Ψαρεύοντας αρόδο και πλησιάζοντας τα ψάρια
Για, να βρούμε έναν ψαρότοπο, χρειάζεται εμπειρία, γνώση της ευρύτερης περιοχής, πολύωρο ψάξιμο, σωστό διάβασμα στο βυθόμετρο και σωστές ρυθμίσεις.
Δεν αποκλείεται να μας βοηθήσει και η τύχη. Όταν όμως ανακαλύψουμε το πολυπόθητο σημείο, θα πρέπει να μπορούμε και να το ψαρέψουμε…
Στο slow jigging δεν υπάρχει όριο στο πόσα μέτρα θα ψαρέψω. Όπου βρω τα ψάρια, θα ρίξω πλάνο. Βασική προϋπόθεση για να δουλέψει η τεχνική, είναι να ψαρεύουμε πάντα κάθετα προς τον βυθό. Ο πλάνος είναι κατασκευασμένος για να ψαρεύει κάθετα. Όσο μεγαλύτερη γωνία, σε σχέση με το καλάμι, σχηματίζει κατά την κάθοδο προς τον βυθό, τόσο μειώνεται το εύρος κινήσεων που θα του δώσουμε και μαζί οι πιθανότητες να χτυπήσει ένα ψάρι.
Βάθος και Ταχύτητα
Τα ψάρια μπορεί να τα βρούμε στα 30 μέτρα ή πολύ βαθιά, ακόμα και στα 200 μέτρα. Μέχρι τα 70 με 80 μέτρα, συνήθως δεν αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα προβλήματα, εκτός και αν συναντήσουμε ακραίες συνθήκες, όσον αφορά στα θαλάσσια ρεύματα ή τον αέρα. Ακόμα και μία ελάχιστη μετατόπιση του σκάφους, αν δεν έχει προβλεφθεί σωστά, είναι σημαντικός παράγοντας για να αποτρέψει ένα ψάρι να επιτεθεί. Καλές συνθήκες είναι αυτές που το σκάφος μας κινείται με ταχύτητα μικρότερη από 0,7 κόμβους.
Ιδανικές, όταν βλέπουμε στο βυθόμετρο ή στο GPS την κίνηση του σκάφους έως 0,4 κόμβους. Με ακριβώς ίδιες καιρικές συνθήκες, δύο σκάφη στο ίδιο ακριβώς σημείο και με σβηστές μηχανές, μπορεί να κινούνται με διαφορά στην ταχύτητα, ή ακόμα και στην κατεύθυνση. Αυτό γιατί τα χαρακτηριστικά του κάθε σκάφους όπως το βάρος, το μήκος, το βύθισμα, η γάστρα κλπ., είναι διαφορετικά .
Βυθόμετρο
Το σωστό ψάξιμο γίνεται με μέγιστη ταχύτητα τους 2,7 κόμβους. Έτσι μπορούμε να έχουμε καθαρές αψίδες από τα ψάρια και να μην ξεφύγει κάποια πληροφορία. Η ταχύτητα που κινούμαστε ενώ ταξιδεύουμε, πρέπει να είναι τέτοια που να μπορεί το βυθόμετρο να μας δείχνει καθαρά το βυθό. Έτσι, είμαστε σε θέση να δούμε μία πέτρα, έναν λάκκο ή ένα ανέβασμα του βυθού, οπότε πατάμε το στίγμα και επιστρέφουμε για να ψάξουμε τον τόπο. Αν συναντήσουμε από 4 μποφόρ και πάνω, εκεί πλέον νομίζω πως η επιστροφή στο λιμάνι είναι επιβεβλημένη.
Το GPS μας δείχνει πέρα από την ταχύτητα και την θερμοκρασία νερού που παίζει σημαντικό ρόλο. Το βασικότερο είναι ότι βλέπουμε το ίχνος από εκεί που πέρασε το σκάφος μας, σαν μία γραμμή επάνω στον χάρτη. Αυτό το ίχνος είναι πολύτιμος σύμμαχός μας, γιατί πολλές φορές θα τύχει να βρεθούμε μεσοπέλαγα με καταχνιά ή ομίχλη, ενώ βρισκόμαστε μακριά από την στεριά και η οπτική μας επαφή με αυτήν είναι πολύ δύσκολη ή ακόμα και αδύνατη. Έτσι, αν δεν υπάρχει αυτό το ίχνος στο χάρτη, δεν μπορείς να ξέρεις προς τα πού κινείται το σκάφος.
Ο τύπος της άγκυρας
Για πλωτή άγκυρα στο slow jigging, δεν γίνεται λόγος. Καταρχάς δεν μας κρατά σταθερά στο ίδιο σημείο και αυτό είναι πολύ κουραστικό, αλλά το βασικότερο είναι ότι δεν μπορεί το σκάφος να διορθώσει την πορεία του.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος του εξοπλισμού η ηλεκτρική άγκυρα. Πολλά τα προτερήματά της και όσοι έχουν ψαρέψει με ηλεκτρική άγκυρα δύσκολα θα την αποχωριστούν. Σε κρατά σταθερά σε ένα σημείο, μηδενίζοντας τις επιρροές του αέρα και των θαλάσσιων ρευμάτων.
Πραγματικά, είναι φοβερό πλεονέκτημα να μπορείς να σταθείς ακριβώς πάνω από τα ψάρια, ό,τι καιρό και να έχει! Η ηλεκτρική άγκυρα μπορεί επίσης να δουλέψει και σαν βοηθητική μηχανή.
Εξοπλισμός
Όταν ψαρεύουμε ρηχά, ένας μέτριος εξοπλισμός μπορεί άνετα να παίξει τον κατάλληλο πλάνο και δεν υπάρχει δυσκολία να βρεθούμε κοντά στα ψάρια. Όταν το βάθος είναι μεγάλο, ο άριστος εξοπλισμός είναι μονόδρομος. Μόνο καλάμια εξειδικευμένα για την τεχνική μπορούν να ζωντανέψουν ένα μεταλλικό αντικείμενο και να πλανέψουν ένα πονηρό ψάρι. Πολλές φορές, είναι τέτοιες οι συνθήκες στα μεγάλα βάθη, που το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι μία απλή ανάκτηση με μικρά βήματα ή την κίνηση Long fall.
Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω σε αυτές τις συνθήκες. Αρκεί να έχουμε πέσει σωστά και τα ψάρια θα χτυπήσουν. Δοκιμάζουμε επίσης να παίξουμε τον πλάνο ακόμα και δεκάδες μέτρα πάνω από τον βυθό. Στα κόκκινα αρέσει να κυνηγούν τον πλάνο αρκετά ψηλά, ενώ πάντα θα υπάρχει και η περίπτωση να κυκλοφορούν μαγιάτικα πάνω από τον βυθό.
Βέβαια, αρνητικά πάντα θα υπάρχουν όταν ψάχνουμε τη λεπτομέρεια. Σε αυτά θα έβαζα το βάρος στην πλώρη στα μικρά σκάφη και το ταξίδι με κακό καιρό, αφού όσο σωστά και να την στηρίξεις, στη θάλασσα πάντα θα υπάρχει ο φόβος της φθοράς. Ακόμα, ενώ άλλες φορές σου δίνει την δυνατότητα να ψαρέψεις ξεκούραστα, γιατί είσαι σταθερός, κάποιες άλλες μπορεί να γίνει αποτρεπτικός παράγοντας στο να πέσεις κοντά στα ψάρια. Όταν υπάρχουν θαλάσσια ρεύματα και πολλές φορές είναι σε στρώματα ή αντίθετα, στα μεσόνερα, στην επιφάνεια ή στον βυθό, ένας πλάνος, ακόμα και όταν είναι σχεδιασμένος για τέτοιες καταστάσεις, θα παρασυρθεί στην κάθοδο και δεν θα τον έχουμε κάθετα.
Ειδικά σε βάθη κάτω από 130 μέτρα ή σε κάβους που το ρεύμα είναι ποτάμι. Και μην ξεχνάμε, παρότι γκρινιάζουμε όταν συναντάμε τέτοια θαλάσσια ρεύματα, γιατί μας κάνουν την ζωή δύσκολη στο ψάρεμα, αυτά μας κρατούν στη ζωή και εκεί θα συναντήσουμε τα ψάρια. Αν τα βρούμε, θυμόμαστε πως δεν ρίχνουμε πάνω από 5-6 φορές σε έναν τόπο και δεν παίρνουμε περισσότερα από 2 με 3 ψάρια, γιατί μετά αρχίζουν και μαθαίνουν τι είναι ο πλάνος.
Ψαρεύοντας αρόδο
Κάθε σκάφος, έχει διαφορετική συμπεριφορά στο πόσο θα παρασυρθεί. Ακόμα και στις καλύτερες συνθήκες, την ίδια μέρα, τα ρεύματα θα αλλάξουν αρκετές φορές στο ίδιο σημείο. Έγραψα ποιο πάνω για το ίχνος που βλέπουμε ότι αφήνει το σκάφος. Περνάμε πάνω από τον τόπο, βλέπουμε πόσα μέτρα απομακρύνεται το σκάφος ανά δευτερόλεπτο και προς ποια κατεύθυνση. Υπολογίζουμε πόσο πρέπει να απομακρυνθούμε από το στίγμα, ώστε όταν ο πλάνος πλησιάζει τον βυθό, το σκάφος να βρεθεί σχεδόν πάνω από το στίγμα. Πολλοί παράγοντες και εδώ θα καθορίσουν το πόσο κοντά θα πέσουμε στα ψάρια.
Καταρχήν, να γνωρίζουμε ότι όταν χρησιμοποιήσουμε την τεχνική που μόλις έγραψα, το σκάφος δεν πρόκειται ποτέ να περάσει πάνω από το ίδιο ίχνος που είχε περάσει λίγα λεπτά πριν. Το παραμικρό αεράκι, ή ακόμα, σε τι θέση βρίσκεται το σκάφος στον καιρό, θα του αλλάξει την πορεία έστω και λίγα μέτρα. Μετά είναι η διάμετρος του κώνου, που μας δείχνει ότι μέσα εκεί βρίσκονται τα ψάρια. Εδώ παίζει ρόλο καθαρά η εμπειρία.
Ένας καλός γνώστης του βυθομέτρου, μπορεί να καταλάβει πού κινούνται τα ψάρια, από τον τρόπο που βλέπει τις αψίδες στην οθόνη του. Μικρές διορθώσεις στην πορεία που μας σέρνει το ρεύμα, με την βοήθεια της μηχανής του σκάφους, θα μας φέρουν κοντά στα ψάρια. Αν και το ζητούμενο δεν είναι να βρεθεί ο πλάνος μέσα στα ψάρια, αλλά να είναι κάθετα σε σχέση με το καλάμι και όχι υπό γωνία.
Ο πλάνος
Ποτέ δεν αγοράζουμε έναν πλάνο έτσι γιατί μας άρεσε. Πρώτα ξέρουμε τις δυνατότητες που έχουν καλάμι – μηχανισμός – νήμα, και μετά, γνωρίζοντας τι ζητάμε από έναν πλάνο, ψάχνουμε να δούμε ποιος είναι αυτός που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μας. Έγραψα και το νήμα, γιατί για παράδειγμα, αν στον μηχανισμό έχω PE 2.5 και αγοράσω έναν πλάνο 180 gr. για τα 150 μέτρα, το πιθανότερο είναι να παίρνω ελάχιστα από τις δυνατότητες που έχει. Αν έχω νήμα PE 1.5, η διαφορά θα είναι τεράστια. Και εδώ είναι θέμα εμπειρίας ή μπορούμε να συμβουλευτούμε κάποιον που πραγματικά γνωρίζει αρκετά για την τεχνική.
Το slow jigging θέλει ώρες μελέτη, διάβασμα και πολλές δοκιμές. Μην ξεχνάτε πως η αποτυχία είναι αυτή που φέρνει την εξέλιξη στην τεχνική. Ένα θετικό στοιχείο επίσης, αν καταφέρουμε και βρεθεί ο πλάνος μας κοντά στα ψάρια σε βαθιά νερά, πέρα από το αυτονόητο ότι θα χτυπήσουν εύκολα, είναι η μάχη με το ψάρι. Μπορεί να είναι κουραστικό να ανεβάζεις ψάρι, αλλά το έχεις αμέσως υπό γωνία, οπότε δύσκολα σου παίρνει κεφάλι.
Υπάρχει απόσβεση από τον εξοπλισμό μας στο σοκ, μπορούμε να δουλέψουμε λεπτότερα νήματα και παράμαλλο. Μην βάζετε όρια στο πού θα ψαρέψετε, δοκιμάστε, πειραματιστείτε και στο τέλος θα δείτε ότι είναι ευκολότερο από ότι νομίζατε.
Καλές θάλασσες!
