Ψάρεμα σφυρίδας και τα μυστικά της στο μολύβι φύλακα
Η περίοδος από µέσα Σεπτέµβρη έως και τα µέσα ∆εκέµβρη, είναι η καλύτερη για την τεχνική του µολυβιού φύλακα και ιδιαίτερα για το ψάρεµα της σφυρίδας.
Με την τεχνική αυτή ξεγελάµε ακόµα και τα πιο πονηρά ψάρια, όπως η σφυρίδα, που άλλες εποχές και µε διαφορετικές τεχνικές δεν τσιµπούν, «κλειδοστοµιάζουν» όπως συνηθίζουµε να λέµε στο χωριό µου!
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Για την τεχνική του φύλακα χρειαζόµαστε ένα δυνατό καλάµι κατηγορίας 20-30 λιµπρών, µε δράση κορυφής. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι απαραίτητο για να καταλαβαίνουµε τις παραµικρές δονήσεις του καλαµαριού που έχουµε δολώσει. Το τσίµπηµα της σφυρίδας, το οποίο στην ουσία δεν είναι τσίµπηµα, αλλά ρούφηγµα, καθώς ανοίγει το µεγάλο της στόµα και ρουφάει το καλαµάρι είναι και το πιο κρίσιµο σηµείο. Αυτό θα το αναλύσω παρακάτω.
Το καλάµι µας θα σεταριστεί µε έναν καλό µηχανισµό γεµισµένο µε νήµα καλής ποιότητας και διαµέτρου 0.24-0.26mm. Το νήμα καταλήγει σε ένα παράµαλλο διαµέτρου 0.57-0.62mm, ποτέ λιγότερο γιατί υπάρχει κίνδυνος να το κόψουν πολύ εύκολα µε τα δόντια τους. Σε αυτή την περίπτωση το κακό είναι διπλό: όχι µόνο γιατί θα χάσουµε το ψάρι αλλά και γιατί οι αρµατωσιές µένουν µέσα στα ψάρια με αποτέλεσμα να ψοφάνε.
Το βαρίδι που χρησιµοποιώ είναι από 400 έως και 600 γραµµάρια παρά το ότι πολλοί διαφωνούν και βάζουν πιο ελαφριά. Ο λόγος που χρησιµοποιώ µεγάλο βαρίδι, είναι γιατί θέλω το νήµα µου να είναι πολύ κοντά στη βάρκα. Σχεδόν κάθετα και όχι πίσω, µακριά της, για να ξέρω πού περίπου βρίσκεται το δόλωµά µου και να το αφήνω µέσα στα ψάρια.
Στο βαρίδι βάζω ένα παράµαλλο από 40άρα πετονιά µήκους ενός µέτρου, το οποίο πιάνει στο νήµα µε ένα κλιπ. Για να µην περνάει το κλιπ την ένωση νήµατος-πετονιάς, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε µία χάντρα πάνω στο νήµα. Παράµαλλο βάζουµε 7-8 οργιές καλής αόρατης πετονιάς (µία οργιά = 1,8 µέτρα), αρκετά µακρύ δηλαδή.
ΑΡΜΑΤΩΣΙΑ
Στην αρµατωσιά χρησιµοποιούµε νήµα 150-200 λιµπρών, σε µήκος περίπου 30cm, ίσα-ίσα για να δολώσουµε ένα µεγάλο καλαµάρι. Η ένωση µε τη fluorocarbon (παράµαλλο) γίνεται µε ένα στριφτάρι καλής ποιότητας και µεγάλης αντοχής, όσο µπορούµε πιο διακριτικό.
Στην αρµατωσιά τοποθετούµε τρία αγκίστρια µεγέθους 7/0. Τα δύο από αυτά είναι σταθερά και µπαίνουν το ένα ανάµεσα στα πλοκάµια του καλαµαριού και το άλλο στο σώµα του. Προσπαθούμε, όσο γίνεται, να µην το τραυµατίσουµε πολύ. Το τρίτο αγκίστρι είναι συρόµενο και το καρφώνουµε στο πίσω µέρος του δολώµατος, διαπερνώντας την ακρούλα του φτερού.
ΣΤΟ ΨΑΡΕΜΑ
Το ψάρεµά µας ξεκινά νωρίς το πρωί για να πιάσουμε τα καλαµάρια που µας χρειάζονται για δόλωµα. Κρατάμε µόνο τα µέτρια και µεγάλα καλαµάρια σε ένα δοχείο συντήρησης ζωντανού. Κατόπιν, κατευθυνόµαστε στα σηµεία όπου έχουµε τσεκάρει από προηγούµενα ψαρέµατά µας ότι υπάρχουν σφυρίδες. Ελέγχουµε αν πράγµατι τα ψάρια είναι έξω από τα θαλάµια τους. Αν είναι πιο ψηλά από το βυθό, σηµαίνει ότι τρώνε κιόλας, οπότε θα τσιµπήσουν ευκολότερα.
Όλα αυτά γίνονται µε πολύ µικρή ταχύτητα του σκάφους και όσο µπορούµε πιο αθόρυβα, ανεξάρτητα από το βάθος, που είναι συνήθως 40-70 µέτρα. Αµέσως µετά σταµατάµε και ελέγχουµε πόσο δυνατό είναι το ρέµα και προς τα πού πηγαίνει τη βάρκα. Εγώ σταµατώ 30-40 µέτρα µακριά από το σηµάδι µου και προσπαθώ να περάσω ανάμεσα µόνο µε το ρέµα. Κάνω διορθωτικές κινήσεις µε τη µηχανή για να περάσω το καλαµάρι µου µέσα από τα ψάρια.
Μόλις περάσω τα ψάρια, κατεβάζω το µολύβι φύλακα και το καλαµάρι στέκεται ελεύθερο µέσα στα ψάρια, περιµένοντας την επίθεση από τη σφυρίδα. Μόλις οι σφυρίδες πλησιάσουν το καλαµάρι, αυτό τρεµοπαίζει, το καταλαβαίνουµε και περιµένουµε το ρούφηγµα που αναφέραµε στην αρχή.
ΤΟ ΚΑΡΦΩΜΑ
Όταν είµαστε σίγουροι ότι έχει καταπιεί το δόλωµα, καρφώνουµε αµέσως και προχωράµε µε τη µηχανή πρόσω για να ξεκολλήσουµε τη σφυρίδα από το βυθό. Αυτό δεν το κάνουµε µε το καλάµι, γιατί είναι σχεδόν σίγουρο ότι η σφυρίδα θα προσπαθήσει να µπει στο θαλάµι της και να βραχώσει. Μετά είναι πολύ δύσκολο να την ξεβραχώσουµε… Αφού είµαστε σίγουροι ότι την έχουµε αποµακρύνει αρκετά από το βυθό, τότε και µόνο τη δουλεύουµε µε το καλάµι και τη φέρνουµε στην επιφάνεια µε αργές κινήσεις.
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΟΠΛΑ
Συνοψίζοντας, τα µυστικά για το ψάρεµα της σφυρίδας στο μολύβι φύλακα είναι:
• µακρύ παράµαλλο
• µεγάλο καλαµάρι
• αρµατωσιά µήκους όσο το δόλωµα και όχι µεγαλύτερο
• σταµάτηµα το δολώµατος µέσα στα ψάρια
Ψαρεύουμε ευσυνείδητα
Επειδή αυτήν την εποχή οι σφυρίδες είναι ευάλωτες, παίρνουµε ένα ψάρι και φεύγουµε. ∆εν ξεκληρίζουµε το κοπάδι, προστατεύουµε τους τόπους µας. Αν αφήσουµε το κοπάδι και δεν το αποδεκατίσουµε, τα ψάρια θα είναι πάντοτε εκεί και έτσι θα µπορέσουν και τα παιδιά µας να ψαρέψουν στους ίδιους τόπους.
Καλή επιτυχία!
