Τα θράψαλα είναι ένα από τα αγαπημένα εποχιακά ψαρέματα του καλοκαιριού, αφού έχουν τη συνήθεια τις νυκτερινές ώρες να αφήνουν τα βάθη και να πλησιάζουν την ακτογραμμή, ή να ανεβαίνουν στα μεσόνερα σε μέρη που οι συνθήκες ρευμάτων εξασφαλίζουν τροφή.
Το ψάρεμά τους είναι εύκολο, μιας και τα θράψαλα είναι ιδιαίτερα λαίμαργα και επιτίθενται σχεδόν σε ότι ψαροδόλι περάσει από μπροστά τους. Φυσικά υπάρχουν και ειδικές πλαστικές θραψαλιέρες που κάνουν εξαιρετική δουλειά, όμως για όσους επιμένουν παραδοσιακά, σας έχουμε ένα μυστικό που μοιράστηκε μαζί μας ο επαγγελματίας ψαράς Αλέκος Κυβέλος από την Μάνη, το μουγκρί.
Θα ρωτήσει κάποιος, γιατί να μη χρησιμοποιήσω σαβρίδι, κεφαλόπουλα ή γόπα αντί του μουγκριού. Η απάντηση είναι η εξής, το μουγκρί αντέχει πολύ περισσότερο στα δαγκώματα και τα ανεβοκατεβάσματα της καλαμαριέρας. Τα μικρόψαρα μετά από δύο ή τρία πιασίματα σχεδόν διαλύουν, τόσο από τις δαγκωνιές όσο και από την διαδικασία βυθίσματος, καρφώματος (όταν τραβάμε δυνατά) κλπ. Άρα όταν αρχίσουν να τρώνε τα θράψαλα δεν χάνουμε χρόνο να αλλάξουμε δόλωμα.
Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι θα πρέπει να έχουμε κάνει μία μικρή προεργασία του δολώματος μας, απλά να ξεπετσιάσουμε το μουκγρί ώστε να αποκαλυφθεί το άσπρο χρώμα του. Ακολουθούν πέντε απλά βήματα για το ψάρεμα των θράψαλων με το μουγκρί.
Α. Βαστάμε το μουγκρί στη κατάψυξη κομμένο σε κομμάτια που να μπορούν να καλύψουν τη βελόνα (το ανοξείδωτο σύρμα) της θραψαλιέρας (15-25 cm, ανάλογα το μέγεθος που χρησιμοποιείτε).
Β. Χαράζουμε το κομμάτι στο μήκος του από την μία και την άλλη πλευρά, και τραβάμε το μαύρο δέρμα με μια τανάλια. Έτσι φαίνεται το άσπρο κρέας του μουγκριού το οποίο είναι αρκετά πιο ανθεκτικό από τα ψαροδόλια.
Γ. Δένουμε το μουγκρί με ένα σχοινάκι ή πετονιά στη πάνω πλευρά και στη κάτω πλευρά του καφτερού (θραψαλιέρας). Για να σταθεροποιηθεί καλύτερα περνάμε το σχοινάκι στη τρύπα που υπάρχει στην άκρη της βελόνας.
Δ. Μετά το καφτερό (θραψαλιέρα) βάζουμε μία παραμάνα όπου θα δέσουμε την πετονιά, και λίγα εκατοστά παραπάνω μία σπίθα.
Ε. Δύο τρεις οργιές 80-100αρα πετονιά και μετά νήμα που δεν έχει ελαστικότητα και δεν γλιστράει στα χέρια όταν το ανεβάζουμε.
Ρίχνουμε τη δολωμένη θραψαλιέρα μας στο νερό και την αφήνουμε να βυθιστεί. Αν υπάρχει κάποιο θράψαλο στην περιοχή αυτό θα αρπάξει τη θραψαλιέρα μας και θα την σταματήσει. Αμέσως τότε τραβάμε δυνατά για να το καρφώσουμε κι αρχίζουμε να μαζεύουμε το νήμα μας. Λίγο προτού το ανεβάσουμε στο σκάφος αφήνουμε να βγάλει το νερό που έχει μέσα του. Αν δεν σταματήσει τη θραψαλιέρα μας στο κατέβασμα τότε με το που πατώσει αυτή αρχίζουμε να μαζεύουμε μια δυο χεριές πραγματοποιώντας συγχρόνως και δυνατά χτυπήματα για προσέλκυση των θραψάλων στο δόλωμά μας.
