Ψάρεμα με καγιάκ! Μια φράση που πριν χρόνια θα έκανε σίγουρα μεγάλη εντύπωση.
Τα τελευταία όμως χρόνια, έχουν αλλάξει τα πράγματα στην Ελλάδα και το ψάρεμα με καγιάκ έχει αρχίσει να μετρά πολλούς οπαδούς. Έτσι λοιπόν δανείστηκαν τις τεχνικές από τη βάρκα και τις προσάρμοσαν στις ανάγκες του καγιάκ.
Στο άρθρο θα περιγράψω την αγαπημένη μου τεχνική, με την οποία ασχολούμαι 10 χρόνια, κυριολεκτικά με έχει κερδίσει στο έπακρο και δεν είναι άλλη από το ψάρεμα με σιλικόνες.
Η τεχνική στοχεύει στο σύνολο των ψαριών και τα κύρια θηράματα στα οποία απευθύνεται, είναι τα μαυρόψαρα όπως η στήρα, η σφυρίδα, ο ροφός κλπ. Αλλά νομίζω πως ήρθε η ώρα να εισχωρήσουμε στην τεχνική, ξεκινώντας από το κεφάλαιο «Εξοπλισμός».
Μηχανισμός και καλάμι
Η επιλογή του συνόλου μηχανισμός-καλάμι, είναι πολύ σημαντική. Ο μηχανισμός θα πρέπει να είναι ελαφρύς, ώστε να μην μας κουράζει, και ταυτόχρονα δυνατός και αξιόπιστος, γιατί στο ψάρεμα με σιλικόνες τίποτα δεν είναι σίγουρο. Εκεί που μπορεί να ψαρεύουμε στήρες, μπορεί να μας χτυπήσει μια δεκάκιλη σφυρίδα! Είναι καλύτερα να πληρώσουμε μια φορά έναν αξιόπιστο και επώνυμο μηχανισμό, παρά να καταφεύγουμε σε πρόχειρες και φθηνές λύσεις για να ξεκινήσουμε το συγκεκριμένο ψάρεμα. Στο μηχανισμό, επίσης, πρέπει να προσέξουμε τα φρένα που δίνει ο κατασκευαστής, καθώς και την ταχύτητά του, στοιχεία πολύ σημαντικά, που θα βοηθήσουν να πάρουμε τα πρώτα κεφάλια του ψαριού, ώστε να μην μας βραχώσει.
Από πλευράς καλαμιού, για το συγκεκριμένο ψάρεμα θέλουμε ημιπαραβολικά καλάμια με lure weight 100-250gr. και μήκος 2.20 – 2.40m, με καλούς και ποιοτικούς οδηγούς, κατάλληλους για νήμα. Τα παραπάνω καλάμια είναι υπεραρκετά για τη τεχνική μας. Όμως, όταν έχουμε να κάνουμε κυρίως με μεγάλα μαυρόψαρα, τότε θα πρότεινα να πάμε σε λίγο πιο κοντά καλάμια, ας πούμε 2-2,20m. με lure weight 150-450gr., μιας και θα χρειαστούμε μεγαλύτερη βοήθεια από πλευράς καλαμιού, προκειμένου να πάρουμε τα πρώτα κεφάλια ενός μεγάλου ροφού ή μιας μεγάλης σφυρίδας.
Νήμα και Παράμαλλο
Το νήμα που συνήθως χρησιμοποιούμε, κυμαίνεται από P2 έως P3. Θα χρειαστούμε λεπτά νήματα, για να νιώθουμε τη σιλικόνη και να καρφώνουμε ακαριαία ανά πάσα στιγμή, αλλά και για να έχουμε λιγότερη κόντρα από τα υποθαλάσσια ρεύματα. Ειδικά όταν ψαρεύουμε στα βαθιά, το νήμα θέλουμε να είναι αρκετά ποιοτικό, με καλή αφή και πλέξιμο 8-12 κλώνων.
Για παράμαλλο θέλουμε ένα αρκετά καλής ποιότητας fluorocarbon, διατομής από 0,42 – 0,62mm.
Για να έχουμε έναν μπούσουλα στο μυαλό μας, θα σας πω πως προσωπικά, η στάνταρ διατομή που δουλεύω είναι 0,52mm. Όταν πάω για κόκκινα σε καθαρούς βυθούς, τότε δουλεύω από 0,42 έως 0,47mm, και όταν θα ψαρέψω μέρη που έχει μεγάλα μαύρα, τότε βάζω από 0,57 έως 0,62mm.
Τόπους που θα ψάξουμε
Θα ξεκινήσω με το βάθος, σε σχέση με το γεγονός πως το καγιάκ κινείται τελείως αθόρυβα και μας δίνει τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε πιο «αψάρευτα» μέρη στη ρηχή ζώνη. Θα σας πρότεινα να δώσετε χρόνο στα ρηχά κομμάτια της τάξης των 15 με 20 μέτρων και στα πιο βαθιά μεταξύ 80 και 90 μέτρων.
Εκεί που θα ρίξουμε σιλικόνες, είναι περιμετρικά σε ένα μονόπετρο, στο ξεκίνημα και στο τελείωμα ενός σκαλοπατιού καθώς και όπου βλέπουμε ζωή. Σε όλα τα παραπάνω σημεία μπορεί να μας περιμένει κάποιο ψάρι.
Γενικότερα, επειδή απευθυνόμαστε σε μαύρα ψάρια, θα πρέπει να υπολογίζουμε πως είναι πολύ πιθανό να βρίσκονται κρυμμένα και να μην τα εντοπίσουμε στην οθόνη του βυθομέτρου. Γι’ αυτό, καλό είναι να ρίχνουμε συνέχεια και να πειραματιζόμαστε…
Ανάκτηση
Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι η ανάκτηση της σιλικόνης θέλει φαντασία και είναι κάτι που θα το βρει ο κάθε ψαράς μέσω της τριβής με την τεχνική. Όταν ξεκίνησα, δοκίμασα διάφορους τρόπους. Σήμερα, με το που ρίχνω και πατώσει, παίρνω τα μπόσικα και σηκώνω το δόλωμά μου πολύ αργά, για 4-5 μέτρα. Μετά αφήνω να ξαναπατώσει και σηκώνω το ξανασηκώνω αργά 7-8 μέτρα. Την ίδια κίνηση επαναλαμβάνω 2-3 φορές, και αν δεν έχω αποτέλεσμα, τότε αλλάζω σημείο. Από τη στιγμή που πέσει το δόλωμα στη θάλασσα, είμαστε σε εγρήγορση για πιθανή επίθεση, είτε στα μεσόνερα, είτε από κάποιο ψάρι που θα σηκωθεί από το βυθό, όπως πχ. συναγρίδα, ή κάποιο ψάρι που θα ακολουθήσει τη σιλικόνη μας αφού πατώσει, όπως πχ. μια στήρα.
Tips
– Θα σας πρότεινα να κρύβετε τη σαλαγκιά με ένα χταποδάκι. Δουλεύει με τρομερά αποτελέσματα!
– Κάτι που επίσης έχω παρατηρήσει ότι κάνει τη διαφορά, είναι κάποιες πάστες με αρώματα όπως καλαμάρι, ψαροδόλι κλπ. Αλείφοντάς τα πάνω στις ραβδώσεις της σιλικόνης, έλκουν τους θηρευτές από μακριά.
Αρματωσιά σιλικόνης με 4 τρόπους
– Ο πρώτος τρόπος δουλεύει πολύ όταν έχει κόκκινα και είναι με έναν κλέφτη στην ουρά. Περνάμε με βελόνα ένα νήμα μαλακό, αντοχής 60-70lb, μέσα από το σώμα της σιλικόνης και στην άκρη έχει ένα δυνατό και ελαφρύ αγκίστρι για κλέφτη, σε μέγεθος 0/2- 0/3, το οποίο βγαίνει στην ουρά του τεχνητού, ενώ η άλλη μεριά του νήματος βγαίνει στο κεφάλι.
– Ο δεύτερος τρόπος απευθύνεται κυρίως σε μαύρα ψάρια. Έχει σαν βάση το αγκίστρι της μολυβοκεφαλής, αλλά και μια σαλαγκιά στο κάτω μέρος της μολυβοκεφαλής. Τα μαύρα, συνήθως, επιτίθενται από κάτω, άρα με το που βάλουν στο στόμα τη σαλαγκιά, είναι βέβαιο το κάρφωμά τους.
– Ο τρίτος τρόπος, που είναι για μεγάλες σιλικόνες (6-7 νούμερο) ή χέλια, είναι ο συνδυασμός του πρώτου και δευτέρου τρόπου, με τη διαφορά ότι η σαλαγκιά είναι καρφωμένη πάνω στο σώμα της σιλικόνης. Αυτός ο τρόπος απευθύνεται σε μεγαλόσωμα ψάρια, ως επί το πλείστον σφυρίδες και ροφούς, ή για ψάρεμα στα βαθιά.
– Ο τέταρτος τρόπος αφορά στα πιο καχύποπτα ψάρια, τα οποία συναντάμε συνήθως σε μέρη που ψαρεύονται πολύ συχνά. Αφήνουμε σαν βάση το κυρίως αγκίστρι της μολυβοκεφαλής και προσθέτουμε ένα αγκίστρι με ένα split στο κεφάλι της σιλικόνης. Με αυτόν τον τρόπο ψαρεύω στα ρηχά, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα και πιο λεπτά παράμαλλα (0,42 – 0,47mm).