Ψαρεύοντας λαβράκια το καλοκαίρι
Το λαβράκι, ή αλλιώς λύκος της θάλασσας στην ψαρευτική καθοµιλουµένη, αποτελεί ψάρι τρόπαιο για τους περισσότερους ψαράδες και φυσικά είναι ένα πολύ νόστιµο και εκλεκτό ψάρι µε µεγάλη διατροφική αξία.
Το λαβράκι µπορούµε να το συναντήσουµε σε κάθε σηµείο της παράκτιας ζώνης της χώρας µας, και παρουσιάζει µεγάλη ανθεκτικότητα τόσο στη θερµοκρασία του νερού, όσο και στην αλατότητα. Πρόκειται για έναν αδηφάγο και συνάµα υποµονετικό κυνηγό. Αδηφάγο γιατί τρώει σχεδόν τα πάντα και υποµονετικό γιατί µπορεί να τριγυρίζει αρκετά µεγάλο χρονικό διάστηµα γύρω από τη λεία του, περιµένοντας τη στιγµή της επίθεσης. Ζει και κινείται σε όλα είδη του βυθού, στις φυκιάδες, στις αµµούδες, σε πετρώδεις ή/και λασπώδεις βυθούς.
Λέγοντας λοιπόν για ψάρεµα λαυρακιού, το πρώτο πράγµα που έρχεται στο νου είναι χειµώνας, Γενάρης µήνας και κάποια παραλία -ίσως και κάποιο ποτάµι να εκβάλει σε αυτή-, µε ένα καλάµι spinning ή casting µε δόλωµα ψαροδόλι. Εκείνη την εποχή πλησιάζουν αρκετά τις ακτές, ακόµα κι εκεί που σκάει το κύµα, επειδή βρίσκονται σε κατάσταση αναπαραγωγής και οι πιθανότητες σύλληψης είναι αρκετά αυξηµένες.
Λαβράκια όµως συναντάµε και µπορούµε να ψαρέψουµε όλες τις εποχές του χρόνου, αρκεί να τα αναζητήσουµε µε τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες, το κατάλληλο δόλωµα, τον ανάλογο εξοπλισµό. Τους καλοκαιρινούς µήνες, αφού έχουν πια υποχωρήσει το κρύο, οι βροχές, η υγρασία, το ψάρεµά τους µπορεί να αποδειχθεί ευχάριστο και αποδοτικό, και ειδικά αν αυτό γίνεται τις βραδινές ώρες, µιας και τη µέρα ο ήλιος και η ζέστη θα καταπονήσουν αρκετά τον οργανισµό µας.
Τόπος και ώρες αναζήτησης
Ο τόπος και οι ώρες που θα τα αναζητήσουµε, θα πρέπει να έχουν και κάποια στρατηγική ως προς την επιλογή τους. Λέγοντας λοιπόν για στρατηγική δεν εννοούµε τίποτα άλλο από το να δούµε και να κατανοήσουµε ποια είναι τα σηµεία που συχνάζουν περισσότερο τώρα τους καλοκαιρινούς µήνες. Τέτοια σηµεία είναι σίγουρα οι µπούκες των λιµανιών και ο βασικός λόγος ότι υπάρχει λιάνωµα σε αφθονία. Συνεπώς, η ύπαρξη σίγουρης τροφής αποτελεί εγγύηση για πολλά, άγρια κυνήγια.
Όπως και τα περισσότερα ψάρια, συνηθίζουν να κυνηγούν τις πρώτες πρωινές ώρες και το σούρουπο. Όµως η λαιµαργία αυτού του ψαριού δεν εστιάζεται µόνο σε αυτές τις ώρες. ∆είχνει να έχει µια ιδιαίτερη αδυναµία για νυχτερινά καρτέρια, τότε όπου ηρεµούν κάπως τα πράγµατα και µπορεί να στήσει θανάσιµες ενέδρες στο θήραµα του µε µια σχετική άνεση και εξασφαλισµένη επιτυχία.
Μπικατίνι- ζωντανή γαρίδα- φρέσκια σαρδέλα/Τα «δυνατά» καλοκαιρινά δολώµατα
Τρία δολώµατα µε µέγιστη απόδοση στο ψάρεµα των λαυρακιών τους καλοκαιρινούς και πρώτους φθινοπωρινούς µήνες είναι το µπικατίνι, η ζωντανή γαριδούλα και η φρέσκια σαρδέλα. Το µπικατίνι χρησιµοποιείται τόσο στην τεχνική του εγγλέζικου και µπολονέζ, όσο και σε light απίκο. Η ζωντανή γαριδούλα σε εγγλέζικο, ψιλό πεταχταράκι και ζοκάκι, ενώ η φρέσκια σαρδέλα σε πολυάγκιστρο, µονάγκιστρο και διπλάρι.
Στη φωτωτογραφία βλέπετε σαρδέλα δολωµένη µε το ψαχνό προς τα έξω και τυλιγµένη µε ελαστικό νήµα για να αποφύγουµε τα µικρόψαρα, αλλά και για να διατηρηθεί όσο γίνεται καλύτερα στη δολωσιά µας κατά τη διαδικασία της βολής.
Τα µικρότερα λαβράκια συχνάζουν µαζί µε τους κεφάλους και ο ψαράς που χρησιµοποιεί για δόλωµα µπικατίνι ή φιλέτο ψαριού πιάνει και τα δυο είδη.
∆όλωµα
Στο λαβράκι µπορούµε να προσφέρουµε πάρα πολλά δολώµατα για να το δελεάσουµε, αφού όπως είπαµε και πριν τρώει τα πάντα. Τέτοια δολώµατα µπορεί να είναι κάποιο σκουλήκι (π.χ. ακροβάτης, αµερικάνος), ψαροδόλια όπως σαρδέλα, γαύρος και ο πιο εκλεκτός του µεζές δηλαδή το λωλό ενός χταποδιού. Σε κανένα από αυτά δε θα πει όχι, ενώ θα κυνηγήσει µε µανία κάθε τεχνητό ψαράκι που θα του σερβίρουµε µε την τεχνική του spinning.
∆είχνει ακόµα ιδιαίτερη αδυναµία στο µπικαντίνι, τη ζωντανή γαρίδα, τα ζωντανά ψαράκια (κατά προτίµηση γοπάκια, µπαλαδάκια ή σπάρους) και όταν πεινά δεν κωλώνει µπροστά σε µια φρέσκια σαρδέλα ζωσµένη θανάσιµα µε τα αγκίστρια ενός πολυάγκιστρου.
Φεγγάρι και λαβράκι
Έχει παρατηρηθεί ότι, τις νύχτες µε φεγγάρι το λαβράκι δείχνει µια ιδιαίτερη «αδυναµία» στο κυνήγι των µικρόψαρων µέσα σε λιµάνια. Ο ψαράς που θα αποφασίσει να αναζητήσει τότε τα λαβράκια, δολώνοντας ζωντανό σπάρο, γοπάκι ή κάποιο άλλο ψάρι µε «αστραφτερά» λέπια, έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Ο χώρος ανάµεσα στα ψαράδικα καΐκια είναι ο πλέον κατάλληλος για το σκοπό µας, γιατί εκεί οι ψαράδες ξεψαρίζουν τα δίχτυα τους και ο τόπος είναι µαλαγρωµένος, αυξάνοντας περισσότερο τις πιθανότητές µας για ένα ιδιαίτερα µεγάλο θήραµα.
Εξοπλισµός
Το ψάρεµα του λαυρακιού µπορεί να γίνει µε όλες τις τεχνικές, για να καταφέρουµε να το ξεγελάσουµε όµως θα επικεντρωθούµε περισσότερο σε εκείνες µε τα λεπτά εργαλεία. Τέτοιες τεχνικές είναι το εγγλέζικο, το µπολονέζ, το feeder και φυσικά να µην ξεχάσουµε το πεταχταράκι, το οποίο αποτελεί σταθερή αξία στο ψάρεµα λαβρακιού.
Ιδιαίτερη προσοχή θα δώσουµε στις πετονιές και δεν πρέπει να φοβηθούµε τη χρήση υλικών µικρής διαµέτρου µιας και το λαβράκι δεν διαθέτει δόντια για να τα κόψει. Έτσι µια µάνα 0,18 και ένα παράµαλλο 0,16 είναι τα πλέον επιθυµητά για αυτές τις light τεχνικές. ∆ώστε όµως ιδιαίτερη προσοχή στην απόχη: δεν νοείται ψάρεµα λαβρακιού χωρίς απόχη.
