. για να έχουμε την ευχέρεια να τοποθετούμε εκτός των τεχνητών και ένα βαρίδι αρκετών γραμμαρίων. Το καλάμι αυτό θα συνοδεύεται από μηχανισμό, όχι απαραίτητα μεγάλο αλλά σίγουρα πολύ δυνατό, ώστε να μη ζορίζεται να ανεβάσει δυο ή και τρία καλαμάρια, όταν αυτά πιαστούν ταυτόχρονα. Ο μηχανισμός μπορεί να γεμίσει με νήμα ή πετονιά, αλλά θα προτιμήσουμε το νήμα με διάμετρο 0,12-0,14 χιλιοστά, εξασφαλίζοντας γρήγορη κάθοδο στο νερό, μηδενική αντίσταση στα ρεύματα, χειρισμό μικρότερων μολυβιών, καλύτερη αίσθηση στο «άρπαγμα» του δολώματός μας από τα κεφαλόποδα, ευκολότερη, ασφαλέστερη και πιο ξεκούραστη ανάκτηση. Σαν συμπληρωματικός εξοπλισμός, θα χρειαστούν καλαμαριέρες διαφόρων τύπων και χρωμάτων, ένα βαρίδι και μια αρματωσιά (προτάσεις για την κατασκευή της θα δούμε στη συνέχεια). Ένα μικρό βουρτσάκι για το καθάρισμα των δολωμάτων μας από τα μελάνια και τέλος ένα πανάκι, θα συμπληρώσουν τα απαραίτητα εφόδιά μας.
Οι καλαμαριέρες δεξιά με το μολυβάκι στη μύτη δεν είναι κατάλληλες για καθετή αλλά για συρτή ή ψάρεμα καλαμαριών από ακτή, η ανάγκη όμως “Ανάγκα και θεοί πείθονται”
Ψάρεμα – η τεχνική της καθετής στα καλαμάρια
Το ψάρεμα των καλαμαριών με την τεχνική της καθετής, μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο νύκτα όσο και μέρα. Η διαφορά είναι ότι τη νύκτα θα πάμε σε ρηχά νερά που το βάθος δεν ξεπερνά τα 20 μέτρα, ενώ τη μέρα σε νερά βαθιά, δηλαδή στα 50 ή και περισσότερα μέτρα. Τη νύκτα θα τοποθετήσουμε στην αρματωσιά μικρότερο μολύβι και ευμεγέθεις καλαμαριέρες, ενώ τη μέρα μεγαλύτερο μολύβι -αφού ψαρεύουμε σε βαθύτερα νερά και θέλουμε να κατεβαίνει γρήγορα- και μικρότερες σε μέγεθος καλαμαριέρες.
“Τετραπλέτα!” Όταν η αρματωσιά μας πέσει ακριβώς στο κοπάδι των καλαμαριών και η ώρα είναι η κατάλληλη, η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη!
Ο ψαρότοπος και η ώρα που θα αναζητήσουμε τα καλαμάρια
Η γνώση των τόπων που συχνάζουν καλαμάρια είναι ιδιαίτερα χρήσιμη. Αν δε γνωρίζουμε κάποιον, τότε το βυθόμετρο θα μας οδηγήσει σε αυτούς, όπως επίσης και η συγκέντρωση πολλών σκαφών στην περιοχή. Όταν μαζεύονται πολλοί ψαράδες σε ένα σημείο, υποδηλώνεται η ύπαρξη καλού τόπου. Εκεί λοιπόν θα διαλέξουμε να δοκιμάσουμε και εμείς, πάντα σε απόσταση ασφαλείας από τις υπόλοιπες βάρκες, ώστε να μην φανούμε παρείσακτοι και ενοχλητικοί. Το σούρουπο και το ξημέρωμα είναι οι ώρες εκείνες που δεν πρέπει με τίποτα να χάσουμε. Οποιαδήποτε εξόρμησή μας θα κοιτάμε να περιλαμβάνει το σούρουπο ή το ξημέρωμα, ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες επιτυχίας. Για να σας τονίσουμε τη σημασία των ωρών αυτών, θα σας δώσουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: όσα καλαμάρια πιαστούν το μισάωρο που σουρουπώνει και το μισάωρο που ξημερώνει, δεν πιάνονται τις υπόλοιπες 23 ώρες ψαρέματος. Αφού έχουμε λοιπόν αποφασίσει τον τόπο ψαρέματος, με το βυθόμετρο ανοικτό και κινούμενοι αργά, παρατηρούμε το βυθό. Όπου δούμε κίνηση από μικρόψαρα ή καλαμάρια (εφόσον έχουμε την άνεση να τα ξεχωρίζουμε στην οθόνη), σταματάμε το σκάφος και φουντάρουμε την αρματωσιά μας. Αν οι καλαμαριέρες μας είναι βυθιζόμενες ανεβοκατεβάζουμε λίγο την αρματωσιά μας για να την εντοπίσουν και να προσελκυστούν τα καλαμάρια. Στην περίπτωση που εμπιστευόμαστε τις επιπλέουσες, αρκεί το κατέβασμά τους στο βυθό.
Οποιαδήποτε εξόρμησή μας θα κοιτάμε να περιλαμβάνει το σούρουπο ή το ξημέρωμα, ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες επιτυχίας
Πως καταλαβαίνουμε το τσίμπημα του καλαμαριού
Με το που θα έρθει το καλαμάρι και αρπάξει τα τεχνητά μας, θα το καταλάβουμε από το λύγισμα του καλαμιού. Δεν μοιάζει τόσο με το τσίμπημα του ψαριού αλλά ένα βάρος που κολλάει στη καλαμαρίερα μας, αυτό άλλωστε συμβαίνει. Μόλις λοιπόν το καλάμι μας λυγίσει θα μαζέψουμε το νήμα στο μηχανισμό μας και το κεφαλόποδο θα έλθει στην επιφάνεια. Να θυμάστε ότι οι καλαμαριέρες δεν έχουν αγκίστρια αλλά βελόνες και αυτό σημαίνει ότι αν πιαστεί κάτι, εύκολα μπορεί να απελευθερωθεί αν δε διατηρήσουμε σταθερή την επαφή μας μαζί του. Για αυτό τυλίγουμε με τον ίδιο ρυθμό και όχι με απότομες αυξομειώσεις. Όταν το καλαμάρι έρθει στην επιφάνεια, ξενερίζουμε λίγο το κεφάλι του για να αδειάσει το νερό που έχει μέσα στο σώμα του και στη συνέχεια, καθώς είναι σαφώς ελαφρύτερο το ανεβάζουμε στο σκάφος μας. Σε περίπτωση που δεν πάρουμε στο βυθό καλαμάρια, μπορούμε να ανεβάσουμε την αρματωσιά μας πιο ψηλά ή να αναζητήσουμε τα καλαμάρια λίγο πιο πέρα, σε ένα άλλο σημείο. Όσο είναι σκοτάδι αναζητούμε τα καλαμάρια σε ρηχά σημεία, ενώ όσο φωτίζει σε βαθιά. Έτσι, αν πάμε για απογευματινό ψάρεμα, θα ξεκινήσουμε την αναζήτηση μας από τα βαθιά και όσο περνά η ώρα θα ρηχαίνουμε. Αντίθετα στο πρωινό ψάρεμα θα ξεκινάμε νύκτα από τα ρηχά και όσο ξημερώνει και το φως αυξάνεται θα απομακρυνόμαστε προς τα βαθιά.
Πως βλέπουμε τα καλαμάρια στο βυθόμετρο | Δημήτρης Σπύρου
Με σύμμαχο ένα βυθόμετρο θα βρούμε εύκολα τις περιοχές που συχνάζουν με αποτέλεσμα οι ψαριές μας να γίνουν αποδοτικότερες! Όπως γνωρίζουμε τα καλαμάρια δεν είναι ψάρια κι έτσι έχουν διαφορετική ύφη και κατασκευή. Θα εμφανιστούν στην οθόνη μας στα βαθύτερα νερά σαν μικρές κάθετες γραμμές ή “συννεφάκια” αν είναι κοπάδι και σαν αψίδες μόνο στα ρηχά νερά με “μαλακούς’’ χρωματισμούς στην εικόνα. Βλέπουμε πεντακάθαρα (κόκκινα βέλη) τις καλαμαριέρες πάνω στην καθετή και τα καλαμάρια να είναι γύρω (μπλε βελάκια).
Τα μεγάλα καλαμάρια προσφέρουν δυνατά τραβήγματα, η ρύθμιση των φρένων και η ελαστικότητα του καλαμιού θα μας προστατέψουν από τα ξεψαρίσματα
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα καθετής
Το ψάρεμα των καλαμαριών με καθετή συγκεντρώνει αρκετά πλεονεκτήματα σε σχέση με τους υπόλοιπες γνωστές μεθόδους. Ο ψαράς μπορεί να πιάσει πολλά καλαμάρια συγχρόνως , αφού στην αρματωσιά μας τοποθετούμε όσες καλαμαριέρες επιθυμούμε. Η συγκεκριμένη τεχνική αποδίδει καλύτερα σε κοπαδιαστά καλαμάρια, αφού τα πολλά δολώματα υπερτερούν εντυπωσιακά έναντι του ενός, συλλαμβάνοντας καλαμάρια ανάλογα του αριθμού τους. Ο γνώστης των τόπων αλλά και του βυθομέτρου πηγαίνει στο καλό σημείο και ρίχνει την αρματωσιά του εκεί που πρέπει, με σχεδόν σίγουρα αποτελέσματα. Δε δυσκολευόμαστε να ψαρέψουμε σε μεγάλα βάθη, οπότε είναι ο καταλληλότερος τρόπος για ημερήσια ψαρέματα και για ψαρέματα εκτός σεζόν (Σεπτεμβρίου-Φεβρουαρίου), όταν δηλαδή τα καλαμάρια είναι στα βαθιά. Μπορούν σε ένα σκάφος να ψαρέψουν πολλά άτομα μαζί χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Δεν έχει δυσκολίες. Ακόμη και ο αρχάριος στο ψάρεμα των καλαμαριών μπορεί να ψαρέψει με άνεση και να έχει επιτυχίες. Τα μειονεκτήματα της τεχνικής είναι ελάχιστα συγκρινόμενα με τα προφανή, πολυάριθμα πλεονεκτήματά της. Βασικό μειονέκτημα ότι ψαρεύουμε στάσιμοι και δε μπορούμε να ψάξουμε μεγάλη περιοχή, καθώς επίσης και το γεγονός ότι δεν μπορούμε να ψαρέψουμε εύκολα σε πολύ ρηχά νερά, όπου το βάθος δεν ξεπερνά τα πέντε μέτρα.
Τι να προσέξουμε στο ψάρεμα καλαμαριού με καθετή
• Όταν ψαρεύουμε μεγάλα καλαμάρια, καλό είναι να ελέγξουμε την σκληρότητα των ακίδων στα τεχνητά μας. Αν δούμε ότι ανοίγουν εύκολα, τότε δεν κάνουν για το ψάρεμά μας και χρήζουν αντικατάστασης με άλλες σκληρότερες.
• Στα νυκτερινά ψαρέματα, το φώτισμα των τεχνητών μας μπορεί να κάνει τη διαφορά. Για αυτό μην ξεχνάτε που και που να φωτίζετε τις καλαμαριέρες σας με ένα φακουδάκι ή για πιο μακρυχρόνια και εντονότερα αποτελέσματα, με μια φλασιά από τη φωτογραφική σας μηχανή.
• Όταν ο καιρός είναι κρύος τα καλαμάρια πλησιάζουν πολύ γιαλό. Ακόμη και σε βάθη μικρότερα από πέντε μέτρα, είναι πιθανό να πάρουμε πολλά και μεγάλα καλαμάρια.
• Μπορεί οι καλαμαριέρες να μας εξυπηρετούν στο ψάρεμά μας , όμως κάποιες φορές που τα καλαμάρια είναι μίζερα ή έχουν πονηρέψει από αστοχίες και ξεκαρφώματα, παύουν να λειτουργούν αποτελεσματικά. Αν τις αλλάξουμε με συρμάτινες και δολώσουμε νωπό ψάρι (καυτερά) θα δούμε αμέσως διαφορά.
• Με το ξημέρωμα, τα καλαμάρια απομακρύνονται στα βαθιά. Η αναζήτησή τους θα γίνει με το βυθόμετρο και δεν είναι πάντα αναγκαίο να τα εντοπίσουμε επακριβώς. Η ένδειξη ύπαρξης μικρόψαρων είναι αρκετή για να επιχειρήσουμε το κατέβασμα της αρματωσιάς μας.
• Έχει παρατηρηθεί ότι το βράδυ ψαρεύουν καλύτερα οι μεγάλες και σκληρές καλαμαριέρες, ενώ τη μέρα οι μικρές σιλικονούχες.
• Υπάρχουν στο εμπόριο διάφορα έλαια και υγρά με οσμές, που μπορούν να εμποτιστούν τα τεχνητά μας και να κάνουν τη διαφορά, όταν τα καλαμάρια είναι ιδιαίτερα δύστροπα.
Αξίζει να πληρώσουμε λίγο παραπάνω προκειμένου να έχουμε στα εργαλεία μας μια σειρά από καλές καλαμαριέρες και να είστε σίγουροι ότι τα καλαμάρια που θα κολλήσουν πάνω στις βελόνες τους, θα είναι και περισσότερα και πιο σίγουρα πιασμένα.
• Από τις καλαμαριέρες προτιμούμε τις τύπου «γουρουνάκι». Τις άλλες με το βαρίδι στο κάτω μέρος, τις γαριδούλες, τις αφήνουμε για τα ψαρέματα από την ακτή ή για ψαρέματα καλαμαριών με συρτή.
• Δεν θα πρέπει να αμελούμε το καθάρισμα των τεχνητών μας , από μελάνια και κάθε είδους υπόλειμμα που αφήνουν τα καλαμάρια (βλέννη, βεντούζες, σάρκα από τα πλοκάμια τους). Τα υπολείμματα αλλοιώνουν την υφή των υφασμάτων, στρεβλώνουν τη φυσικότητα των χρωμάτων τους και καταστρέφουν ακόμα και τα μεταλλικά των τεχνητών, λειτουργώντας αποτρεπτικά στα κυνηγετικά ένστικτα των καλαμαριών. Επιβάλλεται λοιπόν το καθάρισμα με ένα βουρτσάκι (πχ. μια οδοντόβουρτσα) στα δύσκολα σημεία όπως οι βελόνες και στη συνέχεια πέρασμα με ένα υγρό πανάκι στο σώμα του τεχνητού, τις χάντρες σύνδεσης του παράμαλλου και την πετονιά μας.
• Όταν τα καλαμάρια έχουν όρεξη, ότι καλαμαριέρα και αν ρίξεις στο νερό θα την αρπάξουν αμέσως. Το πρόβλημα είναι τι γίνεται όταν τρώνε ανόρεκτα ή απέχουν εντελώς. Εκεί, πρέπει να επιστρατεύσουμε όσα από τα τεχνητά μας έχουν δοκιμαστεί πάμπολλες φορές και έχουν δώσει τα καλύτερα αποτελέσματα.
• Αξίζει να πληρώσουμε λίγο παραπάνω προκειμένου να έχουμε στα εργαλεία μας μια σειρά από ακριβές, επώνυμες, εξοντωτικά τεσταρισμένες καλαμαριέρες και όχι μόνο φθηνά, αγνώστου προέλευσης και αμφίβολης αξίας τεχνητά. Και να είστε σίγουροι ότι τα καλαμάρια που θα κολλήσουν πάνω στις βελόνες τους, θα είναι και περισσότερα και πιο σίγουρα πιασμένα.
Καλαμάρια με καρούλι από βάρκα | Αντώνης Ιωνάς
Πολλοί φίλοι δεν βολεύονται το καλάμι στο ψάρεμα των καλαμαριών από το σκάφος. Προτιμούν τον πιο παραδοσιακό τρόπο που είναι αυτός με το κλασικό καρούλι και με πετονιά. Αυτός ο τρόπος έχει κάποια μειονεκτήματα αλλά σε κάποιες περιπτώσεις θα μας αποδώσει τα μέγιστα. Η αρματωσιά με τις καλαμαριέρες δεν αλλάζει σε σχέση με αυτήν του καλαμιού, αυτό που αλλάζει εδώ είναι ότι το καρούλι μας το γεμίζουμε με πετονιά. Μία 50άρα είναι ίσως το καλύτερο νούμερο για να μην φεύγουμε μακριά από το σκάφος με τα ρέματα αλλά και να μη μας κόβει τα χέρια στο ανέβασμα και αυτό που προτείνουμε είναι να έχετε ένα μεγάλο ευρύχωρο καρούλι με λάστιχο στην περιφέρεια του για να μπορούμε να καρφώνουμε πάνω τις καλαμαριέρες. Το βαρίδι που θα χρησιμοποιήσουμε εδώ είναι σίγουρα μεγαλύτερο από αυτό που θα βάλουμε στο καλάμι και ανάλογο με το βάθος που θα ψαρέψουμε. Η τεχνική αυτή μειονεκτεί στην αρχή της εποχής του ψαρέματος των καλαμαριών, όταν δηλαδή τα βρίσκουμε αρκετά βαθιά. Εκεί δυσκολευόμαστε και στο να τα καταλαβαίνουμε εύκολα και στο να τα ανεβάζουμε από τα 60-80 μέτρα. Όμως όταν τα νερά αρχίζουν και κρυώνουν και βρίσκουμε τα καλαμάρια σε λίγα μέτρα νερό, τότε ίσως κάνουμε τη δουλειά πιο εύκολα και από το καλάμι. Αυτό που θέλω να προσέξετε είναι να μην μπλέξουν οι καλαμαριέρες στο μάτσο πετονιάς που έχουμε μαζέψει στα πόδια μας, θα μας το μπλέξουν και θα χάσουμε πολύτιμο χρόνο.
Πότε χρησιμοποιούμε αρματωσιά με παράμαλλα και πότε χωρίς
Οι μικρές λεπτομέρειες -που όμως έχουν μεγάλη σημασία και προφανή χρησιμότητα-, δεν προσπερνιούνται αλλά τονίζονται αναλυτικά και με έμφαση, γιατί αυτές κάνουν τη διαφορά στα ψαρέματά μας. Μία από αυτές τις λεπτομέρειες θα αναφέρουμε κι εδώ. Στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλών ειδών καλαμαριέρες, τόσο σε σχήματα και χρωματισμούς, όσο και σε υλικά κατασκευής -συνηθισμένα ή απίστευτα εξελιγμένα-. Όλες όμως έχουν ένα βασικό γνώρισμα όταν πέσουν στο νερό. Ανάλογα με τη συμπεριφορά τους όταν ακουμπήσουν στο νερό, δηλαδή αν βυθίζονται ή επιπλέουν, αναφέρονται ως βυθιζόμενες (sinking) ή επιπλέουσες (floating). Αυτό είναι ένα γνώρισμα που αναγράφεται και πάνω στη συσκευασία τους. Ο ψαράς καλό είναι να τοποθετεί στην αρματωσιά του μόνο ένα είδος (sinking ή floating) και όχι ανάμικτα τεχνητά, γιατί το κάθε είδος λειτουργεί διαφορετικά στο νερό. Αν το σύνολο λοιπόν δε φαίνεται αρμονικό, τα καλαμάρια δεν αρπάζουν τις καλαμαριέρες μας. Τεχνητά όμως του ιδίου είδους συνεργάζονται και συμπεριφέρονται ως ένα σύνολο που λειτουργεί αρμονικά και μοιάζουν σα μικρό κοπαδάκι ψαριών κινούμενο στον ίδιο ρυθμό.
Η αριστερή καλαμαριέρα είναι επιπλέουσα και καλό είναι να δένεται με παράμαλλο, η δεξιά καλαμαριέρα (η σιλικονούχα) παρότι σιλικονούχα, είναι επιπλέουσα και δένεται εξίσου με παράμαλλο. Στο εμπόριο υπάρχουν σιλικονούχες καλαμαριέρες σετ με έτοιμα παράμαλλα.
Όσοι έχετε σκοπό να χρησιμοποιήσετε στο ψάρεμά σας βυθιζόμενα τεχνητά, η αρματωσιά χωρίς παράμαλλα σας ταιριάζει καλύτερα. Αν πάλι σκέπτεστε να χρησιμοποιήσετε επιπλέουσες καλαμαριέρες, προτιμείστε την αρματωσιά με τα παράμαλλα, γιατί είναι η πλέον κατάλληλη. Μάλιστα η αρματωσιά με τα παράμαλλα, μπορεί να ψαρέψει μόνη της, χωρίς κανένα κούνημα, όπως δηλαδή εκτελείται το ψάρεμα της καθετής για ψάρια, αφού οι καλαμαριέρες επιπλέουν και κινούνται «μόνες» τους στο νερό. Αντίθετα η αρματωσιά χωρίς παράμαλλα απαιτεί ένα συνεχές μικρό κούνημα των –βυθιζόμενων- τεχνητών για να ανεβοκατεβαίνουν και να δίνουν στα καλαμάρια την αίσθηση αγέλης από μικρόψαρα.
Η αριστερή αρματωσιά με τα παράμαλλα χρησιμοποιούνται για τις επιπλέουσες καλαμαριέρες (συνήθως πλαστικές τύπου γουρουνάκι), η δεξιά αρματωσιά χωρίς παράμαλλα σε βυθιζόμενες καλαμαριέρες (συνήθως σιλικονούχες τύπου γουρουνάκι)
Αρματωσιά καθετής για καλαμάρια
Η αρματωσιά που θα κατασκευάσουμε θα πρέπει να μπορεί να δέχεται τρεις ή περισσότερες καλαμαριέρες. Οι βασικοί της τύποι είναι δύο. Με παράμαλλα ή χωρίς παράμαλλα, συνδέοντας δηλαδή τα δολώματά μας απευθείας πάνω στη μάνα.
Αριστερά: αρματωσιά χωρίς παράμαλλο, η διαφορά αυτής της αρματωσιάς σε σχέση με την δεξιά φωτογραφία, είναι ότι στη θέση της χάντρας σύνδεσης δένουμε μικρή παραμάνα και σε αυτή προσαρμόζεται η καλαμαριέρα μας.
Με παράμαλλα: Τα παράμαλλά μας κατασκευάζονται μικρά, με μήκος γύρω στα 10 εκατοστά, από πετονιά διαμέτρου 0,28-0,30 χιλιοστών. Το κάθε παράμαλλο θα έχει στην άκρη μια μικρή παραμάνα, για την εύκολη προσαρμογή και αφαίρεση του τεχνητού. Το άλλο άκρο του παράμαλλου δένεται πάνω στη μάνα της αρματωσιάς, με τη βοήθεια –συνήθως- μιας διάφανης χάντρας σύνδεσης. Το πάχος της μάνας της αρματωσιάς («παραμαμάς») θα είναι 0,30-0,35 χιλιοστά. Μεταξύ δύο διαδοχικών χαντρών σύνδεσης μεσολαβεί απόσταση γύρω στα 30 εκατοστά, ώστε να μη μπερδεύονται οι καλαμαριέρες μεταξύ τους στο κατέβασμα ή το ανέβασμα από το βυθό. Στο ένα άκρο της παραμαμάς, σε αυτό δηλαδή που συνδέεται με το νήμα του μηχανισμού θα κάνουμε μια μικρή θηλιά, για να μπορεί η αρματωσιά να περνιέται και να ξεπερνιέται εύκολα στη μόνιμα δεμένη στο νήμα στριφταροπαραπάνα. Στο κάτω μέρος της παραμαμάς δένουμε ένα στριφταράκι και στο άλλο άκρο του στριφταριού προσαρμόζουμε μια λεπτότερη πετονιά μήκους περίπου 40 εκατοστών. Τελειώνουμε με μια μικρή παραμάνα, δεμένη στη λεπτή πετονιά, όπου και θα στερεώνεται το βαρίδι μας. Η λεπτότερη πετονιά στο ακραίο τμήμα της αρματωσιάς μας, έχει καθαρά προστατευτικό ρόλο: αν σκαλώσει το βαρίδι μας στο βυθό, κόβεται εύκολα και χάνουμε απλά ένα βαρίδι, όχι τα πολύτιμα τεχνητά μας. Το ολικό μήκος της αρματωσιάς, δηλαδή η απόσταση από τη θηλιά επάνω, ως το βαρίδι κάτω, δεν πρέπει να ξεπερνά το μήκος του καλαμιού μας. Για παράδειγμα σε ένα καλάμι μήκους 2,40 μέτρων, το μήκος της αρματωσιάς μας μπορεί να είναι 2 μέτρα ή λιγότερο. Αυτό για να μπορούμε να ανεβάζουμε την αρματωσιά στο σκάφος μας άνετα, χωρίς να βρίσκει κάποιο τμήμα της πάνω στην κουπαστή.
Χωρίς παράμαλλα: Η διαφορά αυτής της αρματωσιάς σε σχέση με την προηγούμενη, είναι ότι στη θέση των χαντρών σύνδεσης δένουμε μικρές παραμάνες και σε αυτές προσαρμόζονται τα τεχνητά. Η υπόλοιπη κατασκευή είναι ίδια.
