Όταν η θάλασσα αγριεύει και φουρτουνιάζει, όταν το κύµα σκάει στα βράχια και τις αµµούδες, όταν όλα ασπρίζουν τότε ένα ψάρι πλησιάζει την ακτογραµµή. Κινείται µέσα στην αφρούδα και αναζητά τροφή. Πρόκειται όπως όλοι καταλαβαίνετε για το σαργό.
Ο ψαράς που επιθυµεί να αναµετρηθεί µαζί του µόνο τότε έχει πιθανότητες να τον ξεγελάσει και να τον δει στα αγκίστρια του. Με casting ή bolognese, µε σχετικά πιο ενισχυµένες αρµατωσιές και δολώµατα αρεστά στα ψάρια. Με µαλάγρωµα όπου απαιτείται και µε αρκετή υποµονή κι επιµονή θα καταφέρει να έχει µια πλούσια κι εκλεκτή ψαριά.
Έχουν γραφτεί αµέτρητες σελίδες για τη χάρη του και θα γραφτούν πολλές ακόµη. Ο λόγος για το «γνήσιο» σαργό ή αλλιώς χαρακωτό. Κατά την ταπεινή µου γνώµη, όταν αναφερόµαστε σε φουρτουνιασµένη θάλασσα, ο πρωταγωνιστής είναι ένας, µε µεγάλη διαφορά από το δεύτερο. Η ικανότητά του να κινείται και να τρέφεται µέσα στο χαλασµό της θάλασσας, είναι παροιµιώδης. Ο σαργός στην κυριολεξία φθάνει σε διατροφικό αµόκ µέσα στη φουρτούνα και εµείς πρέπει να το εκµεταλλευτούµε. Αν θέλουµε να δούµε µια όµορφη ψαριά στο µπουγέλο µας.
∆υστυχώς για εµάς -και ευτυχώς για το σαργό-, τα πράγµατα δεν είναι τόσο εύκολα. Θα επαναλάβω κάτι που έχει γραφτεί και ειπωθεί άπειρες φορές, και ίσως µε πείτε γραφικό και κουραστικό, αλλά δεν πειράζει. Αν θέλουµε να σταθούµε φάτσα στον καιρό για να ψαρέψουµε, πρέπει εκτός από σοβαρό εξοπλισµό (καλάµια και µηχανισµούς) να διαθέτουµε επίσης και πολύ ισχυρή θέληση. Και λέω ισχυρή θέληση, γιατί το ψάρεµα απέναντι σε τέτοιους καιρούς είναι ιδιαίτερα κουραστικό. Και µπορεί να γίνει επικίνδυνο αν δε δείξουµε την απαιτούµενη προσοχή. Ας προσπαθήσουµε όµως να ξεδιαλύνουµε τα πράγµατα, ένα-ένα µε τη σειρά. Και πιστεύω πως µε λίγη παρατηρητικότητα και προσοχή, το ψάρεµα σε τέτοιους καιρούς θα γίνει εφικτό.
1. Μπορώ να ψαρέψω µε ότι εξοπλισµό διαθέτω; Όπως είπα και πιο πάνω, χρειαζόµαστε σοβαρό εξοπλισµό. Ένα ζευγάρι καλάµια µε δυνατότητα να κουµαντάρουν βάρη έως και 150 γραµµάρια και µε σκληρή κορυφή, για να µην ταλαντεύεται από τα κύµατα και µας δίνει εσφαλµένα σηµάδια από τσιµπιές. Χρειαζόµαστε επίσης δύο αξιόπιστα µηχανάκια. Με χωρητικότητα αρκετών µέτρων πετονιάς διατοµής 0,35 -το λιγότερο- και µεγάλη δύναµη έλξης. Όσοι ψαρεύουν µε τέτοιους καιρούς, καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ. Για τους υπόλοιπους θα πω ότι το ψάρεµα µε κόντρα καιρό δεν έχει µόνο µεγάλα ψάρια. Έχει επίσης και πολύ «σαβούρα» την οποία πολλές φορές θα χρειαστεί να σύρουµε µέχρι έξω. Από φύκια νεκρά που ξεβράζει η θάλασσα µέχρι και ότι αβαρία µπορείς να φανταστείς. Την οποία κάποιοι ανόητοι πετούν στη θάλασσα και η θάλασσα µε τη σειρά της τα επιστρέφει σε εµάς.
2. Τι βυθό να προτιµήσω; Ξέρουµε ότι ο σαργός στη φουρτούνα κινείται συνεχώς µέσα στους αφρούς. Αναζητώντας την τροφή που ξεθάβει ο καιρός από το βυθό. Όµως, αν κατά τη διάρκεια της θαλασσοταραχής καθίσουµε σε ένα ψηλό σηµείο και παρατηρήσουµε τη θάλασσα, θα ανακαλύψουµε ότι η κατάσταση στο νερό δεν είναι παντού η ίδια. Αλλού θα δούµε έντονη αφρουδιά και αλλού λιγότερη. Αλλού η θάλασσα είναι µαύρη από τα νεκρά φύκια που ξεβράζονται έξω και αλλού σοκολατί, από το ανακάτεµα του βυθού και τη θολούρα. Συνήθως, στις εκβολές µικρών ποταµών και ρυακιών, το τρεχούµενο γλυκό νερό κουβαλάει µαζί του και λάσπη. Η οποία κάθεται στο βυθό και όταν έχει φουρτούνα ανακατώνεται. Με αποτέλεσµα τα νερά να είναι πάρα πολύ θολά.
Είπαµε ότι ο σαργός αγαπάει την ανακατωσούρα, αλλά αγαπάει την καθαρή ανακατωσούρα. Όχι τη λασπουριά που εξαφανίζει το οξυγόνο από το νερό. Έτσι, αν παρατηρώντας δούµε έντονη µα καθαρή αφρουδιά, είµαστε σίγουροι ότι κάπου εκεί θα είναι και οι σαργοί. Τέτοια σηµεία είναι εύκολα να τα εντοπίσουµε και πριν από τη φουρτούνα, µιας και ο βασικός κανόνας λέει πως ότι βλέπουµε έξω από το νερό, συνήθως υπάρχει και µέσα. ∆ε µπορεί δηλαδή να κατέβουµε σε κάποιο «γκρέµι». Όπου τα βράχια βυθίζονται απότοµα στη θάλασσα και µέσα να υπάρχει καθαρή αµµουδιά, όπως επίσης και το αντίστροφο.
Έτσι, λίγο πολύ ξέρουµε από πριν πως θα είναι ένα µέρος όταν το χτυπάει ο καιρός. Αν έξω έχει βράχια, µέσα συνήθως έχει καθαρή αφρουδιά. Αν ψαρεύουµε από αµµουδιά µε στοιβαγµένα νεκρά φύκια έξω, είναι ευνόητο ότι µε τον καιρό θα µας ταλαιπωρήσουν τα πολλά αιωρούµενα φύκια. Αν τέλος, κάποιο ρέµα ή ποτάµι εκβάλλει στη θάλασσα, οι αρµατωσιές µας θα πέφτουν µέσα σε ένα «νέφος» λάσπης. Εκεί, αν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, επιλέγουµε το καλύτερο δυνατό σηµείο και στηνόµαστε για να ψαρέψουµε. Επιστρατεύοντας τα µεγαλύτερα σε µέγεθος και πιο «φανταχτερά» µας φλοτεράκια.
3. Πώς ψαρεύουµε από παραλία; Ο κυµατισµός θα είναι σίγουρα πολύ έντονος και για να σταθεί το µολύβι µας στο βυθό χωρίς να παρασύρεται άσκοπα, θα πρέπει να διαθέτει άγκιστρα. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος για δυνατά καλάµια. Αφού η άγκυρα γαντζώνει στο βυθό και µετά από λίγα λεπτά σκεπάζεται µε άµµο. Απαιτώντας πολύ δύναµη και αντοχή στα εργαλεία και πολύ κόπο από εµάς για να ξεσκαλώσει. Αν τώρα ψαρεύουµε από βραχώδη ακτή, αυτό σηµαίνει και βραχώδη βυθό µε πολλά σκαλώµατα. Εδώ, εκτός ότι ψαρεύουµε µε µονό αγκίστρι, θα χρειαστούµε και κάποιο απελευθερωτή µολυβιού, έτοιµο ή αυτοσχέδιο. Όταν σκαλώσει το µολύβι, βασικό µας µέληµα είναι να µπορούµε να φέρουµε έξω το αγκίστρι. Ειδικά αν υπάρχει και πιασµένο ψάρι. Σε παλιότερα τεύχη έχουµε δείξει διάφορους αυτοσχέδιους απελευθερωτές.
4. Τι δόλωµα να χρησιµοποιήσω; Οι φουρτούνες και τα κρύα βαστάνε ακόµα και τα ασπροδόλια έχουν την τιµητική τους. Μάνες, µανάκια, µονοδόλια , µικρά θραψαλάκια, ακόµη και το στήθος κοτόπουλου, κάνουν θαύµατα. Προσέξτε µόνο το µέγεθος του αγκιστριού. Τα ασπροδόλια είναι σκληρά και αρκετά µεγάλα. Έτσι εξίσου µεγάλο πρέπει να είναι και το αγκίστρι µας. Για να µη στοµώνει η ακίδα και να µπορεί να καρφώσει το ψάρι.
5. Ποιες είναι οι καλύτερες ώρες; Την άνοιξη, σε αντίθεση µε το καλοκαίρι, τα ψάρια τρώνε το ίδιο καλά ακόµη και κατά τη διάρκεια της ηµέρας. Με αποκορύφωµα κάποιες φορές να τρώνε αποκλειστικά την ηµέρα. Όταν λέµε «ψαρεύουµε κόντρα στον καιρό», τίποτα δεν είναι απόλυτο. Υπάρχουν σηµεία όπως οι κάβοι, όπου η µία τους πλευρά θαλασσοδέρνεται, ενώ η άλλη τους, η εσωτερική µεριά, είναι απάνεµη και έχει αντιµάµαλο. Υπάρχουν φορές που τα ψάρια τρώνε καλύτερα στις µέσα πλευρές. Απλά χρειάζεται αρκετό ψάξιµο, τεράστια υποµονή και πολλές ψαροώρες για να βρεθούνε τα καλά µέρη.
Ένα επίσης σηµαντικό κατά τη γνώµη µου εξάρτηµα, απόλυτα απαραίτητο στο ψάρεµα του σαργού, είναι τα φλοτεράκια για την ανύψωση του δολώµατος. Ο ρόλος τους διπλός. Καθώς αιωρούνται µέσα στην αφρουδιά, προκαλούν τα ψάρια οπτικά και τα «φωνάζουν» κοντά στο δόλωµα. Ενώ µας γλυτώνουν και από τα ανεπιθύµητα σκαλώµατα. Κάτι επίσης πολύ βασικό, είναι να µην πιεζόµαστε για να πετύχουµε µεγάλες αποστάσεις βολής. Γιατί τα ψάρια µπορεί να είναι «κάτω από τα πόδια µας». Αρκετά όµως νοµίζω ότι φλυάρησα, καιρός για ψάρεµα. Να είµαστε όλοι γεροί και καλά σαργοψαρέµατα.
