Ψάρεμα τον Ιούλιο
Υψηλές θερμοκρασίες, χαλαρή διάθεση, ζεστές νύκτες και νερά που ολοένα και ζεσταίνονται, ακύμαντη πρωινή θάλασσα με απογευματινά μελτέμια.
Θερινά σκηνικά που επαναλαμβάνονται ετησίως και κάνουν πιο όμορφη τη ζωή μας! Όλοι έχουν ανάγκη την ξεκούραση και λίγη από την καλοκαιρινή ραστώνη. Ως ψαράδες όμως, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να διασκεδάσουμε και να χαρούμε την εποχή, κρατώντας το μαγικό ραβδί (καλάμι) στο χέρι μας; Λοιπόν, βάζω τη φαντασία μου να ταξιδέψει και σας παίρνω να κάνουμε μαζί μια δροσερή βουτιά σε ένα υποθετικό 24ωρο ψάρεμα, όπου πραγματικά γεγονότα και φαντασιακές καταστάσεις μπορούν να συνυπάρξουν τον μήνα Ιούλιο, στην καρδιά του καλοκαιριού.
Πριν το πρώτο φως
Γύρω στις 4 το πρωί, το ξυπνητήρι με κάνει να πεταχτώ σαν ελατήριο από το κρεβάτι μου. Ένας δυνατός καφές στα γρήγορα, συνοδευμένος με ένα δυναμωτικό κομμάτι κέικ σοκολάτα, θα με ξυπνήσει για τα καλά. Από το ανοικτό παράθυρο της κουζίνας, γρύλοι και τζιτζίκια ακούγονται αδιάκοπα, σαν να συναγωνίζονται ποιος θα κάνει μεγαλύτερο θόρυβο. Βγαίνω σαν κλέφτης από την πόρτα του σαλονιού και την κλείνω διακριτικά μην ξυπνήσω κάποιον. Κλείνω το μάτι στην κουκουβάγια που με παρατηρεί πάνω στο πεύκο, βάζω μπρος το αυτοκίνητο και φεύγω για την ακτή.
Εκείνο το διάστημα πριν βγει ο Ήλιος, μόλις τα μάτια συνηθίζουν και βλέπουν καλά, οι επιλογές μου είναι πολλές. Αν θέλω χαλαρότητα και πλήρη εναρμονισμό με την διάθεση της εποχής, θα κινηθώ αποκλειστικά προς τον lrf εξοπλισμό. Εφόσον όμως ο στόχος είναι κάποιο μεγάλο ψάρι, γοφάρι ή λαβράκι που θα εκτινάξει την αδρεναλίνη στα ύψη, θα επιλέξω διαφορετικά. Λοιπόν, να φτιάξω ένα ψαρευτικό ολόγραμμα ώστε να κάνω και τα δύο; Γίνεται;
Α’ Επιλογή : LRF σε μικρό κόλπο
Παίρνω το lrf καλαμάκι μου και τα απαραίτητα σε μια μικρή κασετινούλα, και φτάνω σε έναν μικρό κολπίσκο που συνορεύει με αλιευτικό καταφύγιο. Κοκάλια και λαβράκια του κιλού είναι πρώτος στόχος. Η αφθονία της εποχής έχει μαζέψει όλο το γόνο και την αθερίνα μέσα στο απάνεμο κολπάκι. Ξεκινώ με τεχνητά επιφανείας των 5-7 γραμμαρίων και συνεχίζω με μικρά minnows και πλανάκια. Αποδίδουν αμέσως, το ένα strike έρχεται μετά από το άλλο και τα φρένα τσιρίζουν όταν κάποια λίγο μεγαλύτερα ψάρια ξεγελιούνται από τις πανέμορφες μπουκίτσες-απομιμήσεις. Τέλεια! Το γλέντι θα κρατήσει μέχρι να σηκωθεί ο Ήλιος πάνω από τον λόφο. Μετά όλα θα σιγήσουν και η ζέστη θα αρχίσει να γίνεται έντονη…
Κοκάλια και λαβράκια του κιλού είναι πρώτος στόχος.Το γλέντι θα κρατήσει μέχρι να σηκωθεί ο Ήλιος…
Β’ επιλογή : Δυνατά εργαλεία για μεγαλύτερα ψάρια
Το ολόγραμμά μου ξέφυγε και πήγε για λαβράκια και γοφάρια στις εκβολές ενός μικρού ποταμού. Πήρε μαζί του το 7-40 καλάμι, που με έναν 4000 μηχανισμό γεμισμένο με νήμα PE1 και παράμαλλο 0.31 ως και 0.37mm, θα προσπαθήσει να ταιριάξει δύο κόσμους. Μία πράξη συμβιβασμού που έχει επιφέρει πολλές φορές θαυμάσια αποτελέσματα! Μπαίνει μέσα στο νερό που είναι δροσερό και απολαμβάνει την αίσθηση.
Οι βολές με μεσαία και μεγάλα επιφανείας γίνονται διαγώνια μπροστά, προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλά κυρίως προς τα μέρη που γνωρίζει ότι στο βάθος υπάρχουν μεγάλες πέτρες ή βαθιές αυλακώσεις που έχει σχηματίσει η ροή του ποταμού. Ένα όμορφο γοφάρι ξεγελιέται τελικά από το ριγέ τεχνητό. Το συναίσθημα είναι τέλειο! Η μυρωδιά της φύσης το χάραμα, τα τραγούδια των πουλιών πάνω στα σκίνα και τα πουρνάρια, προαναγγέλλουν τον ερχομό της ημέρας. Καλύτερα δεν γίνεται!
Μετά τις 8 το πρωί
Γνωρίζω ένα μέρος όπου ψηλά βράχια κρατούν τον Ήλιο μακριά τουλάχιστον ως τις 10. Εκεί θα πάω! Αυτές τις ώρες η δραστηριότητα των κυνηγόψαρων πέφτει, οπότε κοιτάζω απλά να διασκεδάσω όσο μπορώ με τα μικρόψαρα. Ψάχνω για φυσικά δολώματα στον ακάλυπτο βυθό που έχει ξεπροβάλει λόγω της άμπωτης. Σκαρτσίνες, μύδια και πεταλίδες, μαζεύονται με σύνεση και δολώνονται στην τσεμπουράσκα των τριών γραμμαρίων.
Τα τσιμπήματα είναι απανωτά και δεν με αφήνουν σε ησυχία. Μουρμούρες, χειλούδες, σπάροι, καμπανάδες, γοβιοί, τσιπουρίτσες, μελανουράκια, πέρκες και όποιο άλλο ψαράκι κυκλοφορεί εκείνη την ώρα, έρχεται να δοκιμάσει τα εδέσματα που σερβίρω. Θα κρατήσω μόνο κάποια μεγάλα κομμάτια, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία μίας εξαιρετικής ψαρόσουπας με ποικιλία πατόψαρων. Κάθε πράγμα έχει την ομορφιά του και η ψαρόσουπα είναι σταθερή και διαχρονική αξία ανεξάρτητα από την εποχή!
Ένας σταχτής έφηβος γλάρος με πλησιάζει και με κοιτά παράξενα. Δείχνει σαν κάτι να θέλει να μου πει: «Έι bro, δώσε μου και μένα ένα σπαράκι, πείνασα, έχω ξυπνήσει από νωρίς!» «Μμμ, η συνεχής συναναστροφή με νέους ανθρώπους λόγω δουλειάς, μάλλον με έχει κάνει να σκέφτομαι περίεργα…» συλλογίζομαι. Του ρίχνω έναν μεγάλο σπάρο, τον αρπάζει και πασχίζει να τον καταπιεί. «Ευτυχώς, τα κατάφερε» με πιάνουν τα γέλια. Ένας τεμπέλης νεαρός γλάρος που μιλάει, ζητιανεύει σπάρους, ακούει τραπ και στήνεται για φωτογράφιση! Απίστευτο σκεπτικό! Γελάω με την ψυχή μου και ετοιμάζομαι να φύγω. Η ώρα ζυγώνει 11, ο Ήλιος είναι πια ψηλά και δεν αντέχεται. Η επιλογή είναι μία: βουτιά στην παραλία!
Από τις 11 ως τις 3
Όπως και να το σκεφτεί κανείς και όσο μεγάλες και να είναι οι αντοχές του, ο Ήλιος του Ιουλίου τελικά θα νικήσει. Τα ψάρια τακτοποιούνται στο ψυγείο και ίσως ήρθε η καλύτερη στιγμή της ημέρας. Βγάζω τη μάσκα και τα απαραίτητα σύνεργα μπάνιου από το αυτοκίνητο, περπατάω γρήγορα στην καυτή άμμο και σε λίγο είμαι ένα με τη θάλασσα. Η δροσιά και οι απανωτές βουτιές παρατήρησης σε βάθη δύο-τριών μέτρων, δίνουν και παίρνουν.
Πραγματικά, δεν χορταίνω αυτές τις στιγμές χαλάρωσης στην καρδιά του καλοκαιριού. Εφόσον είναι και οι δύο μου γιοί στη θάλασσα θα ακολουθήσει σκληρό ντέρμπυ με μπάλα και εναλλαγές στο σκορ. Πλέον, βγαίνω και χωρίς να το θέλω ηττημένος, αλλά χαλάλι τους. Τέτοιες ήττες χαίρονται όλοι οι χαζοπατεράδες. Πάντα έχει ενδιαφέρον και τα δυνατά γέλια συνοδευόμενα με πειράγματα ολοκληρώνουν την πρωινή χαρά του ψαρέματος.
Φυσικά γύρω στις μία το μεσημέρι το ελαφρύ φαγητό και μια μικρή σιέστα είναι απαραίτητα. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος, οποιασδήποτε ηλικίας που να μπορεί να ψαρέψει συνεχόμενα όλη την ημέρα υπό αυτές τις καιρικές συνθήκες. Όποιος τολμήσει, σίγουρα θα έρθει αντιμέτωπος με σωματικές ενοχλήσεις που μπορεί να είναι σοβαρές. Οπότε καλό είναι να προσέχουμε.
Ένα όμορφο γοφάρι ξεγελιέται τελικά από το ριγέ τεχνητό.
Μετά τις 3 το μεσημέρι – Πρώτα για γοφάρια
Αν και η ώρα είναι επίσης δύσκολη, υπάρχουν δύο είδη ψαριών που αξίζει να ασχοληθεί κανείς μαζί τους μετά το μεσημέρι: Οι τσιπούρες και τα γοφάρια. Αποφασίζω να κινηθώ πρώτα για γοφάρια, σε ένα μέρος με έντονη φυκιάδα. Αλείφομαι με αντηλιακό υψηλής προστασίας, βάζω το UV 50+ μπλουζάκι μου, φοράω το αντίστοιχο περιλαίμιο-μαντήλι, ένα πλατύγυρο φαρδύ μπλε καπέλο και ξεκινάω. Δεν το κάνω συχνά, γενικά αποφεύγω το ψάρεμα εκείνες τις ώρες, αλλά μιας και βρίσκομαι στο εξοχικό, θέλω να το εκμεταλλευτώ. Άντε να γίνει δύο – τρεις φορές όλο το καλοκαίρι αυτό. Γνωρίζω πολύ καλά τα σωματικά μου όρια και φροντίζω να μην τα υπερβαίνω. Αγοράζω ένα ελαφρύ freddo espresso από το κοντινό beach bar και ξεκινάω.
Περπατάω δίπλα σε καλαμιές, μέσα στη θάλασσα αναγκαστικά, και η λασποφυκιάδα βεντουζώνει στα πόδια μου. Με το 15-50 καλάμι, μηχανισμό 4000, νήμα PE1.5 και 40άρι παράμαλλο, ρίχνω αδιάκοπα μεγάλα τεχνητά επιφανείας πάνω από τα λιβάδια Ποσειδωνίας που σχηματίζονται στις όχθες των μικρών χειμάρρων. Η στόχευση είναι μία. Μεγάλο Γοφάρι ή τίποτα! Τελικά, τα πολλά φύκια που επιπλέουν μπλέκονται αδιάκοπα στις σαλαγκιές και καταστρέφουν την πλεύση των τεχνητών. Οι προσπάθειες είναι πολλές, αλλά ο κόπος μάταιος και γλυκός συνάμα. Πλησιάζει απόγευμα. Θα αλλάξω πάλι τακτική…
Με καλάμι feeder, μηχανισμό 2500, 20ρια παράμαλλα ρισκάρω ποντάροντας στην διακριτικότητα και μια όμορφη τσιπουρα ήρθε σκασμένη!
Ύστερα για τσιπούρες
Κάπου μισή ώρα μου παίρνει να αλλάξω τόπο. Εκεί γύρω στις 5 ως και τις 8 το απόγευμα, είναι μία «πονηρή» περίοδος για χρυσοφρύδες. Το δόλωμα ποικίλει. Αυτήν τη φορά αποφασίζω να ψαρέψω με ψιλά εργαλεία, παστή σαρδέλα και ελεύθερη αρματωσιά. Οι τσιπούρες δείχνουν πολλές φορές προτίμηση σε αυτό το ψαροδόλι, σε αντίθεση με τα λαβράκια που λατρεύουν το γαύρο. Με καλάμι feeder, μηχανισμό 2500 και 20άρια παράμαλλα ρισκάρω ως συνήθως, ποντάροντας στην διακριτικότητα. Πράγματι, σε λίγο ένα όμορφο ψάρι έρχεται σκασμένο από την παραβολή του καλαμιού.
Όμως τα ρίσκα έχουν πάντα τα απρόοπτά τους. Στην επόμενη βολή, ένα μεγάλο του είδους με κολλάει με πείσμα στο βυθό, παίρνοντας ελάχιστα φρένα και παλεύοντας να τρίψει τη μούρη του στα βράχια. Χαλαρώνω λίγο τα φρένα, αλλά αυτό μουλαρώνει περισσότερο. Τελικά, η αντίσταση χάνεται και η πετονιά έρχεται στα χέρια μου χωρίς αγκίστρι. Ένα ανεπαίσθητο κατσάρωμα στο τέλος της, μου διηγείται την ιστορία.
Προφανώς μεγάλη τσιπούρα που πήρε την παλέτα από το αγκίστρι πιο μέσα στα δόντια της, το μάσησε και το δέσιμο κόπηκε άμεσα. «Λεπτά και διακριτικά εργαλεία δεν ήθελες;» ρωτάω τον εαυτό μου. «Ορίστε το τίμημα, πήγαινε τώρα στο ταμείο», σκέφτομαι μεγαλόφωνα. Αυτή η ισορροπία του τρόμου έχει πληρωθεί πολλές φορές. «Φυσικά, μετά από τέτοιο σαματά άλλο όμοιο ψάρι μην περιμένεις…»
Οι καλοκαιρινοί λούτσοι προσφέρονται για ευχάριστα βραδινά ψαρέµατα γεµάτα αδρεναλίνη και αβέβαιο αποτέλεσµα! Προσέχουµε το καλάµι µας να είναι δυνατό και γρήγορο για να καρφώσει αποτελεσµατικά το σκληρό τους στόµα!
Πριν το σούρουπο
Μία σύντομη βουτιά και ένα δροσερό ντους θα με κρατήσουν σε εγρήγορση. Όντως κάνω ένα ολιγόλεπτο μπάνιο στη θάλασσα, ξεπλένομαι στη ντουζιέρα, πίνω άφθονο νερό και σκέφτομαι το επόμενο βήμα. Νομίζω ότι σαβρίδια και λαβράκια με ψαροδόλια είναι η πιο χαλαρή, συνετή και αποδοτική επιλογή που μπορεί να γίνει. Πολλές φορές εκείνες τις ώρες, έχω και την συνοδεία των παιδιών μου. Κόβουμε γαύρο σε τάκους και ψαρεύουμε σε αλιευτικό καταφύγιο. Κέφαλοι και καμπανάδες είναι τα πιθανά θηράματα. Συνήθως οι τσιμπιές είναι πολλές και χαιρόμαστε πραγματικά το ψάρεμα.
Η γυναίκα μου κάνει βόλτες-ρεμβάζει στην παραλία και κάποια στιγμή θα έρθει να μας πει να φύγουμε. Ξέρετε, εμείς πρέπει να κάνουμε τη γνωστή … «τελευταία βολή» που είναι πάντα αντικείμενο σκληρών διαπραγματεύσεων και άφθονης γκρίνιας, ενίοτε βέβαια και πηγή γέλιου! Συνήθως, γύρω στις 12 πια θα μαζευτούμε στο σπίτι, και αν αντέχω και έχω κουράγιο, θα κατέβω λίγο ακόμη, μόνος μου πια, να συνεχίσω για ψάρεμα λαβρακιών. Κάπως έτσι κλείνει μια πανέμορφη μέρα-νύχτα του Ιουλίου…
Ένας έφηβος γλάρος με πλησιάζει… «Έιι bro, δώσε μου και μένα ένα σπαράκι, πείνασα, έ
Καλοκαιρινές Χαρές
Το κείμενο που προηγήθηκε, μαζεύει όλη την όμορφη ρουτίνα μίας ψαρευτικής εκδρομής στο οικογενειακό μας εξοχικό. Ειλικρινά, οι ιστορίες και τα μοτίβα που περιγράφονται είναι πραγματικά (εκτός του ολογράμματος βέβαια), επαναλαμβάνονται και δίνουν αξία σε κάθε καλοκαίρι που έρχεται και φεύγει. Το ψάρεμα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εποχής, αν και δύσκολο στην διεξαγωγή του λόγω ζέστης. Όμως με υπομονή, επιμονή, σωστό εξοπλισμό και σωστή διαχείριση ενέργειας και χρόνου, χωράει κι αυτό μια χαρά στις δραστηριότητές μας. Κι ας μην μπορούμε να βρούμε όλο αυτό το χρόνο που περιέγραψα. Έστω και 2-3 ώρες ψάρεμα, όποια χρονική στιγμή επιθυμούμε, θα μας φτιάξουν την διάθεση και θα ομορφύνουν τη ζωή μας.
Καλές διακοπές με πολλή θάλασσα και άφθονες βουτιές!
